مسیحی فرهنگی
مسیحی فرهنگی فردی است که خود را به عنوان مسیحی معرفی می‌کند اما اعتقاد عملی به این دین ندارد. این اشخاص ممکن است بنا به پیش زمینه‌هایی مانند تجارب شخصی، خانواده و محیط فرهنگی که در آن بزرگ شده‌اند خود را مسیحی بدانند. به این ترتیب، این افراد معمولاً خود را از نظر فرهنگی مسیحی معرفی می‌کنند و بیشتر توسط مؤمنان به عنوان مسیحیان اسمی شناخته می‌شوند.[۱]
اصطلاحات متضاد «مسیحی انجیلی»،[۲] «مسیحی متعهد»،[۳] یا «مسیحی معتقد»[۴] هستند.
اصطلاح «مسیحی فرهنگی» می‌تواند بر اساس مذهب به دسته‌های کوچکتری همچون «کاتولیک فرهنگی»، «لوتران فرهنگی» و «انگلیکان فرهنگی» تقسیم شود.[۵][۶][۷]
منابع
[ویرایش]- ↑ James D. Mallory, Stanley C. Baldwin, The kink and I: a psychiatrist's guide to untwisted living, 1973, p. 64
- ↑ Patrick Morley, The Man in the Mirror: Solving the 24 Problems Men Face (1997), Biblical Christian or Cultural Christian?
- ↑ Richard W. Rousseau, Christianity and Judaism: the deepening dialogue (1983), p. 112
- ↑ Postmodern theology: Christian faith in a pluralist world, Harper & Row, 1989 [۱]. Joseph C. Aldrich, Life-style evangelism: crossing traditional boundaries to reach the unbelieving world , 1983 [۲]
- ↑ Rautio, Pekka (15 August 2017). "Lutheranism has provided the foundations of the Nordic welfare state" (به انگلیسی). دانشگاه هلسینکی. Retrieved 27 July 2020.
- ↑ Rachel Zoll, What would 'cultural Catholic' Sotomayor mean for Supreme Court?, آسوشیتد پرس، 6/3/2009
- ↑ Stoyan Zaimov (4 March 2013). "Richard Dawkins: I Guess I'm a Cultural Christian". The Christian Post. Retrieved 2013-03-05.
