نماز قضا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نماز قَضا به هر نمازی که خارج از وقتِ تعیین‌شده‌اش خوانده شود گفته می‌شود. از آنجا که نمازها به واجب و مستحب تقسیم می‌شوند، قضای آنها نیز دو نوع است. پس از وفات فرد مکلّف، شخصی دیگری می‌تواند عهده‌دار قضای نماز آن فرد شود.[۱]

تعریف نماز قضا[ویرایش]

مسلمانان در هر شبانه روز ۱۷ رکعت نماز می‌خوانند که این ۱۷ رکعت در ۵ نماز صبح و ظهر و عصر و مغرب و عشا انجام می‌شود. هر کدام از این نمازهای پنج‌گانه و نماز های واجب دیگر مانند نماز آیات وقتی دارد که در آن زمان می‌شود خواند و اگر بعد از گذشت وقت خوانده شود دیگر اصطلاحاً ادا نیست بلکه قضا است. به هر نمازی که خارج از وقت تعیین شده آن خوانده شود نماز قضا می‌گویند[۲]

انواع نماز قضا[ویرایش]

نماز قضا دو نوع است، نماز قضای نماز های واجب که واجب است و نماز قضای نمازهای مستحب مانند نماز شب که به خوب بودن آن تاکید شده است.[۳]

عدم واجب بودن[ویرایش]

نمازهایی که در زمان بالغ نبودن، روان پریشی، بیهوشی، زمان کافر بودن و زمان حیض و نفاس زنان خوانده نشده باشد، قضای آن نماز پس از رفع شدن این موارد واجب نیست.[۴]

نماز قضای والدین[ویرایش]

در اسلام شیعه مراجع تقلید با شرایطی حکم بر وجوب نماز قضای پدر بر پسر بزرگ داده‌اند و البته برخی از مراجع نماز قضای مادر را نیز بر عهده پسر بزرگ می‌دانند.[۵]

پانویس[ویرایش]

  1. «نماز قضا را چگونه بخوانیم؟». rasekhoon.net. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۲-۱۹.
  2. کتاب نماز قضا، نوشته مهدی نخعی و محمد قاضی، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۹۳.
  3. «آیا می‌توان قضای نماز شب را بجا آورد؟ - گنجینه پاسخ ها». اسلام کوئست - مرجعی برای پاسخگویی به سوالات دینی، اعتقادی و شرعی. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۲-۱۹.
  4. نخعی و قاضی، نماز قضا، ۱۳۹۳ش، ص۳۵ و ۳۶.
  5. «استفتات سید علی خامنه‌ای». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ ژوئیه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۳ ژوئیه ۲۰۱۷.