آب‌پرده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

روستای آب پرده در بخش مرکزی شهرستان شیراز و دهستان دراک و در ۴۰ کیلومتری شمال غربی شیراز واقع شده است . این روستا در مجاورت روستاهای چشمه تلخو و توکل آباد از بخش دشمن زیاری و روستاهای قره چمن، کودیان (شیراز)، شول و قرار دارد. وسعت این روستاحدود ۵۰۰۰ هکتار با آب و هوایی سرد و خنک است. در فاصله چند کیلومتری از منطقه مسکونی روستا قناتی به نام چشمه صفا وجود دارد که در آنجاآثار سکونت مردمانی در گذشتگان مشهود است ،در نزدیکی قنات آسیاب آبی و در جایی دیگر تپه ای تاریخی به نام تپه نامدار خوانی که جزء آثار ملی و به شماره۱۶۰۲۷ ثبت گردیده وجود دارد که نشانگر تاریخ و قدمت روستا است . روستای آب پرده در منطقه ای خوش آب و هوا و خنک واقع شده و روستایی سر سبز و تفریحی است. روستای آب پرده درمحدوده رشته کوه های زاگرس قرار دارد. اطراف روستا را کوه های سر به فلک کشیده وسرسبز احاطه کرده است. این کوه ها دارای تنوع گیاهان خوراکی ودارویی می باشد

مردمان روستا[ویرایش]

اجداد مردمان فعلی این روستا ابتدا در محل چشمه صفا ساکن بوده اند . سپس با آمدن به محل فعلی و احداث ساختمانهایی بصورت قلعه با مصالح سنگ و گچ و چوب ،ساکن شده اند که بقایای اندکی از این قلعه ها هنوز باقیست. سپس با ایجاد امنیت اجتماعی بیشتر اقدام به ساختن ساختمانهای جدید به سبک امروزی نمودند. با قرائت تاریخ سنگ قبرها محل فعلی دارای قدمتی حدود ۱۳۰سال میباشد.

اکثر مردم این روستا قبل از انقلاب به شیراز مهاجرت نموده و در این شهر ساکن شده اند.کار اصلی مردم روستا کشاورزی است که در گذشته با دامداری نیز همراه بوده است.اصلی ترین کشت آنها گندم می باشد و همچنین دارای محصولاتی از قبیل سیب و هلو و حبوباتی مثل لوبیا ، عدس ، ذرت و نخود می باشد. آب کشاورزی توسط پنج رشته قنات و تلمبه های متعدد تامین می گردد.

امکانات این روستا شامل :آب لوله کشی،برق،مخابرات،خانه بهداشت،مدرسه ابتدائی و راهنمائی،مسجد و حسینیه میباشد .

محصولات کوهی[ویرایش]

روستای آب پرده درمحدوده رشته کوه های زاگرس قرار دارد. به طوری که کوه های سر به فلک کشیده وسرسبز اطراف روستا را احاطه کرده است. این کوه ها دارای تنوع گیاهان خوراکی و دارویی می باشد از گیاهان خوارکی میتوان از کارده نام برد که بااین گیاه آش کارده درست می کنند که دسر غذایی موردعلاقه بسیاری ازشیرازی ها میباشد. همچنین از دیگرگیاهان میتوان لپو سبزی خوش طعم که درون دمپخت میریزند وقارچ که همزمان باباران بهاری رویش میکند. ریواس که گیاهی با ساقه های ترش مزه می باشدو درخت مجک (در زبان فارسی بخورک) که تقریبا تمام کوه های آب پرده راپوشیده است. گیاهان دارویی چای سفید و آویشن را نام برد .ودراین کوه ها جانورانی مانند روباه ، خرگوش ، گرگ وپرندگانی مانند کبک به حیات ادامه می دهند.

زبان[ویرایش]

زبان مردم این روستا لری گویش لری جنوبی که زیر گویش لری بویراحمدی و لری ممسنی‌ است. مردم لر با یک زبان ولی با لحجه های متفاوت سخن می‌گویند‌. لری به سه دسته لری شمالی لری بختیاری و لری جنوبی تقسیم شده است. گویش های جنوبی زبان لری دارای تفاوت عمده در افعال ضمایر حرف اضافه | حروف اضافه و حتی گرامر با کردی و فارسی است.لری جنوبی با لری بختیاری ۸۶ درصد و با لری شمالی ۷۸ درصد به هم شباهت دارند. در گویش لری بختیاری ضمیر متصل سوم شخص مفرد و جمع که در فارسی ش" است ، به صورت س تلفظ می شود. مانند: بؤوخشش در لری جنوبی به معنای اونو ببخش و در لری بختیاری بؤوخشس تلفظ می شود و یا خوش(خودش) و در زبان بختیاری خوس تلفظ میشود.(در لری جنوبی "ش" همان "ش" تلفظ میشود.) تلفظ متفاوت در برخی واژگان ، برای مثال در لری بختیاری به مادر «دا» ولی در لری جنوبی «دِی» یا «دای» گفته می شود. اکثریت مردم شهرستان های سپیدان ، ممسنی و بخش هایی از شهرستان های شیراز ، بیضا ، مرودشت ، [[ کوه‌چنار]] در استان فارس و کُلیت استان کهگیلویه و بویراحمد و گناوه ، بندر دیلم در استان بوشهر و شهرستان هایی در خوزستان مانند بهبهان ، هندیجان و در استان اصفهان بخش پادنا و بخش پادنا علیا به گویش لری جنوبی صحبت میکنند

منابع[ویرایش]