پرش به محتوا

ایبوگین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
درخواست حذف (م۱۰). (توینکل)
بهبود مقاله و انتقال
برچسب: جمع عربی واژگان فارسی
خط ۱: خط ۱:
{{سخ}}{{Infobox drug
{{حذف سریع|مقاله تکراری و نیاز به حذف یا تغییر مسیر دارد}}
| drug_name = ایبوگائین Ibogaine
| type =
| IUPAC_name = 12-Methoxyibogamine
| image = Ibogaine.svg
| alt =
| caption =
| image2 = Ibogaine-3d-sticks.png


<!--Clinical data-->| tradename =
{{درستی|تاریخ=ژوئن ۲۰۱۹}}
| MedlinePlus =
[[پرونده:Ibogaine-3d-sticks.png|بندانگشتی|C20H26N2O]]
| licence_EU =
| licence_US =
| pregnancy_AU =
| pregnancy_US =
| pregnancy_category =
| legal_AU = S4
| legal_CA = Prescription only
| legal_CA_comment =<ref name="hc-sc.gc.ca">{{cite web|last1=Canada|first1=Government of Canada, Health|title=Notice - Prescription Drug List (PDL): Multiple additions|url=http://www.hc-sc.gc.ca/dhp-mps/prodpharma/pdl-ord/pdl-ldo-noa-ad-2017-05-16-eng.php|website=www.hc-sc.gc.ca|language=en}}</ref>
| legal_NZ = Prescription only
| legal_NZ_comment =<ref name="Galea 2011">{{cite journal|last1=Galea|first1=Susanna|last2=Lorusso|first2=Mino|last3=Newcombe|first3=David|last4=Walters|first4=Carina|last5=Williman|first5=Jonathon|last6=Wheeler|first6=Amanda|editor1-last=Goodyear-Smith|editor1-first=Felicity|title=Ibogaine—be informed before you promote or prescribe|journal=Journal of Primary Health Care|date=March 2011|volume=3|issue=1|page=86|url=https://www.rnzcgp.org.nz/assets/documents/Publications/JPHC/March-2011/JPHCMarch11CompleteIssue.pdf#page=86|accessdate=4 December 2015|issn=1172-6156}}</ref>
| legal_UK = Unscheduled
| legal_US = Schedule I
| legal_UN = Unscheduled
| legal_status =
| routes_of_administration = Oral
<!--Pharmacokinetic data-->| bioavailability =
| protein_bound =
| metabolism =
| elimination_half-life =
| excretion = <!--Identifiers-->
| CAS_number = ۸۳-۷۴-۹
| CAS_number_Ref = {{cascite|correct|??}}
| ATC_prefix = None
| PubChem = ۱۹۷۰۶۰
| DrugBank =
| ChemSpiderID = ۱۷۰۶۶۷
| ChemSpiderID_Ref = {{chemspidercite|correct|chemspider}}
| UNII = 3S814I130U
| UNII_Ref = {{fdacite|correct|FDA}}
| ChEMBL = ۱۲۱۵۸۵۵


<!--Chemical data-->| ChEMBL_Ref = {{ebicite|correct|EBI}}
'''ایبوگین''' '''(ibogaine)''' با فرمول شیمیایی C20H26N2O ماده‌ای تولید شده از صمغ نوعی گیاه گرمسیری به نام تابِمانته ایبوگا می‌باشد که اثر روانگردانی و کنترل ذهن دارد و در درمان اعتیاد به هروئین کاربرد دارد.
| C = ۲۰
| H = ۲۶
| N = ۲
| O = ۱
| SMILES = CC[C@H]([C@@H]1[N@](C2)CC3)C[C@@H]2C[C@H]1C(N4)=C3C5=C4C=CC(OC)=C5
| StdInChI = 1S/C20H26N2O/c1-3-13-8-12-9-17-19-15(6-7-22(11-12)20(13)17)16-10-14(23-2)4-5-18(16)21-19/h4-5,10,12-13,17,20-21H,3,6-9,11H2,1-2H3/t12-,13+,17+,20+/m1/s1
| StdInChIKey = HSIBGVUMFOSJPD-CFDPKNGZSA-N
| StdInChIKey_Ref = {{stdinchicite|correct|chemspider}}
| StdInChI_Ref = {{stdinchicite|correct|chemspider}}
| melting_point = ۱۵۲
| melting_high = ۱۵۳
| verifiedrevid = ۴۴۳۸۶۶۷۵۴
}}

''' ایبوگائین یا ایبوگین - Ibogaine''' یک ماده [[داروی فعال‌کننده روان|روانگردان]] طبیعی است که در خانواده گیاهان [[خرزهره‌ایان]] می‌باشد مانند ''تبرنارته ایبوگا''، ''[[وواکانگا آفریکانا]]''.<ref name="Koe2015">{{Cite journal|last=Koenig|first=X|last2=Hilber|first2=K|date=29 January 2015|title=The anti-addiction drug ibogaine and the heart: a delicate relation.|journal=Molecules (Basel, Switzerland)|volume=20|issue=2|pages=2208–28|doi=10.3390/molecules20022208|pmc=4382526|pmid=25642835}}</ref> ایبوگائین [[روان‌گردان|روانگردان]] با خواص متفرقه است.

تحقیقات مقدماتی نشان می‌دهد که ممکن است به ترک [[اعتیاد|اعتیاد به مواد مخدر]] کمک کند؛<ref name="Koe2015">{{Cite journal|last=Koenig|first=X|last2=Hilber|first2=K|date=29 January 2015|title=The anti-addiction drug ibogaine and the heart: a delicate relation.|journal=Molecules (Basel, Switzerland)|volume=20|issue=2|pages=2208–28|doi=10.3390/molecules20022208|pmc=4382526|pmid=25642835}}</ref> با این حال، اطلاعات دقیقی در مورد انسان وجود ندارد.<ref name="Brown2013">{{Cite journal|last=Brown|first=Thomas|date=March 2013|title=Ibogaine in the treatment of substance dependence|journal=Current Drug Abuse Reviews|volume=6|issue=1|pages=3–16|doi=10.2174/15672050113109990001|pmid=23627782}}</ref> استفاده از آن با عوارض جانبی جدی و مرگ مرتبط است. بین سال‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۸، ۱۹ مورد مرگ و میر ناشی از مصرف ایبوگائین به‌طور مشکوک گزارش شد، که از این تعداد شش نفر از نارسایی حاد قلبی یا گرفتگی قلبی رنج می‌بردند. از تعداد افرادی که بدون عوارض از این دارو استفاده کرده و نتیجه مثت گرفته‌اند اطلاعی در دست نیست.<ref name="Koe2015"/> این دارو به عنوان یک درمان برای اعتیاد به مواد مخدر در برخی کشورها مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما ممنوعیت آن در کشورهای دیگر باعث کند شدن تحقیقات علمی روی آن شده‌است.<ref name="The Ibo subculture">{{Cite journal|last=Alper, K.R.|last2=Lotsof, H.S.|last3=Kaplan, C.D.|year=2008|title=The Ibogaine Medical Subculture|url=http://www.ibogaine.org/subculture.html|dead-url=yes|journal=J. Ethnopharmacol.|volume=115|issue=1|pages=9–24|doi=10.1016/j.jep.2007.08.034|pmid=18029124|archive-url=https://web.archive.org/web/20080206110946/http://www.ibogaine.org/subculture.html|archive-date=6 February 2008|access-date=22 February 2008}}</ref> ایبوگائین نیز برای تسهیل خودآزمایی روانشناختی و روان‌شناسی روانشناختی مورد استفاده قرار می‌گیرد. شایان ذکر است که مشتقات ایبوگائین با خواص روانگردانی در حال توسعه هستند.<ref name="villagevoice">{{Cite news|url=http://www.villagevoice.com/2010-11-17/news/ibogaine-hallucingen-heroin/|title=Ibogaine: Can it Cure Addiction Without the Hallucinogenic Trip?|date=17 November 2010|last=Hamilton, Keegan|work=The Village Voice}}</ref>

تولید و مصرف صمغ درخت ''تبرنارته ایبوگ''، برای اولین بار توسط افراد قبیله [[پیگمه‌ها|کوتوله]]<nowiki/>های پیگمه‌ها واقع در قبیله [[گابن]] آفریقای مرکزی که دانش بوتی را دارند انجام شده‌است. کاشفان فرانسوی که به آفریقا رفته بودند به نوبه خود از قبیله بوتی یادگرفتند و در ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۰ ایبگا را به اروپا وارد کردند و در فرانسه و در لامارنر به بازار عرضه شدند. مواد حاوی ایبوگائین برای اهداف دارویی و مراسم مذهبی توسط روحانیون بوتی استفاده می‌شوند که ادعا می‌کنند از [[پیگمه‌ها]] آموخته‌اند. اولین بار در سال ۱۹۶۲ توسط هوارد لتسف به عنوان داروی [[اعتیاد|ضد اعتیادآور]] معرفی شد، اما استفاده از آن در غرب به حداقل یک قرن پیش از آن بر می‌گردد. در فرانسه از آن به عنوان لیمبرین ''Lambarène'' به عنوان محرک مورد استفاده قرار گرفت. همچنین، [[سیا|سازمان اطلاعات مرکزی]] ایالات متحده (CIA) اثرات ایبوگائین را در دهه ۱۹۵۰ مورد مطالعه قرار داده‌است.<ref>{{Cite book|last=Alper|first=Kenneth R.|editor-last=Alper|editor-first=Kenneth R.|editor2-last=Glick|editor2-first=Stanley D.|title=Ibogaine: proceedings from the first international conference|date=2001|publisher=Academic|isbn=978-0-12-053206-3|pages=2–33|chapter=Chapter 1: Ibogaine: A Review|series=The Alkaloids|volume=56}}</ref>

ایبوگائین یک [[ایندول آلکالوئید]] است که توسط استخراج از گیاه ایبوگا یا نیمه سنتز از [[وکانژین]] ترکیبی مواد اولیه،<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=4W-GUEHDgFw Chris Jenks: Extracting Ibogaine] Chris Jenks tells about the findings of his Extraction Studies.</ref><ref>[http://www.puzzlepiece.org/ibogaine/literature/iboga_extraction_manual.pdf Iboga Extraction Manual] Compiled 2009 by Dr. Chris Jenks.</ref> دیگر آلکالوئیدهای گیاهی به دست می‌آید. [[سنتز جامع|سنتز کامل]] ایبوگائین در سال ۱۹۵۶ انجام شد.<ref>{{Cite patent}}</ref> توضیح ساختاری توسط [[بلورشناسی پرتو ایکس|کریستالوگرافی اشعه ایکس]] در سال ۱۹۶۰ تکمیل شد.<ref>{{Cite journal|last=Soriano-García|first=M.|last2=Walls|first2=F.|last3=Rodríguez|first3=A.|last4=López Celis|first4=I.|year=1988|title=Crystal and molecular structure of ibogamine: An alkaloid from ''Stemmadenia galeottiana''|journal=Journal of Crystallographic and Spectroscopic Research|volume=18|issue=2|pages=197–206|doi=10.1007/BF01181911|pmc=|pmid=}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Arai|first=G.|last2=Coppola|first2=J.|last3=Jeffrey|first3=G. A.|year=1960|title=The structure of ibogaine|journal=Acta Crystallographica|volume=13|issue=7|pages=553–564|doi=10.1107/S0365110X60001369|pmc=|pmid=}}</ref> {{TOC limit|3}}

== اثرات روانشناختی ==
''ایبوگائین'' از ریشه ''Tabernanthe Iboga''، گیاه شناخته شده با اثرات [[روان‌گردان]] در کاربران آن، شناخته می‌شود.<ref>{{Cite book|title=A CONTEMPORARY HISTORY OF IBOGAINE IN THE UNITED STATES AND EUROPE|last=Alper, Kenneth R.|last2=Beal, Dana|last3=Kaplan, Charles D.|page=256|url=http://www.ibogaine.desk.nl/ch14.pdf|year=2001|publisher=Academic Press}}</ref> تأثیر ایبوگائین دارای دو مرحله است، مرحله اول فاز رؤیایی شدن به عنوان یونیزوژن، با اشاره به ماهیت اثرات رؤیای [[روان‌گردان|روانگردان]]، به مدت ۴ تا ۶ ساعت. فاز دوم، فاز درونوزی، مسئول اثرات روان درمانی است؛ که باعث ترس و احساسات منفی می‌شود. ایبوگائین یک حالت تغییر یافته از آگاهی را به وجود می‌آورد که یادآور رؤیایی است، در حالی که فرد کاملاً آگاه است می‌تواند خاطرات، تجربیات زندگی و مسائل مربوط به تروما را پردازش کند.<ref name="clinicalmanagement">{{Cite book|title=Practical Skills and Clinical Management of Alcoholism & Drug Addiction|last=Obembe, Samuel|page=88|url=http://www.sciencedirect.com/science/book/9780123985187|accessdate=6 September 2012|isbn=978-0-12-398518-7|year=2012|publisher=Elsevier}}</ref>

== استفاده می‌کند ==
[[پرونده:Tabernanthe_iboga_bark_powder.jpg|بندانگشتی| پوست ''پودر شده تبرنارته ایبوگا'' که حاوی ایبوگائین است.]]

=== پزشکی ===
ایبوگائین در حال حاضر برای استفاده‌های پزشکی مورد تأیید نیست.<ref name="Koe2015">{{Cite journal|last=Koenig|first=X|last2=Hilber|first2=K|date=29 January 2015|title=The anti-addiction drug ibogaine and the heart: a delicate relation.|journal=Molecules (Basel, Switzerland)|volume=20|issue=2|pages=2208–28|doi=10.3390/molecules20022208|pmc=4382526|pmid=25642835}}</ref> مطالعات بالینی بر روی ایبوگائین برای درمان اعتیاد به مواد مخدر در اوایل دهه ۱۹۹۰ شروع شد، اما نگرانی در مورد اثرات بد روی قلب منجر به خاتمه این مطالعات شد.<ref name="Brown2013">{{Cite journal|last=Brown|first=Thomas|date=March 2013|title=Ibogaine in the treatment of substance dependence|journal=Current Drug Abuse Reviews|volume=6|issue=1|pages=3–16|doi=10.2174/15672050113109990001|pmid=23627782}}</ref> در حال حاضر اطلاعات کافی برای اثبات اینکه آیا برای درمان اعتیاد مفید است، وجود ندارد. با این وجود، برخی از کلینیک‌های ترک برای این منظور، ایبوگائین را تجویز می‌کنند، به این معنی که «آزمایش گسترده و بدون کنترل» انجام می‌شود.<ref name="Vastag2005">{{Cite journal|last=Vastag|first=B|date=15 April 2005|title=Addiction research. Ibogaine therapy: a 'vast, uncontrolled experiment'|journal=Science|volume=308|issue=5720|pages=345–346|doi=10.1126/science.308.5720.345|pmid=15831735|access-date=}}</ref> آزمایشات بالینی ایبوگائین برای درمان اعتیاد به [[الکلیسم|الکل،]] در حال حاضر در کشور برزیل ادامه دارد.<ref name="ClinicalTrials.gov">{{Cite web|url=http://clinicaltrials.gov/ct2/show/study/NCT03380728|title=Ibogaine in the Treatment of Alcoholism: a Randomized, Double-blind, Placebo-controlled, Escalating-dose, Phase 2 Trial|website=clinicaltrials.gov}}</ref>

=== دینی ===
در مراسم مذهبی بوتی‌ها، پوست ریشه گیاه را بصورت پودر شده در مقادیر زیادی مصرف می‌کنند تا اثرات شدید روانگردانی و روانشناختی ایجاد کند.<ref name="pmid 11942686">{{Cite journal|last=Jenks|first=C.|year=2002|title=Extraction Studies of Tabernanthe Iboga and Voacanga Africana|journal=Natural Product Letters|volume=16|issue=1|pages=71–76|doi=10.1080/1057563029001/4881|pmc=|pmid=11942686}}</ref>

== اثرات جانبی ==
=== فوری ===
یکی از اولین اثرات قابل توجه در مصرف دوز زیاد ایبوگائین [[آتاکسی]] می‌باشد، مشکل در هماهنگ‌کردن حرکت عضلانی است که باعث می‌شود فرد نتواند به تنهایی بایستد یا راه برود. [[خشکی دهان]]، [[تهوع]] و استفراغ از دیگر عوارض آن است. این علائم ممکن است در برخی موارد از ۴ تا ۲۴ ساعت طول بکشد. برای جلوگیری از تهوع و استفراغ، ایبوگائین گاهی اوقات به شکل [[تنقیه]] تجویز می‌شود.

=== قلبی عروقی ===
دوزهای درمانی ایبوگائین باعث ایجاد [[سندرم کیوتی]] طولانی مدت می‌شود، ظاهراً با مسدود کردن کانال‌های پتاسیم hERG در قلب این مشکل ایجاد می‌شود.<ref name="Koe2015">{{Cite journal|last=Koenig|first=X|last2=Hilber|first2=K|date=29 January 2015|title=The anti-addiction drug ibogaine and the heart: a delicate relation.|journal=Molecules (Basel, Switzerland)|volume=20|issue=2|pages=2208–28|doi=10.3390/molecules20022208|pmc=4382526|pmid=25642835}}</ref><ref name=":3">{{Cite journal|last=Alper|first=Kenneth|last2=Bai|first2=Rong|last3=Liu|first3=Nian|last4=Fowler|first4=Steven J.|last5=Huang|first5=Xi-Ping|last6=Priori|first6=Silvia G.|last7=Ruan|first7=Yanfei|date=1 January 2016|title=hERG Blockade by Iboga Alkaloids|journal=Cardiovascular Toxicology|language=en|volume=16|issue=1|pages=14–22|doi=10.1007/s12012-015-9311-5|issn=1530-7905|pmid=25636206}}</ref>

=== عصبی ===
تحقیقات آزمایشگاه مارک مولیور در دانشگاه جان هاپکینز نشان دهنده انحطاط [[یاخته پورکینیه]] مغزی است که در موش‌های صحرایی که میزان قابل توجهی از ایبوگائین مصرف گرفته‌اند دیده می‌شود که در مقایسه با آنهایی که برای مطالعه خودآزمایی بدون مصرف ایبوگائین نگهداری شده‌اند مشهود است.<ref>{{Cite journal|last=O'Hearn|first=E.|last2=Molliver|first2=M. E.|date=1 July 1993|title=Degeneration of Purkinje cells in parasagittal zones of the cerebellar vermis after treatment with ibogaine or harmaline|journal=Neuroscience|volume=55|issue=2|pages=303–310|doi=10.1016/0306-4522(93)90500-f|issn=0306-4522|pmid=8377927}}</ref> البته، تحقیقات صورت گرفته بعدی هیچ نشانی از اثرات عصبی در میمونها<ref name=":1">{{Cite journal|last=Mash|first=D. C.|last2=Kovera|first2=C. A.|last3=Buck|first3=B. E.|last4=Norenberg|first4=M. D.|last5=Shapshak|first5=P.|last6=Hearn|first6=W. L.|last7=Sanchez-Ramos|first7=J.|date=30 May 1998|title=Medication development of ibogaine as a pharmacotherapy for drug dependence|journal=Annals of the New York Academy of Sciences|volume=844|pages=274–292|doi=10.1111/j.1749-6632.1998.tb08242.x|issn=0077-8923|pmid=9668685}}</ref> یا موشها<ref>{{Cite journal|last=Scallet|first=A. C.|last2=Ye|first2=X.|last3=Rountree|first3=R.|last4=Nony|first4=P.|last5=Ali|first5=S. F.|date=31 October 1996|title=Ibogaine produces neurodegeneration in rat, but not mouse, cerebellum. Neurohistological biomarkers of Purkinje cell loss|journal=Annals of the New York Academy of Sciences|volume=801|pages=217–226|doi=10.1111/j.1749-6632.1996.tb17444.x|issn=0077-8923|pmid=8959036}}</ref> در دوزهای تولیدکننده انسداد مخچه مشابه مورد موشهای قبلی ایجاد نکرد و نتیجه‌گیری شده‌است که انحطاط [[یاخته پورکینیه]] مغزی ممکن است یک پدیده محدود به یک گونه خاص باشد.<ref>{{Cite journal|last=Bowen|first=WD|date=2001|title=Sigma receptors and iboga alkaloids.|url=|journal=The Alkaloids. Chemistry and Biology|volume=56|pages=173–191|doi=10.1016/S0099-9598(01)56013-7|isbn=978-0-12-469556-6}}</ref> شایان ذکر است [[سازمان غذا و دارو (آمریکا)]] FDA از تحقیقات مولیور در فاز ۱ که در آن ایبوگائین روی انسان در سال ۱۹۹۳ آزمایش شده بود آگاهی داشت.<ref name=":2">{{Cite book|last=Alper, Kenneth R.|last2=Glick, Stanley D.|title=The alkaloids: chemistry and biology|publisher=Academic|location=San Diego|year=2001|pages=1–38|isbn=978-0-12-469556-6|volume=56|chapter=Ibogaine: A Review|chapterurl=http://ibogaine.org/ch01.pdf|deadurl=bot: unknown|archiveurl=https://web.archive.org/web/20070927225940/http://ibogaine.org/ch01.pdf|archivedate=27 September 2007}}</ref> معاینه نوروپاتولوژی هیچ شواهدی از تغییرات دژنراتیو در خانمی که چهار دوز جداگانه ایبوگائین بین ۱۰ تا 30 mg / kg در طی یک دوره ۱۵ ماهه قبل از مرگش (به علت ترومبوز شرطی مزانترال با آنفارکتوس کولون کوچک) ۲۵ روز پس از آخرین مصرف ایبوگائین نشان نداده‌است.<ref name=":1"/> در تمام مرگ و میرهایی که افراد به‌طور موقت ایبوگائین مصرف می‌نموده هیچ شواهدی از سندرم عصبی دیده نشده‌است.<ref name=":4">{{Cite journal|last=Alper|first=Kenneth R.|last2=Stajić|first2=Marina|last3=Gill|first3=James R.|date=1 March 2012|title=Fatalities Temporally Associated with the Ingestion of Ibogaine|journal=Journal of Forensic Sciences|language=en|volume=57|issue=2|pages=398–412|doi=10.1111/j.1556-4029.2011.02008.x|issn=1556-4029|pmid=22268458}}</ref>

== فعل و انفعالات ==
تداخلات جانبی بین مصرف ایبوگائین با داروهای روانپزشکی ممکن است رخ دهد. بعضی از مطالعات همچنین امکان بروز نارسایی قلبی را نشان می‌دهد.<ref name=":3">{{Cite journal|last=Alper|first=Kenneth|last2=Bai|first2=Rong|last3=Liu|first3=Nian|last4=Fowler|first4=Steven J.|last5=Huang|first5=Xi-Ping|last6=Priori|first6=Silvia G.|last7=Ruan|first7=Yanfei|date=1 January 2016|title=hERG Blockade by Iboga Alkaloids|journal=Cardiovascular Toxicology|language=en|volume=16|issue=1|pages=14–22|doi=10.1007/s12012-015-9311-5|issn=1530-7905|pmid=25636206}}</ref><ref name="Koe2015">{{Cite journal|last=Koenig|first=X|last2=Hilber|first2=K|date=29 January 2015|title=The anti-addiction drug ibogaine and the heart: a delicate relation.|journal=Molecules (Basel, Switzerland)|volume=20|issue=2|pages=2208–28|doi=10.3390/molecules20022208|pmc=4382526|pmid=25642835}}</ref><ref name=":4">{{Cite journal|last=Alper|first=Kenneth R.|last2=Stajić|first2=Marina|last3=Gill|first3=James R.|date=1 March 2012|title=Fatalities Temporally Associated with the Ingestion of Ibogaine|journal=Journal of Forensic Sciences|language=en|volume=57|issue=2|pages=398–412|doi=10.1111/j.1556-4029.2011.02008.x|issn=1556-4029|pmid=22268458}}</ref>

از آنجایی که ایبوگائین یکی از داروهایی است که بخشی از آن توسط [[سیتوکروم پی ۴۵۰]] متابولیزه می‌شود، باید از مصرف همزبان با خواکی‌هایی که توسط سی‌پی ۴۵۰ متابولیزه می‌شوند خودداری نمود مانند موادی که حاوی [[برگاموتین]]، هستند مانند آب گریپ فروت، و روغن آن.<ref>{{Cite web|url=http://www.mayoclinic.com/health/food-and-nutrition/AN00413|title=Grapefruit juice: Beware of dangerous medication interactions|accessdate=10 September 2010}}</ref>

== فارماکولوژی ==
=== فارماکودینامیک ===
{| class="wikitable floatright"
|+ ایبوگائین (و متابولیت)<ref name="pmid 11705115">{{Cite book|title=Mechanisms of action of ibogaine: relevance to putative therapeutic effects and development of a safer iboga alkaloid congener|work=Alkaloids Chem Biol.|pmid=11705115|url=http://www.ibogaine.desk.nl/ch02.pdf|year=2001|volume=56|pages=39–53|doi=10.1016/S0099-9598(01)56006-X|series=The Alkaloids: Chemistry and Biology|isbn=978-0-12-469556-6}}</ref><ref name="pmid 26807959">{{Cite journal|vauthors=Litjens RP, Brunt TM|year=2016|title=How toxic is ibogaine?|url=|journal=Clin Toxicol|volume=54|issue=4|pages=297–302|doi=10.3109/15563650.2016.1138226|pmid=26807959}}</ref>
! scope="col" | سایت
! ایبوگائین
! Noribogaine
|-
! scope="row" | {{پیوند کوته‌نوشت|MOR|μ-Opioid receptor}}
| ۲٬۰۰۰–۱۰۰٬۰۰۰
| ۷۰۰–۳۰۰۰
|-
! scope="row" | {{پیوند کوته‌نوشت|DOR|δ-Opioid receptor}}
|> ۱۰۰٬۰۰۰
| ۵٬۰۰۰–۲۵٬۰۰۰
|-
! scope="row" | {{پیوند کوته‌نوشت|KOR|κ-Opioid receptor}}
| ۲۰۰۰–۴۰۰۰
| ۶۰۰–۱۰۰۰
|-
! scope="row" | 5-HT <nowiki><sub id="mwbg">2A</sub></nowiki>
| ۱۶٬۰۰۰
|> ۱۰۰٬۰۰۰
|-
! scope="row" | 5-HT <nowiki><sub id="mwdA">2C</sub></nowiki>
|> ۱۰٬۰۰۰
|> ۱۰٬۰۰۰
|-
! scope="row" | 5-HT <nowiki><sub id="mweg">3</sub></nowiki>
| ۲۶۰۰
|> ۱۰۰٬۰۰۰
|-
! scope="row" | σ <nowiki><sub id="mwgA">1</sub></nowiki>
| ۲٬۵۰۰–۹٬۰۰۰
| ۱۱٬۰۰۰–۱۵٬۰۰۰
|-
! scope="row" | σ <nowiki><sub id="mwhg">2</sub></nowiki>
| ۹۰–۴۰۰
| ۵۰۰۰–۱۹۰۰۰
|-
! scope="row" | {{پیوند کوته‌نوشت|NMDA|N-Methyl-D-aspartate receptor}}
| ۱٬۰۰۰–۳٬۰۰۰
| ۶٬۰۰۰–۱۵٬۰۰۰
|-
! scope="row" | {{پیوند کوته‌نوشت|nACh|Nicotinic acetylcholine receptor}}
| ۲۰
| ۱٬۵۰۰
|-
! scope="row" | {{پیوند کوته‌نوشت|SERT|Serotonin transporter}}
| ۵۰۰
| ۴۰
|-
! scope="row" | {{پیوند کوته‌نوشت|DAT|Dopamine transporter}}
| ۲۰۰۰
| ۲۰۰۰
|- class="sortbottom"
| colspan="3" | کوچکتر ارزش، مقادیر K <sub>i</sub> (nM) هستند.{{سخ}}بیشتر مواد مخدر به سایت متصل می‌شود.
|}
































ایبوگائین به‌طور همزمان بر روی بسیاری از سیستم‌های [[پیام‌رسان عصبی]] تأثیر می‌گذارد.<ref>{{Cite book|last=Popik, P.|last2=Skolnick, P.|year=1998|title=Pharmacology of Ibogaine and Ibogaine-Related Alkaloids|url=http://www.ibogaine.desk.nl/alkaloids.html|work=The Alkaloids|volume=52|pages=197–231|publisher=Academic Press|editor-last=G.A. Cordell|doi=10.1016/s0099-9598(08)60027-9|deadurl=yes|archiveurl=https://archive.is/20120526225220/http://www.ibogaine.desk.nl/alkaloids.html|archivedate=26 May 2012|series=The Alkaloids: Chemistry and Biology|isbn=978-0-12-469552-8}}</ref><ref name=":2">{{Cite book|last=Alper, Kenneth R.|last2=Glick, Stanley D.|title=The alkaloids: chemistry and biology|publisher=Academic|location=San Diego|year=2001|pages=1–38|isbn=978-0-12-469556-6|volume=56|chapter=Ibogaine: A Review|chapterurl=http://ibogaine.org/ch01.pdf|deadurl=bot: unknown|archiveurl=https://web.archive.org/web/20070927225940/http://ibogaine.org/ch01.pdf|archivedate=27 September 2007}}</ref>

نوروبوگین از بازدارنده جذب سروتونین قوی‌تر است؛ و به عنوان یک آگونیست گیرنده کروماتین متوسط<ref name="Noribogaine is a G-protein biased κ-opioid receptor agonist">{{Cite journal|last=Maillet|first=Emeline L.|last2=Milon|first2=Nicolas|last3=Heghinian|first3=Mari D.|last4=Fishback|first4=James|last5=Schürer|first5=Stephan C.|last6=Garamszegi|first6=Nandor|last7=Mash|first7=Deborah C.|date=21 August 2015|title=Noribogaine is a G-protein biased κ-opioid receptor agonist|journal=Neuropharmacology|volume=99|issue=December 2015|pages=675–88|doi=10.1016/j.neuropharm.2015.08.032|pmid=26302653}}</ref> و آگونیست گیرنده μ-opioid ضعیف<ref>Noribogaine is a G-protein biased κ-opioid receptor agonist.
Maillet EL, Milon N, Heghinian MD, Fishback J, Schürer SC, Garamszegi N, Mash DC.
Neuropharmacology |date=December 2015 |99:675-88. {{DOI|10.1016/j.neuropharm.2015.08.032}}. Epub 2015 Aug 21.
{{PMID|26302653}}</ref> یا آگونیست جزئی ضعیفتر عمل می‌کند.<ref name="pmid 24204784">{{Cite journal|vauthors=Antonio T, Childers SR, Rothman RB, etal|year=2013|title=Effect of Iboga alkaloids on µ-opioid receptor-coupled G protein activation|journal=PLoS ONE|volume=8|issue=10|pages=e77262|doi=10.1371/journal.pone.0077262|pmc=3818563|pmid=24204784}}</ref> احتمالاً ممکن است اثر ایبوگائین در گیرنده اپوئیدی کاپا، به‌طور قابل توجهی به اثرات روان شناختی نسبت به مصرف ایبوگائین کمک کند؛ [[سالویا دیوینوروم]]، یکی دیگر از گیاهان حاوی [[سالوینورین|سلولورین A]] شیمیایی است که یک گونه دارای آگونیست [[سالوینورین|اکپوئیدی]] کاپا بسیار انتخابی است. در آزمایشهای انجام شده روی یک گونه موش درمورد اثرات ذهنی، نوروبوگین درجه بالاتری در مقایسه با ایبوگائین از خود نشان داد.<ref>{{Cite journal|vauthors=Zubaran C, Shoaib M, Stolerman IP, Pablo J, Mash DC|date=July 1999|title=Noribogaine generalization to the ibogaine stimulus: correlation with noribogaine concentration in rat brain|url=http://www.nature.com/npp/journal/v21/n1/abs/1395327a.html|journal=Neuropsychopharmacology|volume=21|issue=1|pages=119–26|doi=10.1016/S0893-133X(99)00003-2|pmid=10379526}}</ref>

=== فارماکوکینتیک ===
ایبوگائین در بدن انسان توسط [[سیتوکروم پی ۴۵۰]] 2D6 به نوریبوگایین (در حقیقت، O-desmethylibogaine یا 12-hydroxyibogamine) متابولیزه می‌شود. ایبوگائین و نوروبوگین [[نیمه‌عمر (داروشناسی)]] حدود دو ساعته در موش صحرایی دارند،<ref>{{Cite journal|vauthors=Baumann MH, Rothman RB, Pablo JP, Mash DC|year=2001|title=In vivo neurobiological effects of ibogaine and its O-desmethyl metabolite, 12-hydroxyibogamine (noribogaine), in rats|url=http://jpet.aspetjournals.org/cgi/content/full/297/2/531|journal=J. Pharmacol. Exp. Ther.|volume=297|issue=2|pages=531–9|pmid=11303040}}</ref> هرچند نیمه عمر نوروبوگین کمی طولانی‌تر از ترکیب اصلی آن است. همچنین مشاهده شده که ایبوگائین به صورت چربی ذخیره شود و به نوریبوگایین متابولیزه می‌شود.<ref>{{Cite journal|vauthors=Hough LB, Bagal AA, Glick SD|year=2000|title=Pharmacokinetic characterization of the indole alkaloid ibogaine in rats|url=http://journals.prous.com/journals/servlet/xmlxsl/pk_journals.xml_summaryn_pr?p_JournalId=6&p_RefId=796066|journal=Methods Find Exp Clin Pharmacol|volume=22|issue=2|pages=77–81|doi=10.1358/mf.2000.22.2.796066|pmid=10849889}}</ref> پس از مصرف ایبوگائین در انسان، نوروبوگین سطح پلاسمایی بالاتری نسبت به ایبوگائین از خود نشان می‌دهد و برای مدت طولانی‌تری از ایبوگائین قابل تشخیص است.<ref>{{Cite journal|last=Mash, D. C. , Kovera, C. A. , Pablo, J. , Tyndale, R. F. , Ervin, F. D. , Williams, I. C. , Singleton, E. G. , Mayor, M. .|date=2000|title=Ibogaine: complex pharmacokinetics, concerns for safety, and preliminary efficacy measures.|journal=Ann N Y Acad Sci|volume=914|pages=394–401|citeseerx=10.1.1.598.8242|doi=10.1111/j.1749-6632.2000.tb05213.x|pmid=11085338}}</ref>

== ساختار شیمیایی ==
[[پرونده:Tryptamine_structure.png|بندانگشتی| ساختار کلی تریپتامین‌ها.]]
ایبوگائین یک [[تریپتامین]] است. دو مرکز جداگانه [[دست‌سانی (شیمی)|کریال (]][[دست‌سانی (شیمی)]]) دارد، به این معنی است که چهار استئوزایمر مختلف از ایبوگائین وجود دارد. تشخیص این چهار ایزومر از هم دشوار است.<ref>{{Cite book|year=1997|last=Shulgin|last2=Shulgin|first=Alexander|first2=Ann|title=TiHKAL|page=487}}</ref>

=== سنتز ===
هیدروکلراید کریستال ایبوگائین معمولاً توسط سنتز نیمه کاره از [[وکانژین]] در آزمایشگاه‌های تجاری تولید می‌شود.<ref name="pmid 11942686">{{Cite journal|last=Jenks|first=C.|year=2002|title=Extraction Studies of Tabernanthe Iboga and Voacanga Africana|journal=Natural Product Letters|volume=16|issue=1|pages=71–76|doi=10.1080/1057563029001/4881|pmc=|pmid=11942686}}</ref><ref>{{Cite web|title=Voacanga Extraction Manual: Phase 4: Production and Purification of Ibogaine|url=http://puzzlepiece.org/ibogaine/literature/voacanga_extraction_manual_phase_4.pdf|website=www.puzzlepiece.org|accessdate=4 December 2015}}</ref>

=== مشتقات ===
مشتق مصنوعی از ایبوگائین، 18-methoxycoronaridine (18-MC)، یک آنتاگونیست انتخابی α۳β۴ است که به‌طور مشترک توسط متخصص مغز و اعصاب استنلی دی گلیک Stanley D. Glick (آلبانیایی) و شیمیدان مارتین ای کونه Martin E. Kuene (ورمونتی) توسعه یافته‌است.<ref>{{Cite journal|last=Pace CJ|last2=Glick SD|last3=Maisonneuve IM|last4=He|first4=Li-Wen|last5=Jokiel|first5=Patrick A.|last6=Kuehne|first6=Martin E.|last7=Fleck|first7=Mark W.|year=2004|title=Novel iboga alkaloid congeners block nicotinic receptors and reduce drug self-administration|journal=Eur. J. Pharmacol.|volume=492|issue=2–3|pages=159–67|doi=10.1016/j.ejphar.2004.03.062|pmid=15178360}}</ref> این کشف در ادامه تحقیقات قدیمی‌تر بر روی دیگر ترکیب طبیعی از ایبوگائین مانند coronaridine و [[وکانژین]] بود که نشان داد این ترکیبات همچنان خواص ضد اعتیادی دارند.<ref>{{Cite journal|last=Glick SD|last2=Kuehne ME|last3=Raucci J|last4=Wilson|first4=T.E.|last5=Larson|first5=D.|last6=Keller|first6=R.W.|last7=Carlson|first7=J.N.|year=1994|title=Effects of iboga alkaloids on morphine and cocaine self-administration in rats: relationship to tremorigenic effects and to effects on dopamine release in nucleus accumbens and striatum|journal=Brain Res.|volume=657|issue=1–2|pages=14–22|doi=10.1016/0006-8993(94)90948-2|pmid=7820611}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Tsing Hua|date=28 January 2006|title=Antiaddictive indole alkaloids in Ervatamia yunnanensis and their bioactivity|url=http://www.shvoong.com/medicine-and-health/1611478-antiaddictive-indole-alkaloids-ervatamia-yunnanensis/|publisher=Academic Journal of Second Military Medical University|access-date=15 August 2012}}</ref>

== طبیعت ==
ایبوگائین به‌طور طبیعی در پوست ریشه ایبوژ وجود دارد و همچنین در عصاره آلکالوئیدهای گیاه ''تبرنارته ایبوگ'' ''موجود'' است که شامل تمام آلکالوئیدهای دیگر ایبوگا می‌باشد و در نتیجه نیمی از آن به عنوان هیدروکلراید ایبوگائین استاندارد وجود دارد.<ref name="pmid 11942686">{{Cite journal|last=Jenks|first=C.|year=2002|title=Extraction Studies of Tabernanthe Iboga and Voacanga Africana|journal=Natural Product Letters|volume=16|issue=1|pages=71–76|doi=10.1080/1057563029001/4881|pmc=|pmid=11942686}}</ref>


== تاریخچه ==
== تاریخچه ==
استفاده از ایبوگا در مراسم مذهبی آفریقایی، نخستین بار توسط مهاجران فرانسوی و بلژیکی در قرن نوزدهم گزارش شده‌است. اولین توصیف گیاهی از گیاه ''تبرناته ایبوگا'' در سال ۱۸۸۹ نگاشته شد. ''ایبوگائین'' اولین بار در سال ۱۹۰۱ به شکل نمونه‌های ''تی. ایبوگا'' توسط دیوفسکی و لاندرین<ref>{{Cite journal|last=Dybowski, J.|last2=Landrin, E.|year=1901|title=PLANT CHEMISTRY. Concerning Iboga, its excitement-producing properties, its composition, and the new alkaloid it contains, ibogaine|url=http://www.ibogaine.desk.nl/dybowski.html|journal=C. R. Acad. Sci.|volume=133|page=748}}</ref> همچنین به‌طور جداگانه توسط هالر و هکلل در همان سال از [[گابن]] به اروپا منتقل شد. اولین روش سنتز کامل ایبوگائین توسط جی. بوجی در سال ۱۹۶۶ انجام شد.<ref>{{Cite journal|last=Büchi, G.|last2=Coffen, D.L.|last3=Kocsis, Karoly|last4=Sonnet, P.E.|last5=Ziegler, Frederick E.|year=1966|title=The Total Synthesis of Iboga Alkaloids|journal=J. Am. Chem. Soc.|volume=88|issue=13|pages=3099–3109|doi=10.1021/ja00965a039}}</ref> از آن پس تا کنون چندین روش سنتز دیگر ابداع شده‌است.<ref>{{Cite thesis}}</ref>
صمع درخت گرمسیری است به نام تابِمانته ایبوگا که در سال ۱۹۰۱ میلادی در فرانسه و در یک مرکز سری تحقیقاتی یک داروی انقلابی در صنعت داروسازی آغاز شد در طول ۶۵ سال بعد یک داروی روانگردان به نام «ایبوگین» (ibogaine) ساخته شد. هرچند منظور اولیه ساخت یک داروی توهم زا بود که انسان را به یک سفر روحانی ببرد اما در نهایت منجر به تولید و استفاده از میزان کنترل شده برای درمان عوارض ناشی از ترک هروئین شد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ایبوگین؛ ماده روانگردان و توهم‌زایی که برای کنترل ذهن و درمان اعتیاد به هرویین استفاده می‌شد|نشانی=https://rooziato.com/1397153560/روانگردان/|وبگاه=روزیاتو|بازبینی=2019-05-31|نویسنده=|کد زبان=}}</ref>


از دهه ۱۹۳۰ تا دهه ۱۹۶۰، ایبوگائین در فرانسه به عنوان لیمبرین - Lambarène، عصاره گیاه ''تبرناته مانی'' ''فروخته شده‌است'' و به عنوان یک محرک روحی و فیزیکی ارتقا یافته. این دارو در بین بعضی از ورزشکاران پس از جنگ جهانی دوم از محبوبیت برخوردار بود. لیمبرین در سال ۱۹۶۶ از بازار جمع‌آوری شد، از آن پس فروش محصولات حاوی ایبوگائین در فرانسه غیرقانونی اعلام شده‌است.<ref>[http://www.erowid.org/chemicals/ibogaine/ibogaine_article3.shtml Ibogaine: A Novel Anti-Addictive Compound – A Comprehensive Literature Review] Jonathan Freedlander, University of Maryland Baltimore County, Journal of Drug Education and Awareness, 2003; 1:79–98.</ref>
[[پرونده:Tabernanthe iboga bark powder.jpg|بندانگشتی|شکل ماده تولید شده]]


در اواخر دهه ۱۹۶۰ [[مجمع جهانی بهداشت]] «آن را جزء موادی که احتمالاً باعث وابستگی یا مخل سلامت انسان است،» دسته‌بندی کرد، [[سازمان غذا و دارو (آمریکا)]] (FDA) آنرا در طبقه‌بندی I قرار داد و [[کمیته بین‌المللی المپیک]] آن را به عنوان یک عامل احتمالی دوپینگ ممنوع اعلام کرد.<ref>[http://iceers.org/docs/science/iboga/ICEERS2012_Ibogaine_literature_compilation.pdf Ibogaine – Scientific Literature Overview] The International Center for Ethnobotanical Education, Research & Service (ICEERS) 2012</ref>
== ترک اعتیاد ==
یکی از مشکلات ترک اعتیاد به هروئین وابستگی بیولوژیکی به هروئین می‌باشد و روند سم زدایی دردناک و ناراحت‌کننده می‌باشد و این روند بسیار طولانی و سخت است اما محققان انجمن مطالعات روانی ایالات متحده آمریکا دریافتند که می‌توان از ایبوگین برای درمان عوارض و نهایتاً ترک هروئین استفاده نمود.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=روزنامه آفتاب یزد - گفتگوی آفتاب یزد با اولین درمانگر اعتیاد در ایران به روش سایکدلیک|نشانی=http://aftabeyazd.ir/news.php?id=25628|وبگاه=aftabeyazd.ir|بازبینی=2019-05-31}}</ref>


گزارش‌های خنده داری دربارهٔ اثرات ایبوگائین در اوایل دهه ۱۹۶۰ منتشر شد.<ref name="Alper">{{Cite journal|last=Alper, K.R.|last2=Lotsof, H.S.|last3=Frenken, G.M.|last4=Luciano, D.J.|last5=Bastiaans, J.|year=1999|title=Treatment of Acute Opioid Withdrawal with Ibogaine|url=http://www.ibogaine.desk.nl/p234_s.pdf|dead-url=yes|journal=The American Journal on Addictions|volume=8|issue=3|pages=234–42|doi=10.1080/105504999305848|pmid=10506904|archive-url=https://web.archive.org/web/20020126202626/http://www.ibogaine.desk.nl/p234_s.pdf|archive-date=26 January 2002|access-date=16 June 2009}}</ref> خواص ضد اعتیادآوری آن به‌طور تصادفی توسط هوارد لتسف در سال ۱۹۶۲، در سن ۱۹ سالگی کشف شد، زمانی که او و پنج دوستش - همگی معتاد هروئین بودند - با مصرف ایبوگائین شاهدکاهش علاقه ذهنی خود به هروئین و [[علائم ترک مواد مخدر]] در آنها پدیدار شد.<ref>{{Cite news|title=Howard Lotsof Dies at 66; Saw Drug Cure in a Plant|url=https://www.nytimes.com/2010/02/17/us/17lotsof.html|work=The New York Times|date=17 February 2010|accessdate=11 June 2015|issn=0362-4331|first=Dennis|last=Hevesi}}</ref> مشاهدات عینی بیشتر لتسف را متقاعد به مفید بودن بالقوه ایبوگائین در درمان اعتیاد به مواد کرد. او با یک شرکت بلژیکی قرارداد ساخت ایبوگائین به صورت قرص را برای آزمایشات بالینی در هلند بست و گواهی ثبت اختراع ایالات متحده برای محصول را سال ۱۹۸۵ دریافت کرد. نتایج اولین اقدام تحقیقاتی او، یعنی بررسی شواهد توانایی ایبوگائین برای کاهش اثرات جنبی ترک مخدر در موش‌های صحرایی توسط دزول جیک ''و همکارانش'' در سال ۱۹۸۸ میلادی منتشر شد.<ref>{{Cite journal|vauthors=Dzoljic ED, Kaplan CD, Dzoljic MR|year=1988|title=Effect of ibogaine on naloxone-precipitated withdrawal syndrome in chronic morphine-dependent rats|journal=Arch Int Pharmacodyn Ther|volume=294|pages=64–70|pmid=3233054}}</ref> همچنین تأثیر آن در کاهش [[مرفین|مصرف]] خودسرانه [[مرفین|مورفین]] که توسط جلیک ''و همکاران'' در سال ۱۹۹۱ ''گزارش شده‌است.''<ref>{{Cite journal|vauthors=Glick SD, Rossman K, Steindorf S, Maisonneuve IM, Carlson JN|year=1991|title=Effects and aftereffects of ibogaine on morphine self-administration in rats|journal=Eur. J. Pharmacol.|volume=195|issue=3|pages=341–345|doi=10.1016/0014-2999(91)90474-5|pmid=1868880}}</ref> کاپندیجک ''و همکاران'' کاهش میزان وابستگی [[کوکائین|مصرف]] [[کوکائین]] در موش صحرایی را در سال ۱۹۹۳ منتشر نمودند<ref>{{Cite journal|vauthors=Cappendijk SL, Dzoljic MR|year=1993|title=Inhibitory effects of ibogaine on cocaine self-administration in rats|journal=European Journal of Pharmacology|volume=241|issue=2–3|pages=261–265|doi=10.1016/0014-2999(93)90212-Z|pmid=8243561}}</ref> و رضوانی کاهش وابستگی به الکل در سه سویه از موش‌های وابسته به الکل در سال ۱۹۹۵ منتشر کرد.<ref>{{Cite journal|vauthors=Rezvani A, Overstreet D, Lee Y|year=1995|title=Attenuation of alcohol intake by ibogaine in three strains of alcohol preferring rats|journal=Pharmacology Biochemistry and Behavior|volume=52|issue=3|pages=615–20|doi=10.1016/0091-3057(95)00152-M|pmid=8545483}}</ref>
== آزمایش انسانی ==
محققان انجمن مطالعات روانی ایالات متحده آمریکا با آزمایش بر روی ۳۰ داوطلب در کشور مکزیک که معتاد به هروئین بدوند با استفاده از دوزهای کم این دارو در طول چند هفته توانستند آثار ناشی از اعتیاد به هروئین را درمان کنند همچنین دریافتند که حتی با یک دوز این دارو امکان درمان کامل اعتیاد امکانپذیر است. در این روش دوز بالایی از این ماده تنها برای یک بار به بدن فرد معتاد وارد می‌شود و در مدت چند روز تمام آثار اعتیاد به ماده مخدر از بین می‌رود و شخص معتاد به هوشیاری کامل می‌رسد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=درمان اعتیاد با صمغ درختان گرمسیری|نشانی=https://www.irna.ir/news/80790196/درمان-اعتیاد-با-صمغ-درختان-گرمسیری|وبگاه=ایرنا|تاریخ=2013-08-27|بازبینی=2019-05-31|کد زبان=fa}}</ref>


با استفاده از نتیجه تحقیقات بدست آمده روی ایبوگائین، بعضی گروه‌ها به‌طور سیستماتیک با استفاده از روش‌های توسعه یافته و پرسنل پزشکی فعال شدند، در حالی که دیگران به شکل سعی و خطا و خطرناک را ایبوگائین استفاده می‌کردند. لتسف و همکارانش، متعهد به استفاده سنتی از ایبوگائین، بودند و روش درمان خود را بر پایه درمان رژیمی آماده می‌کردند. در سال ۱۹۹۲، اریک تئوب ایبوگائین را به ساحلی نزدیک ایالات متحده آورد، در آنجا او شروع به ارائه درمان و تبلیغ کرد.<ref>{{Cite web|title=A Home for Ibogaine in Barcelona|url=http://www.huffingtonpost.com/mary-clare-ditton/a-home-for-ibogaine-in-ba_b_56563.html|website=The Huffington Post|accessdate=11 June 2015}}</ref> در [[کاستاریکا]] لکس کوگان، یکی دیگر از طرفداران پیشرو، که به تاوب پیوسته بود تا سیستم خود را مدیریت کند. این دو نفر در چندین کشور در حال ایجاد درمانگاه‌های تحت نظارت سیستم پزشکی بودند.<ref>{{Cite web|title=Costa Rican Center a Leader in Alernative Ibogaine Therapy - Treatment Magazine|url=http://www.treatmentmagazine.com/newswires/307-costa-rican-center-a-leader-in-alernative-ibogaine-therapy.html|website=www.treatmentmagazine.com|accessdate=11 June 2015}}</ref>
== آثار مخرب ==
دوزهای بالای این ماده می‌تواند موجب تغییر شکل سلول‌های مغز شود. {{مدرک}}


