میدان نفتی سروش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۵۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

میدان نفتی سروش
کشورایران
منطقهاستان بوشهر
مکانجزیره خارگ
خشکی/دریاییدریایی
گردانندگانشرکت نفت فلات قاره ایران
شریکانشرکت ملی نفت ایران
پیشینه میدان
اکتشاف۱۹۶۲

میدان نفتی سروش از میدان‌های نفتی ایران در خلیج فارس است، که در استان بوشهر و در ۸۳ کیلومتری جنوب غربی جزیره خارگ، قرار دارد.[۱] میدان سروش در سال ۱۹۶۲ میلادی کشف شد و با حفر اولین چاه با تولید روزانه حداکثر ۱۴ هزار بشکه نفت از لایه کژدمی، به مرحله بهره‌برداری رسید. میدان نفتی سروش در طول جنگ ایران و عراق به بشدت آسیب دید و به دلیل خسارات وارده، تولید نفت از این میدان متوقف گردید. پروژه توسعه و نوسازی این میدان در اواخر سال ۱۳۷۸ آغاز شد و در اواخر سال ۱۳۸۰ با تولید اولیه ۱۰۰٫۰۰۰ بشکه در روز آغاز گردید. از سال ۱۳۸۴ بتدریج تولید میدان سروش نیز همانند اغلب میادین نفتی کشور، سیر نزولی به خود گرفت و تا سال ۱۳۸۸ به ۹۰ هزار بشکه کاهش پیدا کرد.

این میدان در فاصله ۱۱۰ کیلومتری از منطقه بهرگان واقع شده‌است. مساحت تقریبی میدان سروش در حدود ۲۶۰ کیلومتر مربع می‌باشد و با بیش از ۱۵ میلیارد بشکه نفت درجای اولیه، از میدان‌های بزرگ نفتی غرب خلیج فارس بشمار می‌آید.[۲] میدان نفتی سروش از میادین نفتی تحت مدیریت شرکت نفت فلات قاره ایران می‌باشد.

منابع

  1. shana.ir
  2. «بررسی احتمال افزایش نفت درجای میدان سروش». وب‌گاه شرکت ملی نفت ایران. ۱۳۸۳.[پیوند مرده]