اقتصاد محیط زیست: تفاوت میان نسخهها
برچسب |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{بدون منبع}} |
|||
{{اقتصاد}} |
{{اقتصاد}} |
||
'''اقتصاد محیط زیست''' به طور کلی رابطه بین آثار [[اقتصاد]] بر محیط زیست و آثار [[محیط زیست]] بر اقتصاد را بررسی میکند. |
'''اقتصاد محیط زیست''' به طور کلی رابطه بین آثار [[اقتصاد]] بر محیط زیست و آثار [[محیط زیست]] بر اقتصاد را بررسی میکند. |
||
خط ۱۰: | خط ۹: | ||
از آنجا كه مقیاسهای سنتی اندازهگیری کارایی اقتصادی، تغییرات در اندازهي منابع طبیعی و زیستمحیطی را مورد محاسبه قرار نمیدهند، این مقیاسها، مقیاسهای ضعیفی جهت اندازهگیری پایداری بلندمدت اقتصاد می باشند. حسابداری منابع طبیعی و محیط زیست، ناکارایی مقیاسهای سنتی در اندازهگیری کارایی اقتصاد را به وسیلهی محاسبهی تغییرات ذخایر منابع طبیعی اصلاح میکند. |
از آنجا كه مقیاسهای سنتی اندازهگیری کارایی اقتصادی، تغییرات در اندازهي منابع طبیعی و زیستمحیطی را مورد محاسبه قرار نمیدهند، این مقیاسها، مقیاسهای ضعیفی جهت اندازهگیری پایداری بلندمدت اقتصاد می باشند. حسابداری منابع طبیعی و محیط زیست، ناکارایی مقیاسهای سنتی در اندازهگیری کارایی اقتصاد را به وسیلهی محاسبهی تغییرات ذخایر منابع طبیعی اصلاح میکند. |
||
منبع |
|||
*[http://www.mohit-zist.com انجمنهاي تخصصي محيط زيست] |
|||
نسخهٔ ۲۲ اکتبر ۲۰۰۸، ساعت ۱۲:۴۱
بخشی از یک مجموعه درباره |
علم اقتصاد |
---|
اقتصاد محیط زیست به طور کلی رابطه بین آثار اقتصاد بر محیط زیست و آثار محیط زیست بر اقتصاد را بررسی میکند.
اقتصاد و محیط زیست، از طريق دو جریان با يكديگر در ارتباط هستند. منابع تجدیدپذیر و پایانپذیر در حال حرکت از محیط زیست به سوی اقتصاد هستند و از سوی دیگر، اغلب پسماندهای محصولات که به وسیله ی فعالیت های اقتصادی تولید میشوند، در حال حرکت از اقتصاد به محیط زیست هستند. هنگامی که جریانات مواد و ضایعات از ظرفیت و قابلیت واقعی محیط تجاوز میکند، ظرفیت منابع طبیعی و زیستمحیطی کاهش مییابد. جریان سريع منابع پایان پذیر به درون چرخه اقتصادی این خطر را به وجود می آورد که ذخیره منابع پایانپذیر ممکن است سریعتر تمام شود.
هنگامی که جریان منابع تجدیدپذیر نیز به سوی چرخه اقتصادی، از نرخ تجدید و احیا این منابع تجاوز میکند باعث کم شدن بهرهوری منابع میشود و احتمال انقراض آن افزایش مییابد. انتشار پسماندها اضافه بر ظرفیت محیط زیست، احتمال فرسایش منابع طبیعی را افزایش میدهد، کاهش و فرسایش سریع منابع پایانپذیر باعث افزایش یافتن بهرهبرداری منابع تجدیدپذیر خواهد شد و همچنین افزایش انتشار پسماندها اضافه بر ظرفیت محیط زیست، عموماً نشاندهندهی این است که اقتصاد به سوی وابستگی بیشتر به سوی محیط زیست در حرکت است.
از آنجا كه مقیاسهای سنتی اندازهگیری کارایی اقتصادی، تغییرات در اندازهي منابع طبیعی و زیستمحیطی را مورد محاسبه قرار نمیدهند، این مقیاسها، مقیاسهای ضعیفی جهت اندازهگیری پایداری بلندمدت اقتصاد می باشند. حسابداری منابع طبیعی و محیط زیست، ناکارایی مقیاسهای سنتی در اندازهگیری کارایی اقتصاد را به وسیلهی محاسبهی تغییرات ذخایر منابع طبیعی اصلاح میکند.
منبع