پادشاهی مجارستان (۱۵۲۶-۱۸۶۷)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پادشاهی مجارستان

Magyar Királyság  (مجاری)
Königreich Ungarn  (آلمانی)
Regnum Hungariae  (لاتین)
مجارستان
۱۵۲۶–۱۸۶۷
شعار: Regnum Mariae Patrona Hungariae[۱]
"پادشاهی مریم، حامی مجارستان"
سرود: هیمنوس
پادشاهی هابسبورگ مجارستان (آبی روشن) در اتحاد شخصی با پادشاهی کرواسی (قرمز)، هر دو در پادشاهی هابسبورگ (در طیف‌های آبی) در سال ۱۵۷۲
پادشاهی هابسبورگ مجارستان (آبی روشن) در اتحاد شخصی با پادشاهی کرواسی (قرمز)، هر دو در پادشاهی هابسبورگ (در طیف‌های آبی) در سال ۱۵۷۲
وضعیتسرزمین تاج پادشاهی هابسبورگ و از سال ۱۸۰۴ امپراتوری اتریش
در اتحاد شخصی با پادشاهی کرواسی
پایتختبودا
(۱۵۲۶–۱۵۳۶, ۱۷۸۴–۱۸۷۳)
پرسبورگ
(۱۵۳۶–۱۷۸۳)
زبان(های) رایجزبان‌های رسمی:
لاتین
(قبل ۱۷۸۴; ۱۷۹۰–۱۸۴۴)
آلمانی
(۱۷۸۴–۱۷۹۰; ۱۸۴۹–۱۸۶۷)
مجاری
(۱۸۳۶–۱۸۴۹)
سایر زبان‌های رایج:
رومانیایی، اسلواکی، کرواتی، اسلوونیایی، صربی، ایتالیایی، روتنی
دین(ها)
کاتولیک، کالوینیسم، لوتریانیسم، ارتدکس شرقی، یونیتارینیسم، یهودیت
نام(های) اهلیتمجار
حکومتپادشاهی مطلقه
پادشاه حواری 
• ۱۵۲۶–۱۵۶۴ (نخستین)
فردیناند یکم
• ۱۸۴۸–۱۸۶۷ (آخرین)
فرانتس یوزف یکم
پالاتین 
• ۱۵۲۶–۱۵۳۰ (نخستین)
استفان باتوری
• ۱۸۴۷–۱۸۴۸ (آخرین)
استفان فرانسیس
قوه مقننهدایت سلطنتی
دوره تاریخیجدید اولیه
۲۹ اوت ۱۵۲۶
۲۴ فوریه ۱۵۳۸
۹ سپتامبر - ۱۷ اکتبر ۱۵۵۲
۱ اوت ۱۶۶۴
۱۶۶۴–۱۶۷۱
۲۶ ژانویه ۱۶۹۹
۱۷۰۳–۱۷۱۱
۱۸۲۵–۱۸۴۸
۱۵ مارس ۱۸۴۸
۳۰ مارس ۱۸۶۷
واحد پولفلورینت
کد ایزو ۳۱۶۶HU
پیشین
پسین
پادشاهی مجارستان (۱۳۰۱–۱۵۲۶)
دولت مجارستان
اتریش-مجارستان
سرزمین‌های تاج سنت استفان

پادشاهی مجارستان بین سال‌های ۱۵۲۶ و ۱۸۶۷ به عنوان دولتی خارج از امپراتوری مقدس روم، [الف] اما بخشی از سرزمین‌های پادشاهی هابسبورگ بود که در سال ۱۸۰۴ به امپراتوری اتریش تبدیل شد. پس از نبرد موهاچ در سال ۱۵۲۶، کشور توسط دو پادشاه تاجدار (یانوش یکم و فردیناند یکم) اداره شد. در ابتدا، قلمرو دقیق تحت حکومت هابسبورگ مورد مناقشه قرار گرفت زیرا هر دو حاکم مدعی کل پادشاهی بودند. این دوره نابسامان تا سال ۱۵۷۰ به ادامه انجامید تا جان ژیگموند ساپویائی (یانوش دوم) به نفع امپراتور ماکسیمیلیان دوم از پادشاهی مجارستان کناره‌گیری کرد.

در ابتدا، سرزمین‌هایی که توسط پادشاهان مجارستانی هابسبورگ اداره می‌شد، هم به عنوان «پادشاهی مجارستان» و هم «مجارستان سلطنتی» در نظر گرفته می‌شد.[۲][۳][۴] مجارستان سلطنتی تداوم قوانین رسمی[۵] پس از اشغال عثمانی بود، زیرا می‌توانست سنت‌های حقوقی خود را حفظ کند،[۶] اما به‌طور کلی، عملاً یک استان هابسبورگ بود.[۷] اشراف مجارستانی وین را وادار کردند تا بپذیرد که مجارستان یک واحد ویژه از سرزمین‌های هابسبورگ است و باید مطابق با قوانین خاص خود اداره شود.[۸] با این حال، تاریخ‌نگاری مجارستان، ترانسیلوانیا را در تداوم مستقیم با پادشاهی قرون وسطایی مجارستان به منظور پیشبرد منافع مجارستان قرار داد.[۹]

بر اساس مفاد معاهده کارلوویتس، که به جنگ بزرگ عثمانی در سال ۱۶۹۹ پایان داد، عثمانی‌ها تقریباً تمام مجارستان عثمانی را واگذار کردند. قلمروهای جدید با قلمرو پادشاهی مجارستان متحد شدند و اگرچه قدرت‌های آن عمدتاً رسمی بودند، دایت مجارستان در پرسبورگ بر این سرزمین‌ها حکومت می‌کرد.

دو شورش بزرگ مجارستان جنگ استقلال راکوتسی در اوایل قرن هجدهم و انقلاب مجارستان در سال ۱۸۴۸ بودند و تغییرات مهمی را در تکامل این کشور رقم زدند. این پادشاهی در سال ۱۸۶۷ به یک سلطنت دوگانه تبدیل شد که به اتریش-مجارستان معروف است.

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. اگر چه هابسبورگ‌ها مجارستان را اداره می‌کردند، این کشور یک کشور جداگانه باقی ماند که در اتحاد شخصی با هر دو عنوان امپراتوری و سرزمین‌های مختلف در امپراتوری اداره می‌شد (برای جزئیات بیشتر به پادشاهی هابسبورگ مراجعه کنید)، و نه ضمیمه شد و نه در امپراتوری گنجانیده شد.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «https://en.m.wikipedia.org/wiki/Kingdom_of_Hungary_(1526–1867) پادشاهی مجارستان (۱۵۲۶-۱۸۶۷)»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ).

  1. Adeleye, Gabriel G. (1999). World Dictionary of Foreign Expressions. Ed. Thomas J. Sienkewicz and James T. McDonough, Jr. Wauconda, IL: Bolchazy-Carducci Publishers, Inc. شابک ‎۰−۸۶۵۱۶−۴۲۲−۳.
  2. Katalin Péter, Beloved Children: History of Aristocratic Childhood in Hungary in the Early Modern Age, Central European University Press, 2001, p. 22
  3. Howell A. Lloyd, Glenn Burgess, European political thought 1450–1700: religion, law and philosophy, Yale University Press, 2007, pp.  177–189
  4. Július Bartl, Slovak History: Chronology & Lexicon, Bolchazy-Carducci Publishers, 2002, p. 60
  5. Lajos Besenyei, Géza Érszegi, Maurizio Pedrazza Gorlero, De bulla aurea Andreae II regis Hungariae, 1222, Valdonega, 1999, p. 222
  6. Hajdú, Zoltán, DISCUSSION PAPERS No. 44, Carpathian Basin and the Development of the Hungarian Landscape Theory Until 1948, CENTRE FOR REGIONAL STUDIES OF HUNGARIAN ACADEMY OF SCIENCES, p. 10
  7. Raphael Patai The Jews of Hungary: History, Culture, Psychology, Wayne State University Press, 1996, p. 153
  8. Peter F. Sugar, Péter Hanák, A History of Hungary, Indiana University Press, 1994, p. 91
  9. István Keul, Early Modern Religious Communities in East-Central Europe: Ethnic Diversity, Denominational Plurality, and Corporative Politics in the Principality of Transylvania (1526-1691), Brill, 2009, p. 253