آنالنا بربوک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آنالنا بربوک
بربوک در سال ۲۰۲۲
وزیر امور خارجه آلمان
آغاز به کار
۸ دسامبر ۲۰۲۱
صدراعظماولاف شولتس
پس ازهایکو ماس
رهبر اتحاد ۹۰/سبزها
آغاز به کار
۲۷ ژانویه ۲۰۱۸
همکار با روبرت هابک
قائم‌مقام
پس ازسیمونه پیتر
رهبر اتحاد ۹۰/سبزها
در براندنبورگ
دوره مسئولیت
۱۴ نوامبر ۲۰۰۹ – ۱۶ نوامبر ۲۰۱۳
همکار بنیامین راشکه
پس ازSka Keller
پیش ازPetra Budke
نماینده بوندستاگ
از براندنبورگ
آغاز به کار
انتخابات فدرال آلمان (۲۰۱۳)
پس ازحوزه چند نماینده ای
حوزه انتخاباتینظام انتخاباتی آلمان
اطلاعات شخصی
زاده
Annalena Charlotte Alma Baerbock

۱۵ دسامبر ۱۹۸۰ ‏(۴۳ سال)
هانوفر، نیدرزاکسن، آلمان غربی
ملیتآلمانی
حزب سیاسی آلمان:
اتحاد ۹۰/سبزها
 اتحادیه اروپا:
حزب سبز اروپا
همسر(ان)دانیل هولفلیش
فرزندان۲
اقامتگاهپوتسدام
محل تحصیلدانشگاه هامبورگ
مدرسه اقتصاد لندن
پیشهمتخصص حقوق بین‌الملل

آنالنا شارلوت آلما بِربوک[۱] (آلمانی:Annalena Baerbock ؛ تلفظ [anaːˌleːnaː ˈbɛːɐ̯ˌbɔk] (دربارهٔ این پرونده شنیدن)؛ متولد ۱۵ دسامبر ۱۹۸۰) سیاستمداری آلمانی است که از سال ۲۰۲۱ وزیر امور خارجه آلمان است. او از ۲۰۱۸ به‌طور مشترک با روبرت هابک رهبری حزب سبز (اتحاد ۹۰ / سبزها) آلمان را برعهده دارند[۲] . از انتخابات فدرال ۲۰۱۳، وی همچنین کرسی نمایندگی براندنبورگ در بوندستاگ را در اختیار داشت.

اوایل زندگی و حرفه[ویرایش]

بربوک در اصل از ایالت نیدرزاکسن در شمال غربی آلمان است.[۳]

از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴، بربوک در دانشگاه هامبورگ در رشته علوم سیاسی و حقوق عمومی تحصیل کرد. در سال ۲۰۰۵، وی در رشته حقوق بین‌الملل عمومی از دانشکده اقتصاد لندن (LSE) فارغ‌التحصیل شد. در سال ۲۰۰۵، وی یک دوره کارآموزی را در انستیتوی حقوق بین‌الملل و مقایسه بین‌المللی (BIICL) به پایان رساند.

از ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸، بربوک در دفتر الیزابت شرودتر در پارلمان اروپا کار می‌کرد. وی بین سالهای ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ به عنوان مشاور در سیاست‌های خارجی و امنیتی برای گروه پارلمانی حزب سبزها در بوندستاگ کار می‌کرد.

زندگی سیاسی[ویرایش]

بربوک در سال ۲۰۰۵ به عضویت اتحاد ۹۰ / سبزها درآمد. در اکتبر ۲۰۰۸، وی به عضویت هیئت اجرایی گروه ایالتی حزب خود در براندنبورگ انتخاب شد و سال بعد به مقام ریاست هیئت مدیره رسید، دفتری که تا سال ۲۰۱۳ در آن اداره بود. وی از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ نیز عضو هیئت اجرایی حزب سبزهای اروپا بود. عضو پارلمان، ۲۰۱۳ تا کنون

در سال ۲۰۰۹، بربوک ناموفق برای حضور در لیست انتخاباتی حزب خود برای انتخابات فدرال نامزد شد. در سال ۲۰۱۳، وی کاندیدای حزب سبز در حوزه انتخابیه پوتسدام - پوتسدام - میتلمارک دوم - تلوتو-فلومینگ دوم و همچنین حصول اطمینان از جایگاه نخست در لیست انتخاباتی حزب برای ایالت براندنبورگ بود. وی از طریق لیست انتخاباتی به عضویت بوندستاگ درآمد.

