جمیل رستمی
جمیل رستمی | |
---|---|
زادهٔ | ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۰ سنندج، کردستان |
ملیت | ایرانی، کرد |
تحصیلات | مهندسی شیمی |
محل تحصیل | دانشگاه صنعتی شریف |
جایزه(ها) | ۱۳۸۳: برگزیدهٔ سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی در بخش مسابقه سینمای آسیا در ۲۳مین جشنواره فجر، برای فیلم مرثیه برف.[۱] |
وبگاه |
جمیل رستمی (زادهٔ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۰ در سنندج) کارگردان، نویسنده و تهیهکنندهٔ فیلم ایرانی است که فیلم «مرثیه برف» وی به همراه اثر دیگرش، فیلم تاریخی و فاخر «ژانی گهل» هر دو به نمایندگی از سینمای کشور عراق به آکادمی اسکار معرفی شدهاند و در کنار دیگر آثار این کارگردان حضور موفقیتآمیزی در دیگر فستیوالهای بینالمللی داشتهاند.
سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی برای فیلم «مرثیه برف» در بخش مسابقه سینمای آسیا در ۲۳مین دوره جشنواره فجر از جمله جوایز این کارگردان است.
در کارنامه سینمایی جمیل رستمی کارگردانی فیلمهای سینمایی «چشم» با حضور بازیگران مطرح سینمای ایران؛ مهدی احمدی، لادن مستوفی، افسانه پاکرو و سیاوش چراغی پور و فیلم سینمایی «بیتار» با شرکت مهدی پاکدل، مهیا دهقانی و جمعی از بازیگران کردستان عراق و ایران وجود دارد.
تنها فیلم کوتاه وی «دردسر پسر بودن» که موفق به دریافت ۲۴ جایزه داخلی و خارجی شده است، جزء موفق ترین فیلم های کوتاه سینمای ایران محسوب می شود.
جمیل رستمی از مهمترین افراد تأثیرگذار بر هنر سینما در مناطق کردنشین (کردستان ایران، عراق، سوریه و ترکیه) و در زمرهی هنرمندان پیشگام و موفق جریان فیلمسازی کردی است. فیلمهای این هنرمند بهخصوص فیلمهای «دردسر پسر بودن» و «مرثیه برف» او موجی از علاقه به هنر سینما و فیلمسازی را در میان جوانان کردستان به راه انداخت که موجب ورود نسلی تازه از فیلمسازان جوان به این عرصه شد. این تاثیر بعدها با تأسیس دفتر سینمایی "سولی فیلم" و حمايت از فیلمسازی فیلمسازان جوان، ادامه یافت.
زندگی[ویرایش]
رستمی فعالیت سینمایی خود را در ١۶ سالگی آغاز کرده و سالها در سمت برنامهریز، دستیار کارگردان و فیلمبردار با سینماگرانی چون عباس کیارستمی، مازیار پرتو، ایرج قادری، نعمت حقیقی، عظیم جوانروح و... همکاری داشته است. همچنین در تیتراژ آثار او اسامی عوامل فنی نامداری چون محمود کلاری، نادر معصومی، مرتضی پورصمدی، جهانگیر میرشکاری، فریبرز لاچینی، کارن همایون فر، بهزاد عبدی و... به چشم میخورد. علاوه بر این بسیاری از بهترینهای سینمای امروز کردستان زمانی با او در فیلمهایش همکاری داشتهاند و از این رو موفق شده است چندین چهره مطرح را بهعنوان بازیگر و یا عوامل و نیروهای پشت صحنه به سینمای حرفهای معرفی نماید.
رستمی در سال ١٣۸۴ به دعوت هیرو ابراهیم احمد (بانوی اول وقت عراق / همسر جلال طالبانی رئیس جمهور وقت عراق)، دختر ابراهیم احمد نویسنده رمان "ژانی گهل" برای تهیه و کارگردانی فیلمی تاریخی و فاخر بر اساس این رمان نامدار به کردستان عراق دعوت شد و با مشارکت جمعی از بهترین بازیگران و هنرمندان کردستان اثری ماندگار را بر اساس رمان مشهور ابراهیم احمد به تصویر کشید که تا به امروز هم در میان فیلمهای تاریخی و اقتباسی نمونهای بینظیر و مثال زدنی به شمار میرود.
ابتدا قرار بر این بود که ماهسون قرمزی گل خواننده و بازیگر کردتبار ترکیه نقش اصلی ژانی گهل را ایفا کند که به علت تفاوت لهجه وی با ماهیت داستانی رمان، رستمی از بازیگری ناشناخته به نام نزار سلامی در نقش اصلی استفاده کرد که بعد از این فیلم به شهرت رسید.
رستمی که مدتی در سمت ریاست انجمن صنفی برنامهریزان و دستیاران کارگردان سینمای ایران نیز فعالیت داشته است، ارتباط نزدیکی با دستاندرکاران سینمای ایران و همچنین اندیشمندان و مشاهير ایرانی و کرد (در کشورهای ایران، عراق، ترکیه و سوریه و کردهای ساکن اروپا) دارد. او همواره در فیلمهایش شناخت و تعلق خاطر خود به فرهنگ و هنر سرزمینش را نشان داده و با تسلط خاصی که بر ادبیات، کارگردانی، فیلمبرداری و مسائل فنی فیلم و همچنین معماری و هنر موسیقی دارد، توانسته آثاری منسجم و قابل توجه از هر نظر بسازد که هم مورد توجه تماشاگران و مردم و هم مورد تأیید منتقدان و اهل فن قرار گرفتهاند.
او برای اولین بار در سکانسی از فیلم «مرثیه برف» از صدای استاد ناصر رزازی خواننده نامدار کرد استفاده کرد، اتفاقی که سالها بعد در یک سریال تلویزیونی افتاد و بعد از اینکه ترانهای از این خواننده در صحنهای از آن شنیده شد، پس از جنجال سازی بسیار و در بازپخش از سریال حذف شد. مظهر خالقی خواننده شناخته شده کردستان نیز بازگشتش به کردستان ایران پس از سالها اقامت در خارج کشور را منوط به حضور رستمی در کنار خود دانست.
از دیگر فعالیتهای مهم جمیل رستمی میتوان به تشکیل کمیته اسکار برای اولین بار در کشور عراق اشاره کرد که با توجه به شرایط بعد از جنگ و مشکلات مختلف حاکم بر این کشور در آن سالها خود اقدام بسیار مهمی در حوزه فرهنگ و هنر به شمار میآید. همچنین تأسیس دفتر فیلمسازی "سولی فیلم" و "انستیتوی کهلهپووری کورد" (میراث کُرد) و مشاوره در تهیه و کارگردانی فیلمهای دیگر و برگزاری ورکشاپها و دورههای آموزشی فیلمسازی و نیز داوری جشنوارههای فیلم متعدد از دیگر کارهای جمیل رستمی در زمینه فیلمسازی و سینما است.
فعالیتهای اجتماعی[ویرایش]
جمیل رستمی همواره در مسائل و اتفاقات اجتماعی در نقش یک کنشگر مدنی فعال بوده که از جمله این فعالیتها میتوان به همدردی با جانباختگان حادثه سقوط هواپیمای اوکراینی و محکومیت فساد در سینما و تحریم جشنواره فجر اشاره کرد. همچنین وی یکی از امضاء کنندگان بیانیه بر ضد سانسور در سینمای ایران است.
اخیرا نیز با امضای بیانیه تفنگت را زمین بگذار همراه با شصت و نُه فیلمساز دیگر، در دفاع از مردم داغدیده آبادان، خواستار همدلی نیروهای امنیتی با مردم و پایان خشونتهای کور و تفرقهانگیز شده بود. این امضا وی را با خطر ممنوعالکاری مواجه ساخت.
قابل ذکر است مجموعه تاریخی "سنجرخان" که در مورد قهرمان تاریخی کردستان در تلویزیون ایران تولید شده است، ابتدا قرار بود توسط جمیل رستمی و بر اساس فيلمنامهای از وی تهیه شود. تحقیقات و آماده سازی پروژه حدود شش سال به طول انجامید و قرار بود این پروژه با ساخت شهرکی سینمایی و در ابعادی وسیع و با پروداکشنی بالا جلوی دوربین برود که با کارشکنی افرادی در صدا و سیما این پروژه به کارگردان دیگری واگذار شد و این داستان در ابعادی کوچک و تلویزیونی جلوی دوربین رفت.
فعالیتهای حرفه ای[ویرایش]
کارگردانی[ویرایش]
برنامهریز[ویرایش]
- شهرت (۱۳۷۹)
- پنجه در خاک (۱۳۷۶)
- ابراهیم (۱۳۷۵)
دستیار کارگردان[ویرایش]
- شهرت (۱۳۷۹)
- پنجه در خاک (۱۳۷۶)
- ابراهیم (۱۳۷۵)
- سایهبهسایه (۱۳۷۴)
گروه فنی فیلمبرداری[ویرایش]
- آدمبرفی (۱۳۷۳)
- آخرین خون (۱۳۷۲)
- ترانزیت (۱۳۷۲)
- روز فرشته (۱۳۷۲)
- علی و غول جنگل (۱۳۶۹)
- پاتال و آرزوهای کوچک (۱۳۶۸)
مشاور کارگردان[ویرایش]
تنبل قهرمان (۱۳۸۰)