پرش به محتوا

پارامیکسوویروس‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پارامیکسوویروس‌ها
ژنوم و ساختار ویروس دیستمپر سگ‌سانان
طبقه‌بندی ویروس‌ها e
Missing taxonomy template (fix): پارامیکسوویروس‌ها
زیرخانواده‌ها

پارامیکسوویروس‌ها (Paramyxoviridae) خانواده‌ای از ویروس‌های آران‌ای رشته منفی در راستهٔ مونونگاویرالس است.[۱][۲] مهره‌داران به‌عنوان میزبان طبیعی آن‌ها عمل می‌کنند.[۳] بیماری‌های مرتبط با این خانواده شامل سرخک، اوریون و عفونت‌های دستگاه تنفسی است.[۴] این خانواده دارای چهار زیرخانواده، ۱۷ سرده و ۷۸ گونه است که سه سردهٔ آن به یک زیرخانواده اختصاص داده نشده‌است.[۵]

طبقه‌بندی

[ویرایش]
درخت تبارزایی پارامیکسوویروس‌ها[۶]
زیرخانواده: آوولاویرینه که شامل سه سرده و ۲۲ گونه است.
زیرخانواده: متاپارامیکسوویرینه که شامل یک سرده و یک گونه است.
زیرخانواده: ارتوپارامیکسوویرینه که شامل هشت سرده و ۳۴ گونه است.
زیرخانواده: روبولاویرینه که شامل دو سرده و ۱۸ گونه است.
سرده‌های تخصیص نیافته:
. سینوگلوسوس ویروس
. هوپلیکتیس ویروس
. اسکولیدون ویروس

پارامیکسوویروس‌های بیماری‌زا

[ویرایش]

تعدادی از بیماری‌های مهم انسانی توسط پارامیکسوویروس‌ها ایجاد می‌شوند. آن‌ها شامل اوریون و همچنین سرخک هستند که باعث مرگ حدود ۷۳۳۰۰۰ نفر در سال ۲۰۰۰ شده‌اند.[۷]

ویروس پاراآنفلوآنزای انسانی (HPIV) دومین عامل شایع بیماری دستگاه تنفسی در نوزادان و کودکان است. چهار نوع HPIV وجود دارد که با نام‌های HPIV-1، HPIV-2، HPIV-3 و HPIV-4 شناخته می‌شوند. HPIV-1 و HPIV-2 ممکن است علائمی شبیه سرماخوردگی همراه با کوپ در کودکان ایجاد کنند. HPIV-3 با التهاب نایژک، برونشیت و سینه‌پهلو مرتبط است. HPIV-4 کمتر از انواع دیگر شایع است و به‌عنوان عامل بیماری‌های خفیف تا شدید دستگاه تنفسی شناخته شده‌است.[۸]

ویروس هندرا (HeV) و ویروس نیپا (NiV) در سردهٔ هنیپاویروس در انسان و دام در استرالیا و جنوب شرق آسیا ظاهر شده‌است. هر دو ویروس واگیردار، بسیار خطرناک هستند و می‌توانند تعدادی از گونه‌های پستانداران را آلوده کنند و باعث بیماری بالقوه کشنده شوند. به‌دلیل عدم وجود واکسن مجاز یا درمان‌های ضد ویروسی، هندرا و نیپا به‌عنوان عوامل سطح ایمنی زیستی ۴ تعیین می‌شوند. ساختار ژنومی هر دو ویروس مانند یک پارامیکسوویروس معمولی است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Viral Zone". ExPASy. Retrieved 15 June 2015.
  2. "Paramyxoviridae - Paramyxoviridae - Negative-sense RNA Viruses - ICTV". talk.ictvonline.org (به انگلیسی). Retrieved 2020-12-14.
  3. Fields virology. Fields, Bernard N. , Knipe, David M. (David Mahan), 1950-, Howley, Peter M. (6th ed.). Philadelphia: Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins. 2013. p. 883. ISBN 978-1-4511-0563-6. OCLC 825740706.{{cite book}}: نگهداری CS1: سایر موارد (link)
  4. Samal, SK, ed. (2011). The Biology of Paramyxoviruses. Caister Academic Press. ISBN 978-1-904455-85-1.
  5. "Virus Taxonomy: 2020 Release". International Committee on Taxonomy of Viruses (ICTV). March 2021. Retrieved 18 May 2021.
  6. Marsh GA, de Jong C, Barr JA, Tachedjian M, Smith C, Middleton D, Yu M, Todd S, Foord AJ, Haring V, Payne J, Robinson R, Broz I, Crameri G, Field HE, Wang LF (2012). "Cedar virus: a novel Henipavirus isolated from Australian bats". PLOS Pathogens. 8 (8): e1002836. doi:10.1371/journal.ppat.1002836. PMC 3410871. PMID 22879820.
  7. "Global Measles Mortality, 2000--2008". www.cdc.gov.
  8. "CDC – HPIVs – Overview of Human Parainfluenza Viruses". www.cdc.gov. Retrieved September 19, 2014.