دومینیک اشناپر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دومینیک اشناپر
دومینیک اشناپر در یک میز گرد در سال ۲۰۱۱
عضو شورای قانون اساسی
دوره مسئولیت
از ۱۲ مارس ۲۰۰۱ – تا ۱۲ مارس ۲۰۱۰
گمارندهکریستیان پونسله
رئیس‌جمهورایو گئنا
پیر مازو
ژان لوئی دبره
پس ازآلن لنسلوت
پیش ازهوبرت هانل
اطلاعات شخصی
زاده
دومینیک آرون

۹ نوامبر ۱۹۳۴ ‏(۸۹ سال)
پاریس، فرانسه
ملیتفرانسوی
همسر(ان)آنتوان اشناپر
فرزندان۳
والدینریمون آرون
محل تحصیلمؤسسه مطالعات سیاسی پاریس

دومینیک اشناپر (به فرانسوی: Dominique Schnapper) (زاده ۹ نوامبر ۱۹۳۴) جامعه‌شناس و دانشمند علوم سیاسی فرانسه است.

زندگی‌نامه[ویرایش]

دومینیک اشناپر دختر ریمون آرون (۱۴ مارس ۱۹۰۵–۱۷ اکتبر ۱۹۸۳) روشنفکر، نویسنده و جامعه‌شناس فرانسوی، و سوزان آرون و همسر آنتوان اشناپر (۱۰ جولای ۱۹۳۳–۲۹ اگوست ۲۰۰۴) بود و از وی سه فرزند دارد: لور، آلن و پائولین.[۱]

تحصیل[ویرایش]

شغل[ویرایش]

دومینیک اشناپر پژوهشگر و استاد جامعه‌شناسی است. مطالعات او عمدتاً در حوزه جامعه‌شناسی تاریخی است. پژوهش‌هایش از اقلیت‌ها و مسایل مربوط به کار و بیکاری گرفته تا موارد دیگری همچون جامعه‌شناسی شهری و از دهه ۱۹۹۰ نیز مفاهیم شهروندی و ملت‌ها را شامل می‌شود.[۲]

عضویت در شورای قانون اساسی[ویرایش]

دومینیک اشناپر از ۱۲ مارس ۲۰۰۱ تا تا ۱۲ مارس ۲۰۱۰ عضو شورای قانون اساسی فرانسه بود.[۸]

تقدیر و جایزه‌ها[ویرایش]

کتاب‌شناسی[ویرایش]

  • سرخ و سیاه ایتالیا، پاریس: گالیمار، ۱۹۷۱
  • جامعه‌شناسی ایتالیا، پاریس: انتشارات دانشگاه فرانسه، ۱۹۷۴
  • یهودیان و اسرائیلیان، پاریس: گالیمار، ایده‌ها، ۱۹۸۰
  • آزمون بیکاری، پاریس: گالیمار، ایده‌ها، ۱۹۸۱، نی ۱۹۹۴
  • شش راه اروپایی بودن، با هانری مندراس، پاریس: گالیمار، کتابخانه علوم انسانی، ۱۹۸۹
  • فرانسه ادغام، جامعه‌شناسی ملت در ۱۹۹۰، پاریس: گالیمار، کتابخانه علوم انسانی، ۱۹۹۱
  • اروپا مهاجران، مقاله‌ای در مورد سیاست‌های مهاجرت، پاریس: فرانسوا بورن، ۱۹۹۲
  • مسلمانان در اروپا به رهبری بی. لوئیس، پاریس: رصدخانه تغییرات اجتماعی، ۱۹۹۲
  • جامعه شهروندان، در مورد ایده مدرن ملت، پاریس: گالیمار، ۱۹۹۴
  • علیه پایان کار، با فیلیپ پتی، پاریس: نسخه‌های متنی، ۱۹۹۷
  • رابطه زندان: هویت‌ها و روابط اجتماعی در زندان‌های زنان نوشته کورین روستینگ، دومینیک اشناپر (پیشگفتار)، پاریس: پیوند اجتماعی، ۱۹۹۷
  • رابطه با دیگری. در قلب اندیشه جامعه‌شناختی، پاریس: گالیمار، ۱۹۹۸
  • درک جامعه‌شناختی، پاریس: کوادریج، ۱۹۹۹
  • شهروندی چیست؟، پاریس: گالیمار، ۲۰۰۰
  • پرسش نژادپرستی، پاریس: گالیمار، ۲۰۰۰
  • دموکراسی مشروط. مقاله‌ای در مورد برابری معاصر، پاریس: گالیمار، ۲۰۰۲
  • چه عنوانی و چه زمانی: تواریخ ۲۰۰۱–۲۰۰۲، پاریس: اودیل جیکوب، علوم انسانی، ۱۳۸۲
  • جامعه شهروندان، پاریس: گالیمار، مقالات فولیو، ۲۰۰۳
  • دیاسپوراها و ملل، با سی. بورد-بنایون، پاریس: اودیل جیکوب، ۲۰۰۶
  • ادغام چیست؟، پاریس: گالیمار، ۲۰۰۷
  • سخنان دیاسپوراها، با سی. بورد-بنایون، تولوز: انتشارات دانشگاه میرایل، ۲۰۰۸
  • شرایط یهود: وسوسه جداسازی از خود، با سی. بوردس بنایون و اف. رافائل، پاریس: ارتباط اجتماعی»، ۲۰۰۹
  • جامعه‌شناس شورای قانون اساسی، پاریس: گالیمار، ۲۰۱۰
  • دموکراسی مشروط: مقاله در مورد برابری معاصر، پاریس: گالیمار، ۲۰۱۰
  • قانونی شدن سیاست، نوشته ژاک کومیل، لارنس دومولن و سیسیل روبر، پیشگفتار دومینیک اشناپر، پاریس: پسوند ۲۰۱۰
  • تعهد، پاریس: فونداپل، ۲۰۱۱
  • درک جامعه‌شناختی، پاریس: پوف، ۲۰۱۲
  • یهودیان در شرق‌شناسی، تئو کلاین، لارنس سیگال-کلاگزبالد و لوران هریچر، پاریس: فلاماریون، ۲۰۱۲
  • کار و دوست داشتن، پاریس: اودیل ژاکوب، ۲۰۱۳
  • روح دموکراتیک قوانین، پاریس: گالیمار، ۲۰۱۴، لیژ ۲۰۱۵
  • روشنفکران و یهودیان در فرانسه امروز: از شور و شوق دهه ۱۹۶۰ تا ناامیدی دهه ۲۰۰۰ با ژان کلود پوازات، پاریس، ۲۰۱۴
  • دموکراسی ما به کجا می‌رود؟ با استفان روزز، پاسکال پرینو، فیلیپ رینود، ژان پیر لو گوف، آلن بلوندیو، ایو سینتومر، پاتریک ساویدان، ژان میشل هلویگ، آلن ژرار اسلاما و پیر ماری ویدال، پاریس: نسخه‌های کتابخانه اطلاعات عمومی، ۲۰۱۴، نسخه آنلاین: در وب سایت کتابخانه مرکز پمپیدو
  • رد صلاحیت اجتماعی: مقاله در مورد فقر جدید نوشته سرژ پاگم، پیشگفتار توسط دومینیک اشناپر، ۱۹۹۱، نی با پس‌گفتار جدید نویسنده ۲۰۱۵، نسخه آنلاین: sur CAIRN.INFO
  • جمهوری ۱۰۰ فرهنگ، استراسبورگ، آرفوین، ۲۰۱۶
  • تأملاتی در مورد یهودستیزی با پل سالمونا و پرین سیمون ناهوم، پاریس: اودیل ژاکوب، ۲۰۱۶
  • دموکراسی در فرانسه: جمهوری، ملت، سکولاریسم، پاریس: اودیل ژاکوب، ۲۰۱۷
  • شهروندی مورد آزمایش قرار گرفت: دموکراسی و یهودیان، پاریس: گالیمار، ۲۰۱۸
  • قدرتمند و شکننده، شرکت در دموکراسی با آلن اشناپر، پاریس: اودیل ژاکوب، ۲۰۲۰
  • زمان‌های نگران تأملات جامعه‌شناختی در مورد شرایط یهودی، پاریس: اودیل ژاکوب، ۲۰۲۱

جستارهای وابسته[ویرایش]

رمون آرون

پانویس[ویرایش]

  1. لوی، کلارا. «دومینیک اشناپر»[پیوند مرده]، «زنان یهودی: دایرةالمعارف جامع تاریخی»، 27 فوریه 2009، آرشیو زنان یهودی، دسترسی به ۳۰ اوت ۲۰۱۹.
  2. "دومینیک اشناپر".[پیوند مرده]
  3. "نسخه آرشیو شده". www.mahj.org. Archived from the original on 24 اكتبر 2016. Retrieved 18 January 202213/09/2012. {{cite web}}: Check date values in: |access-date= و |archive-date= (help); Cite has empty unknown parameters: |urltrad=، |subscription= و |coauthors= (help).
  4. https://www.gouvernement.fr/installation-du-nouveau-conseil-scientifique-de-la-dilcrah.
  5. Communiqué de presse: Installation d'un Conseil scientifique auprès de la DILCRA, gouvernement.fr, 9 février 2016.
  6. "Le futur Conseil des sages de la laïcité tient sa présidente". acteurspublics.com. 2 January شاهینز بنابد. Retrieved 2 January 2018. {{cite web}}: Check date values in: |date= (help); Cite has empty unknown parameters: |urltrad=، |subscription= و |coauthors= (help)
  7. "شورای بزرگان آینده سکولاریسم رئیس خود را برگزار می‌کند". education.gouv.fr. Retrieved 25/10/2020. {{cite web}}: Check date values in: |access-date= (help); Cite has empty unknown parameters: |urltrad=، |subscription= و |coauthors= (help)
  8. "Dominique SCHNAPPER" (به فرانسوی). شورای قانون اساسی فرانسه. Archived from the original on 2 January 2010. Retrieved 24 February 2010.

پیوند به بیرون[ویرایش]