یائیر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| داوران در انجیل |
|---|
| در کتاب داوران |
| عتنئیل |
| ایهود |
| شمجر |
| دبوره و باراک |
| جدعون |
| ابیملک |
| تولع |
| یائیر |
| یفتاح |
| ابصان |
| ایلون |
| عبدون |
| شمشون |
| در کتاب اول سموئیل |
| عیلی |
| سموئیل |
یائیر(عبری:יאיר یائِر به معنی «روشنایی‌ها») از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نخستین بار نامش در کتاب داوران و به عنوان نهمین داور بنی‌اسرائیل که پس از تولع و قبل از یفتاح حکومت داشته، ذکر شده‌است.[۱] او را پسر سجوب حصرون و از نسل یهودا دانسته‌اند که از طرف مادر نسلش به منسی می‌رسید.[۲] او سی پسر داشت که بر سی الاغ می‌نشستند و سی شهر در جلعاد داشتند که به حوث یائیر مشهور شده بود.[۳] این سی شهر شهرهای کوچکی در مرز ارجوب بودند که یائیر آن‌ها را تسخیر کرده‌بود.[۴] بعضی نیز تعداد شهرهای حوث یائیر را بیست‌وسه[۵] و یا شصت عدد دانسته‌اند.[۶] یائیر پس از مرگ در قامون دفن گردید.[۷] شهر قامون بعدها توسط پادشاه سلوکی آنتیوخوس سوم در هنگام پیشروی او از پلا به گفرون تصرف گردید.
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN 964-331-068-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم. تهران: روز نو، ۱۳۸۰. ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم. تهران: اساطیر، ۱۳۷۵. ۱۱۴.
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون افراد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
