برآغوش

مختصات: ۳۸°۵′۵۳″ شمالی ۴۷°۱۳′۲۸″ شرقی / ۳۸٫۰۹۸۰۶°شمالی ۴۷٫۲۲۴۴۴°شرقی / 38.09806; 47.22444[۱]
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

برآغوش یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان آلان برآغوش بخش مهربان شهرستان سراب واقع شده‌است. جمعیت این روستا حدود ۱۱۰۰ نفر است.

طبیعت روستا: ای روستا طبیعتی زیبا و منحصر به فرد داشته و علت آن زمستان های بسیار سرد و یخی واز سردترین نقاط کشور در زمستان و در فصل بهار مرطوب و بارانی بوده و به علت بارش باران سیلاب های ناگهانی ایجاد می شود و در فصل تابستان نیز هوا مرطوب بوده و در پاییز درجه حرارت هوا به شدت پایین آمده و روز هاکوتاه می شود

از محصولات این روستا می توان به زرد آلو ،سیب،

آلبالو ، گیلاس ، گردو،آلوچه ،سیب بهاری می توان اشاره کرد واز محصولات کشاورزی می توان به گندم،جو، عدس ، باقلا ، سیب زمینی و چغندرو لوبیا ( وقتی که آب وجود داشته باشد و بارندگی زیاد باشد ) می باشد . از باغ های معروف این روستا می توان به باغ جعفری ،باغ حضرت عباس قانالغ باغی، باغ پشت مدرسه می باشد

مکان دیدنی : خنه دره ، دینچگه ، حسنک ، گوزی ، الماله دره ، دربند براغوش میباشد

زبان : زبان مردم این روستا ترکی آذری بوده است

مراسم های مذهبی : در این روستا محرم و ماه مبارک رمضان مساجد باز بوده و با استقبال شدید مردم نذر های زیادی انجام می شود و از ۹ محرم دسته های عزاداری شروع به فعالیت می کنند در این روستا در روز عید سعید فطر نماز در مسجد جامع آن اقتدا می شود و بعد از آن زکات فطریه وکمک هزینه مسجد جامع توسط مردم بخشنده پرداخت می شود

موقعیت جغرافیایی[ویرایش]

روستای براغوش از طرف شمال به کوهستان براغوش که ادامه رشته کوه‌های قوشاداغ می‌باشد مشرف است. از طرف شرق به روستای آلان و از طرف جنوب به روستاهای قیصرق و اسنق و شاهباغی یا ائل باغی و از طرف غرب به شهر مهربان مرتبط است.

وسعت روستای براغوش بر8000 هکتار است بجز مناطق سنگلاخی و کوهستانی ،حدود 3800 هکتار مساحت زیر کشت و هموار را شامل می‌شود.

ترکیب جمعیتی[ویرایش]

روستای براغوش در اوایل انقلاب جمعیتی بالغ بر 3200 نفر داشت. مهاجرت جمعیت جوان روستا به شهرهای بزرگ به ویژه تهران، تبریز و کرج جمعیت روستا را به حدود ۱۱۰۰ نفر کاهش داده است.

تاریخچه[ویرایش]

پیش از اسلام[ویرایش]

برآغوش پیش از ورود اسلام در دامنه کوهی در نزدیکی اتمیان سفلی قرار داشت و با نام «بایرام کندی» شناخته می‌شد. زلزله شدیدی در دوران پیش از اسلام باعث از میان رفتن بخش بزرگی از جمعیت روستا شد.

دوران اسلامی[ویرایش]

در دوران اسلامی روستا مجدداً در مکانی به فاصله ۲ کیلومتر از روستای قبلی رونق یافت. گفته می‌شود قسمتی از سپاه امام حسن (ع) در جنگی در تپه موسوم به حاج علمدار کشته شدند و یکی از سرداران سپاه در قلهٔ آن تپه و دیگری در گورستان ورودی روستا بنام گورستان [شهیدلر]به خاک سپرده شدند. این سردار علمدار یا پرچمدار سپاه بود و علم سپاه در بالین وی به خاک سپرده شد. به همین علت نام روستا ابتدا به «علم بر آغوش» و بعدها با گسترش روستا به سمت شرق به «آلان براغوش» تغییر پیدا کرد.

آثار تاریخی[ویرایش]

آثار تاریخی این روستا شامل حاج علمدار مابین مهربان و روستای براغوش، مسجد شیخ کریم و مسجد هفت دختران می باشد. از آثار طبیعی و گردشگری می توان به وجود کوهستان که برکت روستا می‌باشد وجود محلهای دیدنی ئوکوز داغی، دین گئجه، دربند حسنک، یوموری تپه و برجی درقسمت جنوب شرقی که قبلاً منطقه قلعه را احاطه کرده بود و ... نام برد.

منابع[ویرایش]

  1. «: کمیته تخصصی نام نگاری و یکسان سازی نام های جغرافیایی ایران :». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ اوت ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۱.