علی پیروجه
ظاهر
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
این مقاله نیازمند استفاده از الگوی جعبه اطلاعات تخصصیتر است. |
علی پیروزه | |
---|---|
زادهٔ | قرن۴ طبرستان |
درگذشت | احتمالا همدان |
محل زندگی | طبرستان، همدان |
ملیت | طبری |
پیشه | شاعری |
سالهای فعالیت | قرن۴ |
کارهای برجسته | دیوان پیروزه |
سبک | مدح شاهان |
عنوان | پیروجه |
دوره | قرن۴ |
علی پیروزه (قرن۴طبرستان)، معروف به پیروجه شاعر، ادیب و مداح نامدار مازنی[۱] و طبریزبان سدهٔ ۴ قمری است.
علی پیروزه که در زبان مازندرانی به او پیروجه می گفتند خالق اولین اشعار به زبان طبری بود. پیروزه در قرون سوم و چهارم در دربار آلبویه در مدح شاهان بویه اشعاری به سبک پهلوانی میگفت. با اینکه خاندان بویه توانستند ایران و عراق را فتح کنند امّا اصالت و زبان مادریِ خویش را فراموش نکردند. وجود شُعَرای طبریسرا چون پیروزه و مستهمرد در زمانی که زبانهای محلّیِ ایران چون کردی و لری و بلوچی فاقد ادبیات بودند و گستردگیِ ادبیات زبان طبری، خود گویای این مطلب است.
او همچنین دربارهٔ دردمندیِ خود شعر میگفت:
نمونهٔ شعر:
پیروجه که خود به همیون شو دارو | ای دی به سهون کمترمه یا به نیرو |
ترجمه به فارسی:
پیروزه که خود به همدان میرود، (ولی) از دیگران به سخنوری کمترم یا به نیرومندی؟
پانویس[ویرایش]
- ↑ Culture and Circulation: Literature in Motion in Early Modern India (به انگلیسی). BRILL. 2014. ISBN 9789004264489.
works of the Persian polymath ʿAbd al-RahmanJami (1414–1492) under the auspices of the Neubauer Collegium for ...