پرش به محتوا

ماشین‌ها ۲

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ماشین‌ها ۲
پوستر اکران سینمایی
کارگردانجان لستر
تهیه‌کنندهدنیس ریم
نویسندهبن کوئین
داستان
بازیگران
موسیقیمایکل جاکینو
فیلم‌بردارجرمی لاسکی
شارون کالاهان
تدوین‌گراستیون شیفر
شرکت
تولید
توزیع‌کنندهاستودیو سینمایی والت دیزنی[الف]
تاریخ‌های انتشار
  • ۱۸ ژوئن ۲۰۱۱ (۲۰۱۱-0۶-۱۸) (هالیوود)
  • ۲۴ ژوئن ۲۰۱۱ (۲۰۱۱-0۶-۲۴) (ایالات متحده)
مدت زمان
۱۰۶ دقیقه
کشورایالات متحده
زبانانگلیسی
هزینهٔ فیلم۲۰۰ میلیون دلار[۱]
فروش گیشه۵۵۹٫۸ میلیون دلار[۲]

ماشین‌ها ۲ (به انگلیسی: Cars 2) فیلمی پویانمایی کمدی جاسوسی آمریکایی محصول سال ۲۰۱۱ است[۳] که توسط استودیوهای انیمیشن پیکسار برای والت دیزنی پیکچرز تولید شده است. این فیلم دنباله ماشین‌ها (۲۰۰۶) و دومین فیلم از فرنچایز ماشین‌ها است که توسط جان لستر با مشارکت برد لوئیس کارگردانی و توسط دنیس ریم تهیه شده و توسط بن کوئین، لستر، لوئیس و دن فوگلمن نوشته شده است. لری د کیبل گای، اوون ویلسون، تونی شالهوب، گیدو کوارونی، بانی هانت و جان راتزنبرگر نقش‌های خود را از فیلم نخست تکرار می‌کنند و مایکل کین، امیلی مورتیمر، جان تورتورو و ادی ایزارد به تیم صداپیشگان می‌پیوندند. در این فیلم، ماتر (کیبل گای) به‌طور ناخواسته در یک مأموریت جاسوسی خطرناک گرفتار می‌شود که در طول مسابقات گرند پری جهانی، یک رویداد بین‌المللی مسابقه که سوخت جایگزین جدیدی به نام «آلینول» را به نمایش می‌گذارد، جان او و لایتنینگ مک‌کوئین (ویلسون) را تهدید می‌کند.

ساخت دنبالهٔ ماشین‌ها برای نخستین بار در آوریل ۲۰۰۸ با تاریخ اکران موقت تابستان ۲۰۱۲ اعلام شد که بعداً به تابستان ۲۰۱۱ منتقل شد.[۴] در ژوئن ۲۰۱۰، بازگشت لستر به عنوان کارگردان تأیید شد، در حالی که لوئیس به عنوان کارگردان مشترک انتخاب شد. داستان فیلم توسط لستر در حین سفر او به دور دنیا برای تبلیغ فیلم نخست، خلق شد. مایکل جاکینو موسیقی متن فیلم را ساخت و هنرمندانی مانند ویزر، رابی ویلیامز، برد پیزلی و بنابر نیز قطعاتی را برای فیلم ارائه کردند. این آخرین فیلم پیکسار بود که با استفاده از سیستم نرم‌افزاری قدیمی خود به نام ماریونت پویانمایی شد، قبل از اینکه در سال ۲۰۱۲ به طور رسمی با پِرِستو جایگزین شود. ماشین‌ها ۲ با بودجه‌ای حدود ۲۰۰ میلیون دلار، یکی از پرهزینه‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما محسوب می‌شود.

ماشین‌ها ۲ در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۱ در تئاتر ال کاپیتان در لس آنجلس به نمایش درآمد و در ۲۴ ژوئن در ایالات متحده به صورت دیزنی دیجیتال سه‌بعدی، آی‌مکس سه‌بعدی و همچنین فرمت‌های سنتی دو‌بعدی و آی‌مکس منتشر شد. این فیلم با وجود نقدهای متفاوت از سوی منتقدان، در گیشه موفق بود و بیش از ۵۵۹ میلیون دلار در سراسر جهان فروش داشت و به دهمین فیلم پرفروش سال ۲۰۱۱ و پرفروش‌ترین فیلم از سه‌گانهٔ ماشین‌ها تبدیل شد. این فیلم برای بهترین فیلم بلند پویانمایی در شصت و نهمین مراسم گلدن گلوب نامزد شد، اما این جایزه را به ماجراهای تن‌تن واگذار کرد. دنبالهٔ آن، ماشین‌ها ۳، در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۷ منتشر شد.

داستان

[ویرایش]

فین مک‌میسیل، یک جاسوس بریتانیایی، به یک سکوی نفتی در اقیانوس آرام که متعلق به گروهی از خودروهای خلافکار به نام لیمون است، نفوذ می‌کند تا همکارش، لی‌لند توربو، را نجات دهد. او شاهد است که این گروه، که به نظر می‌رسد توسط طراح سلاح آلمانی، پروفسور زوندپ، رهبری می‌شوند، یک دستگاه تولیدکنندهٔ پالس الکترومغناطیسی را که در پوشش یک دوربین تلویزیونی پنهان شده، بر روی یک جعبهٔ حمل‌ونقل بار می‌زنند. فین پس از کشف مرگ توربو به دست لیمون‌ها، لو می‌رود و با جعل مرگ خود فرار می‌کند.

لایتنینگ مک‌کوئین پس از کسب چهارمین جام پیستون خود، به رادیاتور اسپرینگز بازمی‌گردد تا تعطیلات خود را با دوستانش سپری کند. یک خودروی مسابقه‌ای فرمول ایتالیایی به نام فرانچسکو برنولی، لایتنینگ را به شرکت در گرند پری جهانی، یک رویداد بین‌المللی سه‌مسابقه‌ای که توسط غول نفتی سابق، سر مایلز اکسلراد، برگزار می‌شود، به چالش می‌کشد. اکسلراد قصد دارد سوخت جدید و دوستدار محیط زیست خود، آلینول، را تبلیغ کند. لایتنینگ و بهترین دوستش، ماتر، به همراه لوییجی، گیدو، فیلمور و سارج، برای شرکت در نخستین مسابقه، عازم توکیو می‌شوند.

در یک رویداد تبلیغاتی برای گرند پری جهانی، ماتر پس از خوردن واسابی که آن را با بستنی اشتباه گرفته است، صحنه‌ای مضحک خلق می‌کند و ظاهراً روی صحنه روغن نشت می‌دهد که باعث شرمساری لایتنینگ می‌شود. در حین تمیزکاری، ماتر صحبت‌های بین جاسوس آمریکایی، راد «تورک» ردلاین، که مأموریت دارد اطلاعاتی را به فین برساند، و لیمون‌ها یعنی گرِم و آسِر را قطع می‌کند. ردلاین یک دستگاه را به ماتر می‌چسباند و باعث می‌شود فین و همکارش، هالی شیفت‌ول، فکر کنند که ماتر همان رابط آن‌هاست. در همین حین، ردلاین توسط زوندپ دستگیر و کشته می‌شود. زوندپ فاش می‌کند که آلینول در صورت برخورد با پالس الکترومغناطیسی مشتعل می‌شود. او به رئیس خود، یک مغز متفکر ناشناس، اطلاع می‌دهد که ردلاین اطلاعات خود را منتقل کرده است. هالی ماتر را برای متوقف کردن نقشهٔ زوندپ استخدام می‌کند، چرا که او را یک مأمور مخفی می‌داند.

