ستاره بیت‌اللحم
ستاره بیت اللحم که سه مجوس را به محل تولد مسیح راهنمایی کرد یکی از نمادهای مشخص عید میلاد مسیح است. ستاره شناسان، متکلمان، معتقدان، و شک اندیشان به مدت دوهزار سال در خصوص ماجرای این ستاره که تصور می‌شود عصرمسیحیت را اعلام کرده، اندیشیده‌اند. در دسامبر سال ۱۶۰۳ کنجکاوی کپلر نسبت به مقارنه سیاره‌ای مشتری و زحل برانگیخته شد. او با همان شکیبایی و دقت مشخص خود شروع به محاسبه مواضع این سیارات در زمان تولد مسیح کرد. محاسبات او نشان داد که مقارنه سیاره ای سه بار در سال ۷ پیش از میلاد در ۲۷ می، ۵ اکتبر و یک دسامبر رخ داده‌است. منتقدین این نظریه می‌گویند که یک نقص بزرگ در آن وجود دارد: کتاب مقدس به‌طور مشخص به یک ستاره اشاره دارد و نه یک سیاره یا یک زوج سیاره. اکنون نظریه‌های دیگری نیز با نظریه کپلر در رقابت اند. آن شئ سیاره زهره، یک ابر نواختر، یا ستاره در حال انفجار، یا یک ستاره دنباله دار، بوده‌است؛ و نظریه ای که بیان می‌کند واقعاً یک ستارهٔ جدید – نوری مقدس – بوده‌است که آن سه مرد خردمند را به آخوری در بیت اللحم هدایت کرده‌است.
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- قوانین، نظریه‌های علمی و چیزهای دیگر به زبان ساده شابک: ۹۷۸-۹۶۴-۵۶۷۶-۷۳-۳
