بخش بیلوار
بیلوار | |
---|---|
اطلاعات کلی | |
کشور | ![]() |
استان | کرمانشاه |
مرکز شهرستان | قلعه |
نامهای پیشین | پشت دربند |
مردم | |
جمعیت | ۱۷٬۰۶۹ نفر (۱۳۹۵) |
بیلوار (بە کُردی: بێڵهوار) یکی از بخشهای شهرستان کرمانشاه در استان کرمانشاه ایران است.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a2/%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86%D8%B1%D9%88%D8%AF_%D8%A8%DB%8C%D9%84%D9%88%D8%A7%D8%B1.jpg/300px-%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86%D8%B1%D9%88%D8%AF_%D8%A8%DB%8C%D9%84%D9%88%D8%A7%D8%B1.jpg)
تقسیمات کشوری[ویرایش]
بخش بیلوار از دو دهستان تشکیل شدهاست:
جمعیت[ویرایش]
براساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت بخش بیلوار ۱۷٬۰۶۹ نفر بوده است.
شهر قلعه با ۱۱۳۰ نفر،روستای رزین ۹۵۲ نفر، پرجمعیتترین و روستای باقرآباد با ۳۶ نفر کم جمعیتترین روستای بیلوار است. مردم این بخش به زبان کردی کلهری با لهجه بیلواری صحبت میکنند.
بخشداری بیلوار[ویرایش]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/61/%D8%A8%D8%AE%D8%B4%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C_%D8%A8%DB%8C%D9%84%D9%88%D8%A7%D8%B1.jpg/300px-%D8%A8%D8%AE%D8%B4%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C_%D8%A8%DB%8C%D9%84%D9%88%D8%A7%D8%B1.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c1/%D9%BE%D8%A7%D8%B3%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D9%85%D8%B1%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C.jpg/220px-%D9%BE%D8%A7%D8%B3%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D9%85%D8%B1%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C.jpg)
جشنها و آیینها[ویرایش]
عید نوروز، آیین شو چله (شب یلدا)، آیین چمری[نیازمند منبع]
جغرافیای دشت[ویرایش]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9e/%D8%AF%D8%B1%D9%87_%D8%AE%D8%A7%D9%84%D9%87.jpg/350px-%D8%AF%D8%B1%D9%87_%D8%AE%D8%A7%D9%84%D9%87.jpg)
دشت بیلوار در ۷۵ کیلومتری شمال غربی کرمانشاه به وسعت ۴۲۲۳۹۰۱ کیلومتر مربع[نیازمند منبع] با ارتفاع ۱۴۰۰ متر از سطح دریا [نیازمند منبع]و با متوسط بارندگی ۳۷۰ میلیمتر[نیازمند منبع] جزو مناطق معتدل کوهستانی زاگرس [نیازمند منبع]است؛ که از شمال به کلیایی، از شرق به دینور، از جنوب به پایروند، از جنوب غربی به میاندربند و از غرب و شمال غربی نیز به استان کردستان منتهی میشود.[نیازمند منبع] کوههای باغچه، سیاه کمر، بلوچ، زیلو، آژوان، کوریه زر و رودخانه پرآب رازآور در این دشت واقع است.[نیازمند منبع] دشت بیلوار دارای چشمهها و سرابهایی است. از جمله میتوان سراب شاه حسین، سراب کلوچه، سراب چای، چم داشتی، چشمه هاله کو، چشمه گراو و چشمه نوربخش را نام برد.[نیازمند منبع]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5a/%DA%A9%D9%88%D9%87_%D8%A8%D9%84%D9%88%DA%86.jpg/220px-%DA%A9%D9%88%D9%87_%D8%A8%D9%84%D9%88%DA%86.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/12/%D8%A2%DA%98%D9%88%D8%A7%D9%86.jpg/220px-%D8%A2%DA%98%D9%88%D8%A7%D9%86.jpg)
کشاورزی[ویرایش]
عمده محصول تولیدی بخش بیلوار گندم، جو و نخود است؛ ولی در سالهای اخیر با مکانیزه شدن ادوات کشاورزی، محصولاتی همچون سیب زمینی، گوجه فرنگی، ذرت (به طوریکه رکورد ۱۴ تن در هر هکتار نیز گزارش شده[نیازمند منبع])، تخمه آفتابگردان و سایر محصولات کشاورزی نیز تولید میشود.[نیازمند منبع] روستاهای رزین، رازیان، سورنی، کمره گره، کهریز، چشمه کبود بیشترین تولید گندم را دارند.[نیازمند منبع]
مجید مرزبانی با تولید ۱۱ تن و ۵۰۰ کیلوگرم گندم در هر هکتار، رکورددار تولید این محصول در استان کرمانشاه می باشد.[نیازمند منبع]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c9/%D8%B3%DB%8C%D9%84%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D9%86%D8%AF%D8%A2%D8%A8.jpg/220px-%D8%B3%DB%8C%D9%84%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D9%86%D8%AF%D8%A2%D8%A8.jpg)
باغداری[ویرایش]
زمینهای حاصلخیز و آب کافی، بیلوار را به یکی از قطبهای باغداری کرمانشاه مبدل کردهاست. قناتهای چندصد ساله گواه است (بهطور مثال: قنات روستای باقرآباد قدمتی ۲۵۰۰ ساله دارد[نیازمند منبع]) که در این منطقه امر باغداری از دیرباز یکی از مشاغل مردم بوده به طوریکه انگور روستاهایی همچون سماق ورمزان، میانرود، بیولان و … زبانزد عام و خاص است.[نیازمند منبع]
همچنین میتوان به سیب سرتخت و باغداری مکانیزه روستاهای زین الدین، جبارآباد و کمشیور اشاره کرد.[نیازمند منبع]
مکانهای زیارتی و گردشگری[ویرایش]
بقعه مبارکه آقا سید صالح[ویرایش]
بقعه آقا سیدصالح موسوی در روستای وزمله بیلوار قرار دارد.[نیازمند منبع]
نور بخش (نۊر وه خش)[ویرایش]
چشمه نوربخش (نۊر وه خش) در دامنه کوه کوریه زر جاری و مکانی زیبا و دیدنی هست.[نیازمند منبع] بر اساس یک باور قدیمی در میان مردم روستاهای میانرود، جبارآباد، زین الدین و روستاهای اطراف حسین و یارانش هنگام عزیمت به کربلا در این مکان اتراق نمودهاند و از آب چشمه نوربخش (نۊر وه خش) نوشیدهاند.[نیازمند منبع] این مکان جایگاه خاصی در باورهای قدیمی دارد و مکانی مقدس شمرده میشود.[نیازمند منبع]
کرم بست
روستای گردشگردی کرم بست با کوچه باغها و چشمههای خروشان از دیگر مقاصد گردشگری این ناحیه است.[نیازمند منبع]
آثار باستانی[ویرایش]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1b/%D8%AA%D9%BE%D9%87_%D8%B2%DB%8C%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86.jpg/280px-%D8%AA%D9%BE%D9%87_%D8%B2%DB%8C%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86.jpg)
تپه زین الدین مربوط به دوره سلوکیان - دوره اشکانیان است و در دهستان پشت دربند، در حاشیهٔ غربی روستای زین الدین واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۴۱۳۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۱]
تپه سورنی سفلا مربوط به عصر مس و سنگ - عصر آهن است و در دهستان رازآور، وسط روستای سورنی سفلا واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۴۱۳۳ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۱]
تپه کمره گره مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان - دوره ایلخانی است و در دهستان رازآور بیلوار، ۳۰۰ متری جنوب روستای کمره گره واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ خرداد ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۲۸۳۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۱]
تپه موشاخان مربوط به عصر آهن - دوره هخامنشی - دوره سلجوقیان است و در دهستان رازآور، روستای موشاخان واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ خرداد ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۲۸۱۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۱]
تپه قیسوند ۱ مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان تا دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در دهستان رازآور، روستای قیسوند واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۴۴۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۱]
تپه قیسوند ۲ مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و در روستای قیسوند واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۴۴۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۱]
تپه قیسوند ۳ مربوط به دوره اشکانیان - دوره ساسانیان است و در ۳۵۰ متری شمال غربی روستای قیسوند واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ خرداد ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۲۸۳۳ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۱]
تپه قیسوند ۴ مربوط به دوره اشکانیان - دوره هخامنشی است. در ۷۰۰ متری روستای قیسوند واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ خرداد ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۲۷۹۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۱]
تپه قیسوند ۵ مربوط به دوره نوسنگی - سدههای اولیه دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در ۱ کیلومتری جنوب غربی روستای قیسوند واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۴۱۳۷ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۱]