ریمانتادین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۲۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

ریمانتادین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریFlumadine
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa698029
رده‌بندی داروهای
بارداری
  • C (ایالات متحده)
روش مصرف داروخوراکی
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمیبه خوبی جذب می شود
پیوند پروتئینی۴۰٪
متابولیسمکبد hydroxylation و glucuronidation
نیمه‌عمر حذف۲۵٫۴ ± ۶٫۳ ساعت
دفعکلیه
شناسه‌ها
  • 1-(adamantan-1-yl)ethan-1-amine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
لیگاند بانک داده پروتئین
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC۱۲H۲۱N۱
جرم مولی179.302 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • NC(C)C13CC2CC(CC(C1)C2)C3
  • InChI=1S/C12H21N/c1-8(13)12-5-9-2-10(6-12)4-11(3-9)7-12/h8-11H,2-7,13H2,1H3 ✔Y
  • Key:UBCHPRBFMUDMNC-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

ریمانتادین(به انگلیسی: Rimantadine) (INN ، با نام تجاری Flumadine عرضه می‌شود) یک داروی ضد ویروس خوراکی است.[۱] این دارو برای معالجه و در موارد نادر نیز برای جلوگیری از بروز آنفلوانزا ویروس A استفاده می‌شود. در صورتی که در طی یکی دو روز از بروز علائم مصرف شود، ریمانتادین می‌تواند مدت زمان بیماری را کوتاه و شدت آنفلوانزا را تعدیل کند. هر دو داروی ریمانتادین و داروی مشابه آن یعنی آمانتادین، از مشتقات ادمنتین هستند . ریمانتادین در سال ۱۹۹۴ توسط سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) تأیید شد.

ریمانتادین در سال ۱۹۹۳ برای مصارف پزشکی مورد تأیید قرار گرفت. [۲] اما تمامی نمونه‌های H3N2 فصلی و دنیاگیری ۲۰۰۹ آنفلوانزای خوکی در برابر ریمانتادین مقاومت نشان دادند و دیگر تجویز آن برای درمان آنفلوانزا توصیه نمی‌شود.[۳]

جستارهای وابسته

منابع

  1. Govorkova EA, Fang HB, Tan M, Webster RG (December 2004). "Neuraminidase Inhibitor-Rimantadine Combinations Exert Additive and Synergistic Anti-Influenza Virus Effects in MDCK Cells". Antimicrobial Agents and Chemotherapy. 48 (12): 4855–63. doi:10.1128/AAC.48.12.4855-4863.2004. PMC 529183. PMID 15561867.
  2. Long, Sarah S.; Pickering, Larry K.; Prober, Charles G. (2012). Principles and Practice of Pediatric Infectious Disease (به انگلیسی). Elsevier Health Sciences. p. 1502. ISBN 978-1437727029.
  3. Antiviral Agents for the Treatment and Chemoprophylaxis of Influenza: Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP)