تک‌گیر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بیماری تک‌گیر (به انگلیسی: Sporadic disease) اصطلاحی در اپیدمیولوژی بیماری است. این اصطلاح به یک بیماری گفته می‌شود که به ندرت، به‌طور تصادفی، نامنظم یا گاه گاه در چند مکان بدون ارتباط و بدون الگوی زمانی و مکانی قابل تشخیص رخ می‌دهد، این نوع بیماری خلاف اصطلاح بیماری همه گیر است زیرا همه‌گیری در یک مکان و منطقهٔ مشخصی رخ می‌دهد. نوع بیماری‌ها بسیار موارد اندک (مجرد یا خوشه‌ای) هستند و آنقدر در زمان و مکان جدا شده‌ای رخ می‌دهند که درک منبع ابتلا بیماری یا عفونت به سختی صورت می‌گیرد و می‌تواند به اپیدمی یا پاندمی تبدیل شود.[۱][۲][۳][۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Miller-Keane Encyclopedia and Dictionary of Medicine, Nursing, and Allied Health (7th ed.), Saunders, 2003
  2. Principles of Epidemiology in Public Health Practice (3rd ed.), U.S. Department of Health and Human Services and Centers for Disease Control and Prevention (CDC), 2006, p. 72
  3. Miquel Porta; John M. Last, eds. (2018), A Dictionary of Public Health (2nd ed.), Oxford University Press
  4. Miquel Porta, ed. (2016), A Dictionary of Epidemiology (6th ed.), Oxford University Press, p. 46-47

دکتر ریماز. اصول اپیدمیولوژی. دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران ۱۳۸۰