در سال ۱۹۸۱ یک تولیدکننده اروپایی نامعلوم ۴۴ کیلوگرم عصاره ایبوگا تولید کرد لایسنس آن توسط کارل ولنتنبورگ خریداری شد، که آن را تحت نام «عصاره اندرا» توزیع کرد و در سال ۱۹۸۲ برای درمان معتادان به هروئین در کریستیانیا، دانمارک، یک روستای [[تصرف|کوهستانی]] که کمپ اعتیاد به مواد مخدر بود، مورد استفاده قرار گرفت.<ref>{{Cite book|chapterurl=http://www.ibogaine.org/history.html|chapter=A Contemporary History of Ibogaine in the United States and Europe|accessdate=15 August 2012|work=The Alkaloids|title=Ibogaine: Proceedings of the First International Conference|volume=56|last=Alper, Kenneth R.|last2=Beal, Dana|last3=Kaplan, Charles D.}}</ref> عصاره ایندرا برای فروش در اینترنت تا سال ۲۰۰۶، زمانی که وب سایت ایندرا ناپدید شد، در دسترس قرار داشت. محصولات مشابهی در حال حاضر در بعضی کشورها به عنوان "عصاره Indra" فروخته می‌شود، اما معلوم نیست که آیا هیچ‌کدام از آنها از لایسنس Waltenburg گرفته شده‌است یا خیر.<ref name="Kontrim06">{{Cite journal|last=Kontrimaviciūte V|last2=Mathieu O|last3=Mathieu-Daudé JC|last4=Vainauskas|first4=P|last5=Casper|first5=T|last6=Baccino|first6=E|last7=Bressolle|first7=FM|date=September 2006|title=Distribution of ibogaine and noribogaine in a man following a poisoning involving root bark of the ''Tabernanthe iboga'' shrub|url=http://openurl.ingenta.com/content/nlm?genre=article&issn=0146-4760&volume=30&issue=7&spage=434&aulast=Kontrimaviciūte|journal=J Anal Toxicol|volume=30|issue=7|pages=434–40|doi=10.1093/jat/30.7.434|pmid=16959135}}</ref><ref>{{Cite book|title=The Alkaloids: Chemistry and Physiology|last=Taylor WI|year=1965|chapter=The Iboga and Voacanga Alkaloids|pages=203, 207–208|chapterurl=http://www.puzzlepiece.org/ibogaine/literature/taylor1965.pdf}}</ref>
== نتیجه تحقیقات ترک اعتیاد ==

در سال‌های دهه ۱۹۹۰ تحقیقات وسیعی در مورد این ماده انجام شد و آزمایش‌های متعددی روی حیوانات با موفقیت صورت گرفت اما به دلیل محدودیت‌های قانونی در ایالات متحده، امکان انجام آزمایش روی انسان‌ها فراهم نشد و در نهایت، این تحقیقات متوقف شد؛ به همین علت گروه تحقیقاتی انجمن مطالعات روانی ایالات متحده برای انجام آزمایش روی داوطلبان، تحقیقات خود را در کشور مکزیک دنبال کردند؛ که در نهایت به دلیل عدم پشتیبانی مالی برای آزمایش‌های گرانقیمت اف دی ای FDA آمریکا هنوز مجوزی برای استفاده از این دارو در کشور آمریکا صادر نشده‌است.
مؤسسه ملی مواد مخدر (NIDA) در اوایل دهه ۱۹۹۰ مطالعات بالینی ایبوگائین را در ایالات متحده آغاز کرد اما این پروژه را در سال ۱۹۹۵ متوقف کرد.<ref>{{Cite journal|last=Doblin, Rick|title=A Non-Profit Approach to Developing Ibogaine into an FDA-Approved Medication|url=http://www.ibogaine.desk.nl/ibogaineresearch.ppt|format=ppt|access-date=16 August 2012}}</ref> در این مقاله که در سال ۱۹۹۹ توسط آلپر ''و همکاران'' منتشر شده ''است.'' داده‌ها نشان داد که اثربخشی ایبوگائین در کاهش واکنش‌های افیوئیدی در افراد وابسته به مواد مخدر.<ref>{{Cite journal|vauthors=Alper KR, Lotsof HS, Frenken GM, Luciano DJ, Bastiaans J|year=1999|title=Treatment of acute opioid withdrawal with ibogaine|url=http://www.ibogaine.desk.nl/p234_s.pdf|dead-url=yes|journal=Am J Addict|volume=8|issue=3|pages=234–42|doi=10.1080/105504999305848|pmid=10506904|archive-url=https://web.archive.org/web/20020126202626/http://www.ibogaine.desk.nl/p234_s.pdf|archive-date=2002-01-26}}</ref> در گروهی متشکل از ۳۳ بیمار که ۶ تا ۲۹ مورد درمان شدند با میزان mg / kg؛ ۲۵ ایبوگائین نشانه‌های درمان اعتیاد به مواد مخدر در ۲۴ تا ۷۲ ساعت پس از درمان نشان داده می‌شود، اما یک زن ۲۴ ساله که دوز بیشتری را دریافت می‌کند، فوت می‌کند. مش ''و دیگران''، در سال ۲۰۰۰ میلادی با استفاده از دوزهای پایین‌تر خوراکی (۱۰–۱۲ میلی‌گرم در کیلوگرم) در ۲۷ بیمار، متوجه شدند ۳۶ ساعت بعد از درمان تمایل معتادان به هروئین به‌طور قابل توجهی پایین‌تر از انواع درمان دیگر را نشان می‌دهد و گزارش خودکشی‌های نشان دهنده کاهش علائم افسردگی مبتنی بر کاهش کوکائین و مواد مخدر است. بسیاری از این اثرات در طی یک ماه پس از پایان درمان، ادامه دارد.<ref>{{Cite journal|last=Mash DC|last2=Kovera CA|last3=Pablo J|last4=Tyndale|first4=Rachel F.|last5=Ervin|first5=Frank D.|last6=Williams|first6=Izben C.|last7=Singleton|first7=Edward G.|last8=Mayor|first8=Manny|date=September 2000|title=Ibogaine: complex pharmacokinetics, concerns for safety, and preliminary efficacy measures|url=http://ibogaine.mindvox.com/Articles/Mash-01.pdf|journal=Ann. N. Y. Acad. Sci.|volume=914|pages=394–401|citeseerx=10.1.1.598.8242|doi=10.1111/j.1749-6632.2000.tb05213.x|pmid=11085338}}</ref>

=== وضعیت حقوقی ===
اتحاد جهانی درمان با ایبوگائین یک نقشه از وضعیت حقوقی ایبوگائین را در کشورهای مختلف جهان منتشر می‌کند.<ref>{{Cite news|url=https://www.ibogainealliance.org/ibogaine/law/|title=Ibogaine Legal Status|last=|first=|date=|work=The Global Ibogaine Therapy Alliance|accessdate=2017-09-26|language=en-US}}</ref>

==== برزیل ====
در تاریخ ۱۴ ژانویه ۲۰۱۶، ایبوگائین برای استفاده پزشکی در سائوپائولو، برزیل، قانونی شد و این قانون طی چند ماه به بقیه کشور گسترش یافت.<ref name="ibogainealliance.org">CONSELHO ESTADUAL DE POLÍTICAS SOBRE DROGAS [https://www.ibogainealliance.org/wp-content/uploads/2016/01/CONSELHO-ESTADUAL-DE-POLÍTICAS-SOBRE-DROGAS.pdf] Retrieved 14 January 2016</ref>

==== کانادا ====
ایبوگائین در کانادا در سال ۲۰۰۹ غیرقانونی بود.<ref>{{Cite web|last=Johnson|first=Gail|publisher=straight.com|date=2 January 2003|url=https://www.straight.com/article-116274/ibogaine-a-one-way-trip-to-sobriety-pot-head-says|title=Ibogaine: A one-way trip to sobriety, pot head says|accessdate=5 November 2009}}</ref><ref>{{Cite journal|year=1996|title=Controlled Drugs and Substances Act|url=http://laws.justice.gc.ca/en/C-38.8/|publisher=Canadian Department of Justice|access-date=5 November 2009}}</ref> پس از آن وزارت بهداشت کانادا ایبوگائین را به فهرست داروهای تجویزی (PDL) در سال ۲۰۱۷ اضافه کرد.<ref name="hc-sc.gc.ca">{{Cite web|title=Notice - Prescription Drug List (PDL): Multiple additions|url=http://www.hc-sc.gc.ca/dhp-mps/prodpharma/pdl-ord/pdl-ldo-noa-ad-2017-05-16-eng.php|website=www.hc-sc.gc.ca|language=en|last=Canada|first=Government of Canada, Health}}</ref>

==== آلمان ====
ایبوگائین در آلمان کنترل نشده‌است، اما برای استفاده پزشکی می‌توان آنرا از داروخانه سفارش داد. (AMG).

==== نیوزلندق ====
ایبوگائین در سال ۲۰۰۹ در نیوزیلند به عنوان داروی غیر پزشکی تأیید شد.<ref>{{Cite web|url=http://www.medsafe.govt.nz/profs/class/mccMin03Nov2009.htm|title=Archived copy|accessdate=2014-05-12|deadurl=yes|archiveurl=https://web.archive.org/web/20140513072529/http://www.medsafe.govt.nz/profs/class/mccMin03Nov2009.htm|archivedate=13 May 2014}}</ref>

==== نروژ ====
ایبوگائین (مانند همه مشتقات ترپتامین) در نروژ غیرقانونی است.<ref>{{Cite web|url=http://lovdata.no/dokument/SF/forskrift/2013-02-14-199|title=Forskrift om narkotika (narkotikaforskriften)|website=lovdata.no|accessdate=24 March 2015}}</ref>

==== سوئد ====
ایبوگائین تحت قوانین برنامه I در سوئد است.<ref>{{Cite web|url=http://www.lakemedelsverket.se/upload/lvfs/LVFS%201997-12.pdf|title=Lakemedelsverkets forfattningssamling|publisher=lakemedelsverket.se}}</ref>

==== انگلستان ====
از ژانویه ۲۰۱۷ ایبوگائین در انگلستان، یک محصول پزشکی بدون مجوز بود.<ref>{{Cite news|last=Carr|first=Stewart|title=Fake ‘experts’ jailed after heroin user dies in Luton clinic|url=http://www.lutontoday.co.uk/news/fake-experts-jailed-after-heroin-user-dies-in-luton-clinic-1-7798994|work=Luton Today|date=31 January 2017|language=en}}</ref>

==== ایالات متحده ====
ایبوگائین به عنوان یک داروی برنامه‌ای I کنترل شده در ایالات متحده طبقه‌بندی شده‌است<ref>{{Cite journal|title=Scheduling Actions Controlled Substances Regulated Chemicals|url=http://www.deadiversion.usdoj.gov/schedules/orangebook/orangebook.pdf|access-date=23 August 2012}}</ref> و برای درمان اعتیاد (یا هر گونه استفاده درمانی دیگر) به دلیل عوارض جانبی عصبی، و عوارض قلبی عروقی و همچنین کمبود تحقیقات برای درمان اعتیاد تأیید نشده‌است. .<ref>Ibogaine. [http://www.drugwarfacts.org/cms/Ibogaine#sthash.sKX0AVkG.dpbs Basic data - drugwarfacts.org] Retrieved 17 June 2015</ref>

=== کلینیک‌های درمان ===
کلینیک‌های درمان ایبوگائین در [[مکزیک]]، [[کانادا]]، [[هلند]]، [[آفریقای جنوبی]] و [[نیوزیلند]] تأسیس شده‌اند و همه آنها در مواردی که به عنوان «منطقه خاکستر قانونی» شناخته می‌شوند، در حال انجام فعالیت هستند.<ref name="BBC">Hegarty, S. (13 April 2012). Can a hallucinogen from Africa cure addiction? [https://www.bbc.com/news/magazine-17666589 BBC News archive]. Retrieved 17 June 2015.</ref><ref name="maps">Ibogaine therapy for drug addiction. [http://www.maps.org/research/ibogaine-therapy maps.org archive]. Retrieved 17 June 2015.</ref> [[کاستاریکا]] همچنین دارای مراکز درمانی است، که بیشتر آنها متعلق به یکی از طرفداران لکس کوگان، پیشگام اصلی ایبوگائین است.<ref>{{Cite news|title=Costa Rican Center a Leader in Alternative Ibogaine Therapy|work=Treatment Magazine|date=11 September 2012|url=http://www.treatmentmagazine.com/newswires/307-costa-rican-center-a-leader-in-alernative-ibogaine-therapy.html|accessdate=27 November 2013}}</ref> علی‌رغم فعالیت [[اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا|DEA]]، در ایالات متحده آمریکا، کلینیک‌های ترک با ایبوگائین بصورت مخفی و غیرقانونی وجود دارند.<ref>Hunter, A. (13 December 2005). Busted for Iboga. [http://www.villagevoice.com/arts/busted-for-iboga-7136761 ''Village Voice''] Retrieved 17 June 2015.</ref> در حالی که دستورالعمل‌های بالینی برای سم زدایی توسط ایبوگائین بوسیله اتحادیه جهانی درمان توسط ایبوگائین در سال ۲۰۱۵ منتشر شده،<ref>[http://www.ibogainealliance.org/guidelines Clinical Guidelines for Ibogaine-Assisted Detoxification]. Retrieved 25 August 2015</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.ibogainealliance.org|title=Global Ibogaine Therapy Alliance}}</ref> متخصصان ترک اعتیاد هشدار می‌دهند که درمان وابستگی به مواد مخدر با ایبوگائین به شکل غیر پزشکی و بدون نظارت متخصصین و بدون روانشناس متخصص، می‌تواند خطرناک باشد - و در حدود یک مورد در ۳۰۰ مورد، بالقوه مرگبار است.<ref name="maps"/>

=== رسانه‌ها ===

'''''(Detox or Die (''2004'''

: تزریق یا مرگ به کارگردانی دیوید گراهام اسکات.<ref>{{IMDb title|2108504|Detox or Die|(2004)}}</ref> دیوید گراهام اسکات فیلمبرداری از دوستان معتاد به هروئین را آغاز می‌کند. پیش از این، او خود به مواد مخدر معتاد بوده‌است. او در نهایت دوربین را به خانواده اش تبدیل می‌کند. پس از ۱۲ سال ناتوان کننده و وابستگی دردناک به متادون، اسکات به ایبوگائین روی می‌آورد. فیلمبرداری در اسکاتلند و انگلستان انجام و پخش تلویزیونی در [[بی‌بی‌سی وان|بی‌بی‌سی]] به عنوان سومین قسمت سریال مستند یک زندگی ''One Life'' انجام می‌گیرد. .<ref>{{BFI|title=Detox or Die}}</ref>

'''''ایبوگائین: عروسی پاساژ'' (۲۰۰۴) - ''Ibogaine: Rite of Passage'' 2004'''

: به کارگردان بن دلونن.<ref>{{IMDb title|0431823|Ibogaine: Rite of Passage|(2004)}}</ref> داستان یک معتاد ۳۴ ساله هروئین تحت درمان با ایبوگائین با دکتر مارتین پلیانکو در انجمن ایبوگائین، یک درمانگاه در روزاریتو در مکزیک است. فیلم مصاحبه دلونن با افرادی که قبلاً معتاد به هروئین، کوکائین و متامفتامین بودند، که دیدگاه خود را در مورد درمان با ایبوگائین به اشتراک می‌گذارند. در گابن، یک زن محلی بالونگو از ریشه ایبوگا برای افسردگی استفاده می‌کند. دلونن تجربه بصری درمان بالینی با ایبوگائین را با استفاده از بویتیBwiti حاصله از ریشه ایبوژ مقایسه می‌کند، اما تأکید بر نگاه غربی دارد.

'''''درمورد عادت'' (۲۰۰۷) - ''Facing the Habit'' 2007'''

: به کارگردانی مگنولیا مارتین<ref>{{IMDb title|1248127|Facing the Habit|(2007)}}</ref> در این فیلم مارتین، یک میلیونر سابق و سهامدار است که به درمان با ایبوگائین برای مصرف هروئین به مکزیک سفر می‌کند.

'''''گردش در آمستردام'' (۲۰۰۸) - ''Tripping in Amsterdam'' 2008'''

: در این فیلم کوتاه به کارگردانی جان باندارز، سیمون "Swany" وان از مرکز درمان ایبوگا به مدیریت سارا گلات در آمستردام دیدن می‌کند.<ref>{{Cite web|url=http://current.com/green/89043771_tripping-in-amsterdam.htm|title=Tripping in Amsterdam|last=<!--Staff writer(s) no by-line. -->|date=23 June 2008|publisher=Current.com|accessdate=7 April 2013}}</ref> تلویزیون کارنت این مستند را در سال ۲۰۰۸ به عنوان بخشی از برنامه «بحران فصلنامه زندگی» پخش کرده‌است.

'''''من با عشق خطرناک هستم'' (۲۰۰۹) - ''I'm Dangerous with Love'' 2009'''

: به کارگردانی میشل نگروپونته.<ref>{{IMDb title|1327928|Dangerous with Love|(2009)}}</ref> نگروپونته در حال بررسی طولانی مدت فعالیت‌های مخفیانه دیمیتری مگانیس در زمینه درمان معتادان هروئین با ایبوگائین است.

'''"هالوسیتین ها" (۲۰۱۲) - "Hallucinogens"2012'''

: در یکی از پنج قسمت این سریال از ''شرکت مواد مخدر،'' در [[شبکه نشنال جئوگرافیک]]، یک معتاد سابق هروئین به معتادان با ایبوگائین در کانادا کمک می‌کند. او خودش از ایبوگائین برای ترک مواد مخدر استفاده کرده‌است.<ref>{{IMDb episode|2166771|Hallucinogens}}</ref>

'''"اعتیاد" (۲۰۱۳) - "Addiction" 2013'''

: در یک قسمت از مجموعه مستند ''[[وایس (مجموعه تلویزیونی)]] تولید'' [[اچ‌بی‌او]]<ref>{{IMDb episode|2926770|Addiction}}</ref> یک بخش به استفاده از به ایبوگائین برای ترک اعتیاد به هروئین اختصاص دارد.

'''"(The Ibogaine Safari" (2014'''

: این فیلم مستند توسط پیر لی‌روکس، ساخته شده و در آن به بررسی ادعاهای ترک بدون درد هروئین در آفریقای جنوبی با زیر نظر گرفتن چند معتاد در حال مصرف ایبوگائین است. در "Safari" ماجراجویی. این مستند برنده جایزه بهترین مستند کوتاه در جشنواره بین‌المللی فیلم کانادا ۲۰۱۴ شد.<ref>{{Cite AV media}}</ref>

===='''رسانه چاپی'''====
در حالی که در ویسکانسین برنامه اصلی برای [[انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۷۲)|انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده را در سال ۱۹۷۲]] تحت پوشش قرار داد، [[روزنامه‌نگاری گونزو|روزنامه‌نگار]] [[هانتر اس. تامپسون|هانتر S. Thompson]]، [[روزنامه‌نگاری گونزو|روزنامه‌نگار گونزو]]، مقالهٔ طنز آمیز به ''[[رولینگ استون]]'' را متهم کرد که [[ادموند موسکی|ادوموند موسکی،]] [[حزب دموکرات (ایالات متحده آمریکا)|اعضای حزب دموکرات]]، معتاد به ایبوگائین است. بسیاری از خوانندگان و حتی دیگر روزنامه نگاران متوجه نشدند که قطعه ''Rolling Stone'' چهره ای است. ادعای ibogaine که به‌طور کامل بی اساس بود باعث آسیب زیادی به شهرت Muskie شد و به عنوان عامل در از دست دادن نامزدی خود به [[جرج مک‌گاورن|جورج مک گاورن اشاره شد]].<ref>[https://www.pbs.org/newshour/bb/remember/muskie_3-26.html Remembering Ed Muskie]", ''[[The NewsHour with Jim Lehrer|Online NewsHour]]'', [[Public Broadcasting Service|PBS]], 26 March 1996.</ref> تامپسون بعداً گفت او شگفت زده شده‌است که هر کسی این را باور دارد.<ref>{{Cite AV media}}</ref> مقاله در تالیفات پس از انتخابات تامپسون، ''ترس و لایتینگ در کمپین پیگیری '۷۲'' (۱۹۷۳) گنجانده شده‌است.<ref>{{Cite book|year=1973|title=Fear and Loathing on the Campaign Trail '72|isbn=978-0-87932-053-9|oclc=636410|pages=150–54|publisher=Straight Arrow Books}}</ref>

نویسنده و ییپی دانا بیال در سال ۱۹۹۷ کتاب " ''The Ibogaine Story'' " نوشت.<ref>Beal D and De Rienzo P. ''The Ibogaine Story: Report on the Staten Island Project''. Autonomedia (1997). {{شابک۲|1570270295}}</ref>

نویسنده Daniel Pinchbeck نویسنده آمریکایی در مورد تجربیات خود دربارهٔ ایبوگائین در کتاب ''Breaking Open the Head'' (2002)،<ref>{{Cite book|last=Pinchbeck|first=Daniel|authorlink=Daniel Pinchbeck|title=Breaking Open the Head: A Psychedelic Journey into the Heart of Contemporary Shamanism|publisher=Broadway Books|year=2002|isbn=978-0-7679-0742-2|oclc=50601753}}</ref> و در مقاله ای در سال ۲۰۰۳ برای ''[[گاردین|The Guardian]]'' با عنوان «ده سال درمان در یک شب» ''[[گاردین|نوشت]]''.<ref>{{Cite news|last=Pinchbeck|first=Daniel|authorlink=Daniel Pinchbeck|date=19 September 2003|title=Ten years of therapy in one night|url=https://www.theguardian.com/books/2003/sep/20/booksonhealth.lifeandhealth|work=[[گاردین|The Guardian]]|location=London|accessdate=15 December 2013}}</ref>

== پژوهش ==
=== درمان اعتیاد ===
مشکلات ترک [[مشتقات تریاک]] را کاهش یا حذف می‌نماید. در نتیجه باعث کاهش علائم [[علائم ترک مواد مخدر|ترک اعتیاد]] می‌شود. تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که ایبوگائین ممکن است در درمان وابستگی به مواد دیگر مانند [[الکل]]، [[مت‌آمفتامین|متامفتامین]] و [[نیکوتین]] مفید باشد و ممکن است بر الگوهای رفتاری اجباری تأثیر گذار باشد که شامل سوء مصرف مواد یا وابستگی شیمیایی نیست. محققان خاطرنشان می‌کنند که «نیاز به تحقیقات سیستماتیک در یک محیط تحقیقاتی بالینی» وجود دارد.<ref name="Alper">{{Cite journal|last=Alper, K.R.|last2=Lotsof, H.S.|last3=Frenken, G.M.|last4=Luciano, D.J.|last5=Bastiaans, J.|year=1999|title=Treatment of Acute Opioid Withdrawal with Ibogaine|url=http://www.ibogaine.desk.nl/p234_s.pdf|dead-url=yes|journal=The American Journal on Addictions|volume=8|issue=3|pages=234–42|doi=10.1080/105504999305848|pmid=10506904|archive-url=https://web.archive.org/web/20020126202626/http://www.ibogaine.desk.nl/p234_s.pdf|archive-date=26 January 2002|access-date=16 June 2009}}</ref>

ایبوگائین همچنین در چندین گروه کوچک مورد مطالعه قرار گرفته‌است تا میل به مصرف متامفتامین را کاهش دهد.<ref>{{Cite book|last=Giannini, A. James|title=Drugs of Abuse|publisher=Practice Management Information Corporation|year=1997|isbn=978-1-57066-053-5|edition=2}}</ref>

همچنین شواهدی وجود دارد که این نوع درمان با [[ال‌اس‌دی]] کار می‌کند، همچنین نشان داده شده‌است که اثر درمانی بر الکل دارد. هر دو ایبوگائین و [[ال‌اس‌دی]] به نظر می‌رسد فعالیت ذهنی را کنترل کرده و جلوه‌های بصری ایجاد می‌کنند؛<ref>{{Cite journal|last=Ludwig|first=A.|last2=Levine|first2=J.|last3=Stark|first3=L.|last4=Lazar|first4=R.|year=1969|title=A clinical study of LSD treatment in alcoholism|journal=The American Journal of Psychiatry|volume=126|issue=1|pages=59–69|doi=10.1176/ajp.126.1.59|pmid=5798383}}</ref> ایبوگائین دارای این مزیت است که اثرات قطع را ندارد.<ref name="Alper">{{Cite journal|last=Alper, K.R.|last2=Lotsof, H.S.|last3=Frenken, G.M.|last4=Luciano, D.J.|last5=Bastiaans, J.|year=1999|title=Treatment of Acute Opioid Withdrawal with Ibogaine|url=http://www.ibogaine.desk.nl/p234_s.pdf|dead-url=yes|journal=The American Journal on Addictions|volume=8|issue=3|pages=234–42|doi=10.1080/105504999305848|pmid=10506904|archive-url=https://web.archive.org/web/20020126202626/http://www.ibogaine.desk.nl/p234_s.pdf|archive-date=26 January 2002|access-date=16 June 2009}}</ref>

=== مدیریت درد مزمن ===
در سال ۱۹۵۷ جورگ اسنایدر، متخصص داروسازی CIBA (در حال حاضر بخش [[نوارتیس]])، دریافت که ایبوگائین باعث افزایش [[مسکن (دارو)|تاثیر]] [[مرفین|مورفین]] می‌شود.<ref>{{Cite patent|title=Tabernanthine, Ibogaine Containing Analgesic Compositions.}}</ref> محققان CIBA بر روی تعاملات اپیوژین-اپیوئید هیچگونه اطلاعات جدیدی بدست نیاوردند. تقریباً ۵۰ سال بعد، پاتریک کروپا Patrick Kroupa و هاتی والز Hattie Wells پروتکل درمان برای تجویز همزمان ایبوگائین و [[مشتقات تریاک]] در افراد انسانی منتشر کردند، که نشان می‌دهد که ایبوگائین تحمل مواد مخدر را کاهش می‌دهد. مقاله آنها در ''مجله مطالعات روانشناختی چند رشته‌ای'' نشان داد که تجویز دوز پایین نگهدارنده HCl ایبوگائین با [[مشتقات تریاک]] باعث کاهش [[تطبیق‌پذیری]] می‌شود، اما اشاره کردند که میزان زیاد ایبوگائین می‌تواند این روش را خطرناک کند.<ref>{{Cite journal|last=Kroupa, Patrick K.|last2=Wells, Hattie|year=2005|title=Ibogaine in the 21st Century|url=http://ibogaine.mindvox.com/Articles/MAPS-Ibogaine2.pdf|publisher=Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies|volume=XV|issue=1|pages=21–25}}</ref>

=== روان درمانی ===
ایبوگائین به عنوان یک [[روان‌درمانی|روان درمانگر]] توسط کلودیو نارنجو، که در کتاب ''«سفر شفا»'' به ثبت رسیده‌است، مورد استفاده قرار گرفته‌است.<ref>{{Cite book|last=Naranjo, Claudio|title=The healing journey: new approaches to consciousness|publisher=Pantheon Books|location=New York|year=1973|isbn=978-0-394-48826-4|chapterurl=http://www.ibogaine.desk.nl/naranjo.html|archiveurl=https://web.archive.org/web/20010717084858/http://www.ibogaine.desk.nl/naranjo.html|deadurl=yes|archivedate=17 July 2001|chapter=V, Ibogaine: Fantasy and Reality|pages=197–231|accessdate=15 August 2012}}</ref> او حق ثبت اختراع {{Patent|CA|939266}} در سال ۱۹۷۴ را دارد.

== جستارهای وابسته ==
* کروناریدین
* Tabernanthine
* ایبوگامین
* ایبوگنال
* [[پینولین|پینینول]]


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|30em|۲}}

[[رده:آگونیست‌های گیرنده‌های سروتونین]]
[[رده:آلکالوئیدهای ایندول]]
[[رده:ترک اعتیاد]]
[[رده:تریپت‌آمین‌ها]]
[[رده:خواب‌دیدن]]
[[رده:داروها با وضعیت قانونی غیراستاندارد]]
[[رده:داروهای به عنوان سیستم طبقه‌بندی آناتومیکی درمانی شیمیایی اختصاص داده نشده]]
[[رده:داروهای فاقد کدهای طبقه‌بندی شیمیایی درمانی آناتومیک]]
[[رده:صفحات با ترجمه بازبینی‌نشده]]
[[رده:فنول اترها]]

نسخهٔ ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۲۶


ایبوگائین Ibogaine
داده‌های بالینی
روش مصرف داروOral
کد ATC
  • None
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
شناسه‌ها
  • 12-Methoxyibogamine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.001.363 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC۲۰H۲۶N۲O۱
جرم مولی۳۱۰٫۴۴۱ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
نقطه ذوب۱۵۲ تا[ابزار تبدیل: یکای ناشناخته]
  • CC[C@H]([C@@H]1[N@](C2)CC3)C[C@@H]2C[C@H]1C(N4)=C3C5=C4C=CC(OC)=C5
  • InChI=1S/C20H26N2O/c1-3-13-8-12-9-17-19-15(6-7-22(11-12)20(13)17)16-10-14(23-2)4-5-18(16)21-19/h4-5,10,12-13,17,20-21H,3,6-9,11H2,1-2H3/t12-,13+,17+,20+/m1/s1 ✔Y
  • Key:HSIBGVUMFOSJPD-CFDPKNGZSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

ایبوگائین یا ایبوگین - Ibogaine یک ماده روانگردان طبیعی است که در خانواده گیاهان خرزهره‌ایان می‌باشد مانند تبرنارته ایبوگا، وواکانگا آفریکانا.[۳] ایبوگائین روانگردان با خواص متفرقه است.

تحقیقات مقدماتی نشان می‌دهد که ممکن است به ترک اعتیاد به مواد مخدر کمک کند؛[۳] با این حال، اطلاعات دقیقی در مورد انسان وجود ندارد.[۴] استفاده از آن با عوارض جانبی جدی و مرگ مرتبط است. بین سال‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۸، ۱۹ مورد مرگ و میر ناشی از مصرف ایبوگائین به‌طور مشکوک گزارش شد، که از این تعداد شش نفر از نارسایی حاد قلبی یا گرفتگی قلبی رنج می‌بردند. از تعداد افرادی که بدون عوارض از این دارو استفاده کرده و نتیجه مثت گرفته‌اند اطلاعی در دست نیست.[۳] این دارو به عنوان یک درمان برای اعتیاد به مواد مخدر در برخی کشورها مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما ممنوعیت آن در کشورهای دیگر باعث کند شدن تحقیقات علمی روی آن شده‌است.[۵] ایبوگائین نیز برای تسهیل خودآزمایی روانشناختی و روان‌شناسی روانشناختی مورد استفاده قرار می‌گیرد. شایان ذکر است که مشتقات ایبوگائین با خواص روانگردانی در حال توسعه هستند.[۶]

تولید و مصرف صمغ درخت تبرنارته ایبوگ، برای اولین بار توسط افراد قبیله کوتولههای پیگمه‌ها واقع در قبیله گابن آفریقای مرکزی که دانش بوتی را دارند انجام شده‌است. کاشفان فرانسوی که به آفریقا رفته بودند به نوبه خود از قبیله بوتی یادگرفتند و در ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۰ ایبگا را به اروپا وارد کردند و در فرانسه و در لامارنر به بازار عرضه شدند. مواد حاوی ایبوگائین برای اهداف دارویی و مراسم مذهبی توسط روحانیون بوتی استفاده می‌شوند که ادعا می‌کنند از پیگمه‌ها آموخته‌اند. اولین بار در سال ۱۹۶۲ توسط هوارد لتسف به عنوان داروی ضد اعتیادآور معرفی شد، اما استفاده از آن در غرب به حداقل یک قرن پیش از آن بر می‌گردد. در فرانسه از آن به عنوان لیمبرین Lambarène به عنوان محرک مورد استفاده قرار گرفت. همچنین، سازمان اطلاعات مرکزی ایالات متحده (CIA) اثرات ایبوگائین را در دهه ۱۹۵۰ مورد مطالعه قرار داده‌است.[۷]

ایبوگائین یک ایندول آلکالوئید است که توسط استخراج از گیاه ایبوگا یا نیمه سنتز از وکانژین ترکیبی مواد اولیه،[۸][۹] دیگر آلکالوئیدهای گیاهی به دست می‌آید. سنتز کامل ایبوگائین در سال ۱۹۵۶ انجام شد.[۱۰] توضیح ساختاری توسط کریستالوگرافی اشعه ایکس در سال ۱۹۶۰ تکمیل شد.[۱۱][۱۲]

اثرات روانشناختی

ایبوگائین از ریشه Tabernanthe Iboga، گیاه شناخته شده با اثرات روان‌گردان در کاربران آن، شناخته می‌شود.[۱۳] تأثیر ایبوگائین دارای دو مرحله است، مرحله اول فاز رؤیایی شدن به عنوان یونیزوژن، با اشاره به ماهیت اثرات رؤیای روانگردان، به مدت ۴ تا ۶ ساعت. فاز دوم، فاز درونوزی، مسئول اثرات روان درمانی است؛ که باعث ترس و احساسات منفی می‌شود. ایبوگائین یک حالت تغییر یافته از آگاهی را به وجود می‌آورد که یادآور رؤیایی است، در حالی که فرد کاملاً آگاه است می‌تواند خاطرات، تجربیات زندگی و مسائل مربوط به تروما را پردازش کند.[۱۴]

استفاده می‌کند

پوست پودر شده تبرنارته ایبوگا که حاوی ایبوگائین است.

پزشکی

ایبوگائین در حال حاضر برای استفاده‌های پزشکی مورد تأیید نیست.[۳] مطالعات بالینی بر روی ایبوگائین برای درمان اعتیاد به مواد مخدر در اوایل دهه ۱۹۹۰ شروع شد، اما نگرانی در مورد اثرات بد روی قلب منجر به خاتمه این مطالعات شد.[۴] در حال حاضر اطلاعات کافی برای اثبات اینکه آیا برای درمان اعتیاد مفید است، وجود ندارد. با این وجود، برخی از کلینیک‌های ترک برای این منظور، ایبوگائین را تجویز می‌کنند، به این معنی که «آزمایش گسترده و بدون کنترل» انجام می‌شود.[۱۵] آزمایشات بالینی ایبوگائین برای درمان اعتیاد به الکل، در حال حاضر در کشور برزیل ادامه دارد.[۱۶]

دینی

در مراسم مذهبی بوتی‌ها، پوست ریشه گیاه را بصورت پودر شده در مقادیر زیادی مصرف می‌کنند تا اثرات شدید روانگردانی و روانشناختی ایجاد کند.[۱۷]

اثرات جانبی

فوری

یکی از اولین اثرات قابل توجه در مصرف دوز زیاد ایبوگائین آتاکسی می‌باشد، مشکل در هماهنگ‌کردن حرکت عضلانی است که باعث می‌شود فرد نتواند به تنهایی بایستد یا راه برود. خشکی دهان، تهوع و استفراغ از دیگر عوارض آن است. این علائم ممکن است در برخی موارد از ۴ تا ۲۴ ساعت طول بکشد. برای جلوگیری از تهوع و استفراغ، ایبوگائین گاهی اوقات به شکل تنقیه تجویز می‌شود.

قلبی عروقی

دوزهای درمانی ایبوگائین باعث ایجاد سندرم کیوتی طولانی مدت می‌شود، ظاهراً با مسدود کردن کانال‌های پتاسیم hERG در قلب این مشکل ایجاد می‌شود.[۳][۱۸]

عصبی

تحقیقات آزمایشگاه مارک مولیور در دانشگاه جان هاپکینز نشان دهنده انحطاط یاخته پورکینیه مغزی است که در موش‌های صحرایی که میزان قابل توجهی از ایبوگائین مصرف گرفته‌اند دیده می‌شود که در مقایسه با آنهایی که برای مطالعه خودآزمایی بدون مصرف ایبوگائین نگهداری شده‌اند مشهود است.[۱۹] البته، تحقیقات صورت گرفته بعدی هیچ نشانی از اثرات عصبی در میمونها[۲۰] یا موشها[۲۱] در دوزهای تولیدکننده انسداد مخچه مشابه مورد موشهای قبلی ایجاد نکرد و نتیجه‌گیری شده‌است که انحطاط یاخته پورکینیه مغزی ممکن است یک پدیده محدود به یک گونه خاص باشد.[۲۲] شایان ذکر است سازمان غذا و دارو (آمریکا) FDA از تحقیقات مولیور در فاز ۱ که در آن ایبوگائین روی انسان در سال ۱۹۹۳ آزمایش شده بود آگاهی داشت.[۲۳] معاینه نوروپاتولوژی هیچ شواهدی از تغییرات دژنراتیو در خانمی که چهار دوز جداگانه ایبوگائین بین ۱۰ تا 30 mg / kg در طی یک دوره ۱۵ ماهه قبل از مرگش (به علت ترومبوز شرطی مزانترال با آنفارکتوس کولون کوچک) ۲۵ روز پس از آخرین مصرف ایبوگائین نشان نداده‌است.[۲۰] در تمام مرگ و میرهایی که افراد به‌طور موقت ایبوگائین مصرف می‌نموده هیچ شواهدی از سندرم عصبی دیده نشده‌است.[۲۴]

فعل و انفعالات

تداخلات جانبی بین مصرف ایبوگائین با داروهای روانپزشکی ممکن است رخ دهد. بعضی از مطالعات همچنین امکان بروز نارسایی قلبی را نشان می‌دهد.[۱۸][۳][۲۴]

از آنجایی که ایبوگائین یکی از داروهایی است که بخشی از آن توسط سیتوکروم پی ۴۵۰ متابولیزه می‌شود، باید از مصرف همزبان با خواکی‌هایی که توسط سی‌پی ۴۵۰ متابولیزه می‌شوند خودداری نمود مانند موادی که حاوی برگاموتین، هستند مانند آب گریپ فروت، و روغن آن.[۲۵]

فارماکولوژی

فارماکودینامیک

ایبوگائین (و متابولیت)[۲۶][۲۷]
سایت ایبوگائین Noribogaine
MOR ۲٬۰۰۰–۱۰۰٬۰۰۰ ۷۰۰–۳۰۰۰
DOR > ۱۰۰٬۰۰۰ ۵٬۰۰۰–۲۵٬۰۰۰
KOR ۲۰۰۰–۴۰۰۰ ۶۰۰–۱۰۰۰
5-HT <sub id="mwbg">2A</sub> ۱۶٬۰۰۰ > ۱۰۰٬۰۰۰
5-HT <sub id="mwdA">2C</sub> > ۱۰٬۰۰۰ > ۱۰٬۰۰۰
5-HT <sub id="mweg">3</sub> ۲۶۰۰ > ۱۰۰٬۰۰۰
σ <sub id="mwgA">1</sub> ۲٬۵۰۰–۹٬۰۰۰ ۱۱٬۰۰۰–۱۵٬۰۰۰
σ <sub id="mwhg">2</sub> ۹۰–۴۰۰ ۵۰۰۰–۱۹۰۰۰
NMDA ۱٬۰۰۰–۳٬۰۰۰ ۶٬۰۰۰–۱۵٬۰۰۰
nACh ۲۰ ۱٬۵۰۰
SERT ۵۰۰ ۴۰
DAT ۲۰۰۰ ۲۰۰۰
کوچکتر ارزش، مقادیر K i (nM) هستند.
بیشتر مواد مخدر به سایت متصل می‌شود.

















ایبوگائین به‌طور همزمان بر روی بسیاری از سیستم‌های پیام‌رسان عصبی تأثیر می‌گذارد.[۲۸][۲۳]

نوروبوگین از بازدارنده جذب سروتونین قوی‌تر است؛ و به عنوان یک آگونیست گیرنده کروماتین متوسط[۲۹] و آگونیست گیرنده μ-opioid ضعیف[۳۰] یا آگونیست جزئی ضعیفتر عمل می‌کند.[۳۱] احتمالاً ممکن است اثر ایبوگائین در گیرنده اپوئیدی کاپا، به‌طور قابل توجهی به اثرات روان شناختی نسبت به مصرف ایبوگائین کمک کند؛ سالویا دیوینوروم، یکی دیگر از گیاهان حاوی سلولورین A شیمیایی است که یک گونه دارای آگونیست اکپوئیدی کاپا بسیار انتخابی است. در آزمایشهای انجام شده روی یک گونه موش درمورد اثرات ذهنی، نوروبوگین درجه بالاتری در مقایسه با ایبوگائین از خود نشان داد.[۳۲]

فارماکوکینتیک

ایبوگائین در بدن انسان توسط سیتوکروم پی ۴۵۰ 2D6 به نوریبوگایین (در حقیقت، O-desmethylibogaine یا 12-hydroxyibogamine) متابولیزه می‌شود. ایبوگائین و نوروبوگین نیمه‌عمر (داروشناسی) حدود دو ساعته در موش صحرایی دارند،[۳۳] هرچند نیمه عمر نوروبوگین کمی طولانی‌تر از ترکیب اصلی آن است. همچنین مشاهده شده که ایبوگائین به صورت چربی ذخیره شود و به نوریبوگایین متابولیزه می‌شود.[۳۴] پس از مصرف ایبوگائین در انسان، نوروبوگین سطح پلاسمایی بالاتری نسبت به ایبوگائین از خود نشان می‌دهد و برای مدت طولانی‌تری از ایبوگائین قابل تشخیص است.[۳۵]

ساختار شیمیایی

ساختار کلی تریپتامین‌ها.

ایبوگائین یک تریپتامین است. دو مرکز جداگانه کریال (دست‌سانی (شیمی)) دارد، به این معنی است که چهار استئوزایمر مختلف از ایبوگائین وجود دارد. تشخیص این چهار ایزومر از هم دشوار است.[۳۶]

سنتز

هیدروکلراید کریستال ایبوگائین معمولاً توسط سنتز نیمه کاره از وکانژین در آزمایشگاه‌های تجاری تولید می‌شود.[۱۷][۳۷]

مشتقات

مشتق مصنوعی از ایبوگائین، 18-methoxycoronaridine (18-MC)، یک آنتاگونیست انتخابی α۳β۴ است که به‌طور مشترک توسط متخصص مغز و اعصاب استنلی دی گلیک Stanley D. Glick (آلبانیایی) و شیمیدان مارتین ای کونه Martin E. Kuene (ورمونتی) توسعه یافته‌است.[۳۸] این کشف در ادامه تحقیقات قدیمی‌تر بر روی دیگر ترکیب طبیعی از ایبوگائین مانند coronaridine و وکانژین بود که نشان داد این ترکیبات همچنان خواص ضد اعتیادی دارند.[۳۹][۴۰]

طبیعت

ایبوگائین به‌طور طبیعی در پوست ریشه ایبوژ وجود دارد و همچنین در عصاره آلکالوئیدهای گیاه تبرنارته ایبوگ موجود است که شامل تمام آلکالوئیدهای دیگر ایبوگا می‌باشد و در نتیجه نیمی از آن به عنوان هیدروکلراید ایبوگائین استاندارد وجود دارد.[۱۷]

تاریخچه

استفاده از ایبوگا در مراسم مذهبی آفریقایی، نخستین بار توسط مهاجران فرانسوی و بلژیکی در قرن نوزدهم گزارش شده‌است. اولین توصیف گیاهی از گیاه تبرناته ایبوگا در سال ۱۸۸۹ نگاشته شد. ایبوگائین اولین بار در سال ۱۹۰۱ به شکل نمونه‌های تی. ایبوگا توسط دیوفسکی و لاندرین[۴۱] همچنین به‌طور جداگانه توسط هالر و هکلل در همان سال از گابن به اروپا منتقل شد. اولین روش سنتز کامل ایبوگائین توسط جی. بوجی در سال ۱۹۶۶ انجام شد.[۴۲] از آن پس تا کنون چندین روش سنتز دیگر ابداع شده‌است.[۴۳]

از دهه ۱۹۳۰ تا دهه ۱۹۶۰، ایبوگائین در فرانسه به عنوان لیمبرین - Lambarène، عصاره گیاه تبرناته مانی فروخته شده‌است و به عنوان یک محرک روحی و فیزیکی ارتقا یافته. این دارو در بین بعضی از ورزشکاران پس از جنگ جهانی دوم از محبوبیت برخوردار بود. لیمبرین در سال ۱۹۶۶ از بازار جمع‌آوری شد، از آن پس فروش محصولات حاوی ایبوگائین در فرانسه غیرقانونی اعلام شده‌است.[۴۴]

در اواخر دهه ۱۹۶۰ مجمع جهانی بهداشت «آن را جزء موادی که احتمالاً باعث وابستگی یا مخل سلامت انسان است،» دسته‌بندی کرد، سازمان غذا و دارو (آمریکا) (FDA) آنرا در طبقه‌بندی I قرار داد و کمیته بین‌المللی المپیک آن را به عنوان یک عامل احتمالی دوپینگ ممنوع اعلام کرد.[۴۵]

گزارش‌های خنده داری دربارهٔ اثرات ایبوگائین در اوایل دهه ۱۹۶۰ منتشر شد.[۴۶] خواص ضد اعتیادآوری آن به‌طور تصادفی توسط هوارد لتسف در سال ۱۹۶۲، در سن ۱۹ سالگی کشف شد، زمانی که او و پنج دوستش - همگی معتاد هروئین بودند - با مصرف ایبوگائین شاهدکاهش علاقه ذهنی خود به هروئین و علائم ترک مواد مخدر در آنها پدیدار شد.[۴۷] مشاهدات عینی بیشتر لتسف را متقاعد به مفید بودن بالقوه ایبوگائین در درمان اعتیاد به مواد کرد. او با یک شرکت بلژیکی قرارداد ساخت ایبوگائین به صورت قرص را برای آزمایشات بالینی در هلند بست و گواهی ثبت اختراع ایالات متحده برای محصول را سال ۱۹۸۵ دریافت کرد. نتایج اولین اقدام تحقیقاتی او، یعنی بررسی شواهد توانایی ایبوگائین برای کاهش اثرات جنبی ترک مخدر در موش‌های صحرایی توسط دزول جیک و همکارانش در سال ۱۹۸۸ میلادی منتشر شد.[۴۸] همچنین تأثیر آن در کاهش مصرف خودسرانه مورفین که توسط جلیک و همکاران در سال ۱۹۹۱ گزارش شده‌است.[۴۹] کاپندیجک و همکاران کاهش میزان وابستگی مصرف کوکائین در موش صحرایی را در سال ۱۹۹۳ منتشر نمودند[۵۰] و رضوانی کاهش وابستگی به الکل در سه سویه از موش‌های وابسته به الکل در سال ۱۹۹۵ منتشر کرد.[۵۱]

با استفاده از نتیجه تحقیقات بدست آمده روی ایبوگائین، بعضی گروه‌ها به‌طور سیستماتیک با استفاده از روش‌های توسعه یافته و پرسنل پزشکی فعال شدند، در حالی که دیگران به شکل سعی و خطا و خطرناک را ایبوگائین استفاده می‌کردند. لتسف و همکارانش، متعهد به استفاده سنتی از ایبوگائین، بودند و روش درمان خود را بر پایه درمان رژیمی آماده می‌کردند. در سال ۱۹۹۲، اریک تئوب ایبوگائین را به ساحلی نزدیک ایالات متحده آورد، در آنجا او شروع به ارائه درمان و تبلیغ کرد.[۵۲] در کاستاریکا لکس کوگان، یکی دیگر از طرفداران پیشرو، که به تاوب پیوسته بود تا سیستم خود را مدیریت کند. این دو نفر در چندین کشور در حال ایجاد درمانگاه‌های تحت نظارت سیستم پزشکی بودند.[۵۳]

در سال ۱۹۸۱ یک تولیدکننده اروپایی نامعلوم ۴۴ کیلوگرم عصاره ایبوگا تولید کرد لایسنس آن توسط کارل ولنتنبورگ خریداری شد، که آن را تحت نام «عصاره اندرا» توزیع کرد و در سال ۱۹۸۲ برای درمان معتادان به هروئین در کریستیانیا، دانمارک، یک روستای کوهستانی که کمپ اعتیاد به مواد مخدر بود، مورد استفاده قرار گرفت.[۵۴] عصاره ایندرا برای فروش در اینترنت تا سال ۲۰۰۶، زمانی که وب سایت ایندرا ناپدید شد، در دسترس قرار داشت. محصولات مشابهی در حال حاضر در بعضی کشورها به عنوان "عصاره Indra" فروخته می‌شود، اما معلوم نیست که آیا هیچ‌کدام از آنها از لایسنس Waltenburg گرفته شده‌است یا خیر.[۵۵][۵۶]

مؤسسه ملی مواد مخدر (NIDA) در اوایل دهه ۱۹۹۰ مطالعات بالینی ایبوگائین را در ایالات متحده آغاز کرد اما این پروژه را در سال ۱۹۹۵ متوقف کرد.[۵۷] در این مقاله که در سال ۱۹۹۹ توسط آلپر و همکاران منتشر شده است. داده‌ها نشان داد که اثربخشی ایبوگائین در کاهش واکنش‌های افیوئیدی در افراد وابسته به مواد مخدر.[۵۸] در گروهی متشکل از ۳۳ بیمار که ۶ تا ۲۹ مورد درمان شدند با میزان mg / kg؛ ۲۵ ایبوگائین نشانه‌های درمان اعتیاد به مواد مخدر در ۲۴ تا ۷۲ ساعت پس از درمان نشان داده می‌شود، اما یک زن ۲۴ ساله که دوز بیشتری را دریافت می‌کند، فوت می‌کند. مش و دیگران، در سال ۲۰۰۰ میلادی با استفاده از دوزهای پایین‌تر خوراکی (۱۰–۱۲ میلی‌گرم در کیلوگرم) در ۲۷ بیمار، متوجه شدند ۳۶ ساعت بعد از درمان تمایل معتادان به هروئین به‌طور قابل توجهی پایین‌تر از انواع درمان دیگر را نشان می‌دهد و گزارش خودکشی‌های نشان دهنده کاهش علائم افسردگی مبتنی بر کاهش کوکائین و مواد مخدر است. بسیاری از این اثرات در طی یک ماه پس از پایان درمان، ادامه دارد.[۵۹]

وضعیت حقوقی

اتحاد جهانی درمان با ایبوگائین یک نقشه از وضعیت حقوقی ایبوگائین را در کشورهای مختلف جهان منتشر می‌کند.[۶۰]

برزیل

در تاریخ ۱۴ ژانویه ۲۰۱۶، ایبوگائین برای استفاده پزشکی در سائوپائولو، برزیل، قانونی شد و این قانون طی چند ماه به بقیه کشور گسترش یافت.[۶۱]

کانادا

ایبوگائین در کانادا در سال ۲۰۰۹ غیرقانونی بود.[۶۲][۶۳] پس از آن وزارت بهداشت کانادا ایبوگائین را به فهرست داروهای تجویزی (PDL) در سال ۲۰۱۷ اضافه کرد.[۱]

آلمان

ایبوگائین در آلمان کنترل نشده‌است، اما برای استفاده پزشکی می‌توان آنرا از داروخانه سفارش داد. (AMG).

