بنلوکس: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
مدیران
۱۶۲٬۶۵۲ ویرایش‌ها
در دست گسترش
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
مدیران
۱۶۲٬۶۵۲ ویرایش‌ها
گسترش با ترجمه از ویکی‌پدیای هلندی
خط ۱: خط ۱:

{{در دست ویرایش ۲|ماه=فوریه|روز=۲|سال=۲۰۰۹|چند = 2}}
[[پرونده:Benelux.png|thumb|بنلوکس]]
[[پرونده:Benelux.png|thumb|بنلوکس]]




{{Internationale organisatie
|naaminregionaletaal = Benelux
|vlag = [[Afbeelding:Flag of Benelux.svg|125px|Vlag van de Benelux]]
|vlagartikel = Vlag van de Benelux
|embleem =
|embleemartikel =
|locatie = [[Afbeelding:Europe location BENELUX.png|240px]]
|bestuurscentrum = [[Den Haag]], [[Brussel (stad)|Brussel]] en [[Luxemburg (stad)|Luxemburg]]
|talen = [[Nederlands]] en [[Frans]]
|lidmaatschap = [[Nederland]], [[België]] en [[Luxemburg (land)|Luxemburg]]
|km2 = 76.657
|inwoners = 27,2 miljoen <small>([[2005]])</small>
|dichtheid = 354,83
|tijdzone = [[UTC+1|+1]]
|munteenheid = [[Euro]]
|feestdag =
|website =
}}

'''بـِنـِلوکس''' نام یک اتحادیه همکاری در [[اروپا]] شامل کشورهای [[بلژیک]]، [[هلند]] و [[لوکزامبورگ]] است.
'''بـِنـِلوکس''' نام یک اتحادیه همکاری در [[اروپا]] شامل کشورهای [[بلژیک]]، [[هلند]] و [[لوکزامبورگ]] است.
این اتحادیه در سپتامبر سال ۱۹۴۴ میلادی توسط دولت‌های در تبعید در لندن بنیادگذاری شد.
این اتحادیه در سپتامبر سال ۱۹۴۴ میلادی توسط دولت‌های در تبعید در لندن بنیادگذاری شد.
خط ۳۱: خط ۶:


هدف از ایجاد اتحادیه اقتصادی بنلوکس (به [[هلندی]]: ''Benelux Economische Unie''، به [[فرانسوی]]: ''Union Économique Benelux'') که معاهده ایجاد آن در سال ۱۹۴۴ به امضاء رسید و در سال ۱۹۴۸ به اجرا درآمد، تسهیل جابجایی کارگران، سرمایه، خدمات و کالا در منطقه نامبرده است.
هدف از ایجاد اتحادیه اقتصادی بنلوکس (به [[هلندی]]: ''Benelux Economische Unie''، به [[فرانسوی]]: ''Union Économique Benelux'') که معاهده ایجاد آن در سال ۱۹۴۴ به امضاء رسید و در سال ۱۹۴۸ به اجرا درآمد، تسهیل جابجایی کارگران، سرمایه، خدمات و کالا در منطقه نامبرده است.

ناحیه اتحادیه بنلوکس در سال ۲۰۰۵ میلادی 27,2 میلون نفر جمعیت و 76.657 کیلومتر مربع مساحت را در بر می‌گرفت.


بنیان‌گذاری این اتحادیه متعاقباً به برپایی [[اتحادیه اروپا]] کمک زیادی کرد.
بنیان‌گذاری این اتحادیه متعاقباً به برپایی [[اتحادیه اروپا]] کمک زیادی کرد.
خط ۳۸: خط ۱۵:


از زمان معاهده ۱۹۵۸ این اتحادیه گمرکی تبدیل به یک اتحادیه اقتصادی شد. بر پایه قرارها، از سال ۲۰۱۰ به بعد قرار است معاهده جدید امضاء بشود تا بر پایه آن بنلوکس دیگر تنها به عرصه اقتصادی محدود نشود و شامل عرصه‌های [[توسعه پایدار]]، [[قوه قضائیه]] و امور [[وزارت کشور]] نیز بشود. نام آن نیز قرار است از آن سال به بعد رسماً تبدیل به اتحادیه بنلوکس (به هلندی: Benelux Unie) شود.
از زمان معاهده ۱۹۵۸ این اتحادیه گمرکی تبدیل به یک اتحادیه اقتصادی شد. بر پایه قرارها، از سال ۲۰۱۰ به بعد قرار است معاهده جدید امضاء بشود تا بر پایه آن بنلوکس دیگر تنها به عرصه اقتصادی محدود نشود و شامل عرصه‌های [[توسعه پایدار]]، [[قوه قضائیه]] و امور [[وزارت کشور]] نیز بشود. نام آن نیز قرار است از آن سال به بعد رسماً تبدیل به اتحادیه بنلوکس (به هلندی: Benelux Unie) شود.


Wikipedia-bijdragers, "Benelux," Wikipedia, de vrije encyclopedie, http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Benelux&oldid=15414029 (accessed februari 2, 2009).


==پیشینه تاریخی==
==پیشینه تاریخی==
پیش از جدایی هلند و بلژیک، به طور سنتی اصطلاح [[فروبوم]] (سرزمین‌های پَست) {{هلندی|de Lage Landen}} به عنوان اصطلاح جغرافیایی برای منطقه [[دلتا]]ی اروپای غربی به کار می‌رفت.
پیش از جدایی هلند و بلژیک، به طور سنتی اصطلاح [[فروبوم]] (سرزمین‌های پَست) {{هلندی|de Lage Landen}} به عنوان اصطلاح جغرافیایی برای منطقه [[دلتا]]ی اروپای غربی به کار می‌رفت.
امروزه لوکزامبورگ را نیز از دیدگاه جغرافیایی بخشی از فروبوم به شمار می‌آورند ولی این دیدگاهی از امروز به قدیم است چرا که لوکزامبورگ تا چندی پیش به عنوان یک کشور جدا به حساب نمی‌آمد.
امروزه [[لوکزامبورگ]] را نیز از دیدگاه جغرافیایی بخشی از فروبوم به شمار می‌آورند ولی این دیدگاهی از امروز به قدیم است چرا که لوکزامبورگ تا چندی پیش به عنوان یک کشور جدا به حساب نمی‌آمد.


از اواخر سدهٔ شانزدهم میلادی جدایی میان هلند شمالی و هلند جنوبی قابل تشخیص شد. محدودهٔ لوکزامبورگ نیز تا سال ۱۷۹۰ جزئی از منطقه هلند جنوبی به شمار می‌آمد.


کشور بلژیک در سال ۱۸۳۰ از هلند جدا و مستقل شد. دوک‌نشین بزرگ لوکزامبورگ نیز به طور قطعی در سال ۱۸۹۰ یعنی زمانی که شاه ویلهلم سوم درگذشت از هلند جدا گشت.
Traditioneel geldt de benaming [[de Lage Landen]] of [[de Nederlanden]] voor het deltagebied in West-Europa toen Nederland en België nog niet als aparte staten bestonden. In principe wordt ook Luxemburg bij de Lage Landen gerekend, maar dat is meer een projectie vanuit het heden, omdat Luxemburg nog slechts kort als afzonderlijke staat bestaat. Sinds het einde van de zestiende eeuw kan men een scheiding maken tussen de [[Noordelijke Nederlanden| Noordelijke]] en de [[Zuidelijke Nederlanden]] (deze laatste tot 1790 met inbegrip van Luxemburg).
پس از ویلهلم سوم، ارثیه مملکت لوکزامبورگ بر پایه قانون سالی (به هلندی: Salische wet) ادامه یافت.
België werd in [[1830]] onafhankelijk van Nederland. In 1890 kwam het [[Groothertogdom Luxemburg]] definitief los van [[Nederland]], toen [[Willem III der Nederlanden|Koning Willem III]] overleed, en men in Luxemburg de erfopvolging volgens de [[Salische wet]] liet verlopen.


بلژیک و هلند در پی جدایی به عنوان رقیب یکدیگر دیده شدند. بلژیک به این خاطر که هیچ پیمان اقتصادی با همسایگان خود نداشت زیان زیادی از انزوای تجاری خود دید.
Nederland en België werden door de scheiding concurrenten van elkaar. België kreeg het zwaar te verduren, mede doordat het economisch geïsoleerd lag, met geen enkel buurland had het een handelsverdrag. Het is daarom niet verwonderlijk dat sinds de afscheiding toenadering werd gezocht met andere landen, dus ook met Nederland. In 1841 verzocht Luxemburg aan de koning-groothertog [[Willem I der Nederlanden|Willem I]] om een verdrag met België, aangevuld met een economische unie met Nederland. In feite was dat een eerste zet in de richting van wat later Benelux zou gaan heten. Maar een eerste vorm van samenwerking kwam ruim twintig jaar later toen België en Nederland op 12 mei 1863 het Handels en Scheepvaartverdrag sloten. Voor beide landen was de vorming van een douane-unie gewenst. Het zou echter tot 1869 duren voordat hierover serieus gesproken werd, door de Belgische eerste minister [[Walthère Frère-Orban|Frère-Orban]] en de Nederlandse minister van Financiën [[Pieter Philip van Bosse|Bosse]]. Deze plannen liepen op niets uit toen in 1870 een nieuw kabinet in België aantrad dat terughoudend stond tegenover een te vormen douane-unie met Nederland. In 1905 voerde een Belgische journalist, Eugène Baie, campagne voor een te vormen douane-unie met Nederland. Dit zou in 1907 leiden tot de instelling van een Nederlands-Belgische commissie van 58 parlementariërs. De commissie moest de economische verhouding tussen beide landen onderzoeken als noodzakelijk element voor toekomstige onderhandelingen. Deze commissie is driemaal bijeengekomen maar heeft niets opgeleverd. Het uitbreken van de [[Eerste Wereldoorlog]] maakte economische samenwerking tussen beide landen onmogelijk.
به این خاطر بلژیک از زمان جدایی خود، همواره به دنیبال همگرایی با کشورهای دیگر بوده است و هلند نیز از این قاعده مستثنی نیست.


