فلورنس پیو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فلورنس پیو
پیو در جشنواره فیلم لندن ۲۰۲۲
زادهٔ۳ ژانویهٔ ۱۹۹۶ ‏(۲۸ سال)
آکسفورد، انگلستان
پیشهبازیگر
سال‌های فعالیت۲۰۱۴–اکنون
خانوادهتوبی سباستین (برادر)
جایزه(ها)فهرست کامل

فلورنس پیو (انگلیسی: Florence Pugh؛[الف] زادهٔ ۳ ژانویهٔ ۱۹۹۶) بازیگر انگلیسی است. او نخستین بازیگریش را در سال ۲۰۱۴ با فیلم درام سقوط کردن آغاز کرد. پیو در سال ۲۰۱۶ با نقش اصلی یک عروس جوان در لیدی مکبث (۲۰۱۶) نگاه عموم را به خود جلب کرد و برندهٔ جایزهٔ فیلم ایندیپندنت بریتانیا شد. او در سال ۲۰۱۸ برای بازی در نقش اصلی مینی‌سریال دخترک درامر مورد تحسین منتقدان قرار گرفت.

موفقیت بین‌المللی پیو در سال ۲۰۱۹ و با به تصویر کشیدن کشتی‌گیر حرفه‌ای، پیج، در فیلم ورزشی زندگی‌نامه‌ای مبارزه با خانواده‌ام، زنی ناامید در فیلم ترسناک میدسامر و ایمی مارچ در درام تاریخی زنان کوچک رقم خورد. او برای زنان کوچک نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. در جشنوارۀ فیلم کن ۲۰۱۹ جایزهٔ شوپارد به او اهدا شد.

پیو نقش یلنا بلووا را در دنیای سینمایی مارول ایفا کرده‌است که بیوهٔ سیاه (۲۰۲۱) نخستین فیلم آن بود. او در سال بعد، نقش اصلی فیلم هیجان‌انگیز نگران نباش عزیزم و درام شگفتی را ایفا کرد و صداپیشهٔ گلدیلاکس در پویانمایی گربه چکمه‌پوش: آخرین آرزو بود. پیو همچنین جین تاتلاک را در فیلم زندگی‌نامه‌ای اوپنهایمر (۲۰۲۳) اثر کریستوفر نولان به تصویر کشید که پرفروش‌ترین اکران او شد.

اوایل زندگی[ویرایش]

فلورنس پیو در ۳ ژانویه ۱۹۹۶ در آکسفورد به دنیا آمد.[۱][۲] پدرش کلینتون صاحب رستوران و مادرش دبورا پیو رقصنده است.[۳][۴] او سه خواهر و برادر دارد: بازیگر و موسیقی‌دان توبی سباستین؛ بازیگر اربلا گیبینز؛ و رافائلا «رافی» پیو.[۵] او از کودکی به تراکئومالاسی دچار بود و این بیماری منجر به بستری شدن مکرر در بیمارستان می‌شد. خانواده‌اش هنگامی که پیو سه ساله بود به سوتوگرانده در اسپانیا رفتند، به این امید که هوای گرمتر سلامتی او را بهبود بخشد. آن‌ها تا زمانی که پیو شش ساله بود در آنجا زندگی کردند و سپس به آکسفورد بازگشتند.[۵][۶]

پیو در شش سالگی، در نمایش مولودی مدرسه در نقش مریم به روی صحنه رفت و برای این نقش با لهجهٔ یورکشایر صحبت کرد.[۷] او به‌طور خصوصی در مدرسهٔ ویچوود و مدرسهٔ سنت ادوارد، آکسفورد تحصیل کرد اما نحوه‌ای که مدارس از بلندپروازی‌های بازیگری او پشتیبانی نمی‌کردند را دوست نداشت.[۷]

حرفه[ویرایش]

نقش‌های اولیه (۲۰۱۴–۲۰۱۸)[ویرایش]

پیو در جشنواره فیلم لندن ۲۰۱۴

در حالی که پیو هنوز در دورهٔ آماده‌سازی برای دانشگاه مشغول به تحصیل بود، او بازیگری حرفه‌ای خود را در سال ۲۰۱۴ با ایفای نقش نقش نوجوانی استثنایی مقابل میسی ویلیامز در درام سقوط کردن آغاز کرد.[۷][۸] تارا بردی از روزنامهٔ آیریش تایمزو الیور لیتلتون در وبگاه ایندی‌وایر سبک بازیگری او را چشمگیر و تماشایی قلمداد کردند.[۹][۱۰] او در همان سال نامزد دریافت جایزهٔ بهترین تازه‌وارد بریتانیایی از جشنواره فیلم لندن و همچنین نامزد دریافت جایزهٔ ایفاکنندهٔ جوان بریتانیایی / ایرلندی سال از حلقه منتقدان فیلم لندن شد.[۱۱][۱۲] او سال بعد برای بازی در نقش خواننده-ترانه‌سرا در قسمت آزمایشی درامندی استودیو سیتی انتخاب شد و اریک مک‌کورمک نقش پدرش را بازی می‌کرد[۱۳] این قسمت آزمایشی برای تبدیل به سریال انتخاب نشد.[۱۴] پیو بعدها تجربهٔ حضور در استودیو سیتی را به دلیل فشارها برای تغییر ظاهرش، منفی توصیف کرد.[۱۵]

