ستاره بیت‌اللحم
ستاره بیت اللحم که سه مجوس را به محل تولد مسیح راهنمایی کرد یکی از نمادهای مشخص عید میلاد مسیح است. ستاره شناسان، متکلمان، معتقدان، و شک اندیشان به مدت دوهزار سال در خصوص ماجرای این ستاره که تصور میشود عصرمسیحیت را اعلام کرده، اندیشیده اند. در دسامبر سال 1603 کنجکاوی کپلر نسبت به مقارنه سیاره ای مشتری و زحل برانگیخته شد. او با همان شکیبایی و دقت مشخص خود شروع به محاسبه مواضع این سیارات در زمان تولد مسیح کرد. محاسبات او نشان داد که مقارنه سیاره ای سه بار در سال 7 پیش از میلاد در27می، 5اکتبر و یک دسامبر رخ داده است. منتقدین این نظریه می گویند که یک نقص بزرگ در آن وجود دارد: کتاب مقدس به طور مشخص به یک ستاره اشاره دارد و نه یک سیاره یا یک زوج سیاره. اکنون نظریه های دیگری نیز با نظریه کپلر در رقابت اند. آن شی ء سیاره زهره، یک ابر نواختر، یا ستاره در حال انفجار، یا یک ستاره دنباله دار ، بوده است. و نظریه ای که بیان میکند واقعاً یک ستاره ی جدید – نوری مقدس – بوده است که آن سه مرد خردمند را به آخوری در بیت اللحم هدایت کرده است.
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- قوانین، نظریه های علمی و چیزهای دیگر به زبان ساده ISBN 978-964-5676-73-3
