کوشکک (آشتیان)
کوشکک | |
---|---|
روستا | |
مختصات: ۳۴°۲۴′۳۳″شمالی ۵۰°۱۴′۲۹″شرقی / ۳۴٫۴۰۹۱۶۶۳°شمالی ۵۰٫۲۴۱۲۵۳۰°شرقی | |
کشور | ایران |
استان | مرکزی |
شهرستان | آشتیان |
بخش | بخش مرکزی |
دهستان | مزرعه نو |
جمعیت | ۲۴ نفر (سرشماری ۹۵) |
کوشکک روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آشتیان در استان مرکزی ایران است. کوشکک در لغت به معنای قصر یا کوشک کوچک است و قدمت آن دقیقاً مشخص نیست ولی برخی ساکنین قدیمی وجود آن را به چندین قرن قبل نسبت می دهند. ساکنان اصلی آن به زبان فارسی با لهجه خاص این روستا (کوشککی) صحبت می کنند.
کوشکک یک روستای قدیمی است که به دلیل نبودن شغل و امکانات جمعیت آن رو به نزول است. امروزه عمده ساکنین بومی آن به شهرهای اطراف از جمله قم، آشتیان، تهران و اراک مهاجرت کرده اند ولی برخی ساکنین جدید با احداث ویلا در آن به صورت موقت اقامت گزیدهاند یا محل سکونت خود را به اقامتگاه بوم گردی تبدیل کرده اند. این روستا از لحاظ جغرافیایی از جاده اصلی که به سمت آشتیان می رود حدود 5 کیلومتر فاصله دارد. این جاده به صورت آسفالته تا دهانه روستا کشیده شده است. اطراف کوشکک را تپهها و کوهها فراگرفته اند. زمین های هموار اطراف ده را نیز زمینهای کشاورزی در بر گرفتهاند. محصول اصلی این روستا گندم است که به دو صورت آبی و دیم در آن کشت می شود. با این حال باغات زیادی نیز به خصص در پایین دست ده وجود دارد که محصول اصلی آنها انگور میباشد.
این روستا به کلیه امکانات آب سالم، برق سراسری، گاز لوله کشی و تلفن ثابت و همراه دسترسی دارد. تامین اصلی آب روستا از طریق سلسله چاه های یک قنات بسیار قدیمی تامین می شود که البته در معرض ویرانی بوده و اخیراً به خاطر تغییراتی غیراصولی که روی آن انجام داده اند موجب کاهش و گاهی قطع آب آن شدهاند. آب قنات به طور معمول برای استفاده کشاورزی به کار می رود؛ هرچند که در زمان های پیشتر به عنوان منبع آب شرب نیز مورد استفاده بوده است. آب قنات به دو استخر که درمرکز روستا(جلوی مسجد) واقع شده اند وارد شده و پس از جمع شدن به سمت کشت و کارهای اطراف روستا روانه می شود. هم اکنون یک منبع آب شرب در کنار روستا که از طریق آب چاه تامین می شود نیز موجود است (تاسیس 1369) که آب آشامیدنی و لوله کشی روستا از آن تامین می شود. منابع آبی روستا به طور معمول به طور سالانه کلر زنی میشود.
آب و هوای این روستا از نوع نیمه خشک می باشد و هوایی بسیار مطبوع و تمیز دارد. در شب های بدون ابر تعداد بسیار زیادی ستاره را می توان در آسمان روستا مشاهده کرد. پوشش گیاهی این روستا به خصوص درختان توت و همچنین برخی درختان میوه دیگر می باشد. از نظر تنوع گیاهی در اطراف روستا گونه های گیاهی زیادی از جمله گون، انواع خار، تره کوهی، خاکشیر، شنگ، شقایق و غیره و همچنین انواعی از گونه های جانوری و حشرات از جمله خرگوش، گرگ، روباه، موش صحرایی، مار، قورباغه، پروانه، ملخ، مارمولک، سوسمار، گنجشک، شاهین، کلاغ و زاغچه، دارکوب (شانه به سر) و غیره را می توان مشاهده کرد. البته به واسطه عدم رعایت اصول زیست محیطی اخیراً تعداد گونههای جانوری و گیاهی این خطه به شدت کاهش یافته است. برای مثال تپههای بکر اطراف روستا به زمین کشاورزی تبدیل شدهاند و حتی قنات روستا به دلیل مشکلات مهندسی خشک شده است.
از لحاظ معماری در خانه های قدیمی که بیشتر آنها به دلیل مهاجرت سکنه رو به ویرانی هستند خانه ها از جنس خشت گلی و با سبک طاق منحنی خشتی و یا تیرچوبی می باشند. البته خانه های تازه تاسیس و ویلایی به از جنس آهن و بتن هستند و سقف های آنها شیروانی می باشد. یکی از قدیمی ترین ساختمانهای این روستا حمام قدیمی آن می باشد که به به صورت محرابی و به سبک ساسانیان ساخته شده است. متاسفانه پس از احداث حمام عمومی جدید بتنی در اوایل انقلاب و از کاربرد خارج شدن این حمام سنتی رو به ویرانی می باشد. این حمام شامل یک خزینه نیز می باشد که شبیه جکوزی حمام های مدرن می باشد. لازم به ذکر است که مدرسه این روستا(شهدای کوشکک) نیز که به صورت بتنی ساخته شده است به دلیل خالی از سکنه شدن روستا به ویلای خصوصی تبدیل شده است.
از لحاظ سیاسی در دوره قاجار و پهلوی اول این روستا به صورت اربابی (حکمرانی خانها) اداره می شده است ولی پس از آن به صورت شورایی اداره می شود.
جمعیت
[ویرایش]این روستا در دهستان مزرعه نو قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۴ نفر (۱۱ خانوار) بودهاست.[۱]