ثابت‌سازی خارجی
| ثابت سازی خارجی | |
|---|---|
 اکسترنال فیکساتور جهت ثابت‌سازی شکستگی استخوان | |
| ICD-9-CM | ۷۸٫۱, ۷۹٬۹۳٫۵۱–۹۳٫۵۶, ۹۳٫۵۹ |
| سرعنوان‌های موضوعی پزشکی | D016267 |
ثابت سازی خارجی یا فیکساتور اكسترن (به فرانسوی: Fixateur Externe) به درمان جراحی جهت ثابت سازی استخوان و بافت نرم در وضعیت درست در عضو آسیب دیده گفته می‌شود. اکسترنال فیکساتور معنای وسیله‌ای است که قسمت بیشتر آن در خارج از بدن قرار گرفته و قطعات شکسته شده را در جایشان بی‌حرکت نگه می‌دارد.[۱][۲]
اندیکاسیون[ویرایش]
این روش جراحی در مواقعی که درمانهای دیگر مانند جا اندازی به روش بسته، تحت کشش قرار دادن و گچ گیری مؤثر نباشد، کاربرد دارد.
- شکستگی‌های حاد به همراه بیرون‌زدگی استخوان
- دفورمیتی‌های مادرزادی
- عفونت مفصلی
- خشک کردن مفصل
مزایا[ویرایش]
- پایدارکردن شکستگی استخوان با فاصله از محل صدمه
- عدم وجود گچ
- حرکت راحت بیمار
- دخالت مفصل به میزان کم
اقدامات پس از جراحی[ویرایش]
پایش وضعیت قلبی عروقی در هر ساعت کنترل گردد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Austin T. Fragomen, MDcorresponding author and S. Robert Rozbruch, MD (2006 Dec 21). "The Mechanics of External Fixation" (به انگلیسی).
{{cite web}}:|نویسنده=has generic name (help); Check date values in:|تاریخ=(help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ (به انگلیسی). American Academy of Orthopedic Surgeons http://orthoinfo.aaos.org/topic.cfm?topic=A00196. Retrieved March 2014.
{{cite web}}: Check date values in:|تاریخ بازبینی=(help); Missing or empty|title=(help)
 | این یک مقالهٔ خرد جراحی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |