خصومت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خصومت
دو نفر در یک مجادله در شهر نیویورک.
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰R45.4
سمپD006791
خشم و خصومت بین طرفین

خصومت (انگلیسی: Hostility) به معنای خشم پنهان و حل نشده‌ای است که ممکن است مدت طولانی در ذهن و دل انسان باقی بماند و بروز دادن دشمنی و مقابله با دیگران در عمل یا احساس یا نگرش است.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «خصومت» [روان‌شناسی] هم‌ارزِ «hostility»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ خصومت)

پیوند به بیرون[ویرایش]