فوتبال در ایتالیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط محمد حاجی (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۵۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

فوتبال در ایتالیا
ورزشگاه المپیک رم در مرکز شهر رم، توسط دو باشگاه لاتزیو، رم و هم‌چنین توسط تیم ملی فوتبال ایتالیا استفاده می‌شود.
کشورایتالیا
نهاد اداریفدراسیون فوتبال ایتالیا
تیم ملیتیم ملی فوتبال ایتالیا
اولین بازی۱۸۹۸
مسابقات ملی
مسابقات باشگاهی
مسابقات بین المللی

فوتبال محبوب‌ترین ورزش در کشور ایتالیا است.[۱] تیم ملی فوتبال ایتالیا یکی از بهترین تیم‌های ملی فوتبال در جهان است. آن‌ها تاکنون چهار بار در سال‌های ۱۹۳۴، ۱۹۳۸، ۱۹۸۲ و ۲۰۰۶ موفق به کسب عنوان قهرمانی در جام جهانی شده‌اند و بعد از برزیل به همراه المان با ۴ قهرمانی در جایگاه دوم قرار دارند. هم‌چنین ایتالیا دو بار در سال‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۹۴ نایب قهرمان شده و در سال ۱۹۹۰ توانسته مقام سوم این رقابت‌ها را کسب کند. رویارویی این تیم با برزیل با عنوان «شهرآورد جهان» شناخته می‌شود.[۲][۳][۴][۵][۶] ایتالیا همچنین توانست در سال ۱۹۶۸ قهرمان جام ملت‌های اروپا شود و دو بار نیز در سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۲ عنوان نایب قهرمانی این رقابت‌ها را کسب کند. در کارنامه درخشان ایتالیا یک‌بار قهرمانی در مسابقات فوتبال المپیک ۱۹۳۶ نیز وجود دارد.

بالاترین لیگ ایتالیا سری آ است. این لیگ به عنوان یکی از مشهورترین و تاکتیکی‌ترین لیگ‌های جهان شناخته می‌شود.[۷] تیم‌های ایتالیایی تاکنون ۴۸ عنوان قهرمانی در اروپا کسب کرده‌اند که این تعداد قهرمانی آن‌ها را به دومین لیگ موفق اروپایی بدل می‌کند. سری آ میزبان سه باشگاه مشهور و پرطرفدار یوونتوس، آث میلان و اینتر میلان است که در گروه ۱۴ عضو هستند و از محبوب‌ترین باشگاه‌های جهان به شمار می‌روند. گروه ۱۴ مجموعه‌ای از بهترین و شاخص‌ترین تیم‌های اروپا می‌باشد. این سه تیم به همراه آ اس رم، پارما، فیورنتینا و لاتزیو به عنوان ۷ خواهر فوتبال ایتالیا شناخته می‌شوند و از ناپولی به عنوان برادر این هفت خواهر یاد می‌شود.[۸]

مربیان ایتالیایی موفق‌ترین مربیان فوتبال در اروپا هستند. علی‌الخصوص در لیگ قهرمانان اروپا. تعداد بازیکنانی که در دوران بازی در سری آ موفق به کسب عنوان توپ طلای اروپا شده‌اند بیشتر از هر لیگ دیگری بوده‌است. کلمه‌ای که در ایتالیا برای فوتبال استفاده می‌شود «کالچو» است.

عناوین

قهرمان

  • ۴ جام جهانی فوتبال
  • ۱ جام ملت‌های اروپا
  • ۱ مدال طلای المپیک
  • ۵ مسابقات قهرمانی زیر ۲۱ سال اروپا
  • ۳ مسابقات قهرمانی زیر ۱۸ سال اروپا
  • ۲ مسابقات قهرمانی زیر ۱۶ سال اروپا
  • ۷ یونیورسیاد تابستانی
  • ۸ قهرمانی ارتش‌های جهان
  • ۱ قهرمانی فوتسال اروپا

نایب قهرمان

  • ۲ جام جهانی
  • ۲ جام ملت‌های اروپا
  • ۲ برنز المپیک
  • ۲ مسابقات قهرمانی زیر ۲۱ سال اروپا
  • ۱ مسابقات قهرمانی زیر ۱۹ سال اروپا
  • ۴ مسابقات قهرمانی زیر ۱۸ سال اروپا
  • ۳ مسابقات قهرمانی زیر ۱۶ سال اروپا
  • ۲ یونیورسیاد تابستانی
  • ۴ مسابقات قهرمانی ارتش‌های جهان


ترکیب تیم‌های قهرمان جام جهانی

ترکیب تیم قهرمان جام ملت‌های اروپا

رقابت‌های باشگاهی در اروپا

  • ۱۲ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در ۲۶ حضور در فینال (مقام اول به همراه اسپانیا)
  • ۷ قهرمانی در جام یوفا در ۱۱ حضور در فینال (انگلستان در مقام اول با ۸/۱۳)
  • ۹ قهرمانی در جام‌های یوفا در ۱۵ حضور در فینال (مقام نخست)
  • ۹ قهرمانی در سوپرکاپ یوفا در ۱۲ حضور در فینال (مقام نخست)
  • ۹ قهرمانی در جام جهانی باشگاه‌ها (نخست به همراه آرژانتین/برزیل)

در مجموع:

  • ایتالیا، ۴۴ قهرمانی و ۶۶ بار حضور در فینال (رتبه اول در اروپا)

لیگ قهرمانان اروپا

تیم‌های زیر در فینال لیگ قهرمانان اروپا حضور داشته‌اند:

منابع

  1. Wilson, Bill (10 March 2014). "BBC News – Italian football counts cost of stagnation". Bbc.co.uk. Retrieved 12 June 2015.
  2. Hablar del Gran Clásico.
  3. The World derby: Brazil vs Italy
  4. Italy vs Brazil: the world derby
  5. O Derby do Mundo
  6. Italia Brasile derby del mondo
  7. «The Big Five Leagues». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۴ اوت ۲۰۱۶.
  8. Le sette sorelle dell'Italcalcio