سیترات سینتاز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
CS
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگرCS, citrate synthase
شناسه‌های بیرونیOMIM: 118950 MGI: 88529 HomoloGene: 56073 GeneCards: CS
هم‌ساخت‌شناسی
گونه‌هاانسانموش
Entrez
آنسامبل
یونی‌پروت
RefSeq (mRNA)

NM_004077 NM_198324، NM_004077

XM_030244861 NM_026444، XM_030244861

RefSeq (پروتئین)

NP_004068

XP_030100721 NP_080720، XP_030100721

موقعیت (UCSC)ن/مChr : 128.17 – 128.2 Mb
جستجوی PubMed[۲][۳]
ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش انسانمشاهده/ویرایش موش
سیترات (سی)-سینتاز
شناساگرها
شمارهٔ ای‌سی2.3.3.1
شمارهٔ سی‌ای‌اس9027-96-7
پایگاه‌های داده
اینتنزنمایش اینتنز
برندامدخل برندا
اکسپسینمایش NiceZyme
کی‌ای‌جی‌جیمدخل کی‌ای‌جی‌جی
متاسایکگذرگاه سوخت‌وساز
پریامنمایه
ساختارهای پی‌دی‌بیRCSB PDB PDBe پی‌دی‌بی‌سام
هستی‌شناسی ژنAmiGO / QuickGO
جایگاه فعال آنزیم (شکل بازشدهٔ آنزیم)
جایگاه فعال آنزیم (شکل درهم تنیدهٔ آنزیم)

سیترات سینتاز (انگلیسی: Citrate synthase) یک آنزیم است که تقریباً در تمامی سلول‌های زنده جانداران وجود دارد و آنزیم کنش‌آرا و پیشگام در نخستین مرحله از چرخه اسید سیتریک (چرخهٔ کربس) است.[۴] این آنزیم در ماتریکس میتوکندری سلول‌های یوکاریوت جای دارد، اما توسط دی‌ان‌ای هسته‌ای (و نه دی‌ان‌ای میتوکندریایی) کُدگذاری می‌شود و در ریبوزوم‌های سیتوپلاسم ساخته شده و به درون ماتریکس میتوکندری منتقل می‌شود.

از سیترات سینتاز به‌عنوان یک آنزیم نشانگر کیفی برای حضور میتوکندری سالم استفاده می‌شود. بیشینهٔ فعالیت این آنزیم نشان‌دهندهٔ محتوای میتوکندریایی ماهیچه‌های اسکلتی است.[۵] گرچه بیشینهٔ فعالیت بدن را می‌توان به تمرینات استقامتی یا تمرین‌های بدنی تناوبی تنشی[۵] افزایش داد، اما مورد دوم اثر بیشتری در افزایش فعالیت بدنی دارد.[۶]

این آنزیم واکنش تراکمی یک ریشهٔ استات دو کربنه را از مادهٔ استیل-کوآ به‌علاوهٔ یک اگزالو استات چهار کربنه و تبدیل آنها به سیتریک اسید شش کربنه را کاتالیز می‌کند.[۴]

اُگزالو استات پس از تکمیل هر دور از چرخهٔ کربس مجدداً ساخته می‌شود. این ماده نخستین سوبسترایی است که به سیترات سینتاز متصل می‌شود و سبب تغییر شکل فضایی آن شده تا محلی برای اتصال استیل-کوآ ایجاد کند.

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000005683 - Ensembl, May 2017
  2. "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  3. "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Wiegand G, Remington SJ (1986). "Citrate synthase: structure, control, and mechanism". Annual Review of Biophysics and Biophysical Chemistry. 15: 97–117. doi:10.1146/annurev.bb.15.060186.000525. PMID 3013232.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Gillen JB, Martin BJ, MacInnis MJ, Skelly LE, Tarnopolsky MA, Gibala MJ (2016). "Twelve Weeks of Sprint Interval Training Improves Indices of Cardiometabolic Health Similar to Traditional Endurance Training despite a Five-Fold Lower Exercise Volume and Time Commitment". PLOS One. 11 (4): e0154075. doi:10.1371/journal.pone.0154075. PMC 4846072. PMID 27115137.
  6. MacInnis MJ, Zacharewicz E, Martin BJ, Haikalis ME, Skelly LE, Tarnopolsky MA, Murphy RM, Gibala MJ (2017). "Superior mitochondrial adaptations in human skeletal muscle after interval compared to continuous single-leg cycling matched for total work". The Journal of Physiology. 595 (9): 2955–2968. doi:10.1113/JP272570. PMC 5407978. PMID 27396440.

پیوند به بیرون[ویرایش]