منورعلیشاه شیرازی
حاج‌آقا محمد شیرازی معروف به منورعلیشاه (زاده ۱۲۲۴ قمری - درگذشته ۱۳۰۱ قمری در شیراز) از قطب‌های سلسله نعمت‌اللهی بود.[۱][۲][۳]
او پسر حاجی محمدحسن مجتهد (متوفی ۱۲۴۰ قمری) امام جماعت مسجد نو شیراز و عموی رحمت‌علیشاه بود. او از رحمت‌علیشاه سن کمتری داشت و پس از درگذشت وی، قطب دراویش نعمت‌اللهی شد. وی از سال ۱۲۷۸ تا ۱۳۰۱ قمری قطب این رشته از دراویش بود. در این مدت تعداد زیادی از مشایخ از طرف او اجازه ارشاد یافتند. او همچنین میرزا محمدمعصوم نایب‌الصدر پسر رحمت‌علیشاه را سرپرستی کرد و تحت تعلیم و تربیت خود قرار داد. پس از درگذشت منورعلیشاه پسرش وفاعلی‌شاه شیرازی قطب سلسله نعمت‌اللهی شد.[۴]
در زمان منورعلیشاه٬ صفیعلیشاه که از درویشان منورعلیشاه بود و منورعلیشاه را جانشین رحمت‌علیشاه می‌دانست در تهران عده‌ای از شاهزادگان و بزرگان را به دور خود جمع کرد و سلسله نعمت‌اللهی صفیعلیشاهی را بنیان نهاد.[۵]
پانویس
[ویرایش]- ↑ ، طرائق الحقایق، محمد معصوم شیرازی معصومعلیشاه٬ با تصحیح محمد جعفر محجوب، انتشارات کتابخانه سنایی، ج۳ ، صفحه ۴۳۳
- ↑ ارزش میراث صوفیه، عبدالحسین زرین‌کوب، چاپ اول، انتشارات آریا، طهران ۱۳۴۴، صفحه ۱۲۲
- ↑ شرح حال رجال ایران، اثر: مهدی بامداد، چاپ اول، جلد اول، صفحه ۳۴۰
- ↑ نوربخش، جواد (۱۳۷۳). کلستان جاوید (ویراست تندیس). تهران: مهرآئین. ص. ۷۸.
- ↑ شرح حال رجال ایران، اثر: مهدی بامداد، چاپ اول، جلد اول، صفحه: ۳۴۰