شکرناب

مختصات: ۳۶°۱۵′۴۲″شمالی ۵۰°۲۱′۵۴″شرقی / ۳۶٫۲۶۱۷۶۱۱۱۱۱۱۱۱°شمالی ۵۰٫۳۶۵°شرقی / 36.2617611111111; 50.365[۱]
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شکرناب
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانقزوین
شهرستانآبیک
بخشبخش مرکزی
دهستانکوهپایه غربی
نام‌های قدیمیشکراب
مردم
جمعیت۲۰۸ نفر (سرشماری ۹۵)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا۱۵۰۰ متر
اطلاعات روستایی
کد آماری۲۳۶۷۰۵
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۲۸
وبگاه رسمیhttp://www.shekarnab.ir
علت نامگذاری روستا تحت عنوان شکراب ، بدلیل آب گوارا و شیرینی است که از چشمه ای از کوههای کوهپایه قزوین در میدان مرکزی روستا طی سالیان متمادی در تمامی فصول همواره جاری بوده ، نامگذاری شده ، که بعدها به شکرناب امروزی تغییر نام داده است.

شکرناب روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آبیک در استان قزوین ایران است. اين روستا از شمال با روستاي چناسک از شرق با روستاهاي نوده و کیاده مرتبط است. فاصله اين روستا از اتوبان تهران- قزوين ۱۴ کيلومتر مي باشد.

شکرناب در ارتفاع ۱۵۰۰ متر از سطح دريا واقع است. شکرناب در محدوده کوهپايه البرز قرار گرفته، به طوري که شمال اين روستا را ارتفاعات بلند الموت و جنوب آن را دشت قزوين احاطه نموده است.

از کتب تاریخی این گونه بر می آید که محدوده کوهپایه آبیک کنونی،با نام قهپایه شناخته می شده است. قهپایه در گذشته بخشی از ری و سپس طالقان بوده است. در کتاب نزهه القلوب حمدالله مستوفی پیرامون پیوستگی قهپایه به طالقان آمده است:

«طالقان ولایت سردسیر است در شرقی قزوین… ولایت سرانرود و جرود و قهپایه و کن و کرج از توابع آنجا است»[۲]

این روستا دارای آثار تاریخی و جاذبه های گردشگری درخور توجهی می‌باشد از آنجمله میتوان به بنای امامزاده علی روستا که از آثار برجای مانده از معماری دوره ی سلجوقیان است اشاره کرد، این امامزاده اولین اثر تاریخی ثبت ملی در شهرستان آبیک است.همچنین تپه ای باستانی که از آثار دوره ی پیش از اسلام می‌باشد نیز در اطراف روستا واقع گردیده است. علاوه بر اینها، حمامی تاریخی با قدمت چند صد ساله هم در این روستا وجود دارد که طبق آخرین گزارش‌ها در فهرست آثار در معرض تخریب قرار دارد.

جمعیت[ویرایش]

این روستا در دهستان کوهپایه غربی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۴۶ نفر (۱۲۶خانوار) بوده‌است.

زبان[ویرایش]

اهالی شکرناب دارای زبان تاتی طالقانی هستند.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. کمیته تخصصی نام‌نگاری و یکسان‌سازی نام‌های جغرافیایی ایران[پیوند مرده]، سازمان نقشه‌برداری کشور
  2. ورجاوند، سرزمين قزوين، ۲۱.
  3. «روستای شکرناب». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ اوت ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۷ اوت ۲۰۱۶.