اچ‌تی‌سی دریم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اچ‌تی‌سی دریم
اورانژ اس.ای. اچ‌تی‌سی دریم سفید به همراه صفحه‌کلید فیزیکی آزرتی
سازندهاچ‌تی‌سی
پیش‌ازاچ تی‌سی مجیک، اچ‌تی‌سی دیزایر زد (تی-موبایل جی۲)، نکسوس وان
شکلSlider تلفن هوشمند
ابعاد
  • ۱۱۷٫۷ میلیمتر (۴٫۶۳ اینچ) (h)
  • ۵۵٫۷ میلیمتر (۲٫۱۹ اینچ) (w)
  • ۱۷٫۱ میلیمتر (۰٫۶۷ اینچ) (d)
وزن۱۵۸ گرم (۵٫۶ اونس)
سیستم‌عاملOriginal: آلفا(اندروید)
Current: اندروید دونات
CPU۵۲۸ مگاهرتز کوالکام MSM7201A معماری آرم پردازنده‌ای
حافظه موقت (RAM)۲۵۶ مگابایت ذخیره‌سازی داخلی، ۱۹۲ مگابایت حافظه دسترسی تصادفی
کارت حافظه۱۶ گیگابایت حافظه اس‌دی
باتری۱۱۵۰ آمپر ساعت
داخلی قابل‌شارژ و قابل تعویض باتری یون‌لیتیم۳
ورودی‌های دادهصفحه لمسی صفحه‌نمایش، QWERTY صفحه‌کلید، توپک، کلیدهای کنترل حجم صدا، شتاب‌سنج
نمایشگر320 x ۴۸۰ پیکسل، ۳٫۲ اینچ (۸۱ میلیمتر), اچ‌وی‌جی‌آ، ۶۵٬۵۳۶ رنگ نمایشگر کریستال مایع با ترانزیستور فیلم نازک ۱۸۰ پیکسل در هر اینچ (ppi)
دوربین پشت۳٫۱۵ پیکسل، فوکوس خودکار
اتصال

اچ‌تی‌سی دریم (انگلیسی: HTC Dream) تلفن هوشمند شرکت اچ‌تی‌سی است که نخستین مرتبه در سپتامبر سال ۲۰۰۸ میلادی به بازار مصرف ارائه گردید. اچ‌تی‌سی دریم نخستین تلفن هوشمند دنیا است که با سیستم عامل اندروید معرفی گردید. در ژوئیه سال ۲۰۰۵ میلادی گوگل شرکت اندروید را خریداری نمود. در آن زمان شرکت اندروید به سرپرستی و هدایت اندی رابین سرگرم کار بر روی نرم‌افزارهای متفرقه و پراکنده برای دستگاه‌های تلفن هوشمند و همراه بود. تحت هدایت گوگل، این تیم متمرکز بر تهیه یک سیستم عامل استاندارد مبتنی بر لینوکس گردید تا بتواند با سیستم‌عامل‌هایی همانند سیمبیان و ویندوز موبایل به رقابت بپردازد.

ارائه نخستین تلفن هوشمند اپل در سال ۲۰۰۷ میلادی به همراه جنبه‌های بدیع سخت‌افزاری و نرم‌افزاری آن منجر به تغییر در روند پروژه گردید. طراحی سیستم‌عامل که در آن هنگام با نام رمز سونر (زودتر) شناخته می‌شد، به سرعت مورد بازبینی قرار گرفت که حاصل آن ارائه نمونه اولیه جدیدی با نام رمز دریم (رؤیا) بود. طراحی صفحه‌کلید دریم به صورت صفحه‌کلید فیزیکی و کشویی بود. گنجاندن صفحه‌کلید فیزیکی در این تلفن عمدی بود زیرا برنامه‌نویسان و توسعه‌دهندگان اندروید در آن زمان معطوف به گزارش‌هایی بودند مبنی بر عدم رضایت کاربران از صفحه‌کلید مجازی و معتقد بودند که اینگونه صفحه‌کلیدها فاقد بازخورد فیزیکی ملموس هستند و نتیجه آن بود که به اعتقاد آنها صفحه‌کلیدهای فیزیکی مناسب‌تر است.[۱][۲][۳]

سیستم عامل اندروید همزمان و همراه با تأسیس و معرفی پروژه اتحادیه گوشی باز یا به اختصار (OHA) در نوامبر سال ۲۰۰۷ به‌طور رسمی رونمایی شد. در حقیقت، اتحادیه گوشی باز کنسرسیومی بود از شرکت‌های مختلف سخت‌افزاری و نرم‌افزاری که به پیشرفت و توسعه این مقوله‌ها تحت استانداردهای باز کمک نمودند که ماحصل آن تأسیس و شکل‌گیری سیستم عامل اندروید بود. شرکت‌هایی که به همراه گوگل و در کنار اچ‌تی‌سی که در آن زمان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان تلفن هوشمند بود در این مسیر گام برداشتند.[۴][۵] در حالی که گوگل در سال ۲۰۰۸ اعلام کرده بود که چندین دستگاه مبتنی بر لینوکس در حال آماده‌سازی برای عرضه با سیستم عامل اندروید هستند، در نهایت تنها یک دستگاه در ایالات متحده منتشر شد و آن دستگاه هم اولین تلفن اندرویدی اچ‌تی‌سی دریم بود.[۵]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "The Day Google Had to 'Start Over' on Android". The Atlantic. Retrieved 20 December 2013.
  2. Elgin, Ben (17 August 2005). "Google Buys Android for Its Mobile Arsenal". Bloomberg Businessweek. Bloomberg. Archived from the original on 24 February 2011. Retrieved 2012-02-20.
  3. Block, Ryan (28 August 2007). "Google is working on a mobile OS, and it's due out shortly". Engadget. Retrieved 2012-02-17.
  4. "Industry Leaders Announce Open Platform for Mobile Devices" (Press release). Open Handset Alliance. 5 November 2007. Retrieved 17 February 2012.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Holson, Laura; Helft, Miguel (14 August 2008). "Smartphone Is Expected via Google". New York Times. Retrieved 15 August 2008.

پیوند به بیرون[ویرایش]