زفره (فلاورجان)

زفره
اطلاعات کلی
کشور	ایران
استان	اصفهان
شهرستان	فلاورجان
بخش	بخش مرکزی
دهستان	اشترجان

زفره، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان فلاورجان در استان اصفهان ایران است. این روستا در مجاورت اتوبان ذوب اهن در فاصله ۲۴ کیلومتری شهر اصفهان واقع شده است. زًفره به معنای ژرف و عمیق است که کلمه ای پارسی قبل از اسلام است. موقعیت روستا در عمیق ترین نقطه دشت لنجان واقع شده است. در گذشته در مزرعه سکوآباد زفره تالاب وجود داشته است که تا سال های پیش از پیروزی انقلاب وجود داشت. این تالاب زیستگاه پرندگان زیادی بوده است و صیاددان زیادی برای شکار به این منطقه می آمدند.

در برخی متون تاریخی روایت شده که شاهان صفوی بخصوص شاه عباس کبیر برای شکار پرندگان به تالاب سکوآباد زفره می آمدند و بعدها هم محل شکار حاکمان اصفهان بوده است.

خانه تاریخی میرزا محمدعلی خان زفره ای از آثار تاریخی زفره است که ثبت ملی شده است. این خانه دارای دو بخش است که بخشی متعلق به دوره صفوی و بخشی مربوط به دوره قاجار است.

از کاربری دوره صفویه اطلاع چندانی نیست ولی از نوع ، محل و جهت ساختمان مشخص است که ساختمان چیزی شبیه یک هتل بوده است که محل استراحتگاه گردشگران دوره صفوی بوده است. قسمت قاجاریه این بنا هم محلی برای جلسات و مذاکرات خوانین و حاکمان اصفهان و چهارمحال بوده است.

روستای زفره دارای دو قبرستان بوده است که یکی از آنها تنها نامی از آن مانده است و احتمالا متعلق به قبل از اسلام بوده است و قبرستان دوم که موجود است و همچنان در آن خاکسپاری میشود.

در این قبرستان سنگ قبرهای بزرگی وجود دارد که دارای حجاری های زیبایی است. احتمالا اولین خاکسپاری در این قبرستان را حاجی جلال یا جلال الدین محمد پسر عمه شاه عباس انجام داده است. حاجی جلال از ثروتمندان بزرگ دربار صفوی و حاکم مزارع غرب اصفهان بوده همچنین مالک ۲۴ برج کبوتر در شهرستان فلاورجان بوده است که فرزندش محمدحسین از بالای یکی از این برج ها سقوط می کند و فوت می شود. حاجی جلال به یاد پسرش قبرستانی وقف میکند و پسرش را در این قبرستان دفن میکند سنگ قبری بزرگ را به تاریخ ۱۰۵۹ هجری قمری بر روی قبر پسرش می گذارد روی این سنگ قبر نوشته شده «محمد حسین ولد حاجی جلال » تاریخ فوت جمادی ثانی سنه ۱۰۵۹.

چندین سنگ قبر مشابه در قبرستان زفره وجود دارد ولی سنگ نوشته های آنها از بین رفته است که احتمالا سنگ قبر کنار قبر محمدحسین متعلق به حاجی جلال است.

همچنین شبستان قدیمی مسجد جامع و وجود درخت چنار بسیار کهنسال که بقایای ان در مسجد روستا باقی مانده از دیگر اثار قدیمی ان محل است که با توجه به اینها قدمت محل را تا ۴۰۰ سال نیز بر

اورد می کنن

د.