سید حسن امامی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۲۹ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۳۵

سید حسن امامی (۱۲۸۱ در تهران- ۱۳۵۸ در لوزان، سوئیس) فقیه شیعه، حقوق‌دان، قاضی و سیاست‌مدار ایرانی و امام جمعه شهر تهران در زمان محمدرضا پهلوی بود. امامی تحصیلات دینی خود را در نجف و تحصیلات دانشگاهی خود را در سوئیس گذرانده بود. وی پس از فوت عمویش سید محمد امام‌زاده در سال ۱۳۲۴ منصب امامت جمعه تهران را بر عهده گرفت و تا انقلاب ۱۳۵۷ آن را در اختیار داشت.^[۱]

حسن امامی در سال ۱۳۳۱ در انتخابات جنجالی مجلس هفدهم به عنوان مخالف دولت جبهه ملی، وارد مجلس شد. وی برای مدت کوتاهی (۱۰ تیر تا ۳۱ تیر) به ریاست مجلس شورای ملی نیز رسید؛ ولی پس از حوادث ۳۰ تیر از ریاست کناره گرفته و در نشستهای مجلس نیز شرکت نمی‌کرد. پس از آن فعالیت خود را بیشتر در دانشگاه متمرکز کرد و یکی از مهم‌ترین استادان حقوق ایران به‌شمار می‌رفت. ضمن اینکه به عضویت مجلس سنا نیز درآمد^[۲]

حسن امامی دو روز بعد از خروج شاه در دی ۱۳۵۷ ایران را به مقصد سوئیس ترک کرد. در آخرین سفر شاه، او برای انجام مراسم دعا در فرودگاه حاضر نشد. او در مرداد ماه سال ۱۳۵۸ در سوئیس بر اثر سرطان فوت کرد.^[۳]

تحصیلات

وی فرزند سید میرزا ابوالقاسم تهرانی و نوه سید زین‌العابدین امام جمعه بود. جدش میرزا ابوالقاسم تهرانی از امامان جمعه تهران بوده‌است. در سال ۱۲۸۱ هجری شمسی در تهران به دنیا آمد. پس از تحصیلات مقدماتی در مدرسه پروکیمنیاژ که توسط روس‌ها اداره می‌شد، برای فراگیری علوم فقهی و دینی، ادبیات عرب، منطق و سایر علوم به حوزه علمیه نجف رفت و به درجه اجتهاد نائل شد. در سال ۱۳۰۷ به منظور فراگیری علم حقوق نوین به سوئیس رفت. پس از پنج سال اقامت و تحصیل در رشته حقوق خصوصی در دانشکده حقوق دانشگاه لوزان، در سال ۱۳۱۲ با ارائه رساله خود با عنوان «اساس قضائی مهر در فقه شیعه اسلامی» موفق به اخذ درجه دکترای حقوق شد.^[۴]

زندگی علمی

امامی پس از بازگشت به ایران، مدتی به تدریس «تاریخ حقوق و حقوق اسلام» در مدرسه عالی حقوق و دانشکده معقول و منقول پرداخت. در سال ۱۳۱۷ به منصب قضاوت رسید و در سال ۱۳۲۳ رئیس کل دادگستری شهرستان تهران گردید. مدت‌ها کرسی تدریس دروس «حقوق ثبت اسناد»، «اصول محاکمات حقوقی»، «حقوق مدنی» و «شرح قانون مدنی» در دانشگاه تهران را در دست داشت. مدتی مجدداً به سوئیس سفر کرد و حاصل این سفر، تألیف شش جلد کتاب «حقوق مدنی» بود که هنوز هم یکی از اصلی‌ترین منابع و مراجع تدریس، مطالعه و تحقیق در این زمینه به‌شمار می‌رود.

شاگردان برجسته

درگذشت

دو روز بعد از خروج شاه در دی ۱۳۵۷ ایران را به مقصد سوئیس ترک کرد امامی در سال ۱۳۵۸ در اثر ابتلا به بیماری سرطان در سوئیس درگذشت و به خاک سپرده شد.^[۳]

منابع

↑ «سید حسن امامی». فصلنامه مطالعات تاریخی شماره 26. راسخون. ۱۳۹۱-۰۵-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۶-۲۸.
↑ در دامگه حادثه، خاطرات پرویز ثابتی، نوشته عرفان قانعی فرد، صفحه 208
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ «امام جمعه تهران قبل از انقلاب که بود؟». سایت الف.
↑ «استمزاج سید حسن امامی از انگلیس برای تشکیل حزب». خبرگزاری فارس. دریافت‌شده در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۰.

پیوند به بیرون

[1] «سید حسن امامی». فصلنامه مطالعات تاریخی شماره 26. راسخون. ۱۳۹۱-۰۵-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۶-۲۸.

[2] در دامگه حادثه، خاطرات پرویز ثابتی، نوشته عرفان قانعی فرد، صفحه 208

[:0-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ «امام جمعه تهران قبل از انقلاب که بود؟». سایت الف.

[4] «استمزاج سید حسن امامی از انگلیس برای تشکیل حزب». خبرگزاری فارس. دریافت‌شده در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

نسخهٔ ‏۲۹ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۱۳ ویرایش Eiliad (بحث \| مشارکت‌ها) گشت خودکار، کاربران تأییدشدهٔ پایدار، گشت‌زنان ۱۰٬۷۸۵ ویرایش‌ها جز ویرایش محمد کاظم حسینی (بحث) به آخرین تغییری که خاچی انجام داده بود واگردانده شد برچسب: واگردانی → تفاوت قدیمی‌تر		نسخهٔ ‏۲۹ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۳۵ ویرایش خنثی‌سازی محمد کاظم حسینی (بحث \| مشارکت‌ها) ۲۹۰ ویرایش‌ها بدون خلاصۀ ویرایش تفاوت جدیدتر ←
خط ۱:		خط ۱:

	[[پرونده:Esfand1356.jpg\|چپ\|بندانگشتی\|280px\|از چپ: [[جمشید آموزگار]] [[نخست‌وزیر]]، [[جعفر شریف‌امامی]] رئیس [[سنا]]، [[عبدالله ریاضی]] رئیس [[مجلس شورای ملی]] و '''سید حسن امامی امام جمعه تهران'''. اسفند ۱۳۵۶، [[شهر ری]]، مراسم یکصدمین سال تولد [[رضاشاه]]]]

	'''سید حسن امامی''' (۱۲۸۱ در [[تهران]]- ۱۳۵۸ در [[لوزان]]، [[سوئیس]]) [[فقیه]] شیعه، [[حقوق‌دان]]، قاضی و سیاست‌مدار ایرانی و [[امام جمعه]] شهر تهران در زمان [[محمدرضا پهلوی]] بود. امامی تحصیلات دینی خود را در [[نجف]] و تحصیلات دانشگاهی خود را در سوئیس گذرانده بود. وی پس از فوت عمویش [[سید محمد امام‌زاده]] در سال ۱۳۲۴ منصب امامت جمعه تهران را بر عهده گرفت و تا [[انقلاب ۱۳۵۷]] آن را در اختیار داشت.<ref>{{یادکرد خبر\|نام خانوادگی=\|کوشش=راسخون\|تاریخ=1391-05-28\|عنوان=سید حسن امامی\|نشانی=http://rasekhoon.net/article/show/624295/سید-حسن-امامی-(1)/\|ناشر=فصلنامه مطالعات تاریخی شماره 26\|زبان=fa-IR\|doi=\|تاریخ بازدید=\|تاریخ بازبینی=2018-06-28}}</ref>		'''سید حسن امامی''' (۱۲۸۱ در [[تهران]]- ۱۳۵۸ در [[لوزان]]، [[سوئیس]]) [[فقیه]] شیعه، [[حقوق‌دان]]، قاضی و سیاست‌مدار ایرانی و [[امام جمعه]] شهر تهران در زمان [[محمدرضا پهلوی]] بود. امامی تحصیلات دینی خود را در [[نجف]] و تحصیلات دانشگاهی خود را در سوئیس گذرانده بود. وی پس از فوت عمویش [[سید محمد امام‌زاده]] در سال ۱۳۲۴ منصب امامت جمعه تهران را بر عهده گرفت و تا [[انقلاب ۱۳۵۷]] آن را در اختیار داشت.<ref>{{یادکرد خبر\|نام خانوادگی=\|کوشش=راسخون\|تاریخ=1391-05-28\|عنوان=سید حسن امامی\|نشانی=http://rasekhoon.net/article/show/624295/سید-حسن-امامی-(1)/\|ناشر=فصلنامه مطالعات تاریخی شماره 26\|زبان=fa-IR\|doi=\|تاریخ بازدید=\|تاریخ بازبینی=2018-06-28}}</ref>

ن ب و رئیسان مجلس شورای ملی ایران
دورهٔ اول - دورهٔ سوم	دوره اول:مرتضی‌قلی‌خان هدایت (۱۲۸۵) • حاج میرزا محمودخان احتشام‌السلطنه (۱۲۸۶) • میرزا اسماعیل‌خان ممتازالدوله (۱۲۸۷) دوره دوم:صادق‌خان مستشارالدوله (۱۲۸۸) • میرزا اسماعیل‌خان ممتازالدوله (۱۲۸۹) • محمدعلی‌خان ذکاء‌الملک • حسین پیرنیا (۱۲۹۰) دوره سوم:حسین پیرنیا (۱۲۹۳)
دورهٔ چهارم - دوره نهم	دوره چهارم:حسین پیرنیا (۱۳۰۰) دوره پنجم:حسین پیرنیا (۱۳۰۲) • میرزا حسن‌خان مستوفی (۱۳۰۴) دوره ششم:سیدمحمد تدین(۱۳۰۵) • حسین پیرنیا(۱۳۰۶) دوره هفتم:حسین دادگر(۱۳۰۷) دوره هشتم:حسین دادگر (۱۳۰۹) دوره نهم:حسین دادگر(۱۳۱۱)
دورهٔ دهم - دورهٔ شانزدهم	دوره دهم:میرزا حسن‌خان اسفندیاری (۱۳۱۴) دوره یازدهم:میرزا حسن‌خان اسفندیاری (۱۳۱۶) دوره دوازدهم:میرزا حسن‌خان اسفندیاری (۱۳۱۸) دوره سیزدهم:میرزا حسن‌خان اسفندیاری (۱۳۲۰) دوره چهاردهم:محمدصادق طباطبایی (۱۳۲۲) دوره پانزدهم:رضا حکمت (۱۳۲۶) دوره شانزدهم:رضا حکمت (۱۳۲۸)
دوره هفدهم - دورهٔ بیستم	دوره هفدهم:حسن امامی (۱۳۳۱)• سیدابوالقاسم کاشانی (۱۳۳۲)• عبدالله معظمی (۱۳۳۲) دوره هجدهم:رضا حکمت (۱۳۳۲) دوره نوزدهم:رضا حکمت (۱۳۳۵) دوره بیستم:رضا حکمت (۱۳۳۹)
دوره بیست و یکم - آخرین دوره	دوره بیست و یکم:عبدالله ریاضی (۱۳۴۲) دوره بیست و دوم:عبدالله ریاضی (۱۳۴۶) دوره بیست و سوم:عبدالله ریاضی (۱۳۵۰) دوره بیست و چهارم:عبدالله ریاضی (۱۳۵۴) • جواد سعید (۱۳۵۷)