سقوط اوترمر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سقوط اوترُمِر
بخشی از جنگ‌های صلیبی

نگاره محاصره عکا
تاریخ۱۲۷۲–۱۳۰۲
موقعیت
نتایج پیروزی ممالیک
تغییرات
قلمرو
  • فتح تمامی دولت‌های صلیبی و اراضی فرانک‌ها در اراضی مقدس توسط ممالیک
طرف‌های درگیر
اوترمر و اروپاییان
پادشاهی اورشلیم
(پادشاهی قبرس)/
دولت‌های صلیبی
پادشاهی فرانسه
پادشاهی انگلستان
پادشاهی سیسیل
فرقه‌های نظامی
*شوالیه‌های معبد
*شوالیه‌های مهمان‌نواز
*شوالیه‌های تتونیک
متحدان
مغولان
مسلمانان
سلطنت ممالیک
سایرین
حشاشین
امپراتوری بیزانس
متحدان
ایلخانان
پادشاهی ارمنی کیلیکیه
باگراتیونی‌ها
فرماندهان و رهبران
نیروهای غربی
*هیو سوم
*جان دوم اورشلیم
*آنری دوم، پادشاه اورشلیم
*فیلیپ سوم، پادشاه فرانسه
*فیلیپ چهارم، پادشاه فرانسه
*ادوارد یکم
*ادوارد دوم
*شارل یکم، پادشاه ناپولی
*پدروی سوم، پادشاه آراگون
*فردریکو سوم
*خایمه دوم، پادشاه آراگون
ممالیک
بیبرس
السعید برکه
سلامش
منصور قلاوون
الاشرف خلیل
الناصر محمد
*میخائیل هشتم
*آندرونیکوس دوم
*میخائیل نهم

سقوط اوترمر (انگلیسی: Fall of Outremer)، به دوره‌ای از تاریخ جنگ‌های صلیبی از آخرین جنگ صلیبی اروپاییان در اراضی مقدس در سال ۱۲۷۲ تا سقوط دولت‌های صلیبی در سال ۱۳۰۳ گفته می‌شود. دولت‌های صلیبی پس از پیروزی صلیبیون در نخستین جنگ صلیبی در سال ۱۰۹۹ تأسیس شدند اما سقوط اورشلیم در سال ۱۱۸۷، سرآغاز زوال و سقوط دولت‌های صلیبی در اراضی مقدس بود. اراضی مقدس میان سال‌های ۱۲۷۲ تا ۱۳۰۳ شاهد منازعات و جنگ‌های میان صلیبیون و اروپاییان با ممالیک بود. در نهایت، با محاصره و سقوط عکا در سال ۱۲۹۱، آخرین حضور دولت صلیبی در اراضی مقدس برچیده شد اما نیروهای مسیحی و لاتین هنوز موفق با نگه‌داشتن قلعه ارواد تا سال ۱۳۰۲ شدند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]