شیمی کاربردی
شیمی کاربردی یکی از گرایش‌های شیمی است که مربوط به کاربردهای شیمی در صنعت است.
شیمی کاربردی در ایران
تقسیم‌بندی شیمی به دو گرایش محض و کاربردی برگرفته از نام انجمن جهانی شیمی محض و کاربردی است و در ایران و به‌وسیلهٔ شورای عالی انقلاب فرهنگی صورت گرفته‌است.
واحدهای درسی شیمی کاربردی
درسی‌های شیمی کاربردی شیمی فیزیک، شیمی آلی، شیمی معدنی و شیمی تجزیه می‌باشند که دروس عملی و نظری دیگر زیرمجموعه این شاخه‌ها می‌گردند.
شیمی کوانتومی، طیف‌سنجی مولکولی، شیمی آلی فلزی، , شیمی فیزیک آلی، واحدهای اختصاصی درسی شیمی محض هستند که در رشته شیمی کاربردی جز درس‌های اختیاری به‌شمار می‌روند.
تفاوت‌های شیمی محض و شیمی کاربردی
تفاوت واحدهای درسی میان رشته‌های محض و کاربردی تنها بین ۱۲ تا ۱۸ واحد (بسته به دانشگاه متفاوت است) می‌باشد و در بقیه واحدهای درسی (حدود ۱۳۰ واحد) با یکدیگر مشترک هستند. واحدهای تئوری و عملی هر دو رشته تقریباً مساوی می‌باشد، اما در پایان دوره کارشناسی، دانش‌آموختگان گرایش کاربردی باید پایان‌نامه ارائه کنند و دانش‌آموختگان رشته محض به صورت اختیاری می‌توانند آن را انتخاب نمایند.
گرایش تحصیلی بعد از کارشناسی
شیمی محض تنها در مقطع کارشناسی (لیسانس) است و دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد (فوق لیسانس) و دکترا می‌توانند در هر یک از زمینه‌های تخصصی شیمی تحصیل کنند.
منابع
- Modern Chemistry Pure and Applied- by ARTHUR J. HALE- London, Virtue & Co. - 1920- UK
پیوند به بیرون
شاخه‌های شیمی | |
|---|---|
| شیمی‌فیزیک | |
| شیمی آلی | |
| شیمی معدنی | |
| شیمی تجزیه | |
| دیگر | |
| همچنین ببینید | |
 | این یک مقالهٔ خرد شیمی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |