شکرتیغال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از شکر تیغال)

شکرتیغال
سن سپردار بر روی یک شکرتیغال معمولی (Echinops adenocaulos)
رده‌بندی علمی
فرمانرو: گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده): آوندداران
(طبقه‌بندی‌نشده): گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده): دولپه‌ای‌های نو
(طبقه‌بندی‌نشده): گل‌ستاره‌داران
راسته: میناسانان
تیره: کاسنیان
تبار: تیغالان[۱]
سرده: شکرتیغال
کارل لینه
گونه‌ها

در حدود ۱۲۰ گونه

شِکَرتیغال (نام علمی: Echinops) سرده‌ای از گیاهان چندساله‌است. نام‌های دیگر آن در قدیم شکرتیار، خارشکر و تیغ قندک بوده‌است. شکرتیغال که براحتی در آب حل می‌شود دارای ۲۳ درصد قند ترهالوز، طعمی شیرین و لعاب‌دار است و بعنوان لینت‌بخش و برطرف‌کننده سرفه و نیز پائین آورنده تب مصرف می‌شود. گیاهان این سرده را خارشکرها و قندرونک‌ها هم نامیده‌اند. این سرده در ایران ۵۴ گونه گیاه علفی چندسالهٔ خاردار دارد که معمولاً انحصاری ایران‌اند.

شکرتیغال گیاهی است خاردار به‌شکل خارخسک که گل‌هایش به‌شکل گلوله‌ای خاردار و آبی‌رنگ در انتهای ساقه قرار دارند. این گیاه در سراسر بر قدیم می‌روید. بر روی برگ‌ها و ساقه این گیاه حشره‌ای از راسته قاب‌بالان بنام خزوکک برای نگهداری تخم‌ها و نوزاد خود پیله‌ای می‌تند به اندازه یک فندق که سفیدرنگ است. نوزاد پس از آن‌که به حشره بالغ بدل شد پیله را سوراخ می‌کند و از آن خارج می‌شود. جنس پیله این حشره که از ترشحات گیاه شکرتیغال ساخته شده ترکیبی از مواد سلولزی و نشاسته و مواد ازته و به‌مقدار زیاد (در حدود ۲۵ درصد) قند مخصوصی بنام ترهالوز است. در پزشکی قدیم از این پیله که بنام شکرتیغال یا گل تیغال می‌نامند بعنوان ملین و متعادل کنندهٔ دستگاه گوارش استفاده می‌کردند. در بازار منظور از شکرتیغال همین گل تیغال پیله خزوکک است و خود گیاه را بنام تیغال می‌نامند.[۲]

گیاهان مولد شیرابه‌های قندی (مان) شکرتیغال در اغلب استان‌های ایران به ویژه یزد (مهریز) خراسان، فارس (جهرماصفهان، کرمان، ایلام، کرمانشاه، همدان، لرستان، شاهرود مازندران و تهران و زنجان در بلندای ۱۸۰۰ متری از سطح دریا رویش و پراکندگی داشته و جمع‌آوری محصول نیز کم و بیش در این مناطق صورت می‌گیرد. در بسیاری از مناطق ایران به رغم وجود و وفور گیاه شکرتیغال آثاری از فعالیت و وجود حشره مشاهده نمی‌شود.[۳] این دارو برای تارهای صوتی مفید است و در رفع خش صدا مؤثر است. توصیه می‌شود مقداری از آن را در نصف لیوان آب جوش بریزید یک قاشق غذاخوری عسل به آن اضافه کنید و به مدت ۲۰ دقیقه منتظر بمانید بعد آن را در فواصل زمانی مختلف جرعه‌جرعه میل کنید.

گونه‌ها[ویرایش]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • مظفریان، ولی‌الله، فرهنگ نام‌های گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی تهران: فرهنگ معاصر ۱۳۷۵، ص۱۹۵.
  1. Cynareae
  2. لغت‌نامهٔ دهخدا، سرواژهٔ شکرتیغال.
  3. دانشگاه جامع علمی کاربردی، مجتمع آموزشی وزارت جهاد کشاورزی کرج[پیوند مرده]، موضوع: مان‌ها، استاد: دکتر نظریان، تهیه‌کننده: رضا ابراهیمی، بهار ۸۵.