سجده سهو
سجده سهو ( نوعی سجده ) شامل دو سجده و یک تشهد و سلام است که به‌خاطر برخی اشتباهات در نماز، واجب می‌شود.[۱] این عمل باید بلافاصله بعد از سلام نماز به‌جا آورده شود. ذکر سجده سهو با ذکر سجده‌های نماز متفاوت است. حرف‌زدن غیرعمد در نماز، فراموش‌کردن یک سجده و گفتن غیرعمد «سلام نماز» هنگامی که نباید گفت، از موارد وجوب سجده سهو هستند.[۲]
ذکر سجده سهو[ویرایش]
در سجده سهو، باید یکی از این ذکرها خوانده شود:
موارد وجوب[ویرایش]
براساس فتوای مشهور فقها، سجده سهو در پنج مورد واجب می‌شود:[۵]
- حرف‌زدن غیرعمد در نماز
- فراموش‌کردن یک سجده
- شک بین رکعت چهارم و پنجم، در نماز چهار رکعتی
- گفتن غیرعمدی «سلام نماز» در جایی که نباید گفت.
- فراموش‌کردن تشهد
- به جای نشستن سهوا بایستد یا به جای ایستادن سهوا بنشیند.
احکام[ویرایش]
- مانند دیگر سجده‌ها، باید همه اعضای هفت‌گانه (مواضع سجود) روی زمین قرار گیرد.[۶]
- نیازمندی طهارت و قبله، برای این سجده مورد اختلاف فقها است.[۷]
- این سجده، برای جبران فراموش کردن ارکان نماز نیست.[۸]
- وجوب این سجده فوری است؛ یعنی بلافاصله بعد از نماز باید انجام شود.[۹] و بعد از نماز نباید کاری که نماز را باطل می‌کند (مانند حرف زدن یا رو برگرداندن از قبله) انجام داد.
- برای انجام این سجده، نباید تکبیرة الاحرام گفت.
منابع[ویرایش]
- ↑ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۳.
- ↑ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۵.
- ↑ ابن ادریس، اجوبة مسائل و رسائل فی مختلف فنون المعرفة، ۱۴۲۹ق، ص۱۷۴.
- ↑ علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ص۳۰۸؛ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۶۷۵–۶۷۴.
- ↑ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۳؛ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۶۶۹–۶۷۴.
- ↑ علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ص۳۰۸.
- ↑ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۲، ص۴۴۹.
- ↑ طبرسی، المؤتلف من المختلف، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۵۳.
- ↑ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۲، ص۴۵۵.
| انواع نماز |
|  | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| اجزاء نماز |
| |||||||||
| جستارهای مرتبط | ||||||||||
 | این یک مقالهٔ خرد اسلام است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |