جنگ ۱۹۷۱ هند و پاکستان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جنگ هند و پاکستان در ۱۹۷۱
بخشی از جنگ‌ها و درگیری‌های هند و پاکستان و جنگ آزادی‌بخش بنگلادش

ردیف نخست: سپهبد A.A.K. Niazi, the Cdr. of Pakistani Eastern Comnd., signing the documented instrument in داکا in the presence of سپهبد Jagjit Singh Aurora (GOC-in-C Indian Eastern Comnd.). Surojit Sen of All India Radio is seen holding a microphone در سمت راست.
ردیف دوم(چپ به راست): دریاسالار N. Krishnan (FOC-in-C Eastern Naval Comnd.), Air Mshl. H.C. Dewan, (AOC-in-C Eastern Air Comnd., سپهبد Sagat Singh (Cdr. IV Corps), سرلشکر JFR Jacob (COS Eastern Comnd.) و Flt Lt Krishnamurthy (peering over Jacob‘s shoulder).
تاریخ۳–۱۶ دسامبر ۱۹۷۱ (13 روز)
موقعیت
نتایج پیروزی هند
جبهه شرقی:
Surrender of East Pakistan military command
جبهه غربی:
Unilateral ceasefire
تغییرات
قلمرو

جبهه شرقی:

  • استقلال پاکستان شرقی تحت عنوان بنگلادش

جبهه غربی:

  • نیروهای هند حدود ۵٬۷۹۵ مایل مربع (۱۵٬۰۱۰ کیلومتر مربع) سرزمین را در غرب گرفتند اما در سال ۱۹۷۲ بر اساس معاهده سیملا با ظاهری خیرخواه به پاکستان پس دادند.
طرف‌های درگیر

 هند


بنگلادش Provisional Government of Bangladesh

 پاکستان


پاکستان شرقی
فرماندهان و رهبران
هند وی.وی. گیری
(رئیس‌جمهور هند)
هند ایندیرا گاندی
(Prime Minister of India)
هند Swaran Singh
(External Minister of India)
هند Jagjivan Ram
(Defence Minister of India)
ارتشبد Sam Manekshaw
(Chief of Army Staff)
سپهبد J.S. Arora
(GOC-in-C، Eastern Command)
سپهبد G.G. Bewoor
(GOC-in-C, Southern Command)
سپهبد K. P. Candeth
(GOC-in-C, Western Command)
سپهبد Premindra Bhagat
(GOC-in-C, Central Command)
سپهبد Sagat Singh
(GOC-in-C, IV Corps)
سپهبد T. N. Raina
(GOC-in-C, II Corps)
سپهبد Sartaj Singh
(GOC-in-C, XV Corps)
سپهبد Karan Singh
(GOC-in-C, I Corps)
سرلشکر Farj R. Jacob
(COS, Eastern Command)
سرلشکر Om Malhotra
(COS, IV Corps)
سرلشکر Inderjit Singh Gill
(Dir, عملیات نظامی)
دریابد S. M. Nanda
(Chief of Naval Staff)
دریاسالار S. N. Kohli
(Cdr. Western Naval Command)
دریاسالار N. Krishnan
(Cdr. Eastern Naval Command)
دریابان S H Sarma
(Cdr. Eastern Fleet)
ACM Pratap C. Lal
(Chief of Air Staff)
Rameshwar Kao
(Director of شاخه تحقیقات و تحلیل)
بنگلادش تاج‌الدین احمد
(PM Provisional Government)
بنگلادش سرهنگ M.A.G. Osmani
(Commander, Mukti Bahini)
پاکستان یحیی خان
(رئیس‌جمهور پاکستان)
پاکستان نورالامین
(نخست‌وزیر پاکستان)
ارتشبد A.H. Khan
(Chief of Staff, Army GHQ)
سپهبد A.A.K. Niaziتسلیم شده
(Commander, Eastern Command)
سپهبد Gul Hassan Khan
(Chief of General Staff)
سپهبد Abdul Ali Malik
(Commander, I Corps)
سپهبد Tikka Khan
(Commander, II Corps)
سپهبد Sher Khan
(Commander, IV Corps)
سرلشکر Iftikhar Janjua کشته‌شده در نبرد
(GOC, 23rd Infantry Division)
سرلشکر Khadim Hussain
(GOC, 14th Infantry Division)
دریاسالار Muzaffar Hassan
(Cdr-in-Chief, Navy)
دریابان Rashid Ahmed
(COS, Navy NHQ)
دریابان Moh'd Shariff تسلیم شده
(Cdr, Eastern Naval Command)
دریابان M.A.K. Lodhi
(Cdr, Western Naval Command)
دریابان Leslie Norman
(Commander, Pakistan Marines)
AM Abdul Rahim Khan
(Cdr-in-Chief, Air Force)
AVM P.D. Callaghan
(Chief Ins, Pakistan Air Force)
Air Cdre Inamul Haqتسلیم شده
(Cdr Eastern Air Command)
Gp.Capt. Z.A. Khanتسلیم شده
(COS, Air AHQ Dhaka)
Abdul Motaleb Malik تسلیم شده
(پاکستان شرقی)
قوا
نیروهای مسلح هند: ۵۰۰٬۰۰۰
موکتی باهینی: ۱۷۵٬۰۰۰
مجموعا: ۶۷۵٬۰۰۰
نیروهای مسلح پاکستان: 365,000
تلفات و خسارات

 هند
۲٬۵۰۰
۹٬۸۵۱ مجروح

Pakistani claims

Indian claims

Neutral claims

 پاکستان
۹٬۰۰۰ کشته
۲۵٬۰۰۰ مجروح
۹۳٬۰۰۰ اسیر
۲ ناوشکن
۳ شناور گشتی
۷ Gunboat

  • Pakistani main port Karachi facilities damaged/fuel tanks destroyed
  • Pakistani airfields damaged and cratered

Pakistani claims

Indian claims

Neutral claims

جنگ ۱۹۷۱ پاکستان و هند درگیری نظامی میان پاکستان و هند بود که در خلال جنگ آزادی‌بخش بنگلادش که از ۳ تا ۱۶ دسامبر ۱۹۷۱ به وقوع پیوست. جنگ با حمله پیش‌دستانه نیروی هوایی پاکستان به یازده پادگان نیروی هوایی هند آغاز شد و منجر به آن شد که ارتش هند به نفع نیروهای ملی‌گرای بنگال وارد منازعه میان پاکستان و پاکستان شرقی شود. نهایتاً این جنگ منجر به شکست نیروهای ارتش پاکستان در داکا شد و به استقلال بنگلادش انجامید.

منابع[ویرایش]