در طول مسابقه، سه خودروی مسابقه توسط دوربین مشتعل می‌شوند. لایتنینگ به دلیل سوءتفاهم با ماتر، که در حال فرار از دست افراد زوندپ با دستورهای هالی بود، مقام دوم را کسب می‌کند. لایتنینگ با عصبانیت در گودال توقف با او روبرو می‌شود و اعلام می‌کند که دیگر کمک او را نمی‌خواهد. ماتر که احساس گناه می‌کند، آماده می‌شود تا به رادیاتور اسپرینگز بازگردد، اما توسط فین برده می‌شود و آن‌ها با جت او، سیدلی، از دست لیمون‌ها فرار می‌کنند. آن‌ها پس از سفر به پاریس برای جمع‌آوری اطلاعات از دوست قدیمی فین، تامبر، به پورتو کورسا در ایتالیا می‌روند، جایی که مسابقهٔ دوم برگزار می‌شود. ماتر در حالی که دوربین خودروهای مسابقهٔ بیشتری را مشتعل می‌کند و باعث تصادف چند خودرو می‌شود، به جلسهٔ لیمون‌ها نفوذ می‌کند و لایتنینگ پیروز می‌شود. به دلیل بحث و جدل بر سر ایمنی آلینول، اکسلراد شرط استفاده از آن را برای مسابقهٔ نهایی در لندن لغو می‌کند. هنگامی که لایتنینگ تصمیم می‌گیرد به استفاده از آن ادامه دهد، لیمون‌ها برای کشتن او در طول مسابقه برنامه‌ریزی می‌کنند. این موضوع ماتر را می‌ترساند و باعث می‌شود که هویت مخفی او لو برود. در نتیجه، او، فین و هالی دستگیر و در داخل بیگ بن بسته می‌شوند. در آنجا، ماتر به آن‌ها اعتراف می‌کند که جاسوسی نیست که آن‌ها فکر می‌کنند.

وقتی مسابقه آغاز می‌شود، لایتنینگ پیشتاز می‌شود و از کنار بیگ بن عبور می‌کند، اما دوربین به‌طور غیرقابل توضیحی او را مشتعل نمی‌کند. لیمون‌ها به ماتر می‌گویند که به عنوان یک نقشهٔ پشتیبان، یک بمب ساعتی در گودال توقف لایتنینگ کار گذاشته‌اند. این موضوع ماتر را به فرار تشویق می‌کند. فین و هالی نیز فرار می‌کنند، اما متوجه می‌شوند که لیمون‌ها بمب را روی فیلتر هوای ماتر نصب کرده‌اند. وقتی ماتر از این موضوع مطلع می‌شود، در مسیر مسابقه فرار می‌کند و لایتنینگ برای عذرخواهی از رفتار تند خود، به دنبال او می‌رود، در حالی که فین، زوندپ را دستگیر می‌کند. سایر لیمون‌ها می‌رسند و فین، هالی، میتر و لایتنینگ را محاصره می‌کنند، اما آن‌ها توسط بقیهٔ ساکنان رادیاتور اسپرینگز و همکاران سارج در نیروی زمینی بریتانیا نجات می‌یابند. ماتر و لایتنینگ به کاخ باکینگهام می‌روند، جایی که ماتر، اکسلراد را به عنوان مغز متفکر اصلی لو می‌دهد. این موضوع زمانی ثابت می‌شود که اکسلراد مجبور می‌شود بمب را غیرفعال کند. فاش می‌شود که گرند پری جهانی پوششی برای اکسلراد بوده تا جهان را علیه سوخت‌های جایگزین بشوراند و از مالکیت خود بر ذخایر نفتی دست‌نخوردهٔ جهان سود ببرد. اکسلراد و لیمون‌ها دستگیر می‌شوند، ماتر از ملکه لقب شوالیه افتخاری دریافت می‌کند و او و لایتنینگ آشتی می‌کنند.

با بازگشت به رادیاتور اسپرینگز، در حالی که ماتر ماجراهای خود را برای همه تعریف می‌کند، فیلمور و سارج فاش می‌کنند که قبل از مسابقهٔ لندن، آلینول را با سوخت زیستی خود فیلمور عوض کرده بودند، که همین موضوع دلیل بی‌اثر بودن دوربین بر روی لایتنینگ را توضیح می‌دهد. یک «گرند پری رادیاتور اسپرینگز» با حضور رقبای گرند پری جهانی برگزار می‌شود. فین و هالی، ماتر را برای مأموریت دیگری دعوت می‌کنند، اما او قبول نمی‌کند. با وجود اینکه اسلحه‌هایش توقیف می‌شود، ماتر موشک‌هایش را نگه می‌دارد و همراه لایتنینگ به سرعت حرکت می‌کند، در حالی که سیدلی در دوردست به پرواز درمی‌آید.

صداپیشگان

[ویرایش]
  • لری د کیبل گای در نقش ماتر، کامیون یدک‌کش با لهجه جنوبی از رادیاتور اسپرینگز که درگیر جاسوسی می‌شود
  • اوون ویلسون در نقش لایتنینگ مک‌کوئین، خودروی مسابقه‌ای جام پیستون
  • مایکل کین در نقش فین مک‌میسیل، یک خودروی بریتانیایی جاسوس که در کنار هالی، به ماتر کمک می‌کند تا مجرمان را خنثی کند
  • امیلی مورتیمر در نقش هالی شیفت‌ول، یک مأمور جوان بریتانیایی و دستیار فین
  • جان تورتورو در نقش فرانچسکو برنولی، رقیب اصلی مک‌کوئین از ایتالیا
  • ادی ایزارد در نقش سر مایلز اکسلراد، یک خودروی «الکتریکی» بریتانیایی که آلینول و گرند پری جهانی را خلق کرد و مغز متفکر پشت نقشه لیمون‌ها بود
  • توماس کرچمان در نقش پروفسور زوندپ، یک خودروی آلمانی و دستیار اکسلراد که قصد خرابکاری در گرند پری جهانی را دارد. کرچمان این نقش را در دوبله آلمانی فیلم تکرار می‌کند.
  • جو مانتگنا و پیتر جکوبسن در نقش گِرِم و آسِر، سرسپردگان پروفسور زوندپ
  • بروس کمبل در نقش راد «تورک» ردلاین، یک خودروی جاسوس آمریکایی
  • تونی شالهوب در نقش لوییجی
  • دارل والتریپ در نقش دارل کارتریپ
  • گیدو کوارونی در نقش گیدو
  • برنت ماسبرگر در نقش برنت ماستانبرگر
  • جیسون آیزکس در نقش:
    • سیدلی، جت جاسوسی گلف‌استریم ۵
    • لیلند توربو، یک خودروی بریتانیایی مأمور که پیام ویدئویی را برای فین فرستاده بود و توسط لیمون‌ها به شکل مکعبی خرد شد
  • دیوید هابز در نقش دیود هابزکپ، ژاک ویلنوو این شخصیت را در دوبله فرانسوی فیلم صداپیشگی می‌کند.
  • استنلی تاونزد در نقش:
    • ولادیمیر ترونکوف
    • ایوان
    • ویکتور هوگو
  • لویید شرر در نقش:
    • فیلمور
    • تونی تریهال، یک کشتی جنگی
  • پال دولی در نقش سارج
  • مایکل میشلیس در نقش تومبر
  • سیگ هانسن در نقش کربی کشتی
  • فرانکو نرو در نقش عمو توپولینو، نرو در دوبله ایتالیایی فیلم دوباره این نقش را صداپیشگی می‌کند.[۵]
  • ونسا ردگریو در نقش:
    • ماما توپولینو، در دوبله ایتالیایی فیلم، سوفیا لورن ماما توپولینو را صداپیشگی می‌کند.[۶]
    • ملکه، ردگریو در دوبله ایتالیایی فیلم دوباره این نقش را صداپیشگی می‌کند.[۵]
  • بانی هانت در نقش سالی کاررا
  • چیچ مارین در نقش رامون
  • جنیفر لوئیس در نقش فلو
  • مایکل والیس در نقش کلانتر
  • کاترین هلموند در نقش لیزی
  • جان راتزنبرگر در نقش مک
  • جف گارلین در نقش اوتیس
  • پاتریک واکر در نقش مل دورادو
  • لوئیس همیلتون در نقش خودش
  • ولیبور توپیچ در نقش الکساندر هوگو
  • جان ماینیر در نقش جی. کوربی گرملین
  • برد لوئیس در نقش تابز پیسر
  • ریچارد کایند در نقش ون
  • ادی مک‌کلرگ در نقش مینی
  • ترزا گلگر در نقش کامپیوتر ماتر
  • جف گوردون در نقش جف گوروت
  • جان لستر در نقش جان لستایر

سه صداپیشه فیلم نخست ماشین‌ها از زمان اکران آن درگذشته بودند که منجر به تغییراتی در نقش شخصیت‌های آن‌ها در ماشین‌ها ۲ شد. جو رنفت، که صداپیشهٔ قرمز بود، در سال ۲۰۰۵ در یک سانحهٔ رانندگی درگذشت و به همین دلیل قرمز در ماشین‌ها ۲ نقشی گفتاری ندارد. جرج کارلین، صداپیشهٔ فیلمور، در ژوئن ۲۰۰۸ بر اثر نارسایی قلب درگذشت، بنابراین لویید شر (که صداپیشهٔ تونی تری‌هال نیز است) به جای او صحبت کرد. پل نیومن، که صداپیشهٔ داک هادسون بود، در سپتامبر ۲۰۰۸ بر اثر سرطان درگذشت. پس از مرگ نیومن، لستر گفت که «خواهند دید داستان با داک هادسون چگونه پیش می‌رود.»[۷] در نهایت، نقش داک حذف شد[۸] و به طور ضمنی اشاره شد که او چند سال قبل از وقایع ماشین‌ها ۲ درگذشته است.

در نسخه‌های بین‌المللی فیلم، شخصیت جف گوروت در صحنه‌های دیالوگ خود با رانندگان مسابقه‌ای مشهور در کشورهای خاص خود جایگزین می‌شود:[۹] مارک وینترباتم در نسخهٔ استرالیایی به عنوان فراستی،[۱۰][۱۱] فرناندو آلونسو در نسخهٔ اسپانیایی، ویتالی پتروف در نسخهٔ روسی، یان نیلسون در نسخهٔ سوئدی به عنوان فلش،[۱۲] ممو روخاس در نسخهٔ آمریکای لاتین و سباستین فتل در نسخهٔ آلمانی به عنوان سباستین شنل. گوروت همچنان به عنوان یک رقیب در اکثر صحنه‌های فیلم حضور دارد. در برزیل، کارلا ولوسو جایگزین گوروت در صحنه‌های دیالوگ او می‌شود (کارلا در تمام نسخه‌های دیگر فیلم نیز حضور دارد، اما بدون دیالوگ)؛ صداپیشگی کارلا بر عهدهٔ خوانندهٔ برزیلی، کلودیا لیت است. ورزشکاران دیگری نیز در فیلم حضور دارند؛ لوئیس همیلتون صداپیشهٔ قهرمان فرمول یک، امرسون فیتیپالدی است، در حالی که برنت ماستانگبرگر و دیوید هابسکپ توسط گزارشگران ورزشی، خوزه ترایانو و لوسیانو دو واله صداپیشگی می‌شوند.[۱۳]

تولید

[ویرایش]

توسعه

[ویرایش]

ماشین‌ها (۲۰۰۶) دومین فیلم پیکسار، پس از داستان اسباب‌بازی (۱۹۹۵)، است که هم دنباله دارد و هم تبدیل به یک مجموعه می‌شود.[۱۴] جان لستر، کارگردان فیلم، توضیح داد که همانند داستان اسباب‌بازی ۲ (۱۹۹۹) و داستان اسباب‌بازی ۳ (۲۰۱۰)،[۱۵] پیکسار تنها زمانی به ساخت دنباله متعهد می‌شود که ایده‌ای متفاوت، اما به همان اندازه خوب یا حتی بهتر از فیلم اصلی داشته باشد.[۱۶] لستر اظهار داشت که «[...] منشأ ماشین‌ها ۲ از سه منبع نشأت گرفته است»: نخست، ایدهٔ ساخت یک فیلم جاسوسی با شخصیت‌های خودرویی که از یک صحنهٔ حذف شده از فیلم اول الهام گرفته شده بود؛ دوم، تمایل به بردن شخصیت‌های فیلم اصلی به سراسر جهان در یک گرند پری بین‌المللی؛ و سوم، هستهٔ اصلی فیلم که به «[...] دوستی مک‌کوئین و ماتر و اینکه چگونه بیرون کشیدن ماتر از رادیاتور اسپرینگز دوستی آن‌ها را از هم می‌پاشد...» می‌پرداخت.[۱۷] لستر در حین سفر به دور دنیا برای تبلیغ فیلم نخست، شخصیت‌ها را در کشورهای مختلف تصور می‌کرد. او گفت:

پیش‌تولید فیلم از سال ۲۰۰۶، همان سالی که فیلم نخست اکران شد، آغاز شد. هارلی جسوپ، طراح تولید، وظیفهٔ طراحی بسیاری از صحنه‌های برنامه‌ریزی‌شدهٔ فیلم را بر عهده گرفت.[۱۹] برد لوئیس، تهیه‌کنندهٔ راتاتویی (۲۰۰۷)، برای کارگردانی انتخاب شد.[۲۰] لوئیس مسئول انجام تحقیقات اولیه در مورد کشورهای مختلف و مسابقات فرمول یک بود، در حالی که لستر با ورود فیلم به مرحلهٔ تولید، بیشتر درگیر می‌شد.[۲۱] دنیز ریم، تهیه‌کننده، فاش کرد که نخستین استوری‌برد فیلم که مربوط به سکانس آغازین آن بود، از یک صحنهٔ حذف‌شده از فیلم اول گرفته شده بود که توسط جو رنفت فقید در سال ۲۰۰۱ استوری‌برد شده بود.[۲۲] ریم، که در سال ۲۰۰۸ به پروژه پیوست، افزود که مدت زمان رسمی تولید فیلم سه و نیم سال بود که از پنج سال استاندارد اکثر فیلم‌های پیکسار سریع‌تر است.[۲۳] پیکسار، بن کوئین، یکی از سازندگان و تهیه‌کنندهٔ اجرایی مجموعه تلویزیونی راننده (۲۰۰۷) از شبکهٔ فاکس، را پس از کشف یک فیلم‌نامهٔ اصلی از او، برای نوشتن فیلم انتخاب کرد. کوئین فرآیند فیلم‌نامه‌نویسی در پیکسار را «بسیار مشارکتی و بسیار سرگرم‌کننده» توصیف کرد و استراتژی پیکسار در تغییر ژانر در دنباله‌ها را «جسورانه» دانست که نشان‌دهندهٔ اعتماد واقعی به دیدگاه آن‌ها بود.[۲۴] در آوریل ۲۰۰۸، پیکسار برنامهٔ جدید پویانمایی‌های خود را رونمایی کرد و ماشین‌ها ۲ برای اکران در تابستان ۲۰۱۲ برنامه‌ریزی شد.[۲۵][۲۶] در سپتامبر ۲۰۰۸، تاریخ اکران فیلم به تابستان ۲۰۱۱ منتقل شد.[۲۷] در سال ۲۰۰۹، دیزنی چندین نام دامنه را به ثبت رساند که به مخاطبان اشاره داشت عنوان و موضوع فیلم با یک «گرند پری جهانی» مرتبط خواهد بود.[۲۸]

در فوریه ۲۰۱۰، بلو اسکای دیزنی گزارش داد که لستر زمان کمتری را در دیزنی و بیشتر را در پیکسار سپری می‌کند تا به حل مشکلات داستانی در ماشین‌ها ۲ کمک کند.[۲۹] در مصاحبه‌ای در ماه بعد، لستر فاش کرد که در آن زمان هیچ فیلمی را کارگردانی نمی‌کند. با این حال، تا ژوئن ۲۰۱۰، اعلام شد که لستر به عنوان کارگردان مشترک انتخاب شده و در نهایت مشخص شد که او در آن زمان جایگزین لوئیس به عنوان کارگردان اصلی فیلم شده، در حالی که لوئیس به کارگردانی مشترک ارتقا یافته است.[۳۰]