لوکزامبورگ در سال ۱۸۴۱ از شاه [[ویلهلم یکم]] هلند خواست تا پیمانی برای لوکزامبورگ با بلژیک تهیه کند و برای لوکزامبورگ یک اتحادیه اقتصادی با هلند در نظر بگیرد.
==Handelsconventie van [[Oslo]] en de overeenkomst van [[Ouchy]]==
این نخستین گام در جهت اتحادیه‌ای بود که بعداً بنلوکس نام گرفت.
Voor het eerst weer in 1927 zochten de landen economische toenadering op de internationale economische conferentie te [[Genève (stad)|Genève]]. In 1929 deed België een voorstel aan de [[Volkenbond]] om een verdrag in studie te nemen dat moest leiden tot consolidatie en verlaging van de tarieven. Dit voorstel leidde op 24 maart 1930 tot het sluiten van een handelsconventie. Omdat ratificatie door het vereiste minimum aantal lidstaten uitbleef, trad het niet in werking. Hierop reageerden de landen België, Nederland, Luxemburg, Denemarken, Zweden en Noorwegen door zelf stappen te nemen. Op 22 december 1930 sloten zij in Oslo een conventie. Hierin werd bepaald dat de bestaande tolrechten niet werden verhoogd, noch zouden er nieuwe worden uitgevaardigd zonder de andere partijen hiervan in kennis te stellen, waarbij die andere partijen dan de mogelijkheid kregen tegen nieuw uit te vaardigen tolrechten amendementen in te dienen.


اما نخستین شکل همکاری بیست سال بعد از آن آغاز شد یعنی زمانی که بلژیک و هلند در ۱۲ ماه مه ۱۸۶۳ پیمانی به نام پیمان بازرگانی و کشتیرانی را منعقد کردند. هر دو کشور از همان زمان به یک اتحادیه گمرکی گرایش داشتند ولی گفت‌وگوهای جدی در این باره تنها از سال [[۱۸۶۹ (میلادی) |۱۸۶۹]] آغاز شد.
Nederland, België en Luxemburg wilden nauwere economische samenwerking en dit resulteerde in het op 29 december 1931 getekende protocol wat zou leiden tot de op 18 juli 1932 afgesloten "Internationale overeenkomst tot verlaging der tollen". Omdat het verdrag in Ouchy is gesloten, staat het beter bekend onder de naam Overeenkomst van Ouchy. Het doel van de overeenkomst is een tariefbestand, gevolgd door trapsgewijze verlaging van de tarieven. Bovendien zouden bestaande invoerrechten niet worden verhoogd noch nieuwe worden ingevoerd. Het verdrag zou voor een duur van vijf jaar worden gesloten en stond open voor toetreding door andere landen op voet van volledige gelijkheid. Ongeveer gelijktijdig sloot Engeland op 20 augustus 1932 te Ottawa een zevental bilaterale verdragen. Daar werd eveneens een resolutie aangenomen die regionale overeenkomsten van preferentiële aard afwees. Hoewel Engeland daarmee Ouchy niet expliciet afwees, kwam dit de facto hier wel op neer. Behalve Engeland maakte ook de Verenigde Staten bezwaar tegen de overeenkomst van Ouchy, zodat deze nimmer in werking is getreden.
نخست‌وزیر بلژیک، [[والتره فرره-اوربان]]<ref>Walthère Frère-Orban</ref> و وزیر دارایی هلند، [[پیتر فیلیپ فان بوسه]]<ref>Pieter Philip van Bosse</ref> اولین گفت‌وگوها در این باره را در آن سال آغاز کردند.
با این وجود عدم تمایل کابینه سال ۱۸۷۹ بلژیک به تشکیل یک اتحادیه گمرکی با هلند باعث تأخیر این روند شد.
در سال ۱۹۰۵، یک روزنامه‌نگار بلژیکی به نام اوژن بائی<ref>Eugène Baie</ref> جریانی برای تبلیغ تشکیل یک اتحادیه گمرکی با هلند به راه انداخت. این جریان منجر به تشکیل یک [[کارگروه]] هلندی-بلژیکی متشکل از ۵۸ نماینده پارلمان شد.
ولی آغاز [[جنگ جهانی اول]] کار این کارگروه را از هم گسست.


پس از آن سه کشور امروزی بنلوکس، در سال ۱۹۲۷ گرایش خود به [[همگرایی]] اقتصادی را در همایش بین‌المللی اقتصادی در شهر [[ژنو]] نشان دادند.
==De monetaire overeenkomst als basis voor de douane-unie==
Het is uiteindelijk de [[Tweede Wereldoorlog]] geweest die België, Nederland en Luxemburg bij elkaar dreef. Op 21 oktober 1943 ondertekenden de drie regeringen in Londen, waar zij in ballingschap vertoefden, de monetaire overeenkomst. Met de ondertekening van dit document werd het fundament voor een later te vormen douane-unie gelegd. De monetaire overeenkomst had als doel het betalingsverkeer te regelen en de economische verhoudingen te versterken. Om dit doel te verwezenlijken werd een vaste wisselkoers bepaald tussen de franc en de gulden, daarnaast verschaften de landen elkaar kredieten. Korte tijd later, op 5 september 1944 ondertekenden de drie regeringen wederom een overeenkomst, de Nederlands-Belgisch-Luxemburgse-Douaneovereenkomst. Omdat het vaststellen van een gemeenschappelijk tarief een moeilijke opgave bleek is besloten om zich tot de vorming van een tariefgemeenschap te beperken.
==منابع==

{{چپ‌چین}}
==Kenmerken van de douane-overeenkomst==
Wikipedia-bijdragers, "[http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Benelux&oldid=15414029 Benelux]," Wikipedia, de vrije encyclopedie, (accessed februari 2, 2009).
De douane-overeenkomst is bilateraal omdat deze is afgesloten tussen de [[Belgisch-Luxemburgse Economische Unie|B.L.E.U.]] en Nederland. De overeenkomst stelt een drietal organen in, dit zijn achtereenvolgens:
{{پایان چپ‌چین}}

==پانویس‌ها==
# De Administratieve Raad voor de Douaneregelingen (artt. 3 en 4). De Raad is belast met de unificatie van douanewetgeving en accijnzen.
<references/>‎
# De Administratieve Raad voor de regeling van de buitenlandse handel (art. 5). Deze is op 17 april 1946 omgedoopt tot Raad van de Economische Unie. Het is de belangrijkste Raad. Zij is belast met de administratie en de uitvoering van de gemeenschappelijke regeling van de buitenlandse handel.
==پیوند به بیرون==
# De Raad voor de Handelsakkoorden (art. 6), die zoveel mogelijk overeenstemming tussen de bepalingen betreffende de betrekkingen overeengekomen met derde landen moet verzekeren.
*[http://www.benelux.be وب‌گاه رسمی بنلوکس]

De drie raden moeten hun maatregelen aan een uitvoerend orgaan, een interministeriële vergadering, waarin Nederlandse en B.L.E.U.-ministers zitting hebben voorleggen (art. 7). Uiteindelijk zal goedkeuring moeten worden verleend door de bevoegde besturende of wetgevende instanties. Er wordt dus geen soevereiniteit overgedragen aan het orgaan, zodat we hier van een [[intergouvernementele organisatie]] kunnen spreken. In art. 9 wordt ten slotte bepaald wanneer de overeenkomst in werking zal treden. De overeenkomst zou voorlopig in werking treden op het moment dat de Nederlandse en Belgische regeringen weer op hun grondgebied zouden zijn teruggekeerd. Uiteindelijk werd de monetaire overeenkomst van 21 oktober 1943 tegen het eind van 1946 goedgekeurd door de drie parlementen.

De douaneovereenkomst werd echter minder snel toegepast. Oorzaak hiervan was dat België en Luxemburg eerder bevrijd waren dan Nederland. Terwijl België werkte aan de wederopbouw, verkeerde Nederland nog in een economische malaise. Toen de economische verhoudingen enigszins genivelleerd waren kon men overgaan tot de uitvoering van de douane-overeenkomst. De overeenkomst werd aangevuld en verduidelijkt op 14 maart 1947. Als datum voor de inwerkingtreding werd 1 januari 1948 vastgesteld. Vanaf die datum werden er, zonder overgangsperiode, geen invoerrechten meer geheven op het intra Benelux-handelsverkeer. Daarnaast gold tegenover andere landen een gemeenschappelijk buitentarief, dat het laagste van Europa was.

==Benelux Economische Unie==
In de pre-ambule bij de douaneovereenkomst staat dat de partijen de meest gunstige voorwaarde willen scheppen voor de uiteindelijke verwezenlijking van een economische unie. Bijna tien jaar na de inwerkingtreding van de douaneovereenkomst, op 3 februari 1958, ondertekenen België, Luxemburg en Nederland het Verdrag tot instelling van de Benelux Economische Unie, het Verdrag is op 1 november 1960 in werking getreden. Was de douane-overeenkomst een bilateraal verdrag, de Economische Unie is door de drie landen zelfstandig gesloten en zodoende een multilateraal verdrag, dit blijkt uit artikel 1 van het Verdrag. Het hoofddoel van de Economische Unie, dat is vervat in de pre-ambule, luidt: ''De economische vooruitgang, welke het hoofddoel van Hun Unie vormt, moet leiden tot het bevorderen van het persoonlijk en maatschappelijk welzijn van Hunne volkeren.”''

In grote lijnen bestaat het verdrag uit vier delen, voorafgegaan door een [[preambule]].

*Deel 1 vermeldt de algemene beginselen die de doelstellingen omschrijven en de hoofdkenmerken van de Economische Unie bepalen. (art. 1-14)
*Deel 2 hierin worden de instellingen van de Unie en hun organisatie behandeld (art. 5-54)
*Deel 3 bevat nadere voorschriften ten aanzien van bepaalde economische sectoren (art. 55-92)
*Deel 4 bevat een aantal slotbepalingen (art. 93-100)
Daarnaast maken een Overgangsovereenkomst en Uitvoeringsprotocol deel uit van het verdrag.

Met de ondertekening hebben de landen zich verbonden aan de realisering van vrij verkeer van: goederen, personen, kapitaal en diensten.

==Benelux Economische Unie in verhouding tot de E.E.G.==
Eén maand voor de inwerkingtreding van de Benelux Economische Unie is, op 1 januari 1958, het [[Verdrag van Rome]] in werking getreden. In het EEG-verdrag is bepaald (in art. 233) dat de bepalingen van dat verdrag geen beletsel mogen vormen voor het bestaan en de voltooiing van de regionale unies tussen België en Luxemburg en tussen België, Luxemburg en Nederland, voor zover de doelstellingen nog niet door toepassing van het verdrag bereikt zijn.

==Verhouding tot de Europese Unie==
In het [[Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa]] is een uitzonderingsclausule opgenomen betreffende de samenwerking in Benelux-verband. Het beleid van de [[Europese Unie]] mag de werking van de Benelux niet frustreren en anderzijds aanvaardt de Benelux alle wetten en bepalingen van Europese zijde.

==Officiële talen en verdeling==
Het [[Nederlands]] en het [[Frans]] zijn beide officiële talen van de Benelux en zijn instellingen: het Nederlands door Nederland en [[Vlaanderen]], het Frans door Franstalig België en Luxemburg.

De Benelux heeft een bevolking van 27,2 miljoen inwoners:

*83% is Nederlandstalig, d.w.z 22,5 miljoen personen, verdeeld over 16,5 miljoen Nederlanders en 6 miljoen Vlamingen;
*14% is Franstalig, d.w.z 3,9 miljoen personen, verdeeld over 3,4 miljoen Walen en 0,5 miljoen Luxemburgers (die eveneens het Duits en hun nationale taal, [[Luxemburgs]], spreken).
*3% is zowel Nederlandstalig als Franstalig, d.w.z. 1 miljoen personen, namelijk de inwoners van het tweetalige arrondissement Brussel-Hoofdstad.

==Organisatorische structuur Benelux==
Organisatorisch zit de Benelux Economische Unie als volgt in elkaar:
Binnen de Benelux bestaan de volgende instellingen (art. 15).

#Het Comité van Ministers en Ministeriële Werkgroepen (art.16-22)
#De Raadgevende Interparlementaire Raad (art. 23-24)
#De Raad van de Economische Unie (art. 25-27)
#De Commissies en Bijzondere Commissies (art. 28-32)
#Het Secretariaat-Generaal (art.33-39)
#De Gemeenschappelijke Diensten (art. 40)
#Het College van Scheidsrechters (art. 41-53)
#De Economische en Sociale Raad van Advies (art. 54)

===Het Comité voor Ministers===
Het Comité voor Ministers is het hoogste beslisorgaan van de Benelux Economische Unie. Het Comité wordt voorgezeten door de ministers van buitenlandse zaken van de drie landen. Zij zijn belast met de uitvoering van het Verdrag tot instelling van de Benelux Economische Unie en beschikt in dat kader over de volgende middelen: het sluiten van overeenkomsten, goedkeuren van (bindende) beschikkingen en het goedkeuren van beleidsaanbevelingen en interne richtlijnen. Het Comité kan taken aan Ministeriële werkgroepen [[delegeren]]. Op dit moment zijn er werkgroepen voor personenvervoer, administratieve zaken, ruimtelijke ordening, verkeer en natuurbescherming.

===Raad van de Economische Unie===
Het hoogste ambtelijke orgaan van de Benelux is de Raad van de Economische Unie, samengesteld uit de voorzitters van de Commissie en Bijzondere commissies. De kerntaken bestaan uit het uitvoering geven aan de beslissingen van het Comité van Ministers en de voorbereiding van de dossiers van het Comité van Ministers.

===De Commissies en Bijzondere Commissies===
De Commissies en Bijzondere Commissies zijn ieder bevoegd op een bepaald beleidsterrein, dat veelal overeenkomt met dat van een ministerie van een bepaald land. Zij bestaat uit nationale ambtenaren die zich kunnen laten bijstaan door deskundigen. Zij moeten ervoor zorgdragen dat er uitvoering wordt gegeven aan de besluiten van het Comité van Ministers.

===Het Secretariaat-Generaal===
Het Secretariaat-Generaal is de centrale, gemeenschappelijke administratie van de Benelux Economische Unie. Zij is gevestigd in Brussel en wordt geleid door een Secretaris-Generaal van Nederlandse nationaliteit. Deze Secretaris-Generaal wordt bijgestaan door twee Adjunct-Secretarissen-Generaal die de Luxemburgse respectievelijk de Belgische nationaliteit hebben. Tezamen vormen zij het College van Secretarissen-Generaal.

===De Economische en Sociale Raad van Advies===
De Economische en Sociale Raad van Advies is een raadgevende instelling die is samengesteld uit de leden van de overkoepelende organen van de economische en sociale bedrijfsorganisaties van de drie landen. Zij kunnen uit eigen beweging of op verzoek van het Comité van Ministers adviseren over vragen met betrekking tot de werking van de Economische Unie.

===Raadgevende Interparlementaire Raad===
Bij afzonderlijk verdrag van 5 november 1955 is de Interparlementaire Raad ingesteld, het verdrag is op 7 september 1959 in werking getreden. Zij is samengesteld uit 21 Nederlandse, 21 Belgische en 7 Luxemburgse personen die allen zitting hebben in hun eigen nationale parlement. De Raad beraadslaagt en adviseert aan de Regeringen van de drie landen over problemen met betrekking tot de Economische Unie. Daarnaast worden ook verdragen, overeenkomsten en protocollen ter advies aan de Raad voorgelegd.

===College van Scheidsrechters===
Het College van Scheidsrechters beslecht geschillen die kunnen rijzen tussen de Partnerlanden over de uitleg van het Unieverdrag. Als een gewezen vonnis niet tenuitvoer wordt gelegd staat beroep open bij het Internationaal Gerechtshof in Den Haag.

===Benelux-Gerechtshof===
Wanneer men streeft naar unificatie van het recht, wordt ook unificatie van de rechtspraak verlangd. Het kan niet zo zijn dat een geschil over zaken die de Unie rechtstreeks raken in België anders worden beoordeeld dan in Nederland. Daarom is op 31 maart 1965 het verdrag betreffende de instelling en het statuut van een Benelux-Gerechtshof ondertekend. Op 11 mei 1974 is het [[Benelux-Gerechtshof]] geïnstalleerd te Brussel, dit is tevens de permanente vestigingsplaats.

De minimumsamenstelling van het Hof telt negen rechters, zes plaatsvervangende rechters en drie advocaten-generaal, deze achttien leden zijn gelijk verdeeld over de drie verschillende nationaliteiten. De leden van het Hof zijn afkomstig van de nationale hoogste rechtscolleges, voor Nederland dus de Hoge Raad der Nederlanden, voor België het Hof van Cassatie van België en ten slotte het Cour supérieure de Justice van Luxemburg. De rechters kunnen naast hun functie binnen het Benelux Gerechtshof gewoon werkzaam blijven voor hun nationale rechtscolleges.

Er zijn een tweetal taken te onderscheiden, allereerst een rechtsprekende taak, die uiteenvalt in het uitleggen van gemeenschappelijke rechtsregels en het beslechten van ambtenarengeschillen. Wanneer een nationale rechter op een vraag van Benelux-recht stuit, kan hij aan het Benelux-Gerechtshof een prejudiciële vraag stellen, als hij vervolgens antwoord heeft gekregen kan hij de zaak zelf afdoen. Daarnaast heeft het Hof een adviserende taak, de Regeringen kunnen het Hof om advies vragen omtrent de interpretatie van een rechtsregel, dit advies is niet bindend.

==Economisch==
Een gemeenschappelijke munt is er binnen de Benelux tot de komst van de [[euro (munteenheid)|euro]] nooit geweest. Wel waren de waarde en muntformaten van de [[Belgische frank|Belgische]] en [[Luxemburgse frank]] aan elkaar gelijkgesteld. Belgische munten werden ook in Luxemburg geaccepteerd.

==Grenzen==
In [[2004]] is een nieuw verdrag (Verdrag van Senningen) inzake politiebevoegdheden bij grensoverschrijdende criminaliteitsbestrijding afgesloten. Nieuw is dat de politie onbeperkt en zonder voorafgaande toestemming mag reizen, arresteren en wapens dragen binnen de Benelux. Dat gaat verder dan het [[Akkoorden van Schengen|Verdrag van Schengen]]. Dit nieuwe verdrag is in 2006 goedgekeurd door de parlementen van de Benelux-landen.

==Belux==
De term ''Belux'' wordt vaak gebruikt om alleen België en Luxemburg aan te duiden. Beide landen vormen sinds 1921 samen de [[Belgisch-Luxemburgse Economische Unie]] (BLEU).

==Benelux na 2010: Benelux Unie==
Het verdrag van de Benelux Economische Unie is in 1960 in werking getreden voor een periode van vijftig jaar. In 2010 zal die periode aflopen. Het Benelux-verdrag blijft vervolgens voor achtereenvolgende tijdvakken van tien jaar van kracht (stilzwijgende verlenging), tenzij één der partijen het verdrag beëindigt.

Op 17 juni 2008 werd in [[Den Haag]] een nieuw verdrag ondertekend, in 2010 moet dit nieuwe Benelux-verdrag in werking treden.<ref>[http://www.minbuza.nl/nl/actueel/nieuwsberichten,2008/06/vernieuwde-benelux-geeft-samenwerking-steviger-bas.html Verhagen: ''vernieuwde Benelux geeft samenwerking een nog steviger basis'', Nieuwsbericht Ministerie van Buitenlandse Zaken van Nederland]</ref> De landen werken samen op gebieden waar de EU nog niet in voorziet. Het verdrag wordt een afgeslankte versie van het oude, zo worden onder meer overbodige commissies geschrapt. Doordat de unie wordt uitgebreid naar niet-economische zaken zal de huidige officiële naam ''Benelux Economische Unie'' worden vervangen door ''Benelux Unie''.

Het Benelux parlement heeft een aanbeveling gedaan om de beroeps- en cassatiebevoegdheden ten aanzien van door het Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom genomen weigerings- en oppositiebeslissingen bij het Benelux-Gerechtshof onder te brengen. Dit voorstel ter herziening van het Verdrag betreffende het Benelux-Gerechtshof is positief ontvangen door het Benelux Comité van Ministers en zal worden meegenomen in de onderhandelingen over de toekomstige takenpakket van het Benelux-Gerechtshof.

==Benelux als naam==
*[[Beneluxlijn]], metrolijn in [[Rotterdam]]
*[[Beneluxtrein]], de internationale trein tussen [[Amsterdam]] en [[Brussel (stad)|Brussel]]
*[[Beneluxtunnel]], tunnel in [[Rotterdam]]
*[[Knooppunt Benelux]], een [[knooppunt (verkeer)|snelwegknooppunt]] tussen de [[Rijksweg 4|A4]] en de [[Rijksweg 15|A15]], in het zuidwesten van Rotterdam.

==Externe links==
*[http://www.benelux.be Benelux website]

{{Referenties}}

{{Intergouvernementele organisatie}}

[[Categorie:Benelux| ]]
[[Categorie:Europa]]

[[af:Benelux]]
[[ar:بنلوكس]]
[[be:Бенілюкс]]
[[bg:Бенелюкс]]
[[bs:Beneluks]]
[[ca:Benelux]]
[[cs:Benelux]]
[[cy:Benelux]]
[[da:Benelux]]
[[de:Benelux]]
[[el:Μπενελούξ]]
[[en:Benelux]]
[[eo:Benelukso]]
[[es:Benelux]]
[[et:Benelux]]
[[eu:Benelux]]
[[fa:بنلوکس]]
[[fi:Benelux]]
[[fr:Benelux]]
[[frp:Benelux]]
[[fy:Benelúks]]
[[gl:Benelux]]
[[he:בנלוקס]]
[[hr:Benelux]]
[[hu:Benelux államok]]
[[id:Benelux]]
[[is:Benelúxlöndin]]
[[it:Benelux]]
[[ja:ベネルクス]]
[[ko:베네룩스]]
[[lb:Benelux]]
[[lt:Beniliuksas]]
[[lv:Benilukss]]
[[mk:Бенелукс]]
[[ms:Benelux]]
[[nds:Benelux]]
[[no:Benelux]]
[[pl:Benelux]]
[[pt:Benelux]]
[[ro:Benelux]]
[[ru:Бенилюкс]]
[[sh:Benelux]]
[[simple:Benelux]]
[[sk:Benelux]]
[[sl:Beneluks]]
[[sq:Beneluksi]]
[[sr:Бенелукс]]
[[sv:Benelux]]
[[th:เบเนลักซ์]]
[[tr:Benelüks]]
[[uk:Бенілюкс]]
[[ur:بینیلکس]]
[[vec:Benelux]]
[[vi:Benelux]]
[[zh:比荷盧三國關稅同盟]]




{{مناطق جهان}}
{{مناطق جهان}}
[[رده:جغرافیا]]
[[رده:اروپا]]
[[رده:بنلوکس]]

[[af:Benelux]]
[[af:Benelux]]
[[ar:بنلوكس]]
[[ar:بنلوكس]]

نسخهٔ ‏۲ فوریهٔ ۲۰۰۹، ساعت ۱۶:۳۴

بنلوکس

بـِنـِلوکس نام یک اتحادیه همکاری در اروپا شامل کشورهای بلژیک، هلند و لوکزامبورگ است. این اتحادیه در سپتامبر سال ۱۹۴۴ میلادی توسط دولت‌های در تبعید در لندن بنیادگذاری شد.

نام بنلوکس از ترکیب نام این سه کشور در زبان‌های خود آن کشورها یعنی بـ(لخیه)، نـ(یدرلاند) و لوکسـ(مبورگ) درست شده است. این نام در آغاز برای نامگذاری اتحادیه اقتصادی بنلوکس ساخته شده بود ولی امروزه معنی کلی‌‌تری یافته‌است.

هدف از ایجاد اتحادیه اقتصادی بنلوکس (به هلندی: Benelux Economische Unie، به فرانسوی: Union Économique Benelux) که معاهده ایجاد آن در سال ۱۹۴۴ به امضاء رسید و در سال ۱۹۴۸ به اجرا درآمد، تسهیل جابجایی کارگران، سرمایه، خدمات و کالا در منطقه نامبرده است.

ناحیه اتحادیه بنلوکس در سال ۲۰۰۵ میلادی 27,2 میلون نفر جمعیت و 76.657 کیلومتر مربع مساحت را در بر می‌گرفت.

بنیان‌گذاری این اتحادیه متعاقباً به برپایی اتحادیه اروپا کمک زیادی کرد.

پیشینه سازمانی

دولت‌های فراری این کشورها، در سال ۱۹۴۴ در لندن اتحادیه بنلوکس را به عنوان یک اتحادیه گمرکی ایجاد کردند. هدف از این اقدام،‌ این بود که سه کشور مربوطه بتوانند کالاهای خود را به طور آزاد در این سه کشور جابجا کنند و برای کالاهایی که از خارج از کشورهای بنلوکس وارد می‌شود تعرفه یکسانی اتخاذ کنند.

از زمان معاهده ۱۹۵۸ این اتحادیه گمرکی تبدیل به یک اتحادیه اقتصادی شد. بر پایه قرارها، از سال ۲۰۱۰ به بعد قرار است معاهده جدید امضاء بشود تا بر پایه آن بنلوکس دیگر تنها به عرصه اقتصادی محدود نشود و شامل عرصه‌های توسعه پایدار، قوه قضائیه و امور وزارت کشور نیز بشود. نام آن نیز قرار است از آن سال به بعد رسماً تبدیل به اتحادیه بنلوکس (به هلندی: Benelux Unie) شود.

پیشینه تاریخی

پیش از جدایی هلند و بلژیک، به طور سنتی اصطلاح فروبوم (سرزمین‌های پَست) (به هلندی: de Lage Landen) به عنوان اصطلاح جغرافیایی برای منطقه دلتای اروپای غربی به کار می‌رفت. امروزه لوکزامبورگ را نیز از دیدگاه جغرافیایی بخشی از فروبوم به شمار می‌آورند ولی این دیدگاهی از امروز به قدیم است چرا که لوکزامبورگ تا چندی پیش به عنوان یک کشور جدا به حساب نمی‌آمد.

از اواخر سدهٔ شانزدهم میلادی جدایی میان هلند شمالی و هلند جنوبی قابل تشخیص شد. محدودهٔ لوکزامبورگ نیز تا سال ۱۷۹۰ جزئی از منطقه هلند جنوبی به شمار می‌آمد.

کشور بلژیک در سال ۱۸۳۰ از هلند جدا و مستقل شد. دوک‌نشین بزرگ لوکزامبورگ نیز به طور قطعی در سال ۱۸۹۰ یعنی زمانی که شاه ویلهلم سوم درگذشت از هلند جدا گشت. پس از ویلهلم سوم، ارثیه مملکت لوکزامبورگ بر پایه قانون سالی (به هلندی: Salische wet) ادامه یافت.

بلژیک و هلند در پی جدایی به عنوان رقیب یکدیگر دیده شدند. بلژیک به این خاطر که هیچ پیمان اقتصادی با همسایگان خود نداشت زیان زیادی از انزوای تجاری خود دید. به این خاطر بلژیک از زمان جدایی خود، همواره به دنیبال همگرایی با کشورهای دیگر بوده است و هلند نیز از این قاعده مستثنی نیست.

لوکزامبورگ در سال ۱۸۴۱ از شاه ویلهلم یکم هلند خواست تا پیمانی برای لوکزامبورگ با بلژیک تهیه کند و برای لوکزامبورگ یک اتحادیه اقتصادی با هلند در نظر بگیرد. این نخستین گام در جهت اتحادیه‌ای بود که بعداً بنلوکس نام گرفت.

اما نخستین شکل همکاری بیست سال بعد از آن آغاز شد یعنی زمانی که بلژیک و هلند در ۱۲ ماه مه ۱۸۶۳ پیمانی به نام پیمان بازرگانی و کشتیرانی را منعقد کردند. هر دو کشور از همان زمان به یک اتحادیه گمرکی گرایش داشتند ولی گفت‌وگوهای جدی در این باره تنها از سال ۱۸۶۹ آغاز شد. نخست‌وزیر بلژیک، والتره فرره-اوربان[۱] و وزیر دارایی هلند، پیتر فیلیپ فان بوسه[۲] اولین گفت‌وگوها در این باره را در آن سال آغاز کردند. با این وجود عدم تمایل کابینه سال ۱۸۷۹ بلژیک به تشکیل یک اتحادیه گمرکی با هلند باعث تأخیر این روند شد. در سال ۱۹۰۵، یک روزنامه‌نگار بلژیکی به نام اوژن بائی[۳] جریانی برای تبلیغ تشکیل یک اتحادیه گمرکی با هلند به راه انداخت. این جریان منجر به تشکیل یک کارگروه هلندی-بلژیکی متشکل از ۵۸ نماینده پارلمان شد. ولی آغاز جنگ جهانی اول کار این کارگروه را از هم گسست.

پس از آن سه کشور امروزی بنلوکس، در سال ۱۹۲۷ گرایش خود به همگرایی اقتصادی را در همایش بین‌المللی اقتصادی در شهر ژنو نشان دادند.

منابع

Wikipedia-bijdragers, "Benelux," Wikipedia, de vrije encyclopedie, (accessed februari 2, 2009).

پانویس‌ها

  1. ↑ Walthère Frère-Orban
  2. ↑ Pieter Philip van Bosse
  3. ↑ Eugène Baie

‎

پیوند به بیرون


برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بنلوکس&oldid=1811486»