میرزا رضا خان طباطبایی نایینی

میرزا رضا خان طباطبائی نایینی (۱۲۹۰ قمری - ششم بهمن ۱۳۱۰خورشیدی) نماینده دور دوم مجلس شورای ملی، وزیر عدلیه، وزیر معارف و دادستان کل کشور بود.^[۱]

تولد و تحصیلات[ویرایش]

پدرش میرزا حسن خان مستوفی، حاکم بروجرد بود و هنگامی که از این شهر به نایین بازمی‌گشت، میرزا رضاخان در روستایی به نام حصار به دنیا آمد. این روستا در منطقه ای بود که آن زمان به آن ولایات ثلاث (سه‌گانه) می‌گفتند و شامل ملایر و نهاوند و تویسرکان می‌شد. مادرش از شاهزادگان قاجار دختر خانلر میرزا احتشام الدوله پسر عباس میرزا نایب السلطنه بود. میرزا رضا تحصیل را در شهر خود نایین آغاز کرد و در اصفهان ادامه داد. سپس به تهران رفت و دوره مدرسه آمریکایی را به پایان رسانید.^[۲]

فعالیتهای ادبی و مطبوعاتی[ویرایش]

رضا خان نایینی در انجمن شورای مقدس ملی اصفهان فعال بود و روزنامه‌نگاری را در ۲۴ سالگی در روزنامه این انجمن آغاز کرد و با روزنامهٔ ندای وطن به سردبیری مجدالاسلام کرمانی ادامه داد. سپس در تهران اولین شماره روزنامه تیاتر را در سه شنبه چهارم ربیع الاول ۱۳۲۶ هجری قمری (پانزدهم اردیبهشت ۱۲۸۷ خورشیدی) منتشر کرد. بعد از آن اقدام به انتشار روزنامهٔ تیاتر کرد که نخستین روزنامه هنری ایران بود.^[۲] میرزا رضاخان شیوه نویی در نشریه تیاتر بنیان گذاشت: روزنامه و تئاتر را تلفیق و ادبیات جدیدی وارد فضای روزنامه‌نگاری ایران کرد. نوشته‌های انتقادی خود را در قالب نمایشنامه می‌نوشت، شیوه‌ای که برای خوانندگان جذاب بود و موجب می‌شد محتوای نشریه برای مخاطبان انتزاعی نباشد. او ظرف دو ماه و نیم دوازده شماره از تیاتر را منتشر کرد تا اینکه در جریان به توپ بستن مجلس، دفتر روزنامه تیاتر (در خیابان اکباتان امروزی) نیز تخریب و انتشار نشریه متوقف شد.^[۳]

فعالیت‌های سیاسی و قضائی[ویرایش]

نائینی پس از استبداد صغیر و با عزل محمد علیشاه به عدلیه پیوست و وارد کار قضائی شد.^[۱] سپس به نمایندگی از مردم نائین و یزد، به مجلس دوم رفت. انتخابات یزد مدتها به طول انجامید و اعتبارنامه او حدود یک سال پس از تشکیل مجلس در ۲۶ شهریور ۱۲۸۹ به تصویب رسید.^[۴] پس از پایان کار مجلس به عدلیه بازگشت و مدارج ترقی را طی کرد تا اینکه در ۲۵ بهمن ۱۳۰۰ عبدالحسین تیمورتاش که برای نخستین بار وزیرعدلیه شده بود، او را معاون خود کرد. میرزا رضاخان سپس تا وزارت عدلیه و وزارت معارف پیش رفت و سرانجام به سمت دادستانی کل کشور رسید. از کارهای مهم و ماندگار او محاکمهٔ احمدشاه به جرم احتکار گندم تهران بود.^[۱]

میرزا رضاخان در ششم بهمن ۱۳۱۰ درگذشت. کتابخانه شخصی او پس از کتابخانه حاج حسین آقا ملک دومین کتابخانه بزرگ تهران به حساب می‌آمد. پس از مرگ او، تنها دخترش که تنها فرزند او بود، با تشویق عمویش میرزا مرتضی قلی خان این کتابخانه وقف آستانه حضرت رضا کرد.^[۲]

منابع[ویرایش]

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ ^۱٫۲ امینی، محمد. زندگی و زمانه احمد کسروی.
↑ ^۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ گلبن، محمد. «میرزا رضا خان طباطبایی نائینی و روزنامه «تیاتر» اومیرزا رضا خان طباطبایی نایینی و روزنامه تیاتر او». پایگاه جامع تاریخ معاصر ایران. کیهان فرهنگی فروردین ۱۳۶۳.
↑ قاسمی، سیدفرید. «توپ‌پرانی بهارستان پرونده تیاتر را بست». ایران تئاتر.
↑ «مذاکرات جلسه ۱۴۳ دوره دوم مجلس شورای ملی ۱۲ رمضان ۱۳۲۸».^{^{[پیوند مرده]}}

[ReferenceA-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ ^۱٫۲ امینی، محمد. زندگی و زمانه احمد کسروی.

