پیوگلیتازون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پیوگلیتازون
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریActos
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa699016
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
  • C
روش مصرف داروoral
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
پیوند پروتئینی>۹۹٪
متابولیسمliver (CYP2C8)
نیمه‌عمر حذف3–7 hours
دفعin bile
شناسه‌ها
  • (RS)-5-(4-[2-(5-ethylpyridin-2-yl)ethoxy]benzyl)thiazolidine-2,4-dione
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.114.441 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC19H20N2O3S۱
جرم مولی356.44 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C1NC(=O)SC1Cc3ccc(OCCc2ncc(cc2)CC)cc3
  • InChI=1S/C19H20N2O3S/c1-2-13-3-6-15(20-12-13)9-10-24-16-7-4-14(5-8-16)11-17-18(22)21-19(23)25-17/h3-8,12,17H,2,9-11H2,1H3,(H,۲۱٬۲۲٬۲۳) ✔Y
  • Key:HYAFETHFCAUJAY-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

پیوگلیتازون (Pioglitazone) نوعی داروی کاهنده قند خون است که در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو استفاده می‌شود.

سازوکار اثر دارو[ویرایش]

پیوگلیتازون باعث کاهش مقاومت به انسولین در بافت‌های بدن شده و علاوه بر اینکه باعث افزایش برداشت گلوکز توسط بافت‌های محیطی می‌شود، موجب کاهش برون ده گلوکز کبد نیز می‌گردد.

دوز دارو[ویرایش]

در بالغین، ابتدا ۳۰-۱۵ میلی گرم یک بار در روز از راه خوراکی که در صورت نیاز می‌توان دوز دارو را تا ۴۵ میلی گرم در روز افزایش داد.

تداخل‌های دارویی[ویرایش]

پیوگیتازون می‌تواند موجب کاهش تاثیر داروهای ضد بارداری هورمونی شود.

فارماکوکینتیک دارو[ویرایش]

غذا موجب می‌شود مدت زمان لازم برای رسیدن به اوج غلطت پلاسمایی افزایش یابد، اما بر روی میزان کلی جذب دارو اثری ندارد.

دارو و متابولیت‌های آن تا میزان ۹۸ درصد به پروتئین‌های پلاسما و به طور عمده آلبومین متصل می‌شوند. متابولیسم دارو کبدی است. دفع دارو تا حد زیادی از طریق ترشح در صفرا و دفع از راه مدفوع و همچنین ترشج در ادرار است. نیمه عمر پیوگلیتازون سه تا هفت ساعت است.

منع مصرف[ویرایش]

موارد احتیاط[ویرایش]

خیز (خیز).

مصرف در بارداری و شیردهی[ویرایش]

در این زمینه داده‌های کمی در دست است و نباید در طی بارداری و شیردهی استفاده شود.

عارضه‌های جانبی[ویرایش]

سردرد، خیز ، نارسایی قلب ،سینوزیت، فارنژیت ،کم خونی ،افزایش وزن، دردهای ماهیچه‌ای، عفونت‌های تنفسی , اختلالات دندانی، تشدید دیابت، هیپوگلیسمی (در ترکیب با سایر داروهای کاهنده قند خون)

شکل‌های دارویی[ویرایش]

قرص‌های پانزده، سی و چهل و پنج میلی گرمی.

منابع[ویرایش]

[۱][۲][۳]

  1. Scheen, AJ (November 2012). "Outcomes and lessons from the PROactive study.". Diabetes research and clinical practice 98 (2): 175–86. doi:10.1016/j.diabres.2012.09.001. PMID 23020930
  2. Belfort, R; Harrison, SA; Brown, K; Darland, C; Finch, J; Hardies, J; Balas, B; Gastaldelli, A et al. (November 2006). "A placebo-controlled trial of pioglitazone in subjects with nonalcoholic steatohepatitis". N. Engl. J. Med. 355 (22): 2297–307. doi:10.1056/NEJMoa060326. PMID 17135584
  3. U.S. National Library of Medicine (2010). "ACTOS (pioglitazone hydrochloride) tablet". National Institutes of Health. Retrieved 24 December 2012.