در سال ۲۰۱۶، پیو در درام مستقل لیدی مکبث نقش اصلی را بازی کرد. این فیلم بر اساس رمان کوتاه لیدی مکبث از منطقهٔ متسنسک نوشتهٔ نیکلای لسکوف ساخته شد. او سپس در بخش نخست مجموعهٔ تلویزیونی کارآگاهی مارچلا از شبکهٔ آی‌تی‌وی ظاهر شد.[۱۶] او در لیدی مکبث نقش تازه‌عروس جوانی به‌نام کاترین را ایفا کرد که ازدواجش ناخوشایند بوده‌است. پیو گرایش به این نقش را به علاقهٔ شدیدش به شخصیت‌هایی نسبت داد که انگیزه‌های «گیج‌کننده یا دست کم باحال» دارند.[۱۷] به گفتهٔ پیو، استودیو سیتیباعث دلسردی او شده بود و مراحل تولید این فیلم باعث شد تا علاقه‌اش به سینما بیشتر شود.[۱۵] این نقش باعث شد تا پیو از طرف منتقدان تحسین شود؛[۱۷] گای لاج از ورایتی در نقد و بررسی این فیلم، از ایفاگری پیچیده و زیر پوستی پیو قدردانی کرد.[۱۸] او برای این نقش جایزهٔ بیفای بهترین نقش‌آفرینی به‌وسیلهٔ بازیگر زن در فیلم مستقل بریتانیا را کسب کرد.[۱۹]

پیو در سال ۲۰۱۸ نامزد دریافت جایزهٔ ستارهٔ نوظهور بفتا از هفتاد و یکمین دوره جوایز بفتا شد.[۲۰] او در آن زمان مقابل شاه لیرِ آنتونی هاپکینز، نقش کوردلیا را در فیلم تلویزیونی شاه لیر ساختهٔ ریچارد ایر ایفا کرد. او سپس به‌منظور حمایت از طرح دیگر بس است در فیلم کوتاه لیدینگ لیدی پارتز ظاهر شد.[۷][۲۱] پیو در همان سال نقش الیزابت دی برگ را در فیلم تاریخی پادشاه یاغی از شبکهٔ نتفلیکس به تصویر کشید. کریس پاین در نقش رابرت یکم اسکاتلند هم‌بازی او بود. چارلز برامسکو از روزنامهٔ گاردین، پیو را «علی‌رغم نقش بیهوده‌اش، بسیار عالی» دانست.[۲۲] او مدتی بعد در اقتباس مینی‌سریالی شش قسمتی از رمان جاسوسی دخترک درامر نوشتهٔ جان لوکاره ایفای نقش کرد. او در این فیلم نقش بازیگری زن را ایفا می‌کند که در دههٔ ۱۹۷۰ درگیر نقشه‌ای جاسوسی می‌شود.[۲۳] نقش‌آفرینی او با تحسین منتقدان همراه بود.[۲۴] ریچارد لوسون از ونتی فر در حالی که به‌طور کلی نسبت به این دیدگاه دوگانه‌ای داشت، پیو را در سراسر فیلم فوق‌العاده دانست و افزود که او «زیرکانه سادگی را با پیچیدگی، خرد را با ساده‌لوحی ترکیب می‌کند.»[۲۵]

نقش برجسته و توجه منتقدان (۲۰۱۹–اکنون)[ویرایش]

پیو در سال ۲۰۱۹ نقش اصلی سه فیلم مطرح را ایفا کرد و در طول این مدت با تجربه و به بازیگری برجسته در جهان تبدیل شد.[۲۶][۲۷] او نخست نقش کشتی‌گیر حرفه‌ای، پیج، را در کمدی-درام مبارزه با خانواده‌ام که در مورد زندگی حرفه‌ای پیچ بود، ایفا کرد. این فیلم در جشنواره فیلم ساندنس ۲۰۱۹ به نمایش درآمد و با نظرات مثبت همراه بود.[۲۸] جفری مکناب از ایندیپندنت او را در نقش این کشتی‌گیر «سرتاسر باورپذیر» توصیف کرد و افزود که پیو «همان سرکشی، زرق‌وبرق ناخوشایند و طنز خویشتن بیزاری مانند زندگی واقعی پیج» را نمایش داده‌است.[۲۹] پروژه بعدی پیو بازی در فیلم ترسناک میدسامر ساختهٔ آری استر بود. این فیلم داستان زوج آمریکایی با بازی خودش و جک رینور را روایت می‌کند که به سوئد سفر می‌کنند و با فرقه‌ای مواجه می‌شوند.[۳۰] منتقدان نقش‌آفرینی پیو از این شخصیت غمگین را تحسین کردند و دیوید ادلستین از نیویورک آن را «بسیار درخشان» توصیف کرد.[۳۱][۳۲]

پیو در کامیک-کان سن دیگو ۲۰۱۹

زنان کوچک آخرین اکران پیو در آن سال بود. این فیلم به کارگردانی گرتا گرویگ، اقتباسی از رمان به همین نام نوشتهٔ لوییزا می الکات بود. او در آن نقش هنرمندی دمدمی‌مزاج به نام ایمی مارچ را از ۱۲ سالگی تا بزرگسالیش به تصویر کشید. پیو گفت این شخصیت در «نقطهٔ مطلوبی است که نمی‌داند چطور با احساسات خود کنار بیاید».[۳۳] پیو در حین فیلم‌برداری میدسامر بود و در تمرینات این فیلم شرکت نکرد. او معتقد بود این امر برای سفر شخصیتش مفید بوده‌است.[۳۴] این فیلم با استقبال منتقدان روبه‌رو شد و بیش از ۲۰۰ میلیون دلار فروش داشت.[۳۵][۳۶] دیوید رونی از هالیوود ریپورتر «وقار آشتی‌جویانه، شوخ‌طبعی و میل لجبازانه که تقریباً رفته رفته به فرزانگی تبدیل می‌شود» را تحسین کرد و عقیده داشت که او با آن «تناقضات مشکل‌دار» این نقش را مدیریت کرد.[۳۷] او نامزد دریافت جوایز اسکار و بفتای بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.[۳۵][۳۸]

پیو در فیلم ابرقهرمانی بیوهٔ سیاه (۲۰۲۱) از دنیای سینمایی مارول نقش جاسوسی به‌نام یلنا بلووا را ایفا کرد.[۳۹] او این فیلم را دربارهٔ «دخترانی که از سراسر جهان دزدیده می‌شوند» توصیف کرد.[۴۰] این فیلم نقدهای عموماً مثبتی از سوی منتقدان دریافت کرد؛ منتقدان نقش‌آفرینی متمایز پیو در فیلم را برجسته شمردند.[۴۱][۴۲] کرین جیمز از بی‌بی‌سی کالچر، شخصیت او در این فیلم را «سرزنده‌ترین فرد در فیلم، زنده‌تر از اکثر شخصیت‌های فیلم‌های اکشن» توصیف کرد.[۴۳] او این نقش را همان سال بار دیگر در مجموعهٔ تلویزیونی ابرقهرمانی هاکای از شبکهٔ دیزنی پلاس ایفا کرد.[۴۴]

در سال ۲۰۲۲، پیو در فیلم هیجان‌انگیز روان‌شناختی نگران نباش عزیزم به کارگردانی اولیویا وایلد که داستانش در دهه ۱۹۵۰ کالیفرنیا روایت می‌شود، و فیلم شگفتی که اقتباسی از رمان به همین نام نوشتهٔ اما داناهیو است ایفای نقش کرد.[۴۵][۴۶] حین فیلم‌برداری نگران نباش عزیزم، او ظاهراً با وایلد اختلاف نظر داشت و مقدار تبلیغاتش را برای این فیلم محدود کرد.[۴۷][۴۸] نگران نباش عزیزم در هفتاد و نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز به نمایش درآمد که در آن منتقدان نقش‌آفرینی پیو را برتر از فیلم دانستند.[۴۹] در شگفتی که داستان آن در سال ۱۸۶۲ جریان دارد، او نقش پرستاری را ایفا می‌کند که مشغول تحقیق دربارهٔ معجزه‌ای است و بنا به گفتهٔ برخی این معجزه فراطبیعی است. کوین مهر از تایمز، نقش‌آفرینی «واضح و باورپذیر» پیو را نقطهٔ قوت این فیلم دانست.[۵۰] در آخرین اکرانش در آن سال، او گلدیلاکس را در فیلم پویانمایی دریم‌ورکس یعنی گربه چکمه‌پوش: آخرین آرزو صداپیشگی کرد که بیش از ۴۸۰ میلیون دلار در جهان فروش داشت.[۵۱][۵۲]

فیلم درام یک آدم خوب (۲۰۲۳) ساختهٔ زک برف که پیو در آن نقش اصلی بازماندهٔ تصادف رانندگی را ایفا کرد، نخستین ورود او به حرفهٔ تهیه‌کنندگی بود.[۵۳] پیو به جای استفاده از کلاه گیس، موهای خود را برای این نقش کوتاه کرد.[۵۴] او همچنین برای موسیقی متن فیلم، دو ترانه به‌نام «بهترین قسمت» و «از خودم متنفرم» نوشت و اجرا کرد.[۵۵] در فیلم زندگی‌نامه‌ای اوپنهایمرِ کریستوفر نولان که در آن کیلین مورفی نقش اصلی جی. رابرت اوپنهایمر را داشت، پیو نقش مکمل عضو حزب کمونیست ایالات متحده آمریکا، یعنی جین تاتلاک را بازی کرد.[۵۶] دن جولین از مجلهٔ امپایر عقیده داشت که او «با ظرافتِ تمام، بر سکانس‌های معدودش تسلط دارد».[۵۷] اوپنهایمر بالغ بر ۹۰۰ میلیون دلار در جهان فروش داشت و پرفروش‌ترین اکران پیو شد.[۵۲]

پیو سپس نقش پرنسس ایرولان را در تلماسه: بخش دو ایفا خواهد کرد که دنباله‌ای بر فیلم علمی تخیلی ۲۰۲۱ خواهد بود.[۵۸] او همچنین مقابل اندرو گارفیلد در فیلم عاشقانهٔ ما در زمان زندگی می‌کنیم به ایفای نقش خواهد پرداخت. او برای این نقش موهای سر خود را کامل تراشید.[۵۹][۶۰]

وجههٔ عمومی[ویرایش]

فلورانس پیو در یک مهمانی - 2020

پیو بابت اهمیت به لباس‌هایش و توانایی ست کردن آن مشهور است، به‌طوری که نشریاتی مانند هارپرز بازار و بریتیش ووگ انتخاب‌های مد او را «جسور»، «بی‌پروا» و «منحصر به فرد» توصیف کرده‌اند.[۶۱][۶۲][۶۳][۶۴] در جریان یکی از نمایش‌های ولنتینو در ۲۰۲۲، او لباس مجلسی صورتی‌رنگ بدن‌نمایی پوشیده بود که منجر به واکنش شدیدی شد زیرا نوک سینه‌هایش مشخص بود. در پاسخ به این واکنش، او در اینستاگرام از انتخاب و بدنش دفاع کرد.[۶۵] سال بعد، او لباس بدن‌نمای دیگری را در مراسم ولنتینو پوشید.[۶۶]

در سال ۲۰۱۹، نام پیو در فهرست سالیانهٔ رده‌بندی سرگرمی ۳۰ شخص زیر ۳۰ سال فوربز مجلهٔ فوربز که ۳۰ فرد با نفوذ زیر ۳۰ سال در اروپا را به رسمیت می‌شناسد، گنجانده شد.[۶۷] در سال ۲۰۲۱، مجلهٔ تایم نام او را در رده‌بندی هنرمندان فهرست ۱۰۰تای بعدی که ستارگان و پیشگامان نوظهور در عرصه‌های خودشان را برگزیده می‌کند، قرار داد.[۶۸] در سال ۲۰۲۳، این مجله نام او را در فهرست رهبران نسل بعدی خود قرار داد.[۶۹] در نظرسنجی سال ۲۰۲۲ مجلهٔ امپایر، پیو از سوی خوانندگانِ این مجله به‌عنوان یکی از ۵۰ بازیگر بزرگ تاریخ انتخاب شد.[۷۰] این مجله او را «یکی از خیلی خوب‌های نسل خود» نامید و موفقیتش را به ایجاد «همزات‌پنداری اساسی با شخصیت‌هایش» نسبت داد.[۷۰]

زندگی شخصی و کارهای دیگر[ویرایش]

پیو از ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ با بازیگر و فیلم‌ساز آمریکایی زک برف در رابطه بود.[۷۱] این دو هنگامی که با هم روی فیلم کوتاه در زمانی که طول می‌کشد تا موفق شوی کار می‌کردند با یکدیگر آشنا شدند.[۷۲] برف کارگردان این فیلم بود.[۷۳] آن دو با هم در لس آنجلس زندگی می‌کردند.[۷۴]

از ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶، پیو تحت نام فلوسی رز ترانه‌هایی را بازخوانی می‌کرد و در کانال یوتیوب خود به اشتراک می‌گذاشت.[۷۵] در سال ۲۰۲۰، او در مجموعهٔ بازیگری برای یک علت برای مطالعهٔ زندهٔ نمایش‌نامهٔ این جوانان ما نوشتهٔ کنت لونرگان شرکت کرد تا در جمع‌آوری بودجهٔ بنیاد صنعت سرگرمی، یک سازمان غیرانتفاعی، در طول همه‌گیری کووید-۱۹ شرکت کند.[۷۶] پیو در ترانه «نیمه‌شب» از برادرش که در مه ۲۰۲۱ منتشر شد، حضور داشت.[۷۷]

فیلم‌شناسی[ویرایش]

کلید
به آثاری اشاره دارد که در حال حاضر منتشر نشده‌اند به آثاری اشاره دارد که در حال حاضر منتشر نشده‌اند

فیلم[ویرایش]

سال عنوان نقش توضیحات منا.
۲۰۱۴ سقوط کردن ابی مورتیمر [۷]
۲۰۱۵ بهشت گمشده؟ ایو فیلم کوتاه [۷۸]
۲۰۱۶ لیدی مکبث کاترین لستر [۱۷]
۲۰۱۸ مسافر همیشگی گوئن [۷۹]
پادشاه یاغی الیزابت دی برگ [۲۲]
بدخواه آنجلا سایرز [۸۰]
لیدینگ لیدی پارتز خودش فیلم کوتاه [۲۱]
۲۰۱۹ مبارزه با خانواده‌ام سارایا «پیج» نایت [۲۸]
در زمانی که طول می‌کشد تا موفق شوی لوسیل فیلم کوتاه [۷۳]
میدسامر دانی آردور [۳۲]
زنان کوچک ایمی مارچ [۳۵]
۲۰۲۰ پدر عروس بخش ۳ مگان بنکس فیلم کوتاه [۸۱]
۲۰۲۱ بیوه سیاه یلنا بلووا / بیوه سیاه [۳۹]
۲۰۲۲ نگران نباش عزیزم آلیس [۴۵]
شگفتی لیب رایت [۴۶]
گربه چکمه‌پوش: آخرین آرزو گلدیلاکس (صدا) [۵۱]
۲۰۲۳ یک آدم خوب آلیسون همچنین تهیه‌کننده [۵۳]
اوپنهایمر جین تاتلاک [۵۶]
پسرک و هرون کیریکو صداپیشه؛ دوبلهٔ انگلیسی [۸۲]
۲۰۲۴ تلماسه: بخش دو فیلم هنوز منتشر نشده‌است پرنسس ایرولان پساتولید [۵۸]
TBA ما در زمان زندگی می‌کنیم فیلم هنوز منتشر نشده‌است آلموت فیلم‌برداری [۵۹]

تلویزیون[ویرایش]

سال عنوان نقش توضیحات منا.
۲۰۱۵ استدیو سیتی کت قسمت آزمایشی پخش‌نشده [۷]
۲۰۱۶ مارسلا کارا تامس ۳ قسمت [۱۶]
۲۰۱۸ شاه لیر کوردلیا فیلم تلویزیونی [۷]
دخترک درامر چارمین «چارلی» راس مینی‌سریال [۲۴]
۲۰۲۱ هاکای Series has yet to be released یلنا بلووا / بیوه سیاه مینی‌سریال [۴۴]
۲۰۲۲ غیرقابل کنترل با بر گریلس خودش قسمت: «فلورنس پیو» [۸۳]
۲۰۲۳ منابع انسانی سارا کرامبورن صداپیشه؛ ۷ قسمت [۸۴]

دیسکوگرافی[ویرایش]

تک‌آهنگ[ویرایش]

فهرست تک‌آهنگ‌ها با سال انتشار
عنوان سال آلبوم
«نیمه‌شب»
(توبی سباستین با حضور فلورنس پیو)[۷۷] 		۲۰۲۱ تک‌آهنگ فاقد آلبوم

موسیقی متن[ویرایش]

سال ترانه فیلم منا.
۲۰۲۳ «بهترین قسمت» یک آدم خوب [۵۵]
«از خودم متنفرم»

افتخارات[ویرایش]

مقالهٔ اصلی: فهرست جایزه‌ها و نامزدی‌های فلورنس پیو

پیو نامزد یک جایزهٔ اسکار و دو جایزهٔ فیلم بفتا بوده‌است.[۳۵][۸۵] او برای زنان کوچک نامزد جایزهٔ اسکار و بفتا در رشتهٔ بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. او یک بار نیز نامزد جایزهٔ ستارهٔ نوظهور بفتا شد. نقش‌آفرینی در لیدی مکبث و زنان کوچک به‌ترتیب برای او برد جایزهٔ فیلم ایندیپندنت بریتانیا و یک نامزدی از همین جایزه به همراه داشت.[۱۹][۸۶] در جشنوارهٔ فیلم کن ۲۰۱۹، به پیو جایزهٔ شوپارد اهدا شد.[۸۷]

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. ↑ ‎/pjuː/‎ PEW

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Petter, Olivia (4 January 2021). "Zach Braff says it is a 'pleasure to know' Florence Pugh in birthday tribute on Instagram". ایندیپندنت. Archived from the original on 9 January 2021. Retrieved 9 May 2021.
  2. ↑ Masters, Tim (28 April 2017). "Lady Macbeth: Florence Pugh on her killer first lead role". بی‌بی‌سی نیوز. Archived from the original on 20 March 2017.
  3. ↑ MacAlister, Katherine (23 April 2015). "Florence Pugh goes straight from A-levels to LA". آکسفورد تایمز. Archived from the original on 27 December 2015. Retrieved 26 December 2015.
  4. ↑ Aftab, Kaleem (27 April 2017). "Florence Pugh: 'Dying was not that bad'". i. Archived from the original on 17 September 2017.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Wood, Gaby (9 January 2020). "From Little Women to Marvel Superhero, Florence Pugh Is a New Kind of Breakout Star". وگ (مجله). Archived from the original on 19 February 2020. Retrieved 2 February 2020.
  6. ↑ Wood, Gaby (20 January 2020). "Florence Pugh es la actriz del momento tras su nominación a un Oscar por 'Mujercitas'". ال (مجله) (به اسپانیایی). Archived from the original on 2 February 2020. Retrieved 2 February 2020.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ ۷٫۴ ۷٫۵ ۷٫۶ Hayes, Martha (6 October 2018). "Florence Pugh: 'You never see an unplucked brow in Hollywood'". گاردین. Archived from the original on 20 October 2018. Retrieved 21 October 2018.
  8. ↑ Orr, Gillian (18 April 2015). "'After you left the room I said, Wow!': director Carol Morley and actress Florence Pugh on their haunting new film The Falling". ایندیپندنت. Archived from the original on 19 December 2015. Retrieved 26 December 2015.
  9. ↑ Brady, Tara (23 April 2015). "The Falling review: combining kitchen-sink grit and otherworldly mystery". آیریش تایمز. Archived from the original on 19 December 2015. Retrieved 7 September 2018.
  10. ↑ Lyttelton, Oliver (7 August 2015). "Review: Unsettling And Uneven 'The Falling' Starring Maisie Williams". ایندی‌وایر. Archived from the original on 30 March 2021. Retrieved 9 May 2021.
  11. ↑ Muir, Kate (11 October 2014). "The Falling at the London Film Festival". تایمز. Archived from the original on 9 May 2021. Retrieved 9 May 2021. Lydia's best friend for ever [...] is Abbie, played by Florence Pugh, who was nominated for best newcomer at the festival.
  12. ↑ Lodge, Guy (15 December 2015). "'Carol,' '45 Years' Come Out On Top In London Critics' Award Nods". ورایتی. Archived from the original on 22 April 2021. Retrieved 9 May 2021.
  13. ↑ Wagmeister, Elizabeth (5 March 2015). "British Newcomer Florence Pugh Cast as Eric McCormack's Daughter in 'Studio City'". ورایتی. Archived from the original on 14 January 2018.
  14. ↑ Lord, Annie (7 February 2020). "Florence Pugh: The movie star who makes 'relatable' look easy". ایندیپندنت. Archived from the original on 19 August 2020. Retrieved 9 May 2021.
  15. ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ Sharf, Zach (1 November 2022). "Florence Pugh Felt Acting Was a 'Massive Mistake' After Execs Criticized Her Body at 19: They Tried to Change the 'Shape of My Face'". Variety. Archived from the original on 1 November 2022. Retrieved 1 November 2022.
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ Masters, Tim (28 April 2017). "Lady Macbeth: Florence Pugh on her killer first lead role". بی‌بی‌سی نیوز. Archived from the original on 20 March 2017.
  17. ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ Thorpe, Vanessa (22 April 2017). "No link to the Bard … but this Lady Macbeth is just as deadly". گاردین. Archived from the original on 31 December 2020. Retrieved 9 May 2021.
  18. ↑ Lodge, Guy (9 September 2016). "Film Review: 'Lady Macbeth'". ورایتی. Archived from the original on 10 July 2017. Retrieved 21 July 2017.
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ Clarke, Stewart (10 December 2017). "'God's Own Country' Wins Big at British Independent Film Awards". ورایتی. Archived from the original on 11 August 2018. Retrieved 6 September 2018.
  20. ↑ "Pugh and O'Connor: BAFTA Rising Stars". آسوشیتد پرس. 4 January 2018. Archived from the original on 9 May 2021. Retrieved 9 May 2021.
  21. ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ Zemler, Emily (2 August 2018). "Gemma Arterton's Time's Up-inspired short 'Leading Lady Parts' takes aim at the casting process". لس آنجلس تایمز. Archived from the original on 30 December 2019. Retrieved 13 April 2020.
  22. ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ Bramesco, Charles (7 September 2018). "Outlaw King review – Chris Pine fronts up for some macho medieval bombast". گاردین. Archived from the original on 7 September 2018. Retrieved 7 September 2018.
  23. ↑ "Meet the cast of The Little Drummer Girl". ریدیو تایمز. Archived from the original on 6 November 2018. Retrieved 7 March 2019.
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ O'Connor, Roisin (29 October 2018). "Little Drummer Girl reviews round-up: What the critics are saying about new BBC drama starring Florence Pugh". ایندیپندنت. Archived from the original on 29 November 2020. Retrieved 9 May 2021.
  25. ↑ Lawson, Richard (13 November 2018). "Florence Pugh Proves Herself a Star in The Little Drummer Girl". ونتی فر. Archived from the original on 26 June 2019. Retrieved 22 January 2019.
  26. ↑ Myers, Amanda Lee (16 December 2019). "2019 Breakthrough Entertainer: Florence Pugh owns the year". آسوشیتد پرس. Archived from the original on 7 July 2021. Retrieved 7 July 2021.
  27. ↑ D'Alessandro, Anthony (5 December 2019). "How To Hit A Grand Slam: Florence Pugh On Her Banner Roll 'Fighting With My Family', 'Midsommar', 'Little Women' & 'Black Widow'". ددلاین هالیوود. Archived from the original on 6 December 2019. Retrieved 10 December 2019.
  28. ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ Brueggemann, Tom (17 February 2019). "'Fighting With My Family' Breaks Out of Sundance at Specialty Box Office". ایندی‌وایر. Archived from the original on 18 February 2019. Retrieved 6 July 2020. Positive reviews helped, but even in these more sophisticated locations this found an initial strong response.
  29. ↑ Macnab, Geoffrey (1 March 2019). "Fighting with My Family review: Far more gripping than its subject matter might suggest". ایندیپندنت. Archived from the original on 3 March 2019. Retrieved 7 March 2019.
  30. ↑ Olsen, Mark (3 July 2019). "'Midsommar' explained: The filmmakers unpack the sex, rituals and shocking ending". لس آنجلس تایمز. Archived from the original on 26 January 2021. Retrieved 15 July 2021.
  31. ↑ Campbell, Christopher (19 June 2019). "Midsommar First Reviews: Florence Pugh Goes Full Toni Collette in Ari Aster's Gory, Surreal, Divisive Second Film". راتن تومیتوز. Archived from the original on 7 November 2020. Retrieved 15 July 2021.
  32. ↑ ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ Edelstein, David (19 June 2019). "Ari Aster's Midsommar Is an Ambitious, Blurry Horror Trip". نیویورک (مجله). Archived from the original on 19 June 2019.
  33. ↑ Erbland, Kate (19 December 2019). "'Little Women': Florence Pugh Turned the Brat Into the Film's Breakout Heroine". IndieWire. Archived from the original on 5 May 2021. Retrieved 26 October 2021.
  34. ↑ Kaufman, Amy (31 October 2019). "How Saoirse Ronan and Florence Pugh updated 'Little Women' for modern feminists". لس آنجلس تایمز. Archived from the original on 9 December 2019. Retrieved 9 December 2019.
  35. ↑ ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ ۳۵٫۲ ۳۵٫۳ Carras, Christi (9 February 2020). "The only Oscar 'Little Women' won was for costume design". لس آنجلس تایمز. Archived from the original on 10 February 2020. Retrieved 5 July 2020.
  36. ↑ Moreau, Jordan (21 June 2020). "'Little Women' Crosses $100 Million at the International Box Office". ورایتی. Archived from the original on 22 June 2020. Retrieved 5 July 2020.
  37. ↑ Rooney, David (25 November 2019). "'Little Women': Film Review". هالیوود ریپورتر. Archived from the original on 26 November 2019. Retrieved 9 December 2019.
  38. ↑ Ritman, Alex (6 January 2020). "'Joker' Leads BAFTA 2020 Nominations". هالیوود ریپورتر. Archived from the original on 7 January 2020. Retrieved 7 January 2020.
  39. ↑ ۳۹٫۰ ۳۹٫۱ Specter, Emma (3 December 2019). "The 'Black Widow' Trailer Proves Florence Pugh Has the Range". وگ (مجله). Archived from the original on 5 December 2019. Retrieved 2 December 2020.
  40. ↑ Shepherd, Jack (4 June 2021). "Black Widow: Scarlett Johansson, Florence Pugh on the gritty prequel unlike any other Marvel movie". گیمزریدار+. Archived from the original on 19 July 2021. Retrieved 26 October 2021.
  41. ↑ Campbell, Christopher (29 June 2021). "Black Widow First Reviews: A Thrilling Spy Movie Absolutely Worth the Wait". راتن تومیتوز. Archived from the original on 29 June 2021. Retrieved 8 July 2021.
  42. ↑ Davis, Clayton (1 July 2021). "Can Florence Pugh's 'Black Widow' Performance Earn an Oscar Nod?". ورایتی. Archived from the original on 1 July 2021. Retrieved 8 July 2021.
  43. ↑ James, Caryn (29 June 2021). "Black Widow: the least Avenger-like movie in the series". بی‌بی‌سی آنلاین. Archived from the original on 12 July 2021. Retrieved 31 May 2022.
  44. ↑ ۴۴٫۰ ۴۴٫۱ Petski, Denise (3 December 2020). "Marvel's 'Hawkeye': Vera Farmiga, Tony Dalton Among Six Cast In Disney+ Series". ددلاین هالیوود. Archived from the original on 4 December 2020. Retrieved 4 December 2020.
  45. ↑ ۴۵٫۰ ۴۵٫۱ Romano, Nick (4 March 2021). "Don't Worry Darling drops first look at Florence Pugh, Harry Styles film". انترتینمنت ویکلی. Archived from the original on 4 March 2021. Retrieved 29 April 2021.
  46. ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ Ramachandran, Naman (12 August 2021). "Florence Pugh's 'The Wonder': First Look for Netflix Film Revealed". ورایتی. Archived from the original on 12 August 2021. Retrieved 13 August 2021.
  47. ↑ "A Breakdown of all the Alleged 'Don't Worry Darling' Drama". W. Archived from the original on 27 August 2022. Retrieved 27 August 2022.
  48. ↑ "Florence Pugh Limits Don't Worry Darling Press, Fueling Speculation Over Olivia Wilde Split". درپ. 26 August 2022. Archived from the original on 27 August 2022. Retrieved 27 August 2022.
  49. ↑ "Don't Worry Darling: Critics mixed as Olivia Wilde film with Harry Styles premieres". بی‌بی‌سی نیوز. 6 September 2022. Archived from the original on 6 September 2022. Retrieved 6 September 2022.
  50. ↑ "The Wonder review — Florence Pugh is the wonder here". The Times. 7 October 2022. Retrieved 2 November 2022.
  51. ↑ ۵۱٫۰ ۵۱٫۱ Cordero, Rosy (14 March 2022). "'Puss In Boots: The Last Wish' Sets Salma Hayek Pinault Return; Harvey Guillén, Florence Pugh & Olivia Colman Among New Cast". Deadline Hollywood. Archived from the original on 15 March 2022. Retrieved 14 March 2022.
  52. ↑ ۵۲٫۰ ۵۲٫۱ "Florence Pugh". The Numbers. Retrieved 9 August 2023.
  53. ↑ ۵۳٫۰ ۵۳٫۱ Bergeson, Samantha (15 December 2022). "'A Good Person' Trailer: Florence Pugh Grieves with Guilt in Zach Braff's Family Drama". IndieWire. Archived from the original on 20 December 2022. Retrieved 8 March 2023.
  54. ↑ Thomas, Carly (25 March 2023). "Florence Pugh Says She Chopped Off Her Own Hair for 'A Good Person': "Found it Really Liberating"". The Hollywood Reporter. Archived from the original on 26 March 2023. Retrieved 26 March 2023.
  55. ↑ ۵۵٫۰ ۵۵٫۱ Beaumont-Thomas, Ben (24 March 2023). "Florence Pugh releases first songs as singer-songwriter". The Guardian. Archived from the original on 26 March 2023. Retrieved 26 March 2023.
  56. ↑ ۵۶٫۰ ۵۶٫۱ Guy, Zoe (19 December 2022). "Oppenheimer Trailer, Cast, Release Date: Everything We Know". Vulture. Archived from the original on 24 January 2023. Retrieved 8 March 2023.
  57. ↑ Jolin, Dan (19 July 2023). "Oppenheimer Review". Empire. Retrieved 20 July 2023.
  58. ↑ ۵۸٫۰ ۵۸٫۱ Zee, Michaela (12 December 2022). "'Dune: Part 2' Wraps Filming, Timothée Chalamet Announces". Variety. Archived from the original on 11 January 2023. Retrieved 8 March 2023.
  59. ↑ ۵۹٫۰ ۵۹٫۱ Kroll, Justin (14 March 2023). "Florence Pugh And Andrew Garfield To Star In 'We Live In Time' For StudioCanal And Sunny March". ددلاین هالیوود. Archived from the original on 4 April 2023. Retrieved 4 April 2023.
  60. ↑ "Florence Pugh Shaved Her Head for the 2023 Met Gala Red Carpet". Elle. 2 May 2023. Archived from the original on 2 May 2023. Retrieved 2 May 2023.
  61. ↑ "Florence Pugh wore micro-shorts on the Oscars red carpet". Harper's Bazaar. 13 March 2023. Archived from the original on 2 May 2023. Retrieved 2 May 2023.
  62. ↑ Cary, Alice (3 January 2023). "Visual Proof That Florence Pugh Has The Most Fun On The Red Carpet". British Vogue. Archived from the original on 2 May 2023. Retrieved 2 May 2023.
  63. ↑ London, Bianca (6 March 2023). "Florence Pugh wore a totally sheer Valentino skirt and it's her best look yet". Glamour Magazine. Archived from the original on 2 May 2023. Retrieved 2 May 2023.
  64. ↑ Murray, Daisy (28 April 2023). "Florence Pugh's Style: Florence Pugh's Best Red Carpet Moments". Elle. Archived from the original on 2 May 2023. Retrieved 2 May 2023.
  65. ↑ Friedman, Vanessa (26 April 2023). "Florence Pugh on Her First Met Gala and the Truth About Brand Ambassadorships". The New York Times. Archived from the original on 2 May 2023. Retrieved 2 May 2023.
  66. ↑ Twersky, Carolyn (6 July 2023). "Florence Pugh Wore Yet Another Completely Sheer Gown to the Valentino Couture Show". W. Retrieved 6 July 2023.
  67. ↑ Blair, Olivia (12 February 2019). "Lily James, Jodie Comer and Letitia Wright named among the most game-changing under 30-year-olds in Europe". هارپرز بازار. Archived from the original on 12 April 2019. Retrieved 6 January 2020.
  68. ↑ Headey, Lena (17 February 2021). "Florence Pugh Is on the TIME100 Next 2021 List". تایم. Archived from the original on 17 February 2021. Retrieved 12 June 2021.
  69. ↑ Dockterman, Eliana (23 May 2023). "Florence Pugh Might Just Save the Movie Star From Extinction". تایم. Archived from the original on 24 May 2023. Retrieved 24 May 2023.
  70. ↑ ۷۰٫۰ ۷۰٫۱ Travis, Ben; Butcher, Sophie; De Semlyen, Nick; Dyer, James; Nugent, John; Godfrey, Alex; O'Hara, Helen (20 December 2022). "Empire's 50 Greatest Actors of All Time List, Revealed". Empire. Archived from the original on 29 December 2022. Retrieved 4 February 2023.
  71. ↑ Cuttler, Andrea (16 August 2022). "Florence Pugh Is Just Being Honest". Harper's Bazaar. Archived from the original on 16 August 2022. Retrieved 16 August 2022.
  72. ↑ Kirkpatrick, Emily (4 January 2022). "Zach Braff Says He's "So Lucky to Know" Florence Pugh in 26th Birthday Tribute". Vanity Fair. Archived from the original on 5 January 2022. Retrieved 26 May 2022.
  73. ↑ ۷۳٫۰ ۷۳٫۱ Morin, Alyssa (3 April 2019). "See Zach Braff's Comical Take on Social Media Influencers in New Short Film". E!. Archived from the original on 8 May 2019. Retrieved 15 July 2020.
  74. ↑ Fernandez, Alexia (9 April 2020). "A Timeline of Florence Pugh and Zach Braff's Relationship: From Just Friends to Defending Their Love". پیپل. Archived from the original on 11 April 2020. Retrieved 6 August 2020.
  75. ↑ Alter, Rebecca (9 January 2020). "Before There Was Florence Pugh, There Was Acoustic YouTube Teen Flossie Rose". نیویورک (مجله). Archived from the original on 31 December 2020. Retrieved 9 May 2021.
  76. ↑ George, Doug (13 May 2020). "Oak Parker stages Zoom plays as COVID-19 benefits, casting Florence Pugh and more young Hollywood actors". شیکاگو تریبون. Archived from the original on 4 December 2020. Retrieved 18 September 2020.
  77. ↑ ۷۷٫۰ ۷۷٫۱ "Florence Pugh and Toby Sebastian team up on new single". BBC News. 15 May 2021. Archived from the original on 15 May 2021. Retrieved 31 May 2021.
  78. ↑ Seemayer, Zach (15 January 2020). "Florence Pugh's Brother Was in 'Game of Thrones' and We're Shook". Entertainment Tonight. Archived from the original on 3 December 2020. Retrieved 9 May 2021.
  79. ↑ Ward, Sarah (29 December 2017). "'The Commuter': Review". Screen International. Archived from the original on 6 October 2020. Retrieved 9 May 2021.
  80. ↑ Wharton, David (8 October 2018). "Netflix's 'Malevolent' Delivers Few Scares Or Surprises". The Daily Dot. Archived from the original on 16 January 2021. Retrieved 9 May 2021.
  81. ↑ Lewis, Isobel (26 September 2020). "Father of the Bride cast virtually reunite for third film about a Zoom wedding". The Independent. Archived from the original on 18 January 2021. Retrieved 9 May 2021.
  82. ↑ Wu, Valerie (17 October 2023). "Hayao Miyazaki's 'The Boy and the Heron' Announces English Voice Cast: Christian Bale, Florence Pugh and Robert Pattinson to Star". Variety. Archived from the original on 17 October 2023. Retrieved 17 October 2023.
  83. ↑ Brathwaite, Lester Fabian (15 August 2022). "Watch Florence Pugh channel her Marvel character and jump out of a helicopter with Bear Grylls". انترتینمنت ویکلی. Archived from the original on 16 August 2022. Retrieved 16 August 2022.
  84. ↑ "Florence Pugh, Miley Cyrus to Star Alongside Hormone Monsters in 'Human Resources' Season 2". Variety. 5 May 2023. Retrieved 10 June 2023.
  85. ↑ Rosseinsky, Katie (18 January 2020). "7 Florence Pugh performances you need to see – and where to watch them". Evening Standard. Archived from the original on 30 May 2020. Retrieved 9 May 2021.
  86. ↑ Ntim, Zac (4 November 2022). "British Independent Film Awards: 'Aftersun,' 'Blue Jean' & 'The Wonder' Lead Nominations". Deadline Hollywood. Archived from the original on 4 November 2022. Retrieved 4 November 2022.
  87. ↑ Keslassy, Elsa (21 March 2019). "Florence Pugh, Francois Civil Honored With Chopard Award for Rising Talent". ورایتی. Archived from the original on 22 May 2019. Retrieved 28 August 2020.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فلورنس_پیو&oldid=39188880»