شجاع‌الدین لشکرلو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شجاع‌الدین لشکرلو
زاده۳ شهریور ۱۳۲۴
تهران
ژانرموسیقی کلاسیک
موسیقی کلاسیک ایرانی
ساز(ها)ویلن
اعضای پیشینارکستر رادیو تلویزیون ملی ایران
سازهای اصلی
ویلن
استاد(ها)حسین یاحقی
والودیا تارخانیان
حشمت سنجری

شجاع‌الدین لشکرلو (زادهٔ ۳ شهریور ۱۳۲۴)، موسیقی‌دان، نوازندهٔ ویلن و مُدرسِ موسیقی اهل ایران است.

زندگی‌نامه[ویرایش]

شجاع‌الدین لشکرلو، سوم شهریور سال ۱۳۲۴ در تهران متولد شد. از سن ۷ سالگی و به مدت ۶ سال به فراگیری ساز ویلن نزد حسین یاحقی روی آورد و در سن ۱۳ سالگی به هنرستان موسیقی ملی راه یافت. در هنرستان ویلن کلاسیک را نزد والودیا تارخانیان آموخت و در ادامه نزد حشمت سنجری و چند نفر از مدرسان خارجی آموخته‌های خود را تکمیل کرد. او از سال ۱۳۴۶ با ارکسترهای موسیقی همکاری خود را آغاز کرد و به عنوان کنسرت مایستر در ارکستر رادیو تلویزیون ملی ایران برنامه‌های متعددی را به اجرا گذاشت.[۱]

وی هم‌زمان توانایی اجرای سولیستی ویلن ایرانی و ویلن کلاسیک غربی را داشت و به همین علت مورد توجه و علاقهٔ علی تجویدی بود.[۲]او پس از سال‌ها فعالیت هنری و تدریس در تهران و کرمان، به شهر شیراز نقل مکان کرد و به تربیت هنرجویان مشغول شد.

فعالیت‌های هنری[ویرایش]

از جمله فعالیت‌های هنری شجاع‌الدین لشکرلو، به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:

نوازندگی در ارکستر گل‌ها به رهبری جواد معروفی، نوازندگی در ارکستر فارابی به رهبری مرتضی حنانه، نوازندگی در ارکستر باربد به رهبری فریدون ناصری، نوازندگی در ارکستر صبا، نوازندگی در ارکستر نکیسا به رهبری مصطفی کسروی، ارکستر فرهنگ و هنر (ارکستر تالار رودکی) به رهبری حسین دهلوی، نوازندگی در ارکستر سمفونیک تهران به رهبری فریدون ناصری، تدریس در هنرستان موسیقی ملی، تدریس در هنرستان موسیقی تهران

آثار هنری[ویرایش]

از جمله آثار هنری شجاع‌الدین لشکرلو، به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:

پانویس[ویرایش]

  1. نصیری‌فر، حبیب‌الله (۱۳۷۷). مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد دوم). تهران: آتیه. صص. ۲۰۸.
  2. «بیش از نیم‌قرن با موسیقی تجویدی». گفتگوی هارمونیک. ۲۵ اسفند ۱۳۸۴.
  3. «تولد فرهاد فخرالدینی». مرکز موسیقی صدا و سیما. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ آوریل ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۹ آوریل ۲۰۱۹.
  4. «چهارمضراب چهارگاه». ایران صدا.
  5. سجاد پورقناد (۷ بهمن ۱۳۹۰). «نگاهی به شوشتری برای ویلن و ارکستر». گفتگوی هارمونیک.

منابع[ویرایش]