نیوزلندق

ایبوگائین در سال ۲۰۰۹ در نیوزیلند به عنوان داروی غیر پزشکی تأیید شد.[۶۴]

نروژ

ایبوگائین (مانند همه مشتقات ترپتامین) در نروژ غیرقانونی است.[۶۵]

سوئد

ایبوگائین تحت قوانین برنامه I در سوئد است.[۶۶]

انگلستان

از ژانویه ۲۰۱۷ ایبوگائین در انگلستان، یک محصول پزشکی بدون مجوز بود.[۶۷]

ایالات متحده

ایبوگائین به عنوان یک داروی برنامه‌ای I کنترل شده در ایالات متحده طبقه‌بندی شده‌است[۶۸] و برای درمان اعتیاد (یا هر گونه استفاده درمانی دیگر) به دلیل عوارض جانبی عصبی، و عوارض قلبی عروقی و همچنین کمبود تحقیقات برای درمان اعتیاد تأیید نشده‌است. .[۶۹]

کلینیک‌های درمان

کلینیک‌های درمان ایبوگائین در مکزیک، کانادا، هلند، آفریقای جنوبی و نیوزیلند تأسیس شده‌اند و همه آنها در مواردی که به عنوان «منطقه خاکستر قانونی» شناخته می‌شوند، در حال انجام فعالیت هستند.[۷۰][۷۱] کاستاریکا همچنین دارای مراکز درمانی است، که بیشتر آنها متعلق به یکی از طرفداران لکس کوگان، پیشگام اصلی ایبوگائین است.[۷۲] علی‌رغم فعالیت DEA، در ایالات متحده آمریکا، کلینیک‌های ترک با ایبوگائین بصورت مخفی و غیرقانونی وجود دارند.[۷۳] در حالی که دستورالعمل‌های بالینی برای سم زدایی توسط ایبوگائین بوسیله اتحادیه جهانی درمان توسط ایبوگائین در سال ۲۰۱۵ منتشر شده،[۷۴][۷۵] متخصصان ترک اعتیاد هشدار می‌دهند که درمان وابستگی به مواد مخدر با ایبوگائین به شکل غیر پزشکی و بدون نظارت متخصصین و بدون روانشناس متخصص، می‌تواند خطرناک باشد - و در حدود یک مورد در ۳۰۰ مورد، بالقوه مرگبار است.[۷۱]

رسانه‌ها

(Detox or Die (2004

تزریق یا مرگ به کارگردانی دیوید گراهام اسکات.[۷۶] دیوید گراهام اسکات فیلمبرداری از دوستان معتاد به هروئین را آغاز می‌کند. پیش از این، او خود به مواد مخدر معتاد بوده‌است. او در نهایت دوربین را به خانواده اش تبدیل می‌کند. پس از ۱۲ سال ناتوان کننده و وابستگی دردناک به متادون، اسکات به ایبوگائین روی می‌آورد. فیلمبرداری در اسکاتلند و انگلستان انجام و پخش تلویزیونی در بی‌بی‌سی به عنوان سومین قسمت سریال مستند یک زندگی One Life انجام می‌گیرد. .[۷۷]

ایبوگائین: عروسی پاساژ (۲۰۰۴) - Ibogaine: Rite of Passage 2004

به کارگردان بن دلونن.[۷۸] داستان یک معتاد ۳۴ ساله هروئین تحت درمان با ایبوگائین با دکتر مارتین پلیانکو در انجمن ایبوگائین، یک درمانگاه در روزاریتو در مکزیک است. فیلم مصاحبه دلونن با افرادی که قبلاً معتاد به هروئین، کوکائین و متامفتامین بودند، که دیدگاه خود را در مورد درمان با ایبوگائین به اشتراک می‌گذارند. در گابن، یک زن محلی بالونگو از ریشه ایبوگا برای افسردگی استفاده می‌کند. دلونن تجربه بصری درمان بالینی با ایبوگائین را با استفاده از بویتیBwiti حاصله از ریشه ایبوژ مقایسه می‌کند، اما تأکید بر نگاه غربی دارد.

درمورد عادت (۲۰۰۷) - Facing the Habit 2007

به کارگردانی مگنولیا مارتین[۷۹] در این فیلم مارتین، یک میلیونر سابق و سهامدار است که به درمان با ایبوگائین برای مصرف هروئین به مکزیک سفر می‌کند.

گردش در آمستردام (۲۰۰۸) - Tripping in Amsterdam 2008

در این فیلم کوتاه به کارگردانی جان باندارز، سیمون "Swany" وان از مرکز درمان ایبوگا به مدیریت سارا گلات در آمستردام دیدن می‌کند.[۸۰] تلویزیون کارنت این مستند را در سال ۲۰۰۸ به عنوان بخشی از برنامه «بحران فصلنامه زندگی» پخش کرده‌است.

من با عشق خطرناک هستم (۲۰۰۹) - I'm Dangerous with Love 2009

به کارگردانی میشل نگروپونته.[۸۱] نگروپونته در حال بررسی طولانی مدت فعالیت‌های مخفیانه دیمیتری مگانیس در زمینه درمان معتادان هروئین با ایبوگائین است.

"هالوسیتین ها" (۲۰۱۲) - "Hallucinogens"2012

در یکی از پنج قسمت این سریال از شرکت مواد مخدر، در شبکه نشنال جئوگرافیک، یک معتاد سابق هروئین به معتادان با ایبوگائین در کانادا کمک می‌کند. او خودش از ایبوگائین برای ترک مواد مخدر استفاده کرده‌است.[۸۲]

"اعتیاد" (۲۰۱۳) - "Addiction" 2013

در یک قسمت از مجموعه مستند وایس (مجموعه تلویزیونی) تولید اچ‌بی‌او[۸۳] یک بخش به استفاده از به ایبوگائین برای ترک اعتیاد به هروئین اختصاص دارد.

"(The Ibogaine Safari" (2014

این فیلم مستند توسط پیر لی‌روکس، ساخته شده و در آن به بررسی ادعاهای ترک بدون درد هروئین در آفریقای جنوبی با زیر نظر گرفتن چند معتاد در حال مصرف ایبوگائین است. در "Safari" ماجراجویی. این مستند برنده جایزه بهترین مستند کوتاه در جشنواره بین‌المللی فیلم کانادا ۲۰۱۴ شد.[۸۴]

رسانه چاپی

در حالی که در ویسکانسین برنامه اصلی برای انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده را در سال ۱۹۷۲ تحت پوشش قرار داد، روزنامه‌نگار هانتر S. Thompson، روزنامه‌نگار گونزو، مقالهٔ طنز آمیز به رولینگ استون را متهم کرد که ادوموند موسکی، اعضای حزب دموکرات، معتاد به ایبوگائین است. بسیاری از خوانندگان و حتی دیگر روزنامه نگاران متوجه نشدند که قطعه Rolling Stone چهره ای است. ادعای ibogaine که به‌طور کامل بی اساس بود باعث آسیب زیادی به شهرت Muskie شد و به عنوان عامل در از دست دادن نامزدی خود به جورج مک گاورن اشاره شد.[۸۵] تامپسون بعداً گفت او شگفت زده شده‌است که هر کسی این را باور دارد.[۸۶] مقاله در تالیفات پس از انتخابات تامپسون، ترس و لایتینگ در کمپین پیگیری '۷۲ (۱۹۷۳) گنجانده شده‌است.[۸۷]

نویسنده و ییپی دانا بیال در سال ۱۹۹۷ کتاب " The Ibogaine Story " نوشت.[۸۸]

نویسنده Daniel Pinchbeck نویسنده آمریکایی در مورد تجربیات خود دربارهٔ ایبوگائین در کتاب Breaking Open the Head (2002)،[۸۹] و در مقاله ای در سال ۲۰۰۳ برای The Guardian با عنوان «ده سال درمان در یک شب» نوشت.[۹۰]

پژوهش

درمان اعتیاد

مشکلات ترک مشتقات تریاک را کاهش یا حذف می‌نماید. در نتیجه باعث کاهش علائم ترک اعتیاد می‌شود. تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که ایبوگائین ممکن است در درمان وابستگی به مواد دیگر مانند الکل، متامفتامین و نیکوتین مفید باشد و ممکن است بر الگوهای رفتاری اجباری تأثیر گذار باشد که شامل سوء مصرف مواد یا وابستگی شیمیایی نیست. محققان خاطرنشان می‌کنند که «نیاز به تحقیقات سیستماتیک در یک محیط تحقیقاتی بالینی» وجود دارد.[۴۶]

ایبوگائین همچنین در چندین گروه کوچک مورد مطالعه قرار گرفته‌است تا میل به مصرف متامفتامین را کاهش دهد.[۹۱]

همچنین شواهدی وجود دارد که این نوع درمان با ال‌اس‌دی کار می‌کند، همچنین نشان داده شده‌است که اثر درمانی بر الکل دارد. هر دو ایبوگائین و ال‌اس‌دی به نظر می‌رسد فعالیت ذهنی را کنترل کرده و جلوه‌های بصری ایجاد می‌کنند؛[۹۲] ایبوگائین دارای این مزیت است که اثرات قطع را ندارد.[۴۶]

مدیریت درد مزمن

در سال ۱۹۵۷ جورگ اسنایدر، متخصص داروسازی CIBA (در حال حاضر بخش نوارتیس)، دریافت که ایبوگائین باعث افزایش تاثیر مورفین می‌شود.[۹۳] محققان CIBA بر روی تعاملات اپیوژین-اپیوئید هیچگونه اطلاعات جدیدی بدست نیاوردند. تقریباً ۵۰ سال بعد، پاتریک کروپا Patrick Kroupa و هاتی والز Hattie Wells پروتکل درمان برای تجویز همزمان ایبوگائین و مشتقات تریاک در افراد انسانی منتشر کردند، که نشان می‌دهد که ایبوگائین تحمل مواد مخدر را کاهش می‌دهد. مقاله آنها در مجله مطالعات روانشناختی چند رشته‌ای نشان داد که تجویز دوز پایین نگهدارنده HCl ایبوگائین با مشتقات تریاک باعث کاهش تطبیق‌پذیری می‌شود، اما اشاره کردند که میزان زیاد ایبوگائین می‌تواند این روش را خطرناک کند.[۹۴]

روان درمانی

ایبوگائین به عنوان یک روان درمانگر توسط کلودیو نارنجو، که در کتاب «سفر شفا» به ثبت رسیده‌است، مورد استفاده قرار گرفته‌است.[۹۵] او حق ثبت اختراع CA 939266  در سال ۱۹۷۴ را دارد.

جستارهای وابسته

  • کروناریدین
  • Tabernanthine
  • ایبوگامین
  • ایبوگنال
  • پینینول

منابع

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Canada, Government of Canada, Health. "Notice - Prescription Drug List (PDL): Multiple additions". www.hc-sc.gc.ca (به انگلیسی). خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «hc-sc.gc.ca» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. ↑ Galea, Susanna; Lorusso, Mino; Newcombe, David; Walters, Carina; Williman, Jonathon; Wheeler, Amanda (March 2011). Goodyear-Smith, Felicity (ed.). "Ibogaine—be informed before you promote or prescribe" (PDF). Journal of Primary Health Care. 3 (1): 86. ISSN 1172-6156. Retrieved 4 December 2015.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ Koenig, X; Hilber, K (29 January 2015). "The anti-addiction drug ibogaine and the heart: a delicate relation". Molecules (Basel, Switzerland). 20 (2): 2208–28. doi:10.3390/molecules20022208. PMC 4382526. PMID 25642835.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Brown, Thomas (March 2013). "Ibogaine in the treatment of substance dependence". Current Drug Abuse Reviews. 6 (1): 3–16. doi:10.2174/15672050113109990001. PMID 23627782.
  5. ↑ Alper, K.R.; Lotsof, H.S.; Kaplan, C.D. (2008). "The Ibogaine Medical Subculture". J. Ethnopharmacol. 115 (1): 9–24. doi:10.1016/j.jep.2007.08.034. PMID 18029124. Archived from the original on 6 February 2008. Retrieved 22 February 2008.
  6. ↑ Hamilton, Keegan (17 November 2010). "Ibogaine: Can it Cure Addiction Without the Hallucinogenic Trip?". The Village Voice.
  7. ↑ Alper, Kenneth R. (2001). "Chapter 1: Ibogaine: A Review". In Alper, Kenneth R.; Glick, Stanley D. (eds.). Ibogaine: proceedings from the first international conference. The Alkaloids. Vol. 56. Academic. pp. 2–33. ISBN 978-0-12-053206-3.
  8. ↑ Chris Jenks: Extracting Ibogaine Chris Jenks tells about the findings of his Extraction Studies.
  9. ↑ Iboga Extraction Manual Compiled 2009 by Dr. Chris Jenks.
  10. ↑ [۱] 
  11. ↑ Soriano-García, M.; Walls, F.; Rodríguez, A.; López Celis, I. (1988). "Crystal and molecular structure of ibogamine: An alkaloid from Stemmadenia galeottiana". Journal of Crystallographic and Spectroscopic Research. 18 (2): 197–206. doi:10.1007/BF01181911.
  12. ↑ Arai, G.; Coppola, J.; Jeffrey, G. A. (1960). "The structure of ibogaine". Acta Crystallographica. 13 (7): 553–564. doi:10.1107/S0365110X60001369.
  13. ↑ Alper, Kenneth R.; Beal, Dana; Kaplan, Charles D. (2001). A CONTEMPORARY HISTORY OF IBOGAINE IN THE UNITED STATES AND EUROPE (PDF). Academic Press. p. 256.
  14. ↑ Obembe, Samuel (2012). Practical Skills and Clinical Management of Alcoholism & Drug Addiction. Elsevier. p. 88. ISBN 978-0-12-398518-7. Retrieved 6 September 2012.
  15. ↑ Vastag, B (15 April 2005). "Addiction research. Ibogaine therapy: a 'vast, uncontrolled experiment'". Science. 308 (5720): 345–346. doi:10.1126/science.308.5720.345. PMID 15831735.
  16. ↑ "Ibogaine in the Treatment of Alcoholism: a Randomized, Double-blind, Placebo-controlled, Escalating-dose, Phase 2 Trial". clinicaltrials.gov.
  17. ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ Jenks, C. (2002). "Extraction Studies of Tabernanthe Iboga and Voacanga Africana". Natural Product Letters. 16 (1): 71–76. doi:10.1080/1057563029001/4881. PMID 11942686.
  18. ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ Alper, Kenneth; Bai, Rong; Liu, Nian; Fowler, Steven J.; Huang, Xi-Ping; Priori, Silvia G.; Ruan, Yanfei (1 January 2016). "hERG Blockade by Iboga Alkaloids". Cardiovascular Toxicology (به انگلیسی). 16 (1): 14–22. doi:10.1007/s12012-015-9311-5. ISSN 1530-7905. PMID 25636206.
  19. ↑ O'Hearn, E.; Molliver, M. E. (1 July 1993). "Degeneration of Purkinje cells in parasagittal zones of the cerebellar vermis after treatment with ibogaine or harmaline". Neuroscience. 55 (2): 303–310. doi:10.1016/0306-4522(93)90500-f. ISSN 0306-4522. PMID 8377927.
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ Mash, D. C.; Kovera, C. A.; Buck, B. E.; Norenberg, M. D.; Shapshak, P.; Hearn, W. L.; Sanchez-Ramos, J. (30 May 1998). "Medication development of ibogaine as a pharmacotherapy for drug dependence". Annals of the New York Academy of Sciences. 844: 274–292. doi:10.1111/j.1749-6632.1998.tb08242.x. ISSN 0077-8923. PMID 9668685.
  21. ↑ Scallet, A. C.; Ye, X.; Rountree, R.; Nony, P.; Ali, S. F. (31 October 1996). "Ibogaine produces neurodegeneration in rat, but not mouse, cerebellum. Neurohistological biomarkers of Purkinje cell loss". Annals of the New York Academy of Sciences. 801: 217–226. doi:10.1111/j.1749-6632.1996.tb17444.x. ISSN 0077-8923. PMID 8959036.
  22. ↑ Bowen, WD (2001). "Sigma receptors and iboga alkaloids". The Alkaloids. Chemistry and Biology. 56: 173–191. doi:10.1016/S0099-9598(01)56013-7. ISBN 978-0-12-469556-6.
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ Alper, Kenneth R.; Glick, Stanley D. (2001). "Ibogaine: A Review" (PDF). The alkaloids: chemistry and biology. Vol. 56. San Diego: Academic. pp. 1–38. ISBN 978-0-12-469556-6. Archived from the original (PDF) on 27 September 2007.
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ Alper, Kenneth R.; Stajić, Marina; Gill, James R. (1 March 2012). "Fatalities Temporally Associated with the Ingestion of Ibogaine". Journal of Forensic Sciences (به انگلیسی). 57 (2): 398–412. doi:10.1111/j.1556-4029.2011.02008.x. ISSN 1556-4029. PMID 22268458.
  25. ↑ "Grapefruit juice: Beware of dangerous medication interactions". Retrieved 10 September 2010.
  26. ↑ Mechanisms of action of ibogaine: relevance to putative therapeutic effects and development of a safer iboga alkaloid congener (PDF). Alkaloids Chem Biol. The Alkaloids: Chemistry and Biology. Vol. 56. 2001. pp. 39–53. doi:10.1016/S0099-9598(01)56006-X. ISBN 978-0-12-469556-6. PMID 11705115.
  27. ↑ Litjens RP, Brunt TM (2016). "How toxic is ibogaine?". Clin Toxicol. 54 (4): 297–302. doi:10.3109/15563650.2016.1138226. PMID 26807959.
  28. ↑ Popik, P.; Skolnick, P. (1998). G.A. Cordell (ed.). Pharmacology of Ibogaine and Ibogaine-Related Alkaloids. The Alkaloids. The Alkaloids: Chemistry and Biology. Vol. 52. Academic Press. pp. 197–231. doi:10.1016/s0099-9598(08)60027-9. ISBN 978-0-12-469552-8. Archived from the original on 26 May 2012.
  29. ↑ Maillet, Emeline L.; Milon, Nicolas; Heghinian, Mari D.; Fishback, James; Schürer, Stephan C.; Garamszegi, Nandor; Mash, Deborah C. (21 August 2015). "Noribogaine is a G-protein biased κ-opioid receptor agonist". Neuropharmacology. 99 (December 2015): 675–88. doi:10.1016/j.neuropharm.2015.08.032. PMID 26302653.
  30. ↑ Noribogaine is a G-protein biased κ-opioid receptor agonist. Maillet EL, Milon N, Heghinian MD, Fishback J, Schürer SC, Garamszegi N, Mash DC. Neuropharmacology |date=December 2015 |99:675-88. doi:10.1016/j.neuropharm.2015.08.032. Epub 2015 Aug 21. PMID 26302653
  31. ↑ Antonio T, Childers SR, Rothman RB, et al. (2013). "Effect of Iboga alkaloids on µ-opioid receptor-coupled G protein activation". PLoS ONE. 8 (10): e77262. doi:10.1371/journal.pone.0077262. PMC 3818563. PMID 24204784.
  32. ↑ Zubaran C, Shoaib M, Stolerman IP, Pablo J, Mash DC (July 1999). "Noribogaine generalization to the ibogaine stimulus: correlation with noribogaine concentration in rat brain". Neuropsychopharmacology. 21 (1): 119–26. doi:10.1016/S0893-133X(99)00003-2. PMID 10379526.
  33. ↑ Baumann MH, Rothman RB, Pablo JP, Mash DC (2001). "In vivo neurobiological effects of ibogaine and its O-desmethyl metabolite, 12-hydroxyibogamine (noribogaine), in rats". J. Pharmacol. Exp. Ther. 297 (2): 531–9. PMID 11303040.
  34. ↑ Hough LB, Bagal AA, Glick SD (2000). "Pharmacokinetic characterization of the indole alkaloid ibogaine in rats". Methods Find Exp Clin Pharmacol. 22 (2): 77–81. doi:10.1358/mf.2000.22.2.796066. PMID 10849889.
  35. ↑ Mash, D. C. , Kovera, C. A. , Pablo, J. , Tyndale, R. F. , Ervin, F. D. , Williams, I. C. , Singleton, E. G. , Mayor, M. . (2000). "Ibogaine: complex pharmacokinetics, concerns for safety, and preliminary efficacy measures". Ann N Y Acad Sci. 914: 394–401. CiteSeerX 10.1.1.598.8242. doi:10.1111/j.1749-6632.2000.tb05213.x. PMID 11085338.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  36. ↑ Shulgin, Alexander; Shulgin, Ann (1997). TiHKAL. p. 487.
  37. ↑ "Voacanga Extraction Manual: Phase 4: Production and Purification of Ibogaine" (PDF). www.puzzlepiece.org. Retrieved 4 December 2015.
  38. ↑ Pace CJ; Glick SD; Maisonneuve IM; He, Li-Wen; Jokiel, Patrick A.; Kuehne, Martin E.; Fleck, Mark W. (2004). "Novel iboga alkaloid congeners block nicotinic receptors and reduce drug self-administration". Eur. J. Pharmacol. 492 (2–3): 159–67. doi:10.1016/j.ejphar.2004.03.062. PMID 15178360.
  39. ↑ Glick SD; Kuehne ME; Raucci J; Wilson, T.E.; Larson, D.; Keller, R.W.; Carlson, J.N. (1994). "Effects of iboga alkaloids on morphine and cocaine self-administration in rats: relationship to tremorigenic effects and to effects on dopamine release in nucleus accumbens and striatum". Brain Res. 657 (1–2): 14–22. doi:10.1016/0006-8993(94)90948-2. PMID 7820611.
  40. ↑ Tsing Hua (28 January 2006). "Antiaddictive indole alkaloids in Ervatamia yunnanensis and their bioactivity". Academic Journal of Second Military Medical University. Retrieved 15 August 2012. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  41. ↑ Dybowski, J.; Landrin, E. (1901). "PLANT CHEMISTRY. Concerning Iboga, its excitement-producing properties, its composition, and the new alkaloid it contains, ibogaine". C. R. Acad. Sci. 133: 748.
  42. ↑ Büchi, G.; Coffen, D.L.; Kocsis, Karoly; Sonnet, P.E.; Ziegler, Frederick E. (1966). "The Total Synthesis of Iboga Alkaloids". J. Am. Chem. Soc. 88 (13): 3099–3109. doi:10.1021/ja00965a039.
  43. ↑ (Thesis). {{cite thesis}}: Missing or empty |title= (help)
  44. ↑ Ibogaine: A Novel Anti-Addictive Compound – A Comprehensive Literature Review Jonathan Freedlander, University of Maryland Baltimore County, Journal of Drug Education and Awareness, 2003; 1:79–98.
  45. ↑ Ibogaine – Scientific Literature Overview The International Center for Ethnobotanical Education, Research & Service (ICEERS) 2012
  46. ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ ۴۶٫۲ Alper, K.R.; Lotsof, H.S.; Frenken, G.M.; Luciano, D.J.; Bastiaans, J. (1999). "Treatment of Acute Opioid Withdrawal with Ibogaine" (PDF). The American Journal on Addictions. 8 (3): 234–42. doi:10.1080/105504999305848. PMID 10506904. Archived from the original (PDF) on 26 January 2002. Retrieved 16 June 2009.
  47. ↑ Hevesi, Dennis (17 February 2010). "Howard Lotsof Dies at 66; Saw Drug Cure in a Plant". The New York Times. ISSN 0362-4331. Retrieved 11 June 2015.
  48. ↑ Dzoljic ED, Kaplan CD, Dzoljic MR (1988). "Effect of ibogaine on naloxone-precipitated withdrawal syndrome in chronic morphine-dependent rats". Arch Int Pharmacodyn Ther. 294: 64–70. PMID 3233054.
  49. ↑ Glick SD, Rossman K, Steindorf S, Maisonneuve IM, Carlson JN (1991). "Effects and aftereffects of ibogaine on morphine self-administration in rats". Eur. J. Pharmacol. 195 (3): 341–345. doi:10.1016/0014-2999(91)90474-5. PMID 1868880.
  50. ↑ Cappendijk SL, Dzoljic MR (1993). "Inhibitory effects of ibogaine on cocaine self-administration in rats". European Journal of Pharmacology. 241 (2–3): 261–265. doi:10.1016/0014-2999(93)90212-Z. PMID 8243561.
  51. ↑ Rezvani A, Overstreet D, Lee Y (1995). "Attenuation of alcohol intake by ibogaine in three strains of alcohol preferring rats". Pharmacology Biochemistry and Behavior. 52 (3): 615–20. doi:10.1016/0091-3057(95)00152-M. PMID 8545483.
  52. ↑ "A Home for Ibogaine in Barcelona". The Huffington Post. Retrieved 11 June 2015.
  53. ↑ "Costa Rican Center a Leader in Alernative Ibogaine Therapy - Treatment Magazine". www.treatmentmagazine.com. Retrieved 11 June 2015.
  54. ↑ Alper, Kenneth R.; Beal, Dana; Kaplan, Charles D. "A Contemporary History of Ibogaine in the United States and Europe". Ibogaine: Proceedings of the First International Conference. The Alkaloids. Vol. 56. Retrieved 15 August 2012.
  55. ↑ Kontrimaviciūte V; Mathieu O; Mathieu-Daudé JC; Vainauskas, P; Casper, T; Baccino, E; Bressolle, FM (September 2006). "Distribution of ibogaine and noribogaine in a man following a poisoning involving root bark of the Tabernanthe iboga shrub". J Anal Toxicol. 30 (7): 434–40. doi:10.1093/jat/30.7.434. PMID 16959135.
  56. ↑ Taylor WI (1965). "The Iboga and Voacanga Alkaloids" (PDF). The Alkaloids: Chemistry and Physiology. pp. 203, 207–208.
  57. ↑ Doblin, Rick. "A Non-Profit Approach to Developing Ibogaine into an FDA-Approved Medication" (ppt). Retrieved 16 August 2012. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  58. ↑ Alper KR, Lotsof HS, Frenken GM, Luciano DJ, Bastiaans J (1999). "Treatment of acute opioid withdrawal with ibogaine" (PDF). Am J Addict. 8 (3): 234–42. doi:10.1080/105504999305848. PMID 10506904. Archived from the original (PDF) on 2002-01-26.
  59. ↑ Mash DC; Kovera CA; Pablo J; Tyndale, Rachel F.; Ervin, Frank D.; Williams, Izben C.; Singleton, Edward G.; Mayor, Manny (September 2000). "Ibogaine: complex pharmacokinetics, concerns for safety, and preliminary efficacy measures" (PDF). Ann. N. Y. Acad. Sci. 914: 394–401. CiteSeerX 10.1.1.598.8242. doi:10.1111/j.1749-6632.2000.tb05213.x. PMID 11085338.
  60. ↑ "Ibogaine Legal Status". The Global Ibogaine Therapy Alliance (به انگلیسی). Retrieved 2017-09-26.
  61. ↑ CONSELHO ESTADUAL DE POLÍTICAS SOBRE DROGAS [۲] Retrieved 14 January 2016
  62. ↑ Johnson, Gail (2 January 2003). "Ibogaine: A one-way trip to sobriety, pot head says". straight.com. Retrieved 5 November 2009.
  63. ↑ "Controlled Drugs and Substances Act". Canadian Department of Justice. 1996. Retrieved 5 November 2009. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  64. ↑ "Archived copy". Archived from the original on 13 May 2014. Retrieved 2014-05-12.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  65. ↑ "Forskrift om narkotika (narkotikaforskriften)". lovdata.no. Retrieved 24 March 2015.
  66. ↑ "Lakemedelsverkets forfattningssamling" (PDF). lakemedelsverket.se.
  67. ↑ Carr, Stewart (31 January 2017). "Fake 'experts' jailed after heroin user dies in Luton clinic". Luton Today (به انگلیسی).
  68. ↑ "Scheduling Actions Controlled Substances Regulated Chemicals" (PDF). Retrieved 23 August 2012. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  69. ↑ Ibogaine. Basic data - drugwarfacts.org Retrieved 17 June 2015
  70. ↑ Hegarty, S. (13 April 2012). Can a hallucinogen from Africa cure addiction? BBC News archive. Retrieved 17 June 2015.
  71. ↑ ۷۱٫۰ ۷۱٫۱ Ibogaine therapy for drug addiction. maps.org archive. Retrieved 17 June 2015.
  72. ↑ "Costa Rican Center a Leader in Alternative Ibogaine Therapy". Treatment Magazine. 11 September 2012. Retrieved 27 November 2013.
  73. ↑ Hunter, A. (13 December 2005). Busted for Iboga. Village Voice Retrieved 17 June 2015.
  74. ↑ Clinical Guidelines for Ibogaine-Assisted Detoxification. Retrieved 25 August 2015
  75. ↑ "Global Ibogaine Therapy Alliance".
  76. ↑ Detox or Die (2004) در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها (IMDb)
  77. ↑ {{BFI}} template missing ID and not present in Wikidata.
  78. ↑ Ibogaine: Rite of Passage (2004) در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها (IMDb)
  79. ↑ Facing the Habit (2007) در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها (IMDb)
  80. ↑ "Tripping in Amsterdam". Current.com. 23 June 2008. Retrieved 7 April 2013.
  81. ↑ Dangerous with Love (2009) در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها (IMDb)
  82. ↑ «Hallucinogens» در IMDb
  83. ↑ «Addiction» در IMDb
  84. ↑ {{cite AV media}}: Empty citation (help)
  85. ↑ Remembering Ed Muskie", Online NewsHour, PBS, 26 March 1996.
  86. ↑ {{cite AV media}}: Empty citation (help)
  87. ↑ Fear and Loathing on the Campaign Trail '72. Straight Arrow Books. 1973. pp. 150–54. ISBN 978-0-87932-053-9. OCLC 636410.
  88. ↑ Beal D and De Rienzo P. The Ibogaine Story: Report on the Staten Island Project. Autonomedia (1997). شابک ‎۱۵۷۰۲۷۰۲۹۵
  89. ↑ Pinchbeck, Daniel (2002). Breaking Open the Head: A Psychedelic Journey into the Heart of Contemporary Shamanism. Broadway Books. ISBN 978-0-7679-0742-2. OCLC 50601753.
  90. ↑ Pinchbeck, Daniel (19 September 2003). "Ten years of therapy in one night". The Guardian. London. Retrieved 15 December 2013.
  91. ↑ Giannini, A. James (1997). Drugs of Abuse (2 ed.). Practice Management Information Corporation. ISBN 978-1-57066-053-5.
  92. ↑ Ludwig, A.; Levine, J.; Stark, L.; Lazar, R. (1969). "A clinical study of LSD treatment in alcoholism". The American Journal of Psychiatry. 126 (1): 59–69. doi:10.1176/ajp.126.1.59. PMID 5798383.
  93. ↑ [۳], "Tabernanthine, Ibogaine Containing Analgesic Compositions." 
  94. ↑ Kroupa, Patrick K.; Wells, Hattie (2005). "Ibogaine in the 21st Century" (PDF). XV (1). Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies: 21–25. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  95. ↑ Naranjo, Claudio (1973). "V, Ibogaine: Fantasy and Reality". The healing journey: new approaches to consciousness. New York: Pantheon Books. pp. 197–231. ISBN 978-0-394-48826-4. Archived from the original on 17 July 2001. Retrieved 15 August 2012.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ایبوگین&oldid=26591779»