در اولین دوره ریاست جمهوری، بربوک عضو کمیته امور اقتصادی و انرژی و همچنین کمیته امور اروپا بود. وی در گروه پارلمانی خود به عنوان سخنران سیاست اقلیم فعالیت کرد. در مقام دوم، وی در کنفرانس‌های تغییر اقلیم سازمان ملل در ورشو (۲۰۱۳)، لیما (۲۰۱۴)، پاریس (۲۰۱۵) و مراکش (۲۰۱۶) شرکت کرد.

بربوک علاوه بر وظایف کمیته خود، به عنوان معاون رئیس حلقه دوستان پارلمانی برلین و تایپه نیز فعالیت کرده‌است.

برای انتخابات سال ۲۰۱۷، بربوک با حفظ کرسی خود در پارلمان مجدداً کاندیدای اصلی ایالت براندنبورگ بود. پس از انتخابات، او به عنوان حزب سبز وارد مذاکرات (ناموفق) ائتلاف با CDU / CSU و FDP در تیم مذاکره کننده حزب خود بود. [۲] وی از آن زمان عضو کمیته خانواده‌ها، سالمندان، زنان و جوانان بوده‌است. رئیس مشترک حزب سبز، ۲۰۱۸-اکنون

در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۸ در کنوانسیون ملی حزب سبز در زادگاه خود در هانوفر، بربوک به عنوان یکی از دو رئیس برابر حزب خود در سطح فدرال انتخاب شد که رابرت هابک نیز به او پیوست. وی ۶۴ درصد آرا را به دست آورد، که بیشتر از رقیب خود آنجا پیل است. در یک کنگره مهمانی سال ۲۰۱۹، وی با ۹۷٫۱ درصد مجدداً انتخاب شد که بالاترین نتیجه برای رئیس حزب است.

نامزد صدارت اعظمی[ویرایش]

در روز ۱۹ آوریل ۲۰۲۱، بربوک و هابک اعلام کردن که هیئت فدرال حزب سبز آلمان آنالنا بربوک را به عنوان گزینه خود برای صدارت‌عظمای آلمان از حزب سبز در انتخابات فدرال ۲۰۲۱ پیشنهاد کرده‌است.[۴][۵] با این حال این پیشنهاد باید در کنگره حزبی که بین ۱۱ تا ۱۳ ژوئن ۲۰۲۱ برگزار می‌شود نیز تأیید شود. در صورت انتخاب، بربوک دومین زن و جوان‌ترین صدراعظم در تاریخ آلمان خواهد بود.[۶][۷]

مواضع سیاسی[ویرایش]

سیاست خارجی[ویرایش]

بربوک در زمینه دفاع میانه‌گرا قلمداد می‌شود و بر سیاست خارجی مشترک قوی تر اتحادیه اروپا،[۸][۹] مخصوصاً علیه روسیه و چین اصرار ورزیده.[۱۰][۱۱] او خواهان یک سیاست خارجی پسا صلح طلبانه شده،[۱۲] که گام‌هایی را برای یک ارتش اروپایی تحت نظارت پارلمان اروپا خواستار شده و گام‌هایی را برای هسته ای زدایی آلمان در مشورت با همپیمانان طرح کرده‌است.[۱۰] او از گسترش ناتو به سوی شرق و همکاری با ایالات متحده آمریکا حمایت می‌کند.[۱۰][۱۳] در نوامبر ۲۰۲۰, او گفت: «اروپا سالها حول خود دور زده‌است، دولت ترامپ پشت خود را به جهان کرده‌است. دولت‌های اقتدارگرا شکافی که ظهور کرد را پر کردند. این باعث شد روسیه و ترکیه در محله ما فعال شوند و اتحادیه اروپا مانند مورد جنگ ناگورنو قره‌باغ (۲۰۲۰), رها شود.»[۱۴] در دسامبر ۲۰۲۱, بربوک در رابطه با دیگر دمکراسی‌های اروپایی و شرکای ناتو یک سیاست خارجی ارزش بنیان را پیشنهاد کرد.[۱۵]

به نظر می‌رسد بربوک در پاسخ به بحران ۲۰۲۱ اسرائیل و فلسطین موضعی حامی اسرائیل اتخاذ کرده‌است.[۱۶] او تعداد قطعنامه‌های سازمان ملل که از اسرائیل انتقاد می‌کنند را «در مقایسه با قطعنامه‌ها علیه دیگر کشورها عجیب» دانست.[۱۷]

فعالیت‌های دیگر[ویرایش]

زندگی شخصی[ویرایش]

بربوک متأهل و دارای دو دختر است.[۲۰] این خانواده در پوتسدام مرکز ایالت براندنبورگ آلمان زندگی می‌کنند.

منابع[ویرایش]

  1. ↑ https://www.dw.com/fa-ir/%D8%A2%D9%86%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%A7-%D8%A8%D8%B1%D8%A8%D9%88%DA%A9-%DB%8C%DA%A9-%D8%B2%D9%86-%D8%AA%D8%A7%D8%B2%D9%87%D9%86%D9%81%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B5%D8%A7%D9%81-%D8%AF%D9%88-%D9%85%D8%B1%D8%AF-%DA%A9%D9%87%D9%86%D9%87%DA%A9%D8%A7%D8%B1/a-59227432
  2. ↑ «آنالنا بربوک؛ گزینه حزب سبز آلمان به عنوان جانشین آنگلا مرکل».
  3. ↑ Matthew Karnitschnig (January 27, 2018), German Greens elect new leadership duo Politico Europe.
  4. ↑ "Annalena Baerbock: Aus Pattensen ins Kanzleramt?". www.ndr.de (به آلمانی). 2021-04-19. Retrieved 2021-04-19.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)
  5. ↑ «آنالنا بربوک؛ گزینه حزب سبز آلمان به عنوان جانشین آنگلا مرکل».
  6. ↑ "Baerbock soll Kanzlerkandidatin der Grünen werden". tagesschau.de (به آلمانی). 2021-04-19. Retrieved 2021-04-19.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)
  7. ↑ "Baerbock soll Kanzlerkandidatin der Grünen werden". www.spiegel.de (به آلمانی). 2021-04-19. Retrieved 2021-04-19.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)
  8. ↑ Gehrke, Laurenz (19 April 2021). "German Greens' Annalena Baerbock: 5 things to know". Politico Europe.
  9. ↑ "Annalena Baerbock on a 'transatlantic green deal' and German strategies in facing Russia and China". Atlantic Council. 6 May 2021.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ Germany's Greens chancellor candidate vows to get tough on Russia and China رویترز, 24 April 2021.
  11. ↑ Erika Solomon (18 August 2021), Germany’s Baerbock sets out sharp break with Merkel era for Greens فایننشال تایمز.
  12. ↑ Brzozowski, Alexandra (7 May 2021). "German Greens leader Baerbock signals post-pacifist shift on foreign policy". www.euractiv.com (به انگلیسی). Retrieved 10 May 2021.
  13. ↑ "Germany's rising Green Party echoes many U.S. policies. That could rattle pipeline plans from Russia". The Washington Post. 13 May 2021.
  14. ↑ Weise, Zia (30 November 2021). "Europe must step up on defense, German Greens leader says". Politico.
  15. ↑ Lee, Felix (2021-12-01). "Annalena Baerbock über Außenpolitik: „Schweigen ist keine Diplomatie"". Die Tageszeitung: taz (به آلمانی). ISSN 0931-9085. Retrieved 2021-12-05.
  16. ↑ Monath, Hans (15 May 2021). "Wie hält es Baerbock mit Waffen für Israel?" [How does Baerbock feel about arms for Israel?]. Der Tagesspiegel (به آلمانی).
  17. ↑ Axelrod, Toby (26 September 2021). "As Germany votes, here's where the leading parties stand on Jewish issues". The Times of Israel.
  18. ↑ Members European Council on Foreign Relations.
  19. ↑ Board of Trustees بایگانی‌شده در ۸ دسامبر ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine Leo Baeck Foundation.
  20. ↑ "Für ihre Töchter". m.tagesspiegel.de (به آلمانی). Retrieved 2020-11-22.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=آنالنا_بربوک&oldid=39343836»