ستارهای بدرخشید و ماه مجلس شد
ستارهای بدرخشید | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[۱] | ||
شمار ابیات | ۱۰ | ||
بحر | مجتث مثمن مَخبون محذوف مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
غزلی با مطلع «ستارهای بدرخشید و ماه مجلس شد»، غزل شمارهٔ ۱۶۷ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
مفهوم و درونمایه[ویرایش]
وزن[ویرایش]
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
در اجراها[ویرایش]
محمودی خوانساری در برنامهٔ شمارهٔ ۵۳۳ از مجموعهٔ گلهای رنگارنگ این غزل را در دستگاهِ شور اجرا کردهاست.[۲] همینطور عبدالعلی وزیری در برنامهٔ شمارهٔ ۲ از مجموعهٔ گلهای جاویدان این غزل را به همراه غزل به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم در دستگاه شور اجرا کردهاست.[۳]
ترجمهها[ویرایش]
در دیگر آثار هنری[ویرایش]
در نسخهٔ مصور کتابخانهٔ کاخ گلستان (شمارهٔ ۳۱۵۹) که شاه قاسم آن را در شوال ۱۰۰۳ ه.ق/ژوئن ۱۵۹۵ م نگارگری کرده، ۳ نگاره وجود دارد که نگارهٔ اول آن تصویری از همین غزل است.[۴]
پانویس[ویرایش]
- ↑ حافظ، دیوان حافظ، ۱۱۳ - ۱۱۴.
- ↑ دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۵.
- ↑ دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۸.
- ↑ سمسار، «حافظ و هنر»، دائرةالمعارف اسلامی، ۱۹: ۷۲۹.
منابع[ویرایش]
- آذرنوش، آذرتاش؛ اینجنیتو، دومینیکو؛ باقری، بهادر؛ بلوکباشی، علی؛ بیات، علی؛ پاکتچی، احمد؛ خرمشاهی، بهاءالدین؛ دادبه، اصغر؛ ساجدی، طهمورث؛ سجادی، صادق؛ سمسار، محمدحسن؛ شمس، اسماعیل؛ عبدالله، صفر؛ کردمافی، سعید؛ کیوانی، مجدالدین؛ مسعودی آرانی، عبدالله؛ میثمی، حسین؛ میرانصاری، علی؛ نکوروح، حسن؛ هاشمپور سبحانی، توفیق؛ بخش هنر و معماری (۱۳۹۰). «حافظ». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. ۱۹. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۷۸۶۰۰۶۳۲۶۰۴۷.
- دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانیهای دیوان حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظپژوهی. ج. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.
- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.