پرش به محتوا

نوروز در افغانستان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در افغانستان جشن نوروز طبق سنت‌ها برای مدت دو هفته برگزار می‌شود و مردم از چند روز قبل (حداقل قبل از چهارشنبه سوری) برای آغاز این جشن آماده می‌شوند. از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ (دوران حکومت طالبان) از برگزاری مجموعه این جشن‌ها جلوگیری می‌شده‌است. پس از روی کار آمدن دوباره طالبان در سال ۲۰۲۱، جشن باستانی نوروز یکبار دیگر در افغانستان با ممانعت روبرو شد. طالبان سلفی جشن نوروز را مخالف آموزه‌های دینی می‌دانند. در سال ۲۰۲۵ طالبان نگذاشتند «جهنده» یا علم نوروزی در زیارت سخی در کابل بلند شود.

جشن‌ها

[ویرایش]
جشن نوروز

جشن گل سرخ

[ویرایش]

جشن گل سرخ (میله گل سرخ) یک جشن خاص است که در مزار شریف در 3 روز اول سال و به مناسبت روییدن گل‌های سرخ لاله در دامنه دشت‌های سبز مشرف به شهر، اجرا می‌شود و در طول این 3 روز مردم از همه جا برای حضور در این جشن به مزار شریف می‌آیند. رسومات خاصی اجرا و لباس‌های متنوع و خاصی در طول این مراسم پوشیده می‌شود. این مراسم به‌طور هم‌زمان با مراسم جهنده علی (یا ژنده علی) انجام می‌شود. مراسم جهنده علی، مراسمی خاص دینی است که به مناسبت خلافت علی ابن ابی طالب در مسجد مقدس این شهر که گفته می‌شود آرامگاه این امام است اجرا می‌شود. این مراسم با برافراشتن یک علم (که ترکیب رنگ آن به درفش کاویانی شباهت دارد و به آن ژنده سخی می‌گویند) در حرم منسوب به امام علی و در اولین روز سال اجرا می‌شود. جشن گل سرخ برای چهل روز در دشت‌های لاله و حرم ادامه می‌یابد.[۱]

جشن دهقان

[ویرایش]

در این مراسم که در روز اول سال اجرا می‌شود کشاورزان به شهرها می‌آیند و تولیدات خود را به نمایش می‌گذارند. در سال‌های اخیر این مراسم تنها در کابل و برخی شهرهای بزرگ اجرا می‌شود و حتی شخصیت‌های بلندپایه حکومتی نیز در تماشای آن شرکت دارند.[۲][۳]

خوراک‌های ویژه نوروز

[ویرایش]
هفت میوه نوروزی

مردم برای روزهای نوروز به ویژه شب سال نو اقدام به پخت غذاهای خاصی می‌کنند. معمولاً غذای سبزی چلو در این شب پخته می‌شود. نانوایی‌ها نیز در این روزها نوعی کلوچه می‌پزند که به آن کلوچه نوروزی می‌گویند و فقط در نوروز پخته می‌شود.

در شهر های بزرگ چون کابل، مزار شریف و سایر شهرها سفره تحویل سال ترتیب میدهند. یکی از غذاهای سفره شب آخر سال سبزی چلو با ماهی و یا گوشت خروس ترتیب داده میشود.

در افغانستان در کنار هفت سین مردم به آماده کردن هفت میوه می‌پردازند. هفت میوه چیزی شبیه به سالاد میوه است که از هفت نوع میوه خشک مختلف تشکیل شده. معمولا هفت میوه شامل کشمش، سنجد، پسته، بادام، زردآلوی خشک (غولنگ یا اشتق)، چارمغز و مویز میباشد. اما از میوه های مثل عناب، انجیر خشک، سیب خشک، منقه و سایر میوه های خشک نیز میتوان استفاده کرد.

سمنک پزی از رسوم تجلیل از نوروز و استقبال بهار است که به عنوان نشانۀ آمدن بهار و خوراکی بهاری از سبزه گندم و آرد گندم و گاهی با افزودن چهارمغز آماده می شود. خانواده ها در افغانستان به این باور اند که سمنک هم نذر است و هم میلۀ بهار. سمنک غذای بسیار مقوی و شیرینی است که تنها در سال یک بار آنهم در شب نوروز آماده می گردد. از سبزه سمنک چند نوع غذا از جمله نان و شیرینی سمنک آماده می شود و بسیاری از خانواده ها رسم دارند تا سمنک را بین همسایگان، خویشاوندان و نزدیکان شان تقسیم کنند.زن‌ها در طول شب آخر سال یک مراسم خاص برای سمنک پزی ترتیب میدهند و از اواخر عصر تا صبح روز بعد مشغول پختن آن هستند و شعری به این مضمون را تکرار می‌کنند:

سمنك در جوش ما كفچه زنيم ديگران در خواب ما دفچه زنيم

سمنك نذر بهار اس ميله شب زنده دار اس اين خوشي سالي يك بار اس سال ديگر يا نصيب

سمنك در جوش ما كفچه زنيم ديگران در خواب ما دفچه زنيم

موسم عيش بهار اس موجب شور و شرار اس دخترا دورش قطار اس همه جا سبز سبزه زار اس

سمنك در جوش ما كفچه زنيم ديگران در خواب ما دفچه زنيم

بي شكر شيريني داره خود به خود رنگيني داره طعم چون فريني داره سال ديگر يا نصيب

سمنك در جوش ما كفچه زنيم ديگران در خواب ما دفچه زنيم

سمنک سبز و شيرين است ميوه روی زمين است همه ساله اين چنين است سال ديگر يا نصيب

سمنك در جوش ما كفچه زنيم ديگران در خواب ما دفچه زنيم

خوش قدم باشد بهارت لاله و گل در مزارت ای وطن باشم کنارت سال ديگر يا نصيب

سرگرمی‌ها

[ویرایش]
بازی بزکشی در شهر مزار شریف

چهارشنبه اول سال

[ویرایش]

مردم افغانستان در چهارشنبه اول هر سال به دامان طبیعت می‌روند.

تماشای دشت‌های ارغوان

[ویرایش]

ساکنین کابل در طول دو هفته اول سال برای گردش به همراه خانواده به مناطقی که در آن‌ها گل ارغوان می‌روید می‌روند.

بزکشی

[ویرایش]

در طول مراسم و جشن‌های مختلف معمولاً مسابقات بزکشی نیز انجام می‌شود. این مسابقات معمولاً در ولایت‌های شمالی افغانستان و کابل اجرا می‌شود.

در دو هفته پس از نوروز مردم برای استقبال بهار به دشت‌ها و دامنه تپه‌ها می‌روند که بنام سبزه لگد کردن یا سبزه لگدکنی هم یاد می‌شود.[۴][۵] مردم هرات علاوه بر چهارشنبه اول سال در روز سیزده فروردین(حمل) نیز به گردش در طبیعت می‌پردازند.

نگارخانه

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. میله «گل سرخ» جشن باستانی مردم افغانستان http://farhang-press.com/index/میله-گل-سرخ-جشن-باستانی-مردم-افغانست/ بایگانی‌شده در ۱۲ اوت ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine
  2. [۱]en:Nowruz
  3. «نوروز در افغانستان». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ مه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۵ آوریل ۲۰۰۸.
  4. https://www.bbc.com/persian/afghanistan/story/2006/03/060317_s-norooz-balkh.shtml
  5. https://www.dw.com/fa-af/جشن-سبزه-لگدکنی-در-دشت-شادیان-بلخ/a-15853115