حمله ۱۹۹۲ به سفارت اسرائیل در بوئنوس آیرس
| حمله به سفارت اسرائیل در بوئنوس آیرس (۱۹۹۲) | |
|---|---|
| بخشی از تبعات درگیری‌های جنوب لبنان (۲۰۰۰–۱۹۸۵) | |
 The attack site | |
| موقعیت | بوئنوس آیرس، آرژانتین |
| مختصات | ۳۴°۳۵′۳۰″ جنوبی ۵۸°۲۲′۴۹″ غربی / ۳۴٫۵۹۱۶۷°جنوبی ۵۸٫۳۸۰۲۸°غربی |
| تاریخ | ۱۷ مارس ۱۹۹۲ ۱۴:۴۲ (UTC-3) ۲:۴۲ بعدازظهر |
| هدف | سفارت اسرائیل |
گونه حمله | حمله انتحاری |
| کشته‌ها | در مجموع، ۳۰ کشته شامل ۴ غیرنظامی اسرائیلی، ۲۵ غیرنظامی آرژانتینی و یک بمب‌گذار انتحاری |
| زخمی‌ها | ۲۴۲ غیرنظامی |
| مرتکبان | سازمان جهاد اسلامی لبنان مسئولیت حمله را پذیرفت. عماد مغنیه توسط آرژانتین، مجرم شناخته شد. |
حمله به سفارت اسرائیل در بوئنوس آیرس یک حملهٔ انتحاری به ساختمان سفارت اسرائیل در آرژانتین واقع در بوئنوس آیرس بود که در ۱۷ مارس ۱۹۹۲ انجام شد. در این حمله ۲۹ غیرنظامی جان باخته و ۲۴۲ غیرنظامی دیگر مجروح شدند.
حمله
[ویرایش]
در ۱۷ مارس ۱۹۹۲، ساعت ۲:۴۲ بعدازظهر، یک وانت باری که توسط یک بمب‌گذار انتحاری هدایت می‌شد و مملو از مواد منفجره بود، به جلوی سفارت اسرائیل واقع در بوئنوس آیرس کوبید و منفجر شد. ساختمان سفارت، یک کلیسای کاتولیک و یک مدرسه در آن نزدیکی ویران شدند. چهار اسرائیلی کشته شدند، اما بیشتر قربانیان، غیرنظامیان آرژانتینی بودند که بسیاری از آن‌ها کودک بودند.[۱] این انفجار، ۲۹ کشته و ۲۴۲ زخمی بر جای گذاشت.[۲] این حمله، مرگبارترین حملهٔ تروریستی در آرژانتین تا بمب‌گذاری آمیا در سال ۱۹۹۴ بود و همچنان مرگبارترین حمله به یک نمایندگی دیپلماتیک اسرائیل است. کشیش خوان کارلوس برومانا یکی از افرادی بود که در این حملهٔ انتحاری کشته شد. در میان کشته‌شدگان، دو زن اسرائیلی نیز وجود داشتند که همسر کنسول و منشی اول سفارت بودند.[۳]
مرتکبین
[ویرایش]گروهی به نام سازمان جهاد اسلامی لبنان که با حکومت جمهوری اسلامی ایران و احتمالاً حزب‌الله لبنان مرتبط بوده‌است،[۳] مسئولیت آن را بر عهده گرفت.[۲][۴] هدف آن‌ها از این حمله، تلافی قتل سید عباس موسوی دبیرکل حزب‌الله لبنان توسط اسرائیل در فوریهٔ ۱۹۹۲ بود. جهاد اسلامی همچنین تصاویر شناسایی که پیش از انفجار، از سفارت گرفته بودند را منتشر کرد.[۲]
پس از این بمب‌گذاری، اسرائیل بازرسانی را برای جستجوی سرنخ‌ها به آرژانتین فرستاد. آن‌ها دریافتند که بمب‌گذاران، این حمله را در منطقهٔ مرز سه‌گانه که مرزهای آرژانتین، پاراگوئه و برزیل به هم می‌رسند و جمعیت مسلمان زیادی دارد، برنامه‌ریزی کرده‌اند.[۱] پیام‌هایی که آژانس امنیت ملی آمریکا رهگیری می‌کرد، آگاهی جمهوری اسلامی از حملهٔ قریب‌الوقوع و همچنین همدستی عماد مغنیه، عامل حزب‌الله را فاش کرد.[۵] در واقع، مغنیه به‌طور رسمی توسط آرژانتین به شرکت در بمب‌گذاری سفارت اسرائیل متهم شد.[۶]
