پرش به محتوا

ایرباس ای۳۲۱

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایرباس ای۳۲۱
شرکت هواپیمایی امریکن ایرلاینز بزرگترین دارنده و اپراتور ایرباس ای۳۲۱ در جهان است.
کاربری هواپیمای مسافربری باریک‌پیکر
تولیدکننده ایرباس
نخستین پرواز ۱۱ مارس ۱۹۹۳
معرفی ۱۹۹۴ با لوفت‌هانزا
وضعیت فعال
کاربر اصلی امریکن ایرلاینز
هواپیمایی جنوبی چین
هواپیمایی شرقی چین
ترکیش ایرلاینز
ساخته‌شده ۱۹۹۲–اکنون
تعداد ساخته‌شده ۳۲۶۳ فروند تا تاریخ ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴ (۲۰۲۴ -09-۳۰)[۱]
هزینه هر فروند ۱۱۴٫۹ میلیون دلار
توسعه‌یافته از ایرباس ای۳۲۰
توسعه‌یافته به ایرباس ای۳۲۱ نئو

ایرباس ای۳۲۱ (به انگلیسی: Airbus A321) به‌عنوان یکی عضو از خانواده ایرباس ای۳۲۰، یک مدل هواپیمای مسافربری باریک‌پیکر دوموتوره است که توسط شرکت ایرباس اروپا توسعه‌یافته و ساخته می‌شود. ایرباس ای۳۲۱ گونه کشیده ایرباس ای۳۲۰ است که دارای توانایی حمل ۲۳۶ نفر و طی مسافت ۷۴۰۰ کیلومتر می‌باشد.

در ایران شرکت‌های: ایران ایر ۱ فروند،کیش ایر ۲ فروند، هواپیمایی معراج ۲ فروند، دولت ۱ فروند از این هواپیما را بهره می‌برند.

مدل ها

[ویرایش]

ای۳۲۱نئو

[ویرایش]

ای۳۲۱نئو (A321neo) با بدنهٔ کشیده‌تر دارای ساختار تقویت شده در ارابهٔ فرود، بال و چند تغییر جزئی دیگر برای افزایش بیشنه وزن برخاست است.[۲]

اولین مشتری این‌گونه شرکت آی‌ال‌اف‌سی است.[۳] پیش نمونهٔ ایرباس۳۲۱نئو با کد D-AVXB، در ۹ فوریه ۲۰۱۶ اولین پرواز خود را انجام داد.[۴] سه روز پس از اولین پرواز این هواپیما با اشکال در دم مواجه شد و برای تعمیرات به تولوز بازگشت. این عامل سبب به تأخیر افتادن چند هفته‌ای برنامهٔ دریافت گواهینامه‌های لازم شد.[۵]

در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۶ ای۳۲۱نئو موفق به کسب اولین گواهینامهٔ نوع با موتور پرت اند ویتنی شد و در ادامه در مارس ۲۰۱۷ گواهینامه‌های لازم برای موتور سی‌اف‌ام را نیز کسب کرد.[۶][۷] اولین ایرباس ۳۲۱ جدید که توسط جی‌کس تأمین مالی شده بود در هامبورگ به مشتری آن، ویرجین آمریکا تحویل شد. این هواپیما با پیکربندی ۱۸۴ صندلی و موتورهای لیپ در می ۲۰۱۷ وارد خدمت شد. پنج هواپیمای مشابه دیگر در سال ۲۰۱۷ و پنج فروند برای تحویل در سال ۲۰۱۸ به این خط هوایی برنامه‌ریزی شده‌اند.[۸]

وزن خالی نئو ۱٫۸ تن از سئو به دلیل موتورهای جدید، بهبودهای بدنه، نگهدارنده‌های موتور، ساختار بال و بهبودهای دیگر بیشتر است. اما با یک‌وزن برخاست برابر، نئو ۳۰ ناتیکال مایل و ۴ دقیقه زودتر به ارتفاع ۳۱ هزار پایی می‌رسد.[۹]

در ارتفاع ۳۳۰۰۰ پایی، دمای ۲- درجه سانتی‌گراد با وزن ۶۷ تن و سرعت ۰٫۷۶ ماخ (۸۰۶ کیلومتر بر ساعت) این هواپیما ۲۲۰۰ کیلوگرم بر ساعت سوخت مصرف می‌کند. میزان مصرف سوخت با همین شرایط ولی در سرعت ۰٫۸۰ ماخ (۸۴۸ کیلومتر بر ساعت) به مقدار۲۴۴۰ کیلوگرم بر ساعت افزایش می‌یابد.[۱۰]

در ژانویه ۲۰۱۸ ایرباس برای نمونه ای۳۲۱نئو ۱۹۲۰ سفارش دریافت کرده بود که با این تعداد سفارش از نمونهٔ سئو پیشی گرفت. ۳۲ درصد از کل سفارش‌های خانواده نئو به این هواپیما اختصاص یافته‌است که در مقایسه با ای۳۲۱سئو این رقم ۱۰ درصد بیشتر است.[۱۱]

ای۳۲۱ اِل‌آر

[ویرایش]

ای۳۲۱ اِل‌آر (A321LR) در اکتبر ۲۰۱۴ ایرباس بازاریابی برای یک هواپیمای جدید با ۱۶۴ صندلی، حداکثر وزن برخاست ۹۷ تن و سه مخزن سوخت اضافی که ای۳۲۱ال‌آر (به انگلیسی: Long range) نامیده می‌شد را آغاز کرد. برد عملیاتی این‌گونه از هواپیمای ای۳۲۱نئو ۱۰۰ ناتیکال مایل از بوئینگ ۷۵۷ سری ۲۰۰ با ۱۶۹ صندلی بیشتر بوده و هزینهٔ سفر با آن ۲۷ درصد کمتر می‌شود. برنامه‌ریزی برای ورود به خدمت این هواپیما در نیمه دوم ۲۰۱۸ و دو سال پس از ورود ای۳۲۱نئو صورت گرفته‌است.[۱۲] برد معمول این هواپیما ۷۴۰۰ کیلومتر است که تقریباً ۱۰۰۰ کیلومتر از نسخهٔ معمول ای۳۲۱نئو بیشتر است. همچنین این هواپیما در حالت برد حداکثری با تعداد کمینهٔ مسافرین ۹۳۰۰ کیلومتر برد دارد.[۱۳] در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۸ این هواپیما اولین پرواز خود را انجام داد.[۱۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Airbus Orders & Deliveries". Airbus. 30 September 2024. Archived from the original on 10 October 2017. Retrieved 9 October 2024.
  2. ↑ «Airbus A320neo vs. Airbus A321neo». aviatorjoe.net. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۲۵.
  3. ↑ "ILFC selects 100 A320neo Family aircraft" (Press release). Airbus. 8 March 2011. Archived from the original on 27 February 2017. Retrieved 24 November 2019.
  4. ↑ "Airbus A321neo completes first flight after engine switch". Reuters. 9 February 2016. Archived from the original on 23 September 2018. Retrieved 24 November 2019.
  5. ↑ "Accident: Airbus A321 at Perpignan on Feb 12th 2016, tail strike on landing". The Aviation Herald. 12 February 2016. Archived from the original on 23 September 2018. Retrieved 24 November 2019.
  6. ↑ "A321neo powered by CFM LEAP-1A engines receives type certification" (Press release). Airbus. 1 March 2017. Archived from the original on 3 March 2017. Retrieved 24 November 2019.
  7. ↑ "Airbus A321neo with P&W engines receives Type Certification" (Press release). Airbus. 15 December 2015. Archived from the original on 11 January 2017. Retrieved 24 November 2019.
  8. ↑ Aaron Karp (Apr 20, 2017). "Virgin America receives first A321neo as Alaska mulls future fleet". Air Transport World. Aviation Week. Archived from the original on 23 September 2018. Retrieved 24 November 2019.
  9. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام AvWeek26May2017 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  10. ↑ «FLIGHT TEST: A321neo stretches its legs» (به انگلیسی). Flightglobal.com. ۲۰۱۷-۰۵-۲۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۱۰. بیش از یک پارامتر |کد زبان= و |زبان= داده‌شده است (کمک)
  11. ↑ «A321neo nearing limit for simple enhancement» (به انگلیسی). Flightglobal.com. ۲۰۱۸-۰۲-۰۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۱۰. بیش از یک پارامتر |کد زبان= و |زبان= داده‌شده است (کمک)
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ «Exclusive: Airbus launches "A321neoLR" long range to replace 757-200W - Leeham News and Comment» (به انگلیسی). Leeham News and Comment. ۲۰۱۴-۱۰-۲۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۱۰. بیش از یک پارامتر |کد زبان= و |زبان= داده‌شده است (کمک)
  13. ↑ "Airbus Launches Long-Range A321neo Version". aviationweek.com (به انگلیسی). Archived from the original on 23 September 2018. Retrieved 2018-02-10.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ایرباس_ای۳۲۱&oldid=40521269»