دیدار شد میسر و بوس و کنار هم

دیدار شد میسّر
زبان	فارسی
شاعر	حافظ
شمار ابیات	۱۶
بحر	مُضارع مثمن اَخرَب مکفوف محذوف مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
متن
دیدار شد میسّر و بوس و کنار هم از بخت شکر دارم و از روزگار هم زاهد برو که طالع اگر طالع منست جامم بدست باشد و زلف نگار هم ما عیب کس بمستی و رندی نمی‌کنیم لعل بتان خوشست و می خوشگوار هم ای دل بشارتی دهمت محتسب نماند و از می جهان پُرست و بت می‌گسار هم خاطر بدست تفرقه دادن نه زیرکیست مجموعهٔ بخواه و صراحی بیار هم بر خاکیان عشق فشان جرعهٔ لبش تا خاک لعل گون شود و مشکبار هم آن شد که چشم بد نگران بودی از کمین خصم از میان برفت و سرشک از کنار هم چون کاینات جمله ببوی تو زنده‌اند ای آفتاب سایه ز ما برمدار هم چون آب روی لاله و گل فیض حُسن تست ای ابر لطف بر من خاکی ببار هم حافظ اسیر زلف تو شد از خدا بترس و از انتصاف آصف جم اقتدار هم برهان ملک و دین که ز دست وزارتش ایّام کان یمین شد و دریا یسار هم بر یاد رأی انور او آسمان بصبح جان میکند فدا و کواکب نثار هم گوی زمین ربودهٔ چوگان عدل اوست وین برکشیده گنبد نیلی حصار هم عزم سبک عنان تو در جنبش آورد این پایدار مرکز عالی مدار هم تا از نتیجهٔ فلک و طور دور اوست تبدیل ماه و سال و خزان و بهار هم خالی مباد کاخ جلالش ز سروران وز ساقیان سروقد گلعذار هم ۲ ۴ ۶ ۸ ۱۰ ۱۲ ۱۴ ۱۶ نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی
⇒ ⇐

غزلی با مطلع «دیدار شد میسّر و بوس و کنار هم»، غزل شمارهٔ ۳۶۲ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.

در دیگر آثار هنری

در نسخهٔ مصور کتابخانهٔ کاخ گلستان (شمارهٔ ۳۱۵۹) به‌تاریخ شوال ۱۰۰۳ ه‍.ق/ژوئن ۱۵۹۵ م و به کتابت شاه قاسم نیز نگاره‌ای بر مبنای این غزل موجود است.

منابع

• آذرنوش، آذرتاش؛ اینجنیتو، دومینیکو؛ باقری، بهادر؛ بلوکباشی، علی؛ بیات، علی؛ پاکتچی، احمد؛ خرمشاهی، بهاءالدین؛ دادبه، اصغر؛ ساجدی، طهمورث؛ سجادی، صادق؛ سمسار، محمدحسن؛ شمس، اسماعیل؛ عبدالله، صفر؛ کردمافی، سعید؛ کیوانی، مجدالدین؛ مسعودی آرانی، عبدالله؛ میثمی، حسین؛ میرانصاری، علی؛ نکوروح، حسن؛ هاشم‌پور سبحانی، توفیق؛ بخش هنر و معماری (۱۳۹۰). «حافظ». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. ۱۹. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۷۸۶۰۰۶۳۲۶۰۴۷.
• حافظ شیرازی، شمس‌الدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.