در ماه مه ۱۹۹۸، محسن ربانی (وابستهٔ فرهنگی در سفارت ایران در آرژانتین تا دسامبر ۱۹۹۷) در آلمان بازداشت شد و دولت آرژانتین هفت دیپلمات ایرانی را از این کشور اخراج کرد و اظهار داشت که «شواهد قانع‌کننده» دال بر دخالت حکومت جمهوری اسلامی در بمب‌گذاری آرژانتین دارد. با این‌حال، هیچ‌یک از مظنونان، تحت تعقیب قرار نگرفتند. این حمله زمانی رخ داد که ایران و آرژانتین به ازسرگیری همکاری‌های هسته‌ای امیدوار بودند، اگرچه آرژانتین چند ماه پیش از بمب‌گذاری، از تعلیق فرستادن محموله‌های مواد هسته‌ای به ایران خبر داده بود.[۷] تعدادی از منابع[۸] در مورد دخالت حزب‌الله با کمک سوریه گزارش داده‌اند. حزب‌الله این ادعاها را رد می‌کند.[۹]
در سال ۱۹۹۹، دولت آرژانتین حکم بازداشت عماد مغنیه را در ارتباط با این حمله و بمب‌گذاری آمیا در سال ۱۹۹۴ در بوئنوس آیرس که منجر به کشته شدن ۸۵ نفر شد، صادر کرد. گمان می‌رود که این دو حمله با هم مرتبط باشند.[۶]
پیامدها
[ویرایش]در دورهٔ ریاست‌جمهوری نستور کرشنر در آرژانتین، وی اعلام کرد که اجازه دادن به رخ دادن این دو واقعه، بدون پیگیری واقعی، برابر با یک «ننگ ملی» است.[۱۰] دادستان فدرال آرژانتین، آلبرتو نیسمان، مأمور تحقیق در مورد این بمب‌گذاری شد، اما یک روز پیش از این‌که قرار بود در مورد یافته‌های خود گزارش دهد، در ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۱۵ جسد او در خانه‌اش پیدا شد.[۱۱]
اکنون یک بنای یادبود، به‌عنوان جایگزین ساختمان منفجرشده، برپا شده‌است.
-
یادبود قربانیان بمب‌گذاری -
یادبود قربانیان بمب‌گذاری -
یادبود قربانیان بمب‌گذاری
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Bergman, 171.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ "1992 Global Terrorism: The Year in Review". Retrieved May 18, 2016.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "Interviews - Robert Baer - Terror And Tehran - FRONTLINE - PBS". PBS. May 2, 2002. Retrieved May 18, 2016.
- ↑ Long, William R. (19 March 1992). "Islamic Jihad Says It Bombed Embassy; Toll 21". Los Angeles Times. Retrieved 23 July 2012.
- ↑ Bergman, 172.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Norton, Augustus Richard, Hezbollah: A Short History, Princeton University Press, 2007, p.79
- ↑ «Asia Times Online :: Middle East News, Iraq, Iran current affairs». web.archive.org. ۲۰۰۶-۱۱-۱۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ نوامبر ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۸-۱۰.
- ↑ United States Department of State, April 2005 بایگانی‌شده در ژوئیه ۲۵, ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine
- ↑ "Lebanon.com Newswire - Local News March 20 2003". Retrieved May 18, 2016.
- ↑ "Terror, død og diplomati". Dagbladet. 18 July 1994. Retrieved 4 March 2013.
- ↑ Diaz, Shlomi (28 December 2017). "In Argentina they have confirmed: Alberto Nisman's Death a Homicide" (به عبری). Israel Hayom. p. 19.
