لبر آموروزیس مادرزادی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بیماری لبر(LCA) آموروزیس مادرزادی
تخصصچشم‌پزشکی ویرایش این در ویکی‌داده
نشانه‌هاVisual impairment, sensitivity to light
گونه‌ها> 12 types
علتژنتیک (چیرگی)
فراوانی1 in 40,000 newborns
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

لبر آموروزیس مادرزادی (به انگلیسی: Leber congenital amaurosis) یک بیماری ارثی و نادر چشمی است که به نظر می‌رسد در هنگام تولد یا در چند ماه اول زندگی بروز می‌کند.[۱]

یک شکل از لبر آموروزیس مادرزادی به‌طور موفقیت‌آمیزی با ژن درمانی در سال ۲۰۰۸ درمان شد.[۲][۳][۴][۵]

این بیماری بر حدود ۱ در ۴۰٬۰۰۰ نوزاد تازه متولد شده تأثیر می‌گذارد.[۶] LCA برای اولین بار توسط تئودور لبر در قرن ۱۹ مطرح گردید.[۷][۸] آن را نباید با بیماری نوروپاتی ارثی عصب اپتیک Leberکه بیماری متفاوت شرح داده شده توسط تئودور Leber است، اشتباه گرفت.

علائم و نشانه‌ها[ویرایش]

اصطلاح مادرزادی اشاره به وضعیت فعلی از تولد (نه به صورت اکتسابی) اشاره دارد و amaurosis اشاره به از دست دادن بینایی بدون ارتباط با یک ضایعه است. اما فراتر از این توصیفات کلی، بروز LCA می‌تواند متفاوت باشد به دلیل اینکه در ارتباط با ژن‌های متعددی است.

LCA است که به‌طور معمول با nystagmus، کندی یا عدم پاسخهای مردمکی[۹] و از دست دادن بینایی شدید یا نابینایی، شناخته می‌شود.

ژنتیک[ویرایش]

معمولاً با توارث اتوزومی مغلوب است؛ اما از همه مهم‌تر برای برنامه‌ریزی خانواده، آن است که گاهی اوقات اتوزومال غالباست. تصور می‌شود کهاین یک اختلال ناشی از رشد غیرطبیعی سلولهای فوتورسپتور است.

Type OMIM Gene Locus
LCA1 204000 GUCY2D,[۱۰] 17p13.۱
LCA2 204100 RPE65[۱۱] 1p31.3-p31.۲
LCA3 609868 SPATA7 14q31.۳
LCA4 604393 AIPL1[۱۲][۱۳] 17p13.۲
LCA5 604537 LCA5[۱۴] 6q14.۱
LCA6 605446 RPGRIP1 14q11.۲
LCA7 602225 CRX[۱۵] 19q13.۳
LCA8 604210 CRB1 1q31-q32.۱
LCA9 608553 NMNAT1[۱۶][۱۷][۱۸][۱۹] 1p36.۲۲
LCA10 610142 CEP290 12q21.۳۲
LCA11 146690 IMPDH1 7q32.۱
LCA12 180040 RD3 7q32.۱
LCA13 608830 RDH12 1q32.۳
LCA14 604863 LRAT 14q24.۱
LCA15 602280 TULP1 4q31
LCA16 603208 KCNJ13 2q37
LCA17 601147 GDF6 8q22
LCA18 179605 PRPH2 6p21

ژن CEP290 همراه با سندروم Joubert و همچنین نوع 10 LCA است.[۲۰]

تشخیص[ویرایش]

تست‌های ژنتیکی و تحقیقات مربوطه اخیراً در حال انجام در Centogene AG در روستوک آلمان انجام شدند؛ John and Marcia Carver Nonprofit Genetic Testing Laboratory در شهر آیووا، IA; مرکز پزشکی ژنتیک در پزنان، لهستان؛ آطمایشگاه‌های ژنتیک Miracaدر هوستون، TX; Asper بیوتکنولوژی در تارتو، استونی؛ ژنتیک CGC در پورتو، پرتغال؛ مؤسسه ژنتیک و تشخیص مولکولی CEN4GEN در ادمونتون کانادا و آزمایشگاه ژنتیک اصلی - بارسلونا اسپانیا است.[۲۱]

درمان[ویرایش]

یک فرم از LCA، بیماران مبتلا به LCA2 که متحمل جهش در RPE65 ژن شده، با موفقیت تحت درمان با ژن درمانی در آزمایش‌های بالینی قرار گرفتند. نتایج حاصل از سه آزمایش بالینی اولیه که در سال ۲۰۰۸ منتشر شد، ایمنی و اثر بخشی از ویروس آدنو مربوطه را برای بازگرداندن بینایی در بیماران LCA، نشان داد. در هر سه آزمایش بالینی، بیماران بهبود عملکرد بینایی شان را بدون عوارض جانبی، بدست آوردند. این مطالعات که با استفاده از ویروس-آدنو مربوطه انجام شده بود، تعدادی از مطالعات جدید برسی کنندهٔ ژن درمانی را برای بیماری شبکیهٔ انسان به وجود آورده‌است.

نتایج حاصل از فاز ۱ آزمایش توسط دانشگاه پنسیلوانیا و بیمارستان کودکان فیلادلفیا انجام شد و در سال ۲۰۰۹ منتشر شد که بهبودی پایدار در ۱۲ مورد (سنین ۸ تا ۴۴) با RPE65 مرتبط LCA پس از درمان با AAV2-hRPE65v2، یک ژن درمانی جایگزین را نشان داد.[۲۲] اولین مداخله همراه با نتایج بهتری شد. در این مطالعه بیماران بر اساس حضور آنتی‌بادی خاص به وکتور AAV2 استخراج شدند و درمان تنها برای یک چشم به عنوان یک اقدام احتیاطی، انجام گرفت. ۲۰۱۰ مطالعه اثر تجویز AAV2-hRPE65v2 در هر دو چشم را در حیوانات با آنتی‌بادی در حال حاضر پیشنهاد شده را ارزیابی کردند که پاسخ ایمنی بدن ممکن است در استفاده از درمان در هر دو چشم، پیچیده نباشد.[۲۳]

جراح چشم دکتر آل مگوایر و متخصص ژن درمانی دکتر ژان بنت روش مورد استفاده در بیمارستان کودکان را توسعه دادند.[۲۴]

دکتر سو سمپل-رولند در دانشگاه فلوریدا به تازگی ریکاوری دید را در یک مدل مرغی با استفاده از ژن درمانی را انجام داد.[۲۵]

فرهنگ عامه[ویرایش]

  • در قسمت خاموشی در بلیزارد (فصل ۶ قسمت ۱۶) از درام تلویزیونی استخواندکتر جک Hodgins و همسر باردار خود آنجلا مونته نگرواست که یک LCA حامل باید صبر کنید در طول سراسر شهر بود blackout برای Hodgins است نتایج آزمایش ژنتیکی برای دیدن اگر او همچنین یک LCA حامل. او در واقع تبدیل به یک حامل دادن به فرزند متولد نشده خود را ۲۵٪ شانس داشتن LCA.
  • در مجموعه تلویزیونی ER (فصل ۱۴ قسمت ۱۲ به نام "ایمان به غیب") دکتر ابی لاکهارت تشخیص یک جوان پرورش با Leber را مادرزادی amaurosis. دختر به این نقطه hid وضعیت او از خانواده فاستر. این قسمت شامل برخی از اطلاعات در مورد علائم بالینی تشخیص و اشاره ژن درمانی جایگزین و بالینی به عنوان امید برای کمک در مدیریت این بیماری است.
  • در سریال کره‌ای پادشاه درام (قسمت ۱۶ "در جستجوی زمان از دست رفته") آنتونی کیم، بازی‌های برگزار شده توسط Kim Myung-minاست مبتلا Leber را مادرزادی amaurosis همان بیماری ساخته شده‌است که مادر خود را کور کنید.
  • ۴ سال، Gavin که رنج می‌برد از یک فرم از LCA معروف ساخته شده بود در سال ۲۰۱۳ توسط یک ویدیو یوتیوب نشان دادن او با استفاده از عصای سفید برای اولین بار به حرکت به پایین جلوگیری شود.[۲۶] او بعد از آن به نظر می‌رسد در تلویزیون نشان می‌دهد کمی بزرگ عکس.

جستارهای وابسته[ویرایش]

  • سفیدکننده و بازیافت

منابع[ویرایش]

  1. Stone EM (December 2007). "Leber congenital amaurosis — a model for efficient genetic testing of heterogeneous disorders: LXIV Edward Jackson Memorial Lecture". Am J Ophthalmol. 144 (6): 791–811. doi:10.1016/j.ajo.2007.08.022. PMID 17964524.
  2. Maguire AM, Simonelli F, Pierce EA, et al. (May 2008). "Safety and efficacy of gene transfer for Leber's congenital amaurosis". N. Engl. J. Med. 358 (21): 2240–8. doi:10.1056/NEJMoa0802315. PMC 2829748. PMID 18441370.
  3. Simonelli F, Maguire AM, Testa F, et al. (March 2010). "Gene therapy for Leber's congenital amaurosis is safe and effective through 1.5 years after vector administration". Mol. Ther. 18 (3): 643–50. doi:10.1038/mt.2009.277. PMC 2839440. PMID 19953081.
  4. Cideciyan AV, Hauswirth WW, Aleman TS, et al. (August 2009). "Vision 1 year after gene therapy for Leber's congenital amaurosis". N. Engl. J. Med. 361 (7): 725–7. doi:10.1056/NEJMc0903652. PMC 2847775. PMID 19675341.
  5. Bainbridge JW, Smith AJ, Barker SS, et al. (May 2008). "Effect of gene therapy on visual function in Leber's congenital amaurosis". N. Engl. J. Med. 358 (21): 2231–9. doi:10.1056/NEJMoa0802268. PMID 18441371.
  6. "Leber congenital amaurosis". Genetics Home Reference (به انگلیسی). August 2010. Archived from the original on 13 May 2017. Retrieved 14 May 2017.
  7. Leber's congenital amaurosis در وبگاه Who Named It?
  8. Leber T (1869). "Über Retinitis pigmentosa und angeborene Amaurose". Archiv für Ophthalmologie (به آلمانی). 15 (3): 1–25. doi:10.1007/BF02721213.
  9. Weleber RG, Francis PJ, Trzupek KM, Beattie C. "Leber Congenital Amaurosis". GeneReviews. PMID 20301475.
  10. Perrault I, Rozet JM, Calvas P, et al. (December 1996). "Retinal-specific guanylate cyclase gene mutations in Leber's congenital amaurosis". Nat. Genet. 14 (4): 461–4. doi:10.1038/ng1296-461. PMID 8944027.
  11. Marlhens F, Bareil C, Griffoin JM, et al. (October 1997). "Mutations in RPE65 cause Leber's congenital amaurosis". Nat. Genet. 17 (2): 139–41. doi:10.1038/ng1097-139. PMID 9326927.
  12. Yzer S, Leroy BP, De Baere E, et al. (March 2006). "Microarray-based mutation detection and phenotypic characterization of patients with Leber congenital amaurosis". Invest. Ophthalmol. Vis. Sci. 47 (3): 1167–76. doi:10.1167/iovs.05-0848. PMID 16505055.
  13. "Inherited child blindness probed". BBC News. 2005-09-19. Retrieved 2007-09-21.
  14. Dharmaraj S, et al. (January 2000). "A Novel Locus for Leber Congenital Amaurosis Maps to Chromosome 6q". The American Journal of Human Genetics. 66 (1): 319–326. doi:10.1086/302719. PMC 1288337. PMID 10631161.
  15. Preising MN, Paunescu K, Friedburg C, Lorenz B (June 2007). "Genetic and clinical heterogeneity in LCA patients. The end of uniformity". Ophthalmologe (به آلمانی). 104 (6): 490–8. doi:10.1007/s00347-007-1533-x. PMID 17525851.
  16. Koenekoop RK, Wang H, Majewski J, Wang X, Lopez I, Ren H, Chen Y, Li Y, Fishman GA, Genead M, Schwartzentruber J, Solanki N, Traboulsi EI, Cheng J, Logan CV, McKibbin M, Hayward BE, Parry DA, Johnson CA, Nageeb M; Finding of Rare Disease Genes (FORGE) Canada Consortium, Poulter JA, Mohamed MD, Jafri H, Rashid Y, Taylor GR, Keser V, Mardon G, Xu H, Inglehearn CF, Fu Q, Toomes C, Chen R (July 2012). "Mutations in NMNAT1 cause Leber congenital amaurosis and identify a new disease pathway for retinal degeneration". Nature Genetics. 44 (9): 1035–9. doi:10.1038/ng.2356. PMC 3657614. PMID 22842230.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  17. Falk MJ, Zhang Q, Nakamaru-Ogiso E, Kannabiran C, Fonseca-Kelly Z, Chakarova C, Audo I, Mackay DS, Zeitz C, Borman AD, Staniszewska M, Shukla R, Palavalli L, Mohand-Said S, Waseem NH, Jalali S, Perin JC, Place E, Ostrovsky J, Xiao R, Bhattacharya SS, Consugar M, Webster AR, Sahel JA, Moore AT, Berson EL, Liu Q, Gai X, Pierce EA (July 2012). "NMNAT1 mutations cause Leber congenital amaurosis". Nature Genetics. 44 (9): 1040–5. doi:10.1038/ng.2361. PMC 3454532. PMID 22842227.
  18. Chiang PW, Wang J, Chen Y, Fu Q, Zhong J, Chen Y, Yi X, Wu R, Gan H, Shi Y, Chen Y, Barnett C, Wheaton D, Day M, Sutherland J, Heon E, Weleber RG, Gabriel LA, Cong P, Chuang K, Ye S, Sallum JM, Qi M (July 2012). "Exome sequencing identifies NMNAT1 mutations as a cause of Leber congenital amaurosis". Nature Genetics. 44 (9): 972–4. doi:10.1038/ng.2370. PMID 22842231.
  19. Perrault I, Hanein S, Zanlonghi X, Serre V, Nicouleau M, Defoort-Delhemmes S, Delphin N, Fares-Taie L, Gerber S, Xerri O, Edelson C, Goldenberg A, Duncombe A, Le Meur G, Hamel C, Silva E, Nitschke P, Calvas P, Munnich A, Roche O, Dollfus H, Kaplan J, Rozet JM (July 2012). "Mutations in NMNAT1 cause Leber congenital amaurosis with early-onset severe macular and optic atrophy". Nature Genetics. 44 (9): 975–7. doi:10.1038/ng.2357. PMID 22842229.
  20. Traboulsi EI, Koenekoop R, Stone EM (2006). "Lumpers or splitters? The role of molecular diagnosis in Leber congenital amaurosis". Ophthalmic Genet. 27 (4): 113–5. doi:10.1080/13816810601013146. PMID 17148037.
  21. "GeneTests: Leber Congenital Amaurosis". Archived from the original on 21 August 2016. Retrieved 4 June 2017.
  22. Maguire, Albert M; High, Katherine A; Auricchio, Alberto; Wright, J Fraser; Pierce, Eric A; Testa, Francesco; Mingozzi, Federico; Stone, Edwin; et al. (2009). "Age-dependent effects of RPE65 gene therapy for Leber's congenital amaurosis: a phase 1 dose-escalation trial". Lancet. 374 (9701): 1597–1605. doi:10.1016/S0140-6736(09)61836-5. PMC 4492302. PMID 19854499. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author9= (help)
  23. Amado, D.; Mingozzi, F.; Bennicelli, J. L.; Chen, Y.; High, K. A.; Maguire, A. M.; Bote, E.; Grant, R. L.; Golden, J. A.; Narfstrom, K.; Syed, N. A.; Orlin, S. E.; High, K. A.; Maguire, A. M.; Bennett, J.; et al. (2010). "Safety and Efficacy of Subretinal Readministration of a Viral Vector in Large Animals to Treat Congenital Blindness". Science Translational Medicine. 2 (21): 21ra16. doi:10.1126/scitranslmed.3000659. PMID 20374996.
  24. "ABC News: Miracle Cure for Nearly Blind Youth". Retrieved 2008-04-27.
  25. Williams, M. L.; Coleman, J. E.; Haire, S. E.; Aleman, T. S.; Cideciyan, A. V.; Sokal, I.; Palczewski, K.; Jacobson, S. G.; Semple-Rowland, S. L. (2006). "Lentiviral Expression of Retinal Guanlylate Cyclase-1 (RetGC1) Restores Vision in an Avian Model of Childhood Blindness". PLOS Medicine. 3 (6): e201. doi:10.1371/journal.pmed.0030201. PMC 1463903. PMID 16700630.
  26. https://www.youtube.com/watch?v=BsXa-mAKDVs

جستارهای وابسته[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]