قاچاق جنسی در ژاپن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قاچاق جنسی در ژاپن شامل قاچاق انسان به منظور بهره‌کشی جنسی و برده داری است که در این کشور رخ می‌دهد. ژاپن کشور مبدأ، مقصد و ترانزیت افراد مورد قاچاق جنسی است.

شهروندان ژاپنی، عمدتاً زنان و دختران، در داخل ژاپن و به میزان کمتری در خارج از کشور مورد قاچاق جنسی قرار گرفته‌اند. قربانیان خارجی به داخل کشور قاچاق جنسی می‌شوند.[۱][۲] خردسالان[۳][۴] و افراد خانواده‌های فقیر[۵] به ویژه در برابر قاچاق جنسی آسیب‌پذیر هستند. قربانیان قاچاق جنسی فریب می‌خورند،[۱][۲][۶][۷] تهدید می‌شوند،[۲][۶][۷] و مجبور به فحشا می‌شوند. گذرنامه و اسناد آنها اغلب مصادره می‌شود.[۲] در قاچاق جنسی اسارت در ازای بدهی اغلب به کار گرفته می‌شود.[۲][۶] آنها از آسیب‌های جسمی و روانی رنج می‌برند.[۷][۳] تعدادی از آنها به بیماری‌های مقاربتی ناشی از تجاوز جنسی مبتلا می‌شوند و در شرایط عمومی بد زندگی می‌کنند. برخی از قربانیان نجات یافته با طرد شدن، افسردگی[۳] یا خودکشی مواجه می‌شوند.[۷] اخاذی آنلاین و ایجاد پورنوگرافی تجاوز جنسی اجباری از دیگر مشکلات هستند.[۷]

قاچاقچیان، زن و مرد در ژاپن از طیف گسترده‌ای از پیشینه‌ها و هر طبقه اجتماعی هستند. قاچاقچیان اغلب عضو یا توسط سندیکاهای جنایی،[۸] از جمله یاکوزا یا bōryokudan هستند. قاچاق جنسی با صنایع سرگرمی و گردشگری ژاپن مرتبط است،[۹] و زنان و دختران نیز به مشاغلی قاچاق می‌شوند که از نیروهای نظامی و پیمانکاران در ژاپن استفاده می‌کنند. قاچاقچیان از وب سایت‌های اینترنتی، ایمیل و برنامه‌ها برای فریب قربانیان استفاده کرده‌اند.[۱۰] اتباع ژاپنی در قاچاق سایبرسکس دست داشته‌اند.[۱۱][۱۲]

فقط اقلیت کوچکی از موارد به مقامات گزارش می‌شود و عوامل دیگر شناخت مقیاس قاچاق جنسی در ژاپن به دلیل ماهیت زیرزمینی جنایات قاچاق جنسی دشوار است. دولت ژاپن به دلیل فقدان تلاش‌ها و قوانین ضد قاچاق جنسی مورد انتقاد قرار گرفته‌است.[۱۳][۱۴][۱۵] برخی از مقامات ژاپنی متهم شده‌اند که نسبت به این موضوع بی‌تفاوت هستند.[۱۴]

انواع[ویرایش]

بهره‌کشی از کودکان[ویرایش]

برخی از دختران، از جمله دخترهای فراری از خانه، در ژاپن اغوا یا مجبور به فحشا می‌شوند.[۱۶] ایجاد و فروش پورنوگرافی کودکان که پورنوگرافی یا هرزه‌نگاری کودکان، رابطه جنسی با کودکان نابالغ است، در ژاپن یک مشکل فراگیر است.[۱۶][۱۷][۱۸]

برخی از دانش‌آموزان ژاپنی در توکیو و سایر شهرها درگیر یا جذب enjo kōsai («دوست‌یابی جبرانی») می‌شوند.[۱۹][۲۰] برخی از مشاغل JK به عنوان دروازه ای برای استثمار جنسی در ژاپن عمل می‌کنند. برخی از مشاغل JK "گزینه‌های پنهان" را ارائه می‌دهند و دختران دبیرستانی را به دنبال کسب درآمد اضافی جذب می‌کنند.[۲۱] شواهد نشان می‌دهد که این فعالیت‌های دوست‌یابی مراحل آماده‌سازی برای انواع بالقوه فحشا و کودک آزاری هستند. منتقدان ادعا کرده‌اند که پلیس به اندازه کافی برای محافظت از زنانی که گرفتار این موضوع می‌شوند، اقدامی انجام نمی‌دهد.[۲۲] بر اساس گزارش قاچاق انسان در سال ۲۰۱۸، حدود ۱۳۷ عملیات تجاری JK شناسایی شده ولی بسته نشده‌است. ۶۹ نفر به دلیل شرکت در فعالیت‌های مجرمانه پیرامون تجارت JK دستگیر شدند.[۲۳] از آکیهابارا که در منطقهٔ چیودا و تایتو در توکیو پایتخت ژاپن واقع شده‌است به عنوان مرکز قاچاق جنسی کودکان یاد می‌شود.[۲۴]

اقدامات[ویرایش]

فانوس دریایی: مرکز قربانیان قاچاق انسان (Lighthouse: Center for Human Trafficking Victims)، سازمان غیرانتفاعی مستقر در توکیو است که برای نجات و کمک به قربانیان قاچاق جنسی در ژاپن فعالیت می‌کند و به آنها در مشاوره حقوقی، پناهگاه و مراقبت‌های پزشکی کمک می‌کند.[۲۵][۲۶][۲۷][۲۸][۲۹] این سازمان مطالبی را برای افزایش آگاهی در مورد قاچاق انسان از جمله مانگایی با عنوان قلب آبی ایجاد و توزیع کرده‌است.[۲۷] کولابو (Colabo) تلاش‌های ضد قاچاق جنسی را در این کشور انجام می‌دهد.[۳۰][۳۱]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Sothoeuth, Ith (January 24, 2017). "Seven Cambodians Rescued in Sex Trafficking Bust in Japan". VOACambodia.com. Voice of America. Retrieved April 26, 2020.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ "Why are foreign women continuing to be forced into prostitution in Japan?". The Mainichi. June 10, 2017. Retrieved April 26, 2020.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Fifield, Anna (May 16, 2017). "For vulnerable high school girls in Japan, a culture of 'dates' with older men". The Washington Post. Retrieved April 26, 2020.
  4. ↑ Ginsberg, Johanna R (July 29, 2015). "Internship explores a seedy side of Tokyo". New Jersey Jewish News. Retrieved April 26, 2020.
  5. ↑ Reith-Banks, Tash (June 15, 2019). "Schoolgirls for sale: why Tokyo struggles to stop the 'JK business'". The Guardian.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ "Lighthouse NGO Serves as Beacon of Hope for Victims of Sex Trafficking". UW–Madison News. University of Wisconsin–Madison. May 15, 2018. Retrieved April 26, 2020.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ ۷٫۴ Campbell, Charlie (October 29, 2019). "The Sexual Exploitation of Young Girls in Japan Is 'On the Increase,' an Expert Says". Time. Retrieved April 26, 2020.
  8. ↑ "Why are foreign women continuing to be forced into prostitution in Japan?". The Mainichi. June 10, 2017. Retrieved April 26, 2020.
  9. ↑ Ginsberg, Johanna R (July 29, 2015). "Internship explores a seedy side of Tokyo". New Jersey Jewish News. Retrieved April 26, 2020.
  10. ↑ Campbell, Charlie (October 29, 2019). "The Sexual Exploitation of Young Girls in Japan Is 'On the Increase,' an Expert Says". Time. Retrieved April 26, 2020.
  11. ↑ "Japanese, Filipino couple sued over child cybersex". Inquirer. September 18, 2015.
  12. ↑ "Online child sexual exploitation and abuse". UNODC. 2019.
  13. ↑ Fifield, Anna (May 16, 2017). "For vulnerable high school girls in Japan, a culture of 'dates' with older men". The Washington Post. Retrieved April 26, 2020.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ "Lighthouse NGO Serves as Beacon of Hope for Victims of Sex Trafficking". UW–Madison News. University of Wisconsin–Madison. May 15, 2018. Retrieved April 26, 2020.
  15. ↑ Campbell, Charlie (October 29, 2019). "The Sexual Exploitation of Young Girls in Japan Is 'On the Increase,' an Expert Says". Time. Retrieved April 26, 2020.
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ Campbell, Charlie (October 29, 2019). "The Sexual Exploitation of Young Girls in Japan Is 'On the Increase,' an Expert Says". Time. Retrieved April 26, 2020.
  17. ↑ Ginsberg, Johanna R (July 29, 2015). "Internship explores a seedy side of Tokyo". New Jersey Jewish News. Retrieved April 26, 2020.
  18. ↑ Fifield, Anna (May 16, 2017). "For vulnerable high school girls in Japan, a culture of 'dates' with older men". The Washington Post. Retrieved April 26, 2020.
  19. ↑ Reith-Banks, Tash (June 15, 2019). "Schoolgirls for sale: why Tokyo struggles to stop the 'JK business'". The Guardian.
  20. ↑ Fifield, Anna (May 16, 2017). "For vulnerable high school girls in Japan, a culture of 'dates' with older men". The Washington Post. Retrieved April 26, 2020.
  21. ↑ "Japan | Global Slavery Index". www.globalslaveryindex.org. Retrieved November 20, 2020.
  22. ↑ "OHCHR | End of mission statement of the United Nations Special Rapporteur on the sale of children, child prostitution and child pornography, Maud de Boer-Buquicchio, on her visit to Japan". www.ohchr.org. Retrieved November 20, 2020.
  23. ↑ "Japan". State.gov (به انگلیسی). United States Department of State. Retrieved November 20, 2020.
  24. ↑ Ginsberg, Johanna R (July 29, 2015). "Internship explores a seedy side of Tokyo". New Jersey Jewish News. Retrieved April 26, 2020.
  25. ↑ "Why are foreign women continuing to be forced into prostitution in Japan?". The Mainichi. June 10, 2017. Retrieved April 26, 2020.
  26. ↑ Ginsberg, Johanna R (July 29, 2015). "Internship explores a seedy side of Tokyo". New Jersey Jewish News. Retrieved April 26, 2020.
  27. ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ "Lighthouse NGO Serves as Beacon of Hope for Victims of Sex Trafficking". UW–Madison News. University of Wisconsin–Madison. May 15, 2018. Retrieved April 26, 2020.
  28. ↑ Reith-Banks, Tash (June 15, 2019). "Schoolgirls for sale: why Tokyo struggles to stop the 'JK business'". The Guardian.
  29. ↑ Campbell, Charlie (October 29, 2019). "The Sexual Exploitation of Young Girls in Japan Is 'On the Increase,' an Expert Says". Time. Retrieved April 26, 2020.
  30. ↑ Campbell, Charlie (October 29, 2019). "The Sexual Exploitation of Young Girls in Japan Is 'On the Increase,' an Expert Says". Time. Retrieved April 26, 2020.
  31. ↑ Fifield, Anna (May 16, 2017). "For vulnerable high school girls in Japan, a culture of 'dates' with older men". The Washington Post. Retrieved April 26, 2020.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=قاچاق_جنسی_در_ژاپن&oldid=38730525»