آریتمی قلب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۳ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

آریتمی قلب
تخصصکاردیولوژی، rhythmology ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰I۴۷ - I۴۹
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام427
دادگان بیماری‌ها15206
مدلاین پلاس001101
سمپD۰۰۱۱۴۵

کژآهنگی یا آریتمی قلبی (به انگلیسی: Cardiac arrhythmia) به معنی غیرطبیعی بودن ریتم قلب است. ریتم طبیعی قلب از گره سینوسی آغاز شده و پس از انتقال به گره دهلیزی-بطنی در بطنها منتشر می‌شود. در نتیجه این نحو هدایت تحریک الکتریکی، ابتدا دهلیز و با فاصله کمی بطن‌ها منقبض می‌شوند. ریتم طبیعی قلب بین شصت تا صد ضربان در دقیقه‌است.[۱]

انواع آریتمی

چهار نوع اصلی آریتمی وجود دارد: ضربان اضافی، تاکیکاردی فوق بطنی، آریتمی بطنی، و برادی کاردی.

به کندی ریتم قلب برادی کاردی و به تندی ریتم قلب تاکی کاردی می‌گویند. برادیکاردی گاه فیزیولوژیک است مانند افراد ورزشکار و گاه پاتولوژیک است مانند برادیکاردی ناشی از سکته قلبی. نوع پنجم ازبرادیکاردی راکه نوع پریودیک است، به طوریکه ضربان ۳۰_۱۲۰ثانیه وجودندارد:ودلیل آن ناتوانی عضلات قلب برای تپش منیزیوم کافی دراختیارندارد، بامصرف ویتامین B6روزانه ۱قرص در ۱۰روزاول هرماه می‌تواند کمبوداین ویتامین را جبران نموده در نتیجه منیزیوم بقدر کافی ازدستگاه گوارش جذب شود، وموجب توانمندی عضلهٔ قلب وسایر عضلات بدن گردد. تاکیکاردی نیز همینگونه است. همچنین ممکن است موج تحریک الکتریکی قلب در نقطه‌ای از مسیر کند یا متوقف شود که به آن بلوک قلبی می‌گویند. گاه ممکن است نقطهٔ دیگری از قلب جای گره سینوسی را به عنوان کانون شروع‌کننده موج تحریک الکتریکی قلب بگیرد که آن را ضربان اکتوپیک می‌نامند.

فیبریلاسیون دهلیزی و فیبریلاسیون بطنی انوع دیگری از آریتمی قلبی هستند که تحریک الکتریکی مسیر مشخصی را در قلب طی نمی‌کند و سلول‌های دهلیز یا بطن به صورت نامنظم تحریک می‌شوند. در نوع دیگری از آریتمی قلبی، ضربان دهلیز و بطن از هم منفک شده‌اند و هر کدام با ریتم‌های مجزا و از مراکز مجزا تحریک می‌شوند (انفکاک دهلیزی بطنی).

تشخیص

گاهی آریتمی بر اثر مصرف مشروبات الکلی، استفاده زیاد از سیگار یا ورزش‌های سنگین رخ می‌دهد. پزشک در این مورد با سوالاتی به تشخیص خود می‌پردازدهمچنین ممکن است پزشک ازآزمایش‌ها و تست‌هایی کمک بگیرد مثل نوار قلب. تست‌های فیزیکی هم در حین نوار قلب احتمالاً به پزشک در تشخیص آریتمی کمک می‌کند. از دیگر تست‌ها می‌توان از الکتروفیزیولوژیک و هولتر یاد کرد[۲][۳]

درمان

  • تغییر شیوه زندگی
  • داروهای ضد انعقاد خون جهت کاهش میزان خطر لخته شدن خون و سکته مغزی
  • داروهای پیشگیری وکنترل آریتمی و درمان شرایط مربوط به آن مانند پرفشاری خون، بیماری کروناری قلبی و نارسایی قلبی
  • ضربان‌ساز که از یک باتری جهت کمک به تنظیم ضربان قلب استفاده می‌کند
  • تحریک الکتریکی یا دفیبریلاسیون قلبی از طریق دفیبریلاتورهای قلبی کاشتنی یا الکتروشوک قلبی
  • جراحی
  • انهدام (تخریب) بافت قلبی[۴]

درمان دارویی

درمان با داروهای آنتی آریتمیک مانند دیگوکسین، بتابلوکرها، بلوک کننده‌های کانال کلسیم مانند وراپامیل، پروکائین آمید، کینیدین و… بستگی به نوع آریتمی و سایر شرایط بیمار دارد.

جستارهای وابسته

منابع

  1. "What Is Arrhythmia?". http://www.nhlbi.nih.gov. July 1, 2011. Archived from the original on 2 March 2015. {{cite web}}: External link in |website= (help)
  2. http://www.webmd.boots.com/heart-disease/guide/heart-disease-abnormal-heart-rhythm بایگانی‌شده در ۱۷ فوریه ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine ترجمه شده در http://familydoctor.ir/fa/page/190[پیوند مرده]
  3. Meigas, K; Kaik, J; Anier, A (2008). "Device and methods for performing transesophageal stimulation at reduced pacing current threshold". Estonian Journal of Engineering. 57 (2): 154. doi:10.3176/eng.2008.2.05. ISSN 1736-6038.
  4. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مارس ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳ فوریه ۲۰۱۴.