[mashrootiat.pchi.ir-2] ۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ گلبن، محمد. «میرزا رضا خان طباطبایی نائینی و روزنامه «تیاتر» اومیرزا رضا خان طباطبایی نایینی و روزنامه تیاتر او». پایگاه جامع تاریخ معاصر ایران. کیهان فرهنگی فروردین ۱۳۶۳.

[3] قاسمی، سیدفرید. «توپ‌پرانی بهارستان پرونده تیاتر را بست». ایران تئاتر.

[4] «مذاکرات جلسه ۱۴۳ دوره دوم مجلس شورای ملی ۱۲ رمضان ۱۳۲۸».^{^{[پیوند مرده]}}

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

ن ب و وزیران دادگستری ایران
پادشاهی	عباسقلی معتمدالدوله جوانشیر (–) • محمدابراهیم معتمدالدوله جوانشیر (–) • علی اعتمادالسلطنه (–) • مصطفی بهاءالملک افشار (–) • محمدقلی آصف‌الدوله (–) • غلامحسین خان سپهدار (–) • حسین مشیرالدوله (–) • محمدناصر ظهیرالدوله قاجار (–) • پاشاخان امین‌الملک (–) • محمدقلی آصف‌الدوله (–) • امام‌قلی میرزا عمادالدوله (–) • کاظم نظام‌الملک نوری (۱۲۹۱–) • علیرضا عضدالملک (–) • کاظم نظام‌الملک نوری (۱۲۹۳–) • علی‌قلی میرزا اعتضادالسلطنه (–) • علیرضا عضدالملک (–) • بهرام میرزا معزالدوله (–) • عبدالصمد میرزا عزالدوله (–) • یحیی مشیرالدوله (–) • عبدالصمد میرزا عزالدوله (–) • علیرضا عضدالملک (–) • یحیی مشیرالدوله (–) • نظام‌الدین مهندس‌الممالک غفاری (–) • محسن مشیرالدوله (–) • عباس میرزا ملک‌آرا (–) • اسدالله ناظم‌الدوله (–) • روح‌الله میرزا نصرت‌السلطنه (–) • غلامحسین غفاری (–) • عبدالوهاب نظام‌الملک (–)
پادشاهی مشروطه	احمد مشیرالسلطنه (–) • عبدالحسین میرزا فرمانفرما (–) • محمود علاءالملک (–) • حسن مشیرالدوله (–) • مهدی‌قلی مخبرالسلطنه (–) • رضا مؤیدالسلطنه (–) • حسن مشیرالدوله (–) • عبدالوهاب نظام‌الملک (–) • حسن مشیرالدوله (–) • عبدالحسین میرزا فرمانفرما • (-) حسن وثوق‌الدوله (–) • حسن مشیرالدوله (–) • محمدحسین دبیرالملک شیرازی (–) • حسن محتشم‌السلطنه (–) • مصطفی منصورالسلطنه (عدل) (–) • حسن مشیرالدوله (–) • احمد قوام‌السلطنه (–) • حسن مشیرالدوله (–) • حسن محتشم‌السلطنه (–) • محمدعلی ذکاءالملک (–) • اسماعیل ممتازالدوله (–) • رضا ارفع‌الدوله (–) • محمدعلی ذکاءالملک (–) • مهدی‌قلی مخبرالسلطنه (–) • محمدعلی ذکاءالملک (–) • فتح‌الله سردار منصور (–) • محمدعلی علاءالسلطنه (–) • محمود علاءالملک (–) • فیروز نصرت‌الدوله (–) • اسماعیل ممتازالدوله (–) • حسنعلی نصرالملک (–) • مهدی‌قلی مخبرالسلطنه (–) • حسنعلی نصرالملک (–) • اسماعیل ممتازالدوله (–) • فیروز نصرت‌الدوله (–) • مصطفی منصورالسلطنه (عدل) (–) • حسنعلی نصرالملک (–) • محمد مصدق‌السلطنه (–) • مصطفی منصورالسلطنه (عدل) (کفیل) (–) • سلیمان میکده (–) • عباس میرزا سالار لشکر (–) • مصطفی منصورالسلطنه (عدل) (کفیل) (–) • اسدالله مشارالسلطنه (–) • ابراهیم عمیدالسلطنه (–) • عبدالحسین سردار معظم خراسانی (تیمورتاش) (–) • مصطفی منصورالسلطنه (عدل) (–) • اسدالله مشارالسلطنه (–) • مرتضی ممتازالملک (–) • ابراهیم حکیم‌الملک (–) • ابوالحسن معاضدالسلطنه (–) • حسین ادیب‌السلطنه (–) • فیروز نصرت‌الدوله (–) • مهدی عمادالسلطنه (مشیر فاطمی) (–) • مصطفی منصورالسلطنه (عدل) (–) • حسن وثوق‌الدوله (–) • علی‌اکبر داور () • محسن صدر (–) • احمد متین‌دفتری (–) • محمد سروری (–) (سرپرست) • مجید آهی (۱۳۱۹–۱۳۲۰) • عباسقلی گلشائیان (۱۳۲۰–۱۳۲۰) • مجید آهی (۱۳۲۰–۱۳۲۱) • علیرضا قره‌گوزلو (–) • جواد عامری (–) • علی‌اصغر حکمت (–) • محسن صدر (–) • اسدالله ممقانی (۱۳۲۳–۱۳۲۳) • الله‌یار صالح (۱۳۲۳–۱۳۲۳) • مصطفی عدل (۱۳۲۳–۱۳۲۴) • الله‌یار صالح (۱۳۲۴–۱۳۲۴) • حسنعلی کمال هدایت (۱۳۲۴–۱۳۲۴) • امان‌الله اردلان (۱۳۲۴–۱۳۲۴) • انوشیروان سپهبدی (۱۳۲۴–) • الله‌یار صالح (۱۳۲۷–۱۳۲۸) • علی‌اکبر موسوی‌زاده (۱۳۲۱–۱۳۲۱) • مصطفی عدل (–) • رضا تجدد (–) • محمد سروری (۱۳۲۶–۱۳۲۷) • محمدعلی نظام مافی (–) • عباسقلی گلشائیان (–) • محسن صدر (–) • محمد سجادی (–) • علی هیئت (–) • محمدعلی بوذری (–) • شمس‌الدین امیرعلائی (–) • علی هیئت (–) • شمس‌الدین امیرعلائی (–) • رضا تجدد (–) • عبدالعلی لطفی (۱۳۳۱–۱۳۳۲) • سید جمال‌الدین اخوی (۱۳۳۲–۱۳۳۳) • فخرالدین شادمان (–) • سید جمال‌الدین اخوی (۱۳۳۳–۱۳۳۴) • حسین علاء (–) • علی امینی (–) • عباسقلی گلشائیان (–) • محمد مجلسی (سرپرست) (–) • سید محمدعلی هدایتی (–) • محمدعلی ممتاز (–) • نورالدین الموتی (–) • غلامحسین خوشبین (–) • محمد باهری (–) • باقر عاملی (–) • جواد صدر (–) • منوچهر پرتو (–) • صادق احمدی (۱۳۵۰–۱۳۵۵) • غلامرضا کیانپور (۱۳۵۵–۱۳۵۷) • محمد باهری (۱۳۵۷–۱۳۵۷) • حسین نجفی (۱۳۵۷–۱۳۵۷) • یحیی صادق وزیری (۱۳۵۷–۱۳۵۷) • شمس‌الدین عالمی (سرپرست) (۱۳۵۷–۱۳۵۷)
جمهوری اسلامی	اسدالله مبشری (۱۳۵۷–۱۳۵۸) • احمد صدر حاج‌سیدجوادی (۱۳۵۸) • ابراهیم احدی (۱۳۵۹) • سید محمد اصغری (۱۳۶۰–۱۳۶۳) • حسن حبیبی (۱۳۶۳–۱۳۶۸) • محمداسماعیل شوشتری (۱۳۶۸–۱۳۸۴) • جمال کریمی‌راد (۱۳۸۴–۱۳۸۵) • غلامحسین الهام (۱۳۸۵–۱۳۸۸) • سید مرتضی بختیاری (۱۳۸۸–۱۳۹۲) • مصطفی پورمحمدی (۱۳۹۲–۱۳۹۶) • سید علیرضا آوایی (۱۳۹۶–۱۴۰۰) • امین‌حسین رحیمی (۱۴۰۰ تا کنون)