لستر که بین پایان ساخت ماشین‌ها و شروع کارش بر روی ماشین‌ها ۲ مشغول کارگردانی کارز تونز بود، از بازگشت به کارگردانی فیلم‌ها هیجان‌زده بود. او کار با تیمی متشکل از هنرمندان جدید را «[...] واقعاً یک لذت» توصیف کرد، زیرا از زمان فیلم نخست ماشین‌ها، بیشتر وقت خود را به عنوان مدیر ارشد خلاقیت در پیکسار و دیزنی متمرکز کرده بود.[۳۱] در یک سال و نیم پایانی ساخت ماشین‌ها ۲، لستر تقریباً تمام وقت خود را صرف این فیلم کرد، اما گاهی به عنوان تهیه‌کنندهٔ اجرایی نیز بر فیلم‌های داستان اسباب‌بازی ۳ (۲۰۱۰)، گیسوکمند (۲۰۱۰) و وینی پو (۲۰۱۱) نظارت داشت.[۳۲][۳۳][۳۴] تیم‌های مختلف سازندهٔ ماشین‌ها ۲ راهکارهای خلاقانه‌ای برای برنامه‌ریزی شلوغ لستر پیدا کردند تا به او زمان و منابع لازم را برای کارگردانی فیلم در یک برنامهٔ زمانی فشرده بدهند و در عین حال به عنوان تهیه‌کنندهٔ اجرایی نیز بر فیلم‌های دیگر نظارت داشته باشد. یکی از راه‌حل‌های کلیدی از سوی همکار لستر، استیو جابز، با انتشار آی‌پد ارائه شد.[۳۵] آپورا شاه، مدیر فنی ناظر، یک برنامهٔ ابزار بازبینی را روی آی‌پد برای لستر نوشت که به او اجازه می‌داد بازبینی‌ها را از طریق یادداشت‌های صوتی ضبط‌شده برای تمام بخش‌ها از جمله نورپردازی، پویانمایی، جلوه‌های ویژه، طراحی صحنه و چیدمان، در خارج از دفتر کار (عمدتاً در طول رفت‌وآمد روزانه) انجام دهد. لستر همچنان شخصاً در تمام جلسات داستانی شرکت می‌کرد.[۳۶] به گفتهٔ لستر، «یک ساعت کار با آی‌پد برابر با سه ساعت کار در استودیو بود.» او اضافه کرد: «من با همه در تماس بودم. بازبینی‌ها را در خودرو انجام می‌دادم.»[۳۷]

داستان

[ویرایش]

لستر بیان کرد که ماشین‌ها ۲ فیلمی بسیار شخصی برای او بوده است و گفت: «[...] من تصمیم گرفتم فیلمی بسازم که از ابتدا تا انتها واقعاً سرگرم‌کننده باشد و از نظر اکشن، محیط و شخصیت‌ها با ماشین‌ها متفاوت باشد. در عین حال، همچنان احساسات را در خود داشته باشد که این ویژگی اصلی فیلم‌های پیکسار است.»[۳۸] برای نخستین سفر تحقیقاتی فیلم که شامل یک مسابقهٔ فرمول یک بود، تیم سازنده در یک مهمانی در موزهٔ هنرهای مدرن میلان در ایتالیا شرکت کردند. لستر به یاد می‌آورد که با پوشیدن شلوار جین و پیراهن هاوایی در میان مدل‌ها و شرکت‌کنندگان سطح بالای دیگر، احساس غریبی می‌کرده است و گفت که احساس ماتر را داشته و بعدها این ایده را در فیلم گنجانده است.[۳۹] لستر برای گنجاندن ژانر جاسوسی در دنیای ماشین‌ها، از مجموعه تلویزیونی مردی از یو.ان.سی.ال.ای. (۱۹۶۴–۶۸) و همچنین هویت بورن (۲۰۰۲)، برتری بورن (۲۰۰۴) و اولتیماتوم بورن (۲۰۰۷) الهام گرفت.[۴۰] او همچنین از فیلم‌های آلفرد هیچکاک، یعنی مردی که زیاد می‌دانست (۱۹۵۶) و شمال از شمال غربی (۱۹۵۹) به عنوان الهام‌بخش داستان اصلی نام برد، زیرا هر دو فیلم یک شخصیت بی‌گناه را نشان می‌دهند که درگیر یک توطئه می‌شود.[۴۱]

در ابتدا قرار بود گرند پری جهانی شامل پنج مسابقه باشد، از جمله یک مسابقهٔ استقامت ۲۴ ساعته به سبک لومان در پاریس، فرانسه، و یک مسابقهٔ رالی در جنگل سیاه، آلمان، علاوه بر مسابقاتی که در نسخهٔ نهایی فیلم در توکیو، ژاپن، شهر خیالی پورتو کورسا، ایتالیا و لندن، انگلستان، برگزار شدند. لستر گفت که مسابقه بیش از حد بزرگ و فیلم خیلی طولانی شده بود، بنابراین آن‌ها این رویداد را به سه مسابقه کاهش دادند. مسابقات جنگل سیاه و پاریس به طور کامل حذف شدند و صحنهٔ پاریس به گونه‌ای بازسازی شد که به جای مسابقه، ماتر، فین و هالی برای مشورت با یک خبرچین به آنجا سر بزنند.[۴۲] برای ایتالیا، ریم توضیح داد که تیم‌های پیکسار تصمیم گرفتند به جای بازسازی یک شهر واقعی، یک شهر خیالی ایجاد کنند. دلیل این کار علاقهٔ لستر به بسیاری از شهرهای واقعی و مختلف در ایتالیا و تمایل به خلق یک شهر ایتالیایی کاملاً جدید بود که مردم دوست داشته باشند از آن بازدید کنند.[۴۳]

ریم به چالش پیدا کردن لحن مناسب در یک داستان جاسوسی برای مخاطبان خانوادگی اشاره کرد و گفت: «بخش بزرگی از کاری که در نهایت انجام دادیم این بود که سعی کنیم داستان جاسوسی را درست و واضح ارائه دهیم تا همه بتوانند آن را درک کنند. این کار واقعاً دشوار بود».[۴۴] نیتن استنتون، سرپرست داستان، اظهار داشت که بزرگ‌ترین چالش‌های داستان، گستره و احساسی بودن آن بود. درگذشت شخصیت داک هادسون که پل نیومن در فیلم اول صداپیشه‌اش بود، یکی از این چالش‌ها بود، زیرا قصد اصلی این بود که این شخصیت برای دنباله بازگردد. پیکسار در نهایت تصمیم گرفت که صداپیشهٔ جدیدی برای داک هادسون انتخاب نکند و به جای آن، به طور ضمنی اشاره کند که او مدتی قبل از وقایع ماشین‌ها ۲ درگذشته است. تیم داستان همچنین درگذشت داک را به عنوان یک نقطهٔ عاطفی شبیه به از دست دادن یک پدر برای مک‌کوئین و ماتر در نظر گرفت، اما در نهایت احساس کردند که این زاویهٔ دید مناسب نیست و صرفاً بر دوستی ماتر و مک‌کوئین به عنوان هستهٔ احساسی داستان تمرکز کردند.[۴۵] استنتون افزود که پیچیدگی داستان به سختی قابل انتقال بود و برای مدت طولانی، احساس زیادی در پروژه وجود نداشت. تیم با هر نمایش دوبارهٔ فیلم، داستان را بازنویسی می‌کرد تا تعادل مناسبی بین نمایش دوستی مک‌کوئین و ماتر، گرند پری جهانی و توطئهٔ مربوط به مایلز اکسلراد پیدا کند.[۴۶]

ماشین‌ها ۲ نخستین فیلمی بود که لستر بدون حضور دوست و همکار نزدیکش، جو رنفت، که کارگردان مشترک و یکی از نویسندگان ماشین‌ها بود و در سال ۲۰۰۵ درگذشت، کارگردانی کرد.[۴۷] رنفت سرپرست داستان در چهار فیلم اول لستر یعنی داستان اسباب‌بازی، زندگی یک حشره، داستان اسباب‌بازی ۲ و ماشین‌ها بود.[۴۸] علاوه بر این، او در هفت فیلم اول پیکسار، از جمله فیلم‌های لستر و همچنین شرکت هیولاها، در جستجوی نمو و شگفت‌انگیزان، صداپیشگی نقش‌های فرعی را بر عهده داشت.[۴۹] با وجود عدم حضور رنفت، او همچنان الهام‌بخش لستر در طول ساخت فیلم و در شکل‌دهی به قوس شخصیتی ماتر بود. لستر دربارهٔ کار کردن در غیاب رنفت اظهار داشت:

پویانمایی

[ویرایش]

ماشین‌ها ۲ دارای ۱۱۸ صحنهٔ منحصربه‌فرد بود که دو برابر تعداد صحنه‌های اکثر فیلم‌های پیکسار تا آن زمان بود؛ به استثنای ۸۰ تا ۹۰ صحنه‌ای که برای شگفت‌انگیزان استفاده شده بود.[۵۱] این فیلم نیازمند بسیاری از تکنیک‌های جدیدی بود که استودیو قبلاً با آن‌ها مواجه نشده یا به این سطح نرسیده بود. به همین دلیل، لستر این فیلم را از نظر فنی ده برابر پیچیده‌تر از هر فیلم پیکسار قبلی توصیف کرد.[۵۲]

جان هالستد، سرپرست صحنه‌ها، تأکید کرد که فرآیند ماشینی‌سازی که برای این فیلم ضروری بود، با دقت انجام شد تا بیش از حد نمایان نباشد. او گفت: «ما سعی می‌کنیم ویژگی‌های خودرو را به گونه‌ای اضافه کنیم که به آرامی در صحنه جای بگیرد. اگر به دنبالش باشید، آن را متوجه خواهید شد، اما نمی‌خواهیم از شخصیت‌ها چیزی کم کنیم.»[۵۳] سیستم رانندگی که در فیلم نخست ماشین‌ها استفاده شده بود، بهبود یافت تا به پویانماها اجازه دهد خودروها در هنگام مسابقه، پیچ‌های تندتری بزنند. از آنجایی که فیلم دارای پیست‌های مسابقه‌ای متفاوتی بود که هر کدام مخصوص کشور خود بودند، هنرمندان چیدمان و بخش صحنه‌ها با هم همکاری کردند تا مسیرهای مناسبی را برای خودروها ایجاد کنند و سپس به چالش تنظیم زوایای دوربین جالب در طول مسابقات بپردازند. تکمیل هر سکانس معمولاً چهار تا شش هفته طول می‌کشید.[۵۴] داستان بین‌المللی فیلم، نیاز به گنجاندن تعداد زیادی خودرو و وسایل نقلیهٔ جدید داشت. در ساخت وسایل نقلیهٔ جدید، طراحان خودرو از اصل لستر یعنی «وفاداری به مواد» پیروی کردند.[۵۵] پس از بررسی فیلم نخست، فیلم‌سازان تعداد کنترل‌هایی که روی شخصیت‌ها در دنبالهٔ فیلم استفاده می‌شد را به میزان قابل توجهی کاهش دادند، زیرا متوجه شدند بخش زیادی از آن‌ها هرگز در فیلم نخست استفاده نشده بود.[۵۶] تیم سازنده تکنیک‌های جدیدی برای ساخت شهرهای کاملاً سه‌بعدی با استفاده از یک برنامهٔ نرم‌افزاری به نام شرکت پروسیدورال و یک رویکرد رویه‌ای جدید برای ساخت انواع مختلف پوشش گیاهی توسعه دادند.[۵۷] همچنین، تیم سیستمی جدید را که توسط جری تسندورف توسعه یافته بود، به سیستم قبلی خود که برای ایجاد آب در در جستجوی نمو استفاده شده بود، اضافه کردند تا آب و سطوح اقیانوس واقعی‌تری را برای سکانس آغازین خلق کنند.[۵۸] علاوه بر این، تیم‌ها تغییرات روتین کوچکی در کد سایه‌زن که برای رادیاتور اسپرینگز در فیلم اول استفاده شده بود، انجام دادند تا آن را با نورپردازی در این فیلم سازگار کنند.[۵۹]

به گفتهٔ ویکتور ناوون، کارگردان پویانمایی، تقریباً ۵۰٪ از فیلم در طول ده هفته پویانمایی شد. ناوون گفت که اگرچه برنامهٔ زمانی بسیار چالش‌برانگیز بود، همکاری بین تمام پویانماها روحیه را افزایش داد و اشاره کرد که ورود لستر برای کارگردانی فیلم، تمرکز و انرژی بیشتری به کار بخشید.[۶۰]

بازیگران

[ویرایش]

در نوامبر ۲۰۱۰، خلاصهٔ داستان فیلم، که خط داستانی مسابقه‌ای جاسوسی آن را فاش می‌کرد، به همراه اولین تصویر و پوستر رسمی آن منتشر شد.[۶۱][۶۲][۶۳] در همان ماه، تأیید شد که اوون ویلسون، لری د کیبل گای، مایکل کین، امیلی مورتیمر، جیسون آیزکس، جو مانتگنا، پیتر جکوبسن، بانی هانت، تونی شالهوب، چیچ مارین و توماس کرچمان به عنوان صداپیشگان در فیلم حضور دارند.[۶۴] از نوامبر ۲۰۱۰ تا مه ۲۰۱۱، دیزنی اطلاعات مربوط به سایر صداپیشگان از جمله جنیفر لوئیس، کاترین هلموند، مایکل والیس، دارل والتریپ، فرانکو نرو، ونسا ردگریو، بروس کمبل، سیگ هانسن، میشل میشلیس، جف گوردون، لوئیس همیلتون، برنت ماسبرگر، دیوید هابز، جان تورتورو و ادی ایزارد را نیز منتشر کرد.[۶۵]

انتشار

[ویرایش]

در تابستان ۲۰۰۸، جان لستر اعلام کرد که اکران ماشین‌ها ۲ جلو افتاده و در تابستان ۲۰۱۱، یعنی یک سال زودتر از تاریخ اصلی ۲۰۱۲، منتشر خواهد شد. تاریخ اکران در ایالات متحده بعداً به ۲۴ ژوئن ۲۰۱۱ تأیید شد و تاریخ اکران در بریتانیا برای ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۱ تعیین شد. اولین نمایش جهانی فیلم در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۱ در تئاتر ال کاپیتان در هالیوود برگزار شد. ماشین‌ها ۲ در ۴,۱۱۵ سینما در ایالات متحده و کانادا اکران شد که رکورد بالاترین تعداد اکران برای یک فیلم با درجه‌بندی G و برای پیکسار را به ثبت رساند. این رکورد بعدها توسط دلیر (با ۴,۱۶۴ سینما) شکسته شد. فیلم به صورت دیزنی دیجیتال سه‌بعدی و آی‌مکس سه‌بعدی و همچنین فرمت‌های سنتی دوبعدی و آی‌مکس به نمایش درآمد.

دادخواست

[ویرایش]

در مارس ۲۰۱۱، جیک ماندویل-آنتونی، فیلم‌نامه‌نویس بریتانیایی، از دیزنی و پیکسار به دلیل نقض حق تکثیر و نقض قرارداد ضمنی شکایت کرد. او در شکایت خود ادعا کرد که ماشین‌ها و ماشین‌ها ۲ تا حدی بر اساس اثری هستند که وی در اوایل دههٔ ۱۹۹۰ ارائه داده بود. او به دنبال صدور حکم قضایی برای توقف اکران ماشین‌ها ۲ و درخواست خسارت واقعی یا قانونی بود. در ۱۳ مه ۲۰۱۱، دیزنی به این شکایت پاسخ داد و «هر یک از ادعاهای قانونی خواهان در مورد نقض حق تکثیر و شباهت قابل توجه آثار مربوطهٔ طرفین» را رد کرد. در ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۱، این شکایت توسط یک قاضی دادگاه منطقه‌ای رد شد. او در حکم خود نوشت که «خواندگان به اندازهٔ کافی نشان داده‌اند که آثار مربوطهٔ طرفین از نظر عناصر قابل حمایت، شباهت قابل توجهی ندارند».

فیلم کوتاه

[ویرایش]

قبل از این فیلم، یک فیلم کوتاه به نام تعطیلات در هاوایی به کارگردانی گری رایدستورم و با حضور شخصیت‌های فرنچایز داستان اسباب‌بازی به نمایش درآمد.

رسانه خانگی

[ویرایش]

این فیلم در ۱ نوامبر ۲۰۱۱، توسط سرگرمی خانگی والت دیزنی بر روی دی‌وی‌دی، بلوری، بلوری سه‌بعدی و بارگیری دیجیتال منتشر شد. این نسخه در چهار بستهٔ فیزیکی متفاوت عرضه شد: یک دیسک دی‌وی‌دی، یک بستهٔ ترکیبی دو دیسکی (دی‌وی‌دی و بلوری)، یک بستهٔ ترکیبی پنج دیسکی (دی‌وی‌دی، بلوری، بلوری سه‌بعدی و نسخهٔ دیجیتال) و یک مجموعهٔ ۱۱ دیسکی سه فیلمه برای کلکسیونرها، که شامل ماشین‌ها، ماشین‌ها ۲ و کارز تونز: قصه‌های بلند ماتر بود. همچنین، نسخهٔ بارگیری فیلم در هر دو کیفیت استاندارد و بالا نیز منتشر شد.[۶۶]

نسخهٔ بارگیری فیلم شامل چهار ویژگی اضافی است: کارز تونز «هوای ماتر»، فیلم کوتاه داستان اسباب‌بازی «تعطیلات در هاوایی» ، «ویژگی تعاملی تور جهانی» و «آوردن ماشین‌ها ۲ به جهان». نسخه‌های دی‌وی‌دی تک‌دیسکی و بستهٔ ترکیبی دو دیسکی بلوری/دی‌وی‌دی، شامل فیلم‌های کوتاه «هوای ماتر» و «تعطیلات در هاوایی»، به همراه «تفسیر کارگردان جان لستر» هستند. بستهٔ ترکیبی پنج دیسکی شامل تمام ویژگی‌های اضافی نسخه‌های دی‌وی‌دی تک‌دیسکی و بلوری/دی‌وی‌دی ترکیبی است، علاوه بر «ویژگی تعاملی تور جهانی» و «پیش‌نمایش: جزئیات سرزمین ماشین‌ها». مجموعهٔ ۱۱ دیسکی سه فیلمه نیز شامل ماشین‌ها (دی‌وی‌دی، بلوری و نسخهٔ دیجیتال)، ماشین‌ها ۲ (دی‌وی‌دی، بلوری، بلوری سه‌بعدی و نسخهٔ دیجیتال) و قصه‌های بلند ماتر (دی‌وی‌دی، بلوری و نسخهٔ دیجیتال) است.[۶۷]

ماشین‌ها ۲ در هفتهٔ اول انتشار خود، مجموعاً ۱,۹۸۳,۳۷۴ واحد دی‌وی‌دی فروخت[۶۸] که ۳۱٫۲۴ میلیون دلار درآمد داشت و رتبهٔ اول را کسب کرد.[۶۹] همچنین در هفتهٔ اول، در صدر جدول بلوری قرار گرفت و ۱٫۷۶ میلیون واحد فروخت که ۴۴٫۵۷ میلیون دلار درآمد داشت. سهم بلوری از کل فروش رسانه‌های خانگی ۴۷ درصد بود که نشان‌دهندهٔ یک تغییر بزرگ و غیرمنتظره در فروش از دی‌وی‌دی به بلوری بود.[۷۰] بلوری سه‌بعدی نیز با سهم ۱۷ درصدی از کل فروش دیسک‌ها به این امر کمک کرد.[۷۱] در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۹، ماشین‌ها ۲ بر روی فرمت ۴کی اولترا اچ‌دی بلوری نیز منتشر شد.[۷۲][۷۳]

بازخورد

[ویرایش]

گیشه

[ویرایش]

ماشین‌ها ۲ در ایالات متحده و کانادا ۱۹۱٫۵ میلیون دلار و در سایر کشورها ۳۷۰٫۷ میلیون دلار فروش داشت که مجموع فروش جهانی آن به ۵۶۲٫۱ میلیون دلار رسید. در آخر هفتهٔ افتتاحیه، فروش جهانی فیلم ۱۰۹ میلیون دلار بود که بزرگ‌ترین آخر هفتهٔ افتتاحیه برای یک فیلم پویانمایی در سال ۲۰۱۱ را رقم زد.[۷۴] در کل، ماشین‌ها ۲ هفتمین فیلم پرفروش پیکسار در گیشهٔ جهانی (در میان ۱۴ فیلم منتشر شده) و دهمین فیلم پرفروش سال ۲۰۱۱ بود.[۷۵]

در اولین جمعهٔ اکران خود (۲۴ ژوئن ۲۰۱۱)، ماشین‌ها ۲ ۲۵٫۷ میلیون دلار فروش داشت که در آن زمان، دومین روز افتتاحیهٔ بزرگ برای یک فیلم پیکسار، پس از ۴۱٫۱ میلیون دلار فروش داستان اسباب‌بازی ۳ بود. با این حال، از نظر تعداد تماشاگر، این فیلم سومین روز افتتاحیهٔ کم‌تماشاگر برای یک فیلم پیکسار بود و تنها از بالا و راتاتویی جلوتر بود.[۷۶] همچنین، ششمین روز افتتاحیهٔ بزرگ برای یک فیلم پویانمایی را به خود اختصاص داد.[۷۷] در مجموع آخر هفتهٔ افتتاحیه، ماشین‌ها ۲ با ۶۶٫۱ میلیون دلار در رتبهٔ اول قرار گرفت و بالاتر از گرین لنترن و معلم بد بود.[۷۸] این فروش بزرگ‌ترین آخر هفتهٔ افتتاحیه برای یک فیلم پویانمایی در سال ۲۰۱۱، هفتمین افتتاحیهٔ بزرگ برای پیکسار،[۷۹] هشتمین افتتاحیهٔ بزرگ در میان فیلم‌های منتشر شده در ژوئن[۸۰] و چهارمین افتتاحیهٔ بزرگ برای یک فیلم با درجهٔ G بود.[۸۱] با این حال، در دومین آخر هفته، فیلم با افت ۶۰٫۳ درصدی و فروش ۲۶٫۲ میلیون دلاری، توسط تبدیل‌شوندگان: نیمه تاریک ماه از صدر جدول کنار زده شد.[۸۲]

در خارج از آمریکای شمالی، ماشین‌ها ۲ در آخر هفتهٔ اول خود از ۳,۱۲۹ سینما در ۱۸ کشور، ۴۲٫۹ میلیون دلار فروش داشت و در صدر جدول گیشه قرار گرفت.[۸۳] این فیلم به ویژه در روسیه عملکرد بسیار خوبی داشت و با ۹٫۴۲ میلیون دلار،[۸۴] بهترین آخر هفتهٔ افتتاحیه را برای یک فیلم پویانمایی دیزنی یا پیکسار رقم زد و از کل فروش ماشین‌ها و داستان اسباب‌بازی ۳ پیشی گرفت.[۸۵] در مکزیک، این فیلم در آخر هفتهٔ اول ۸٫۲۴ میلیون دلار فروش داشت،[۸۶] در حالی که در برزیل با ۵٫۱۹ میلیون دلار (۷٫۰۸ میلیون دلار با احتساب پیش‌نمایش‌ها) در صدر گیشه قرار گرفت.[۸۷] همچنین، در استرالیا با ۵٫۱۶ میلیون دلار در رتبهٔ اول اکران شد[۸۸] و همزمان با پاندای کونگ‌فوکار ۲ به نمایش درآمد و از آن بیشتر فروش کرد.[۸۹] ماشین‌ها ۲ پرفروش‌ترین فیلم سال ۲۰۱۱ در لیتوانی (۴۷۷,۱۱۷ دلار)[۹۰] و آرژانتین (۱۲ میلیون دلار) است.[۹۱] همچنین، پرفروش‌ترین فیلم پویانمایی سال ۲۰۱۱ در استونی (۴۴۲,۷۰۷ دلار)،[۹۲] فنلاند (۳٫۲ میلیون دلار)[۹۳] و نروژ (۵٫۸ میلیون دلار) بود.[۹۴]

بازخورد انتقادی

[ویرایش]

در وبگاه بازبینی جمعی راتن تومیتوز، ۴۰٪ از ۲۱۶ نقد منتقدان مثبت بوده و میانگین امتیاز فیلم ۵٫۵ از ۱۰ است. اجماع کلی وبگاه این بود: «ماشین‌ها ۲ از نظر بصری به اندازهٔ هر محصول دیگر پیکسار جذاب است، اما این همه درخشش نمی‌تواند داستان زنگ‌زدهٔ زیر هود را پنهان کند.» این فیلم تا به امروز پایین‌ترین امتیاز را در میان فیلم‌های پیکسار در این سایت دارد و تنها فیلمی از این استودیو است که گواهی «فاسد» دریافت کرده است.[۹۵][۹۶] یکی دیگر از وبگاه‌های بازبینی جمعی به نام متاکریتیک، که بر اساس نظرات منتقدان جریان اصلی، امتیاز میانگین وزنی را به فیلم‌ها اختصاص می‌دهد، به این فیلم بر اساس ۳۸ نقد، امتیاز میانگین ۵۷ از ۱۰۰ را داد که نشان‌دهندهٔ نقدهای «متفاوت یا متوسط» است.[۹۷] مخاطبانی که توسط سینماسکور نظرسنجی شدند، به فیلم نمرهٔ میانگین «A−» در مقیاس A+ تا F دادند.[۹۸]

نیویورک تایمز نوشت: «فیلم اصلی ماشین‌ها با استقبال استثنایی روبرو نشد، اما دنبالهٔ آن اولین واکنش واقعاً منفی پیکسار را به همراه داشت.»[۹۹] منتقدان عموماً از تمرکز فیلم بر شخصیت ماتر انتقاد کرده و معتقد بودند که فیلم فاقد صمیمیت و جذابیت است. همچنین، احساس می‌کردند که این فیلم صرفاً به عنوان یک تمرین در بازاریابی هدفمند ساخته شده و برای دریافت درجه‌بندی G بیش از حد خشن است. جو مورگنسترن در نقدی برای وال‌استریت ژورنال نوشت: «این دنبالهٔ پرهیاهو به ندرت از حد متوسط فراتر می‌رود.»[۱۰۰] اوون گلیبرمن، منتقد انترتینمنت ویکلی، گفت: «ماشین‌ها ۲ فیلمی است که آنقدر مملو از «سرگرمی» بود که کاملاً از مسیر خارج شد. جان لستر، کارگردان با استعداد، با خودش چه فکری می‌کرد؟ آیا می‌خواست کودکان پس از تماشای این فیلم به بیش‌فعالی دچار شوند؟»[۱۰۱] اگرچه لئونارد ملتین در ایندی‌وایر ادعا کرد که «احترام زیادی برای پیکسار و تیم خلاق آن به رهبری جان لستر قائل است»، اما گفت که طرح داستان را «گیج‌کننده» یافته و احساس می‌کرده صدای ماتر آزاردهنده است. او بیان کرد: «ترجیح می‌دهم صدای کشیده شدن گچ روی تخته‌سیاه را بشنوم تا اینکه تقریباً دو ساعت با یدک‌کش ماتر بگذرانم.»[۱۰۲]

در مقابل، پیتر ترورز از رولینگ استون به فیلم ۳٫۵ ستاره از ۴ ستاره داد و گفت که «این دنباله، فورانی پرتحرک و سرگرم‌کننده است که زیر هود خود قلبی تپنده دارد.» او همچنین «فیلم‌نامهٔ روان» آن را ستود و آن را «برنده» خواند.[۱۰۳] راجر ایبرت یکی از مشتاق‌ترین منتقدان در میان نظرات مثبت بود. او از اینکه لستر روح بازی‌های دوران کودکی خود را در فیلم به جریان انداخته، تمجید کرد و نوشت: «در دورانی که برخی فیلم‌های اکشن 'بزرگسالانه' به شدت سطحی و احمقانه هستند، اینجا فیلمی با چنان پیچیدگی‌ای وجود دارد که حتی خودروها هم گاهی مجبور می‌شوند مکث کنند و آن را برای خود توضیح دهند.»[۱۰۴] جاستین چانگ از ورایتی اظهار داشت: «این دنبالهٔ نادری است که نه تنها پیشرفتی نسبت به نسخهٔ قبلی محسوب می‌شود، بلکه به طور گذشته‌نگر آن را توجیه می‌کند.»[۱۰۵] خریداران بلیت نیز در نظرسنجی‌های خروج از سینما، نمرهٔ «A−» را به فیلم دادند که هم‌سطح با سایر عناوین پیکسار بود.[۱۰۶]

یکی از اصلی‌ترین دلایل نقدهای منفی، این نظریه بود که شرکت والت دیزنی به دلیل حرص و طمع برای افزایش فروش محصولات، پیکسار را مجبور به تولید ماشین‌ها ۲ کرده است.[۱۰۷][۱۰۸] لستر این ادعاها را به شدت رد کرد و آن‌ها را به «افرادی که واقعیت‌ها را نمی‌دانند و برای قضاوت عجله دارند» نسبت داد.[۱۰۹] برخی معتقد بودند که این انتقادهای تند کمتر به خود فیلم مربوط بوده و بیشتر ناشی از تمرکز گستردهٔ پیکسار بر روی ساخت دنباله‌ها است. نیویورک تایمز گزارش داد که اگرچه یک فیلم با نقدهای منفی نمی‌توانست به اعتبار استودیو لطمه بزند، اما «این انتقادات به روحیهٔ کارکنان استودیو که تا آن زمان از یک دورهٔ پیوسته و شاید بی‌سابقه از تحسین منتقدان برخوردار بود، آسیب زد.»[۱۱۰]

بازی ویدئویی

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: ماشین‌ها ۲ (بازی ویدئویی)

یک بازی ویدئویی بر اساس این فیلم توسط اولنچ سافت‌ور ساخته شد و در ۲۱ ژوئن ۲۰۱۱ توسط استودیو دیزنی اینتراکتیو برای پلی‌استیشن ۳، ایکس‌باکس ۳۶۰، وی، رایانه شخصی و نینتندو دی‌اس منتشر شد.[۱۱۱] گزارش شد که نسخهٔ پلی‌استیشن ۳ این بازی با گیم‌پلی سه‌بعدی استریوسکوپیک سازگار است.[۱۱۲] نسخهٔ نینتندو ۳دی‌اس در ۱ نوامبر ۲۰۱۱[۱۱۳] و نسخهٔ پلی‌استیشن همراه در ۸ نوامبر ۲۰۱۱ عرضه شد.

یک اپلیکیشن بر اساس فیلم نیز در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۱ با قیمت یک دلار در آی‌تیونز منتشر شد. نسخهٔ رایگان آن نیز در همان روز در دسترس قرار گرفت. هدف از این بازی تکمیل هر مسابقه، باز کردن سطوح جدید و کسب امتیاز بالا بود. تا ۲۸ ژوئن ۲۰۱۱، این اپلیکیشن به رتبهٔ ۱ در اپ استور رسیده بود.[۱۱۴] این بازی در ۲۹ اوت ۲۰۱۴ از دسترس خارج شد.[۱۱۵] همچنین، یک نسخهٔ وی.اسمایل نیز از این بازی منتشر شد.

دنباله و اسپین‌آف‌ها

[ویرایش]
مقاله‌های اصلی: ماشین‌ها ۳، هواپیماها (فیلم)، و هواپیماها: حریق و نجات

دنباله‌ای با عنوان ماشین‌ها ۳ در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۷ منتشر شد.[۱۱۶] این فیلم به کارگردانی برایان فی، بر روی شخصیت لایتنینگ مک‌کوئین تمرکز دارد که اکنون یک مسابقه‌دهندهٔ کهنه‌کار است. او پس از اینکه تحت‌الشعاع موج جدیدی از تازه‌واردها قرار می‌گیرد، از یک خودروی جوان‌تر به نام کروز رامیرز کمک می‌گیرد تا او را برای دنیای به‌شدت فناورانهٔ مسابقات آموزش دهد و رقیب جدیدش، جکسون استورم، را شکست دهد.[۱۱۷]

یک فیلم پویانمایی اسپین‌آف با عنوان هواپیماها که توسط دیزنی‌تون استودیوز تولید شده بود،[۱۱۸] در ۹ اوت ۲۰۱۳ منتشر شد.[۱۱۹] دنباله‌ای برای هواپیماها با عنوان هواپیماها: حریق و نجات نیز در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۴ اکران شد.[۱۲۰]

افتخارات

[ویرایش]
قسمت نامزد نتیجه
بهترین فیلم پویانمایی جان لستر نامزدشده

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. ↑ توزیع‌شده توسط استودیو سینمایی والت دیزنی تحت پرچم والت دیزنی پیکچرز

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  2. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  3. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  4. ↑ Billington, Alex (September 25, 2008). "Pixar's Cars 2 Pushed Up to Summer of 2011". FirstShowing.net. Retrieved December 30, 2024.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Le voci italiane di Cars 2 - 01/06/2011 بایگانی‌شده در ژوئن ۱۵, ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine
  6. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  7. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  8. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  9. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  10. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  11. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  12. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  13. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  14. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  15. ↑ Noyer, Jérémie (June 19, 2011). "Cars 2 screenwriter Ben Queen on the race for his "Art Of" book!". animatedviews.com. Retrieved December 28, 2024.
  16. ↑ "John Lasseter Public Interview - Cars 2 - In Conversation With... IFTA Ireland". August 1, 2011. Retrieved December 28, 2024 – via YouTube.
  17. ↑ Desowitz, Bill (April 19, 2011). "Lasseter Talks 'Cars 2'". AWN.com. Animation World Network. Retrieved December 28, 2024.
  18. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  19. ↑ Robertson, Barbara (June 2011). "The World is Not Enough". www.cgw.com. Retrieved December 28, 2024.
  20. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  21. ↑ Robertson, Barbara (June 2011). "The World is Not Enough". www.cgw.com. Retrieved December 28, 2024.
  22. ↑ "Empire Magazine: Denise Ream On Cars 2". July 9, 2011. Retrieved December 28, 2024 – via YouTube.
  23. ↑ Brew, Simon (July 24, 2011). "Denise Ream interview: Eraser, Cars 2, stop motion animation, Star Wars and Pixar". Den of Geek. Retrieved December 28, 2024.
  24. ↑ Noyer, Jérémie (June 19, 2011). "Cars 2 screenwriter Ben Queen on the race for his "Art Of" book!". animatedviews.com. Retrieved December 28, 2024.
  25. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  26. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  27. ↑ Billington, Alex (September 25, 2008). "Pixar's Cars 2 Pushed Up to Summer of 2011". FirstShowing.net. Retrieved December 30, 2024.
  28. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  29. ↑ Hunter, Honor (February 15, 2010). "Cars 2 Gets A Toon Up..." Blue Sky Disney. Retrieved December 28, 2024.
  30. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  31. ↑ Desowitz, Bill (April 19, 2011). "Lasseter Talks 'Cars 2'". AWN.com. Animation World Network. Retrieved December 28, 2024.
  32. ↑ Robertson, Barbara (June 2011). "The World is Not Enough". www.cgw.com. Retrieved December 28, 2024.
  33. ↑ Eisenberg, Eric (July 16, 2011). "Exclusive Interview: Winnie The Pooh Directors Stephen J. Anderson And Don Hall". Cinema Blend. Grant Land. Retrieved December 28, 2024.
  34. ↑ "John Lasseter talks Cars 2". July 21, 2011. Retrieved December 28, 2024 – via YouTube.
  35. ↑ Robertson, Barbara (June 2011). "The World is Not Enough". www.cgw.com. Retrieved December 28, 2024.
  36. ↑ Robertson, Barbara (June 2011). "The World is Not Enough". www.cgw.com. Retrieved December 28, 2024.
  37. ↑ Robertson, Barbara (June 2011). "The World is Not Enough". www.cgw.com. Retrieved December 28, 2024.
  38. ↑ Desowitz, Bill (April 19, 2011). "Lasseter Talks 'Cars 2'". AWN.com. Animation World Network. Retrieved December 28, 2024.
  39. ↑ "Cars 2 - Autres questions à John Lasseter". June 7, 2012. Retrieved December 28, 2024 – via YouTube.
  40. ↑ "Cars 2 - Autres questions à John Lasseter". June 7, 2012. Retrieved December 28, 2024 – via YouTube.
  41. ↑ O, Christie (2011-06-28). "Inside CARS 2 with Director John Lasseter". 5 Minutes for Mom (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-28.
  42. ↑ Hixon, Michael (2011-06-22). "Movie Watch: Cars 2". The Beach Reporter (به انگلیسی). Daily Breeze. Retrieved 2024-12-28.
  43. ↑ "Cars 2 - Questions à Denise Ream". June 10, 2012. Retrieved December 28, 2024 – via YouTube.
  44. ↑ Brew, Simon (July 24, 2011). "Denise Ream interview: Eraser, Cars 2, stop motion animation, Star Wars and Pixar". Den of Geek. Retrieved December 28, 2024.
  45. ↑ Chitwood, Adam (9 May 2011). "Story Supervisor Nathan Stanton CARS 2 Exclusive Interview". Collider. Retrieved 28 December 2024.
  46. ↑ Chitwood, Adam (9 May 2011). "Story Supervisor Nathan Stanton CARS 2 Exclusive Interview". Collider. Retrieved 28 December 2024.
  47. ↑ Whitson, James (August 17, 2005). "Joe Ranft, dead at 45". animatedviews.com. Josh Armstrong. Retrieved February 2, 2025.
  48. ↑ "Pixar exec dies in car accident". Variety. August 18, 2005. Retrieved February 2, 2025.
  49. ↑ Korkis, Jim (January 9, 2013). "A Brief Talk with Joe Ranft". MousePlanet. Retrieved February 2, 2025.
  50. ↑ Cody, Bill (June 22, 2011). "John Lasseter Talks 'Cars 2' and the Memory of His Friend and Collaborator, Joe Ranft". ComingSoon.Net. Retrieved December 28, 2024.
  51. ↑ Robertson, Barbara (June 2011). "The World is Not Enough". www.cgw.com. Retrieved December 28, 2024.
  52. ↑ "Cars 2: John Lasseter im Exklusiv-Interview". July 27, 2011. Retrieved December 28, 2024 – via YouTube.
  53. ↑ Robertson, Barbara (June 2011). "The World is Not Enough". www.cgw.com. Retrieved December 28, 2024.
  54. ↑ Robertson, Barbara (June 2011). "The World is Not Enough". www.cgw.com. Retrieved December 28, 2024.
  55. ↑ Robertson, Barbara (June 2011). "The World is Not Enough". www.cgw.com. Retrieved December 28, 2024.
  56. ↑ "Cars 2: John Lasseter im Exklusiv-Interview". July 27, 2011. Retrieved December 28, 2024 – via YouTube.
  57. ↑ Robertson, Barbara (June 2011). "The World is Not Enough". www.cgw.com. Retrieved December 28, 2024.
  58. ↑ Robertson, Barbara (June 2011). "The World is Not Enough". www.cgw.com. Retrieved December 28, 2024.
  59. ↑ Robertson, Barbara (June 2011). "The World is Not Enough". www.cgw.com. Retrieved December 28, 2024.
  60. ↑ Noyer, Jérémie (November 26, 2011). "Cars 2's Victor Navone takes the wheel!". animatedviews.com. Retrieved December 28, 2024.
  61. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  62. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  63. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  64. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  65. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  66. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  67. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  68. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  69. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  70. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  71. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  72. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  73. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  74. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  75. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  76. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  77. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  78. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  79. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  80. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  81. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  82. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  83. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  84. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  85. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  86. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  87. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  88. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  89. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  90. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  91. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  92. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  93. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  94. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  95. ↑ Corliss, Richard (June 26, 2011). "Cars 2 at the Box Office: Pixcar or Ishcar?". Time. Archived from the original on November 29, 2016. Retrieved November 28, 2016.
  96. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  97. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  98. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  99. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  100. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  101. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  102. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  103. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  104. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  105. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  106. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  107. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  108. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  109. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  110. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  111. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  112. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  113. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  114. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  115. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  116. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  117. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  118. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  119. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.
  120. ↑ خطای اسکریپتی: پودمان «cite» وجود ندارد.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ماشین‌ها ۲ موجود است.
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به ماشین‌ها ۲ در ویکی‌گفتاورد موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ماشین‌ها_۲&oldid=42767062»