پذیرفتاری مغناطیسی
در الکترومغناطیس، پذیرفتاری مغناطیسی (به انگلیسی: Magnetic susceptibility) قابلیت مغناطیزه شدن ماده‌ای را گویند[۱] و این یعنی چه مقدار از یک ماده قرار داده شده در یک میدان مغناطیسی مغناطیده می شود.
بر این اساس می‌توان مواد را به ۳ دستهٔ فرومغناطیسی، پارامغناطیسی، و دیامغناطیسی دسته بندی نمود.
بویژه در ام آر آی، به خاصیتی گویند که در ذات هر ماده بوده، و هنگام قرار گرفتن در یک میدان مغناطیسی خارجی، باعث تغییر آن میدان مغناطیسی در محیط دور و اطراف خود می‌گردد[۲]، همانند مثلاً ماده حاجب.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
 |
این یک مقالهٔ خرد فیزیک است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |