خودسازی: تفاوت میان نسخه‌ها
ایجاد مقاله |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۸
| بخشی‌از سلسله مقالات پیرامون |
| معنویت |
|---|
| تأثیرات |
| پژوهش |
خودسازی (انگلیسی: Self-realization) اصطلاحی است که در روان‌شناسی، فلسفه و معنویت استفاده می‌شود. در درک غربی، عبارت است از «تکمیل امکانات شخصیت یا بهبود خود توسط خود» (همچنین به خودشکوفایی مراجعه کنید).[۱] در درک هندی، خودتحققی شناختی رهاییبخش از خود واقعی است، چه به‌عنوان پوروشا دائمی یا آگاهی شاهد، که آتمن (ذات) است، یا به‌عنوان فقدان (سانیاتا).
روانکاوی
اگرچه زیگموند فروید نسبت به دین و باطن‌گرایی بدبین بود، نظریه‌های او تأثیری پایدار بر تفکر و درک خود گذاشته است. تصور او از خاطرات سرکوب‌شده، اگرچه بر اساس فرضیاتی است که برخی متفکران بعدی آن را مورد تردید قرار داده‌اند، به بخشی از تفکر جریان اصلی تبدیل شده‌است.[۲] ایده‌های فروید بیشتر توسط دانشجویان و روان‌کاوهای نوین توسعه یافت. کارل یونگ، اریک اریکسون، کارن هورنای و دونالد وینیکات در درک غربی از خود، اهمیت ویژه‌ای داشته‌اند، اگرچه نظریه‌های بیشتری نیز توسط دیگران ایجاد شده‌است. یونگ مفهوم فردیت را توسعه داد، فرآیندی مادام‌العمر که در آن مرکز زندگی روان‌شناختی از خود به خود تغییر می‌کند. اریکسون در نظریه رشد روانی-اجتماعی خود، رشد انسانی را در طول عمر خود توصیف کرد. وینیکات مفهوم خود واقعی را توسعه داد، در حالی که هورنای دو دیدگاه از خود ما داشت: «خود واقعی» و «خود ایده‌آل». گردا بویسن، بنیان‌گذار روان‌شناسی بیودینامیک، دیدگاه سالوتوژنیک خود را در مورد شخصیت اولیه و شخصیت ثانویه توسعه داد. روبرتو آساجیولی رویکرد روان‌سنتز خود را توسعه داد؛ رویکردی بدیع به روان‌شناسی. رویکرد اصلی آساجیولی رویکردی است که پویا و پیوسته است، نه رویکردی که بتوان آن را در «مقصد نهایی» یافت یا کامل کرد.[۳]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامSRوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Webster 1996.
- ↑ Keller, Michael (2020), "Psychosynthesis (Assagioli)", Encyclopedia of Psychology and Religion, Cham: Springer International Publishing, pp. 1904–1907, doi:10.1007/978-3-030-24348-7_9015, ISBN 978-3-030-24347-0, S2CID 241213103, retrieved 2021-01-21
منابع
- Comans, Michael (2000), The Method of Early Advaita Vedānta: A Study of Gauḍapāda, Śaṅkara, Sureśvara, and Padmapāda, Delhi: Motilal Banarsidass.
- Majhail, Harjinder Singh (2010), Philosophy of 'Chardi Kala' and Higher State of Mind in Sri Guru Granth Sahib, Jalandhar: Deepak Publishers, ISBN 978-81-88852-96-3.
- Webster, Richard (1996), Why Freud was Wrong: Sin, Science and Psychoanalysis, London: HarperCollinsPublishers.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Self-realization». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ ژانویه ۲۰۲۴.
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |