پرش به محتوا

مردم بروشو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بروشو
یک کودک بروشو در دره هنزه، پاکستان
کل جمعیت
۲۲۶٬۳۰۰ (۲۰۱۸)[۱]
زبان‌ها
بروشسکی، کهوار[۲]
دین
مسلمان (اکثرا شیعه) و سنی[۳][۴][۵]

مردم بروشو یا مردم هنزه[۶][۷] یک گروه قومی - زبانی در، دره هنزه، دره نگر و دیگر دره‌های گلگت—بلتستان در شمال پاکستان،[۸] و همچنین در جامو و کشمیر، هند هستند.[۷] آنها به زبان بروشسکی که، به عنوان یک زبان منزوی طبقه‌بندی شده‌است صحبت می‌کنند.[۹]

منشأ این قوم ناشناخته است البته فرضیه‌های متعددی از منشأ آنها ارائه شده‌است، یکی از این فرضیه‌ها این است که ادعا می‌شود مردم بوروشو بومیان شمال غربی هند بودند که با مهاجرت هندوآریایی‌ها که در حدود سال ۱۸۰۰ سال قبل از میلاد به سمت جنوب مهاجرت کردند، به کوه‌ها رانده شدند؛ فرضیه دیگری منشأ آنان را به دوران فتوحات اسکندر و ورود مهاجران یونانی به این منطقه می‌داند، این فرضیه از لحاظ ژنتیکی رد شده‌است. زبان آنها یک زبان تک‌خانواده است و با هیچ زبانی در جهان هم خانوادگی ندارد؛ با اینکه آنها به یک زبان غیر هندوایرانی صحبت می‌کنند، اما بروشوها از لحاظ ژنتیکی به مردمان هندوایرانی آن منطقه شباهت ژنتیکی دارند. بوروشوها به خاطر عشقشان به موسیقی و رقص، همراه با دیدگاه‌های مترقی‌شان نسبت به آموزش و پرورش و حقوق زنان مشهور هستند.

تاریخ

[ویرایش]
دختر بروشو در پاکستان

قبل از دوران مدرن، منطقه ای که اکنون اکثر بروشوها در آن زندگی می‌کنند، بخشی از ایالت مستقل گلگت بود. این ایالت یک سلطنت موروثی بود که تحت کنترل سلسله طرخان اداره می‌شد. بعداً این قلمرو تحت فرمان راج بریتانیا شد. اکنون این منطقه بخشی از پاکستان است.[۱۰]

گردنه خنجراب، شاهراه قره‌قروم

ساخت شاهراه قره‌قروم در طول دهه ۱۹۷۰ ارتباط گسترده‌تری میان این منطقه با جهان خارج به ارمغان آورد. بسیاری از تاجران، گردشگران و … دسترسی جدیدی به سرزمین بوروشوها پیدا کردند و این متعاقباً فرهنگ و اقتصاد محلی منطقه را تغییر داد

سرزمین

[ویرایش]

دره هنزه

[ویرایش]
پرچم دولت شاهزاده هنزه[۱۱]
دره هنزه

وطن اصلی بروشوها دره هنزه است، این منطقه در شمالی‌ترین نقطه پاکستان و مجاورت دالان واخان در مرز آن کشور با افغانستان و سین‌کیانگ چین واقع شده‌است. در دره هنزه علاوه بر بروشوها اقوام دیگری همچون اقوام پامیری زندگی می‌کنند. [۱۲]

جامو و کشمیر

[ویرایش]

گروهی متشکل از ۳۵۰ نفر از مردم بوروشو نیز در قلمرو اتحادیه هند در منطقه جامو و کشمیر ساکن هستند که در چند روستا متمرکز هستند.[۷] این جامعه بوروشو در قرن نوزدهم میلادی به این منطقه مهاجرت کردند[۷] آنها توسط سایر گروه‌های قومی در ایالت به عنوان بوتراج شناخته می‌شوند،[۷] آنها به اسلام شیعی پایبند هستند و زبان رسومات محلی خود را حفظ نموده‌اند. علاوه بر این، بسیاری از بروشوهای جامو و کشمیری چندزبانه هستند که به کشمیری، هندوستانی و تاحدودی به زبان بلتی و شینا صحبت می‌کنند.[۱۳]

ژنتیک

[ویرایش]
کودک بروشو با چهره اروپایی

انواع تک‌گروه‌های کروموزوم Y در میان بروشوها دیده شده‌است، رایج‌ترین هاپلوگروپ‌های یافت شده در بوروشوها R1a1 و R2a بودند که اولی مربوط به مردم هند و اروپایی است که در ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد همزمان با مهاجرت آریایی‌ها به جنوب آسیا گسترش یافته‌است، این تک‌گروه احتمالاً در آسیای جنوبی،[۱۴][۱۵][۱۶][۱۷][۱۸][۱۹] آسیای مرکزی[۲۰][۲۱] یا ایران و قفقاز سرچشمه گرفته‌است. [۲۲] [۲۳] دو دودمان معمولی دیگر با منشأ آسیای جنوبی همچون هاپلوگروپ H1 و هاپلوگروپ L3 چند نمونه در این قوم مشاهده شده‌است.[۲۴][۲۱]

هاپلوگروپ‌های Y-DNA دیگر که به فرکانس‌های قابل توجهی در میان بوروشو می‌رسند، هاپلوگروپ J2 و مرتبط با گسترش کشاورزی از خاور نزدیک،[۲۰][۲۱] و هاپلوگروپ C3، با منشأ اوراسیا شرقی و در فرکانس پایین‌تر هاپلوگروپ‌های O3، همچنین از دودمان نر اوراسیا شرقی، و منشأ نر سیبری Q , P، F ، و G وجود دارند.[۲۱] تحقیقات DNA اجداد مذکر برخی از ساکنان هونزا را با گویشوران ایرانی‌تبار زبان‌های پامیر و سایر جوامع کوهستانی از قومیت‌های مختلف گروه‌بندی می‌کند، که عمدتاً به دلیل وجود بالای M124 (هاپلوگروپ مردم آریایی) است که در فرکانس بالا در این جمعیت‌ها وجود دارد[۲۵] با این حال، آنها سهم ژنتیکی آسیای شرقی نیز در آنها وجود دارد که نشان می‌دهد حداقل برخی از اجداد آنها از شمال هیمالیا منشأ می‌گیرند.[۲۶] هیچ جزء ژنتیکی یونانی در میان بوروشوها در آزمایش‌ها شناسایی نشده‌است، بنابراین فرضیه یونانی‌تبار بودن آنها مردود است.[۲۷][۲۸]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Burushaski". Ethnologue (به انگلیسی). Retrieved 26 April 2022.
  2. "TAC Research The Burusho". Tribal Analysis Center. 30 June 2009. Archived from the original on 17 July 2011. Retrieved 9 February 2011.
  3. "PeopleGroups.org - Burusho of Pakistan". peoplegroups.org. Retrieved 12 March 2022.
  4. Sidky, M. H. (April 1, 1994). "Shamans and mountain spirits in Hunza. (northern Pakistan) - Asian Folklore Studies | HighBeam Research". Archived from the original on 5 November 2012. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  5. "Hunza in People". travel-culture.com. Retrieved 12 March 2022.
  6. Berger, Hermann (1985). "A survey of Burushaski studies". Journal of Central Asia. 8 (1): 33–37.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ ۷٫۴ Ahmed, Musavir (2016). "Ethnicity, Identity and Group Vitality: A study of Burushos of Srinagar". Journal of Ethnic and Cultural Studies (به انگلیسی). 3 (1): 1–10. doi:10.29333/ejecs/51. ISSN 2149-1291.
  8. "Jammu and Kashmir Burushaski: Language, Language Contact, and Change" (PDF). Repositories.lib.utexas.edu. Retrieved 20 October 2013.
  9. "Burushaski language". Encyclopædia Britannica online.
  10. Haji, Qudratullah Beg (1980). res=9C02E2D9173CF93AA1575AC0A960958260&sec=&spon=&pagewanted=2 "Tarikh-e-Ehd Atiiq Riyasat Hunza (English Translation By Lt Col (Rtd) Saadullah Beg, TI(M) psc,)". {{cite news}}: Check |url= value (help)
  11. "Hunza". Flags of the World. 7 June 2008. Retrieved 19 June 2010.
  12. "Hunza - The Truth, Myths, and Lies About the Health and Diet of the "Long-Lived" People of Hunza, Pakistan, Hunza Bread and Pie Recipes". www.biblelife.org.
  13. {{cite book}}: Empty citation (help)
  14. Kivisild, T.; et al. (2003), "The Genetic Heritage of the Earliest Settlers Persists Both in Indian Tribal and Caste Populations", The American Journal of Human Genetics, 72 (2): 313–32, doi:10.1086/346068, PMC 379225, PMID 12536373
  15. Sahoo, S.; et al. (2006), "A prehistory of Indian Y chromosomes: Evaluating demic diffusion scenarios", Proceedings of the National Academy of Sciences, 103 (4): 843–8, Bibcode:2006PNAS..103..843S, doi:10.1073/pnas.0507714103, PMC 1347984, PMID 16415161
  16. Sengupta, Sanghamitra; Zhivotovsky, Lev A.; King, Roy; Mehdi, S.Q.; Edmonds, Christopher A.; Chow, Cheryl-Emiliane T.; Lin, Alice A.; Mitra, Mitashree; Sil, Samir K. (2006). "Polarity and Temporality of High-Resolution Y-Chromosome Distributions in India Identify Both Indigenous and Exogenous Expansions and Reveal Minor Genetic Influence of Central Asian Pastoralists". The American Journal of Human Genetics. 78 (2): 202–21. doi:10.1086/499411. PMC 1380230. PMID 16400607. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  17. Sharma, Swarkar; Rai, Ekta; Sharma, Prithviraj; Jena, Mamata; Singh, Shweta; Darvishi, Katayoon; Bhat, Audesh K; Bhanwer, A J S; Tiwari, Pramod Kumar (2009). "The Indian origin of paternal haplogroup R1a1* substantiates the autochthonous origin of Brahmins and the caste system". Journal of Human Genetics. 54 (1): 47–55. doi:10.1038/jhg.2008.2. PMID 19158816. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  18. Thangaraj, Kumarasamy; Naidu, B. Prathap; Crivellaro, Federica; Tamang, Rakesh; Upadhyay, Shashank; Sharma, Varun Kumar; Reddy, Alla G.; Walimbe, S. R.; Chaubey, Gyaneshwer (2010). Cordaux, Richard (ed.). "The Influence of Natural Barriers in Shaping the Genetic Structure of Maharashtra Populations". PLOS ONE. 5 (12): e15283. Bibcode:2010PLoSO...515283T. doi:10.1371/journal.pone.0015283. PMC 3004917. PMID 21187967. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  19. Thanseem, Ismail; Thangaraj, Kumarasamy; Chaubey, Gyaneshwer; Singh, Vijay; Bhaskar, Lakkakula VKS; Reddy, B Mohan; Reddy, Alla G; Singh, Lalji (2006). "Genetic affinities among the lower castes and tribal groups of India: Inference from Y chromosome and mitochondrial DNA". BMC Genetics. 7: 42. doi:10.1186/1471-2156-7-42. PMC 1569435. PMID 16893451. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  20. ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ R. Spencer Wells et al. , "The Eurasian Heartland: A continental perspective on Y-chromosome diversity," Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America (28 August 2001).
  21. ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ ۲۱٫۲ ۲۱٫۳ Firasat, Sadaf; Khaliq, Shagufta; Mohyuddin, Aisha; Papaioannou, Myrto; Tyler-Smith, Chris; Underhill, Peter A; Ayub, Qasim (2006). "Y-chromosomal evidence for a limited Greek contribution to the Pathan population of Pakistan". European Journal of Human Genetics. 15 (1): 121–6. doi:10.1038/sj.ejhg.5201726. PMC 2588664. PMID 17047675.
  22. Underhill 2014.
  23. Underhill 2015.
  24. Raheel, Qamar (2002). "Y-Chromosomal DNA Variation in Pakistan". American Journal of Human Genetics. 70 (5): 1107–1124. doi:10.1086/339929. PMC 447589. PMID 11898125. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  25. R. Spencer Wells et al., The Eurasian Heartland: A continental perspective on Y-chromosome diversity بایگانی‌شده در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine, Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America
  26. Li, Jun Z (2008). "Worldwide human relationships inferred from genome wide patterns of variation". Science. 319 (5866): 1100–1104. Bibcode:2008Sci...319.1100L. doi:10.1126/science.1153717. PMID 18292342.
  27. Firasat, Sadaf; Khaliq, Shagufta; Mohyuddin, Aisha; Papaioannou, Myrto; Tyler-Smith, Chris; Underhill, Peter A.; Ayub, Qasim (January 2007). "Y-chromosomal evidence for a limited Greek contribution to the Pathan population of Pakistan". European Journal of Human Genetics (به انگلیسی). 15 (1): 121–126. doi:10.1038/sj.ejhg.5201726. ISSN 1476-5438. PMC 2588664. PMID 17047675.
  28. Qamar, R; Ayub, Q; Mohyuddin, A (May 2002). "Y-Chromosomal DNA Variation in Pakistan". Am. J. Hum. Genet. 70 (5): 1107–24. doi:10.1086/339929. PMC 447589. PMID 11898125. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)

کتابشناسی